Dediğim gibi konunuz yabancı damat/gelin konulu dizi senaryosu gibi
Bir tarafta Amerikalı bir adam öbür tarafta baskıcı Ortadoğulu aile kızı
Bana çok gerçekdışı geliyor, aileniz değil sizin zihniyetiniz yüzünden. 30 yaşındasınız ama ben de bununla evlenicem diyemiyorsunuz.
Bir önceki mesajıma cevap yazmadınız?Zaar? Gercekten zaten bunalmis durumdayim o yuzden sizi ikna etmekle ugrasmayacagim , inanmiyorsaniz yazmayin bu kadar kolay :)
evlenmek icin abini bekle diyen aileniz sizin Amerikali biriyle evlenmenizi onaylayacak miki?
Moral bozmak istemem ama cok zor.
Esim yabanci, acik goruslu bir ailem var, ona ragmen ilk etapta kabullenemediler yabanciyla evlenme istegimi.
Aile baskisindan dolayı 14 yaşımda fbdan tanıştığım bir çobanla (küçümsemek olmasın kültür farkini kastettim) sevgiliydim ayrilmak istediğimde seni ailenden istemeye geleceğim,kendimi öldüreceğim diye tehdit ediyordu ayrılamıyordum.16 yaşımda bana şiddet gösteren kullanan ve aldatan biriyle beraberdim ve evlilik hayalleri kuruyordum. Ben bu yaşıma iyi geldim bence. Aile baskisinı yaşamayan bilemiyor anlayamıyor gerçekten. Kimileri diyor ya işte her aile çocuğunun iyiliğini istiyordur diye ben buna katilmiyorum her aile kendinin iyiliğini ister. Çocuğunun mutluluğu kendi mutluluğunu kendi mutluluğunun önüne koyarsa ancak o aile iyidir diyebiliriz.Ha ben genel anlamda dediniz sandım. Benim ailem Özgür olduğu için ben 50ye kadar yaşardım onu demek istedim ben herkes için diyorsunuz sandım. Evet benim arkadaşımın aileside böyle geçen kahve içiyorduk bizde terasta telefonlar aşağıda kalmış bir indik yarım saatte annesi 15 kere aramış ikimizide korktuk bir şey oldu diye aradık merak etmiş kızın evide 10 dakika bize.. bunun sonucu kız 51 lik adamla beraber onla kaçma hayalleri kuruyor işte baskıcı ailelerin sonucu...
Sevgilim herseyi biliyor. En bastan zaten farkliliklar oldugundan ben soyledim ona sorun olacaksa hic baslamayalim diye. Sikinti yok o konuda. Ve ailem yok dese bile sevgilimden ayrilmayi dusunmuyorum. Sirf yabanci diye ayrilamam. Ben hersey guzelce olsun istiyorum mutlu olsun herkes ama pek mumkun gorunmuyor. Daralmis bir durumdayim ve yanlis bir cikis yapmadan duzgun bir yol ariyorumBence daha büyük sorunlarla karşı karsiya kalacaksınız haberinizyok. Bu kadar baskıcı bir aile sizin amerikalı biriyle evlenmenize hayatta izin vermeyecektir. Zaten abiniz acik açık söylemiş. Yani tek sorun abinizden önce evlenememeniz değil. Is ciddiye binince kıyamet koptuğunda ne yapmayı planlıyorsunuz? Ailenize rest çekebilecek mısınız? Sevgilinizs ne kadarını biliyor? Her koşulda sizin yanınızda mi?
Aslinda edip etmemek gibi bir soru sormadim onlara sormayida dusunmuyorum. Ben sadece herkesin gonlu olarak olsun istiyorum. Yoksa onlar hayir dese bile iliskimi bitirmek gibi bir dusuncem yada niyetim yokAmerikalı damadı kabul edecekler mi ben asıl onu merak ediyorum.
Evet gercekten anlamiyorlar. Ve o baski bir sure sonra ne istek ne heves birakiyor insanda. Bir cikmaza surukluyorAile baskisindan dolayı 14 yaşımda fbdan tanıştığım bir çobanla (küçümsemek olmasın kültür farkini kastettim) sevgiliydim ayrilmak istediğimde seni ailenden istemeye geleceğim,kendimi öldüreceğim diye tehdit ediyordu ayrılamıyordum.16 yaşımda bana şiddet gösteren kullanan ve aldatan biriyle beraberdim ve evlilik hayalleri kuruyordum. Ben bu yaşıma iyi geldim bence. Aile baskisinı yaşamayan bilemiyor anlayamıyor gerçekten. Kimileri diyor ya işte her aile çocuğunun iyiliğini istiyordur diye ben buna katilmiyorum her aile kendinin iyiliğini ister. Çocuğunun mutluluğu kendi mutluluğunu kendi mutluluğunun önüne koyarsa ancak o aile iyidir diyebiliriz.
Ailemin din ile ilgili bir sorunu yok. Dinle hicbirimizin alakasi yokOhoo Senin Karşında bir sürü Problem var. Ailen sünnetsiz damat istemiyorum diyecek, Sünnet düğünü flan filan Senin için sünnette olur zaten düğüne çağırırsın Halay çekeriz..Baban abin ve Damadın Düğün Karesini gözümde canlandı
Eki Görüntüle 2634697
Cevabiniz icin tesekkur ederim . Psikolojik olarak baski yapiyorlar. Kucuklugumden beri boyle onlarin dedigini yapmazsam mutsuz olacakmisim gibi konusuyorlar surekli ve yillarca boyle oldugu icin bir nevi sindirildim.Üzgünüm, sizi de kırmak istemiyorum ama böyle mutlu olamazsınız.
Bir yanınız dünyayı sırt çantasıyla gezmek istiyor, bir yanınız kv/anne ziyaretleri tadında.
Bir yanınız bir beyaz elbise ve nikah yeter diyor, diğer yanınız kınayı nerede yapalım.
Yani herkesin kendi tercihidir, hayatı nasıl yaşamak gerektiği konusunda ahkam kesemem, haddim değil. Ama tavır göstermezseniz ve hayatınıza ilişkin kararlara önce kendiniz saygı duymazsanız böyle mutluluğu yakalamazsınız.
Bir arkadaşım gelenekçi hayatından sıyrılıp çoğu insanın marjinal diyebileceği bir hayata attı kendini, tabii ki ailesi onaylamadı. Çatışma yaşandı, ki normal. Ama baba onayı içinde kaldı, saçma sapan davranmaya başladı. Ya seçtiği hayatta mutlu yaşayıp zamanla ailesinin "evladım mutlu olsun yeter" kıvamında gelmesini bekleyecekti ya da hiç yapmayacaktı.
Böyle iki dünya arasında kalma durumu ancak bir duruş sergilenmediğinde oluyor. Bir dünyayı seçin, o hayatı güzelce ve huzurluca yaşamaya başlayın, pişman da olmayın. Zamanla herkes sizi benimseyecek ve orta yolda buluşacaksınız. Mutluluklar dilerim.
O daha once nisanlanmis cunku iliskiside daha uzunmus. Ayni anda evlenemeyecegimiz icin beklemem gerekiyormusAbi evlenmeden evlenenemek ne demek? Ne alaka? Hayatımda böyle saçma bir şey duymadım.
Cevabiniz icin tesekkur ederim . Psikolojik olarak baski yapiyorlar. Kucuklugumden beri boyle onlarin dedigini yapmazsam mutsuz olacakmisim gibi konusuyorlar surekli ve yillarca boyle oldugu icin bir nevi sindirildim.
Ama onlar ne derlerse desinler sevgilimden vazgecmek gibi bir niyetim yok. Aslinda yasamak istedigim hayatta net benim icin tek sorun kimse uzulmeden bunu yapabilmek. Oda imkansiz sanirim
Allah sabır versin çok üzüldüm ben böyle aileye acımam aslında parası olan kaçıp gitsin..Aile baskisindan dolayı 14 yaşımda fbdan tanıştığım bir çobanla (küçümsemek olmasın kültür farkini kastettim) sevgiliydim ayrilmak istediğimde seni ailenden istemeye geleceğim,kendimi öldüreceğim diye tehdit ediyordu ayrılamıyordum.16 yaşımda bana şiddet gösteren kullanan ve aldatan biriyle beraberdim ve evlilik hayalleri kuruyordum. Ben bu yaşıma iyi geldim bence. Aile baskisinı yaşamayan bilemiyor anlayamıyor gerçekten. Kimileri diyor ya işte her aile çocuğunun iyiliğini istiyordur diye ben buna katilmiyorum her aile kendinin iyiliğini ister. Çocuğunun mutluluğu kendi mutluluğunu kendi mutluluğunun önüne koyarsa ancak o aile iyidir diyebiliriz.
Bana pek normal kırmadan bu işler olacak gibi gelmedi. Hayat sizin hayatınız. Önce rızalarını almak için konuşun abinizle özellikle. Masraf olmayacağını özellikle söyleyin belki ikna olurlar. Peş peşe düğün gerçekten zor oluyor ama küçük kardeşin büyüğü beklemesi çok saçma sapan bişey. Ayrıca ne münasebet yakın oturmak falan ya. Bence anneniz destekçim gitmesin istiyor gibi geldi bana. Evlendikten sonra söyleyin bence bu kısmı çok detayına girmeyin yoksa hiç vermezler.Selamlar herkese,
Ben çok kontrolcü ve baskıcı bir ailede büyüdüm. Hala daha öylelerdir. 30 yaşındayım ve güzel bir mesleğim var. Sevgilim yabancı (Amerikalı).Kısa bir süre proje için gitmiştim orada tanıştık ve daha sonrasında ilişkimizi yürütebilmek için o türkiyeye geldi. Neredeyse 2 yıldır beraberiz. Evlenmek istiyoruz ama abim nişanlı o yüzden onu beklemem gerekiyormuş babama söyleyemiyorum o yüzden. Bizde adetler normal süreçten farklı olur diye düşünüyorum o yabancı olduğu için her şeyi yapamayız. İsteme söz ve bir nikah olur. İkimizde freelance çalıştığımız için dünyayı gezmek istiyoruz birkaç sene( şuan değil tabiki dünya normale dönünce). O yüzden ev tutmayı düşünmüyoruz başlangıçta. Yani evlilik için pek hazırlığa koşuşturmaya gerek kalmadan kısa süre içinde evlenebiliriz. Ama bunu bile aileme nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Sorun çıkartacaklar gibi geliyor. Sevgilim burda ev tuttuğu için iki kira ödüyor hem oradaki evi hem burası. Burada benden başka kimsesi yok o yüzden zorlanıyor. Ben haftada 3 -4 kere buluşmaya gitsem annem sürekli laf ediyor sürekli dışarıdasın bu ne böyle vs diye. Aşırı bunalmış bir durumdayım. Evlilik teklifi aldım bu arada ve çok uzun beklemek istemiyorum. Yok abin evlensin yok bir süre geçsin peşpeşe olmaz. Ne acelen var eller ne der sonra ... Ailemle nasıl konuşmalıyım bu durumu anlatmak için?
Diğer bir konu ise biz kendi işimizi yaptığımız için istediğimiz yerde yaşama şansımız var. İstanbul dansa izmir yada bodrumda müstakil bahçeli sahile yakın bir yere yerleşmek istiyoruz gezme planımızı tamamladıktan sonra. Annemin haberi yok ama her gün sende buralara yakın oturursun uzağa gidecek halin yok ya yakın oturacaksın tabi vs diye sürekli laf atıyor. Kimseyi kırmak istemiyorum ama bende artık kendi yoluma bakmak hayatıma gitmek istiyorum. Bu kontrol edilme durumundan çok sıkıldım ve bunaldım onları da kırmadan bu durumdan nasıl kurtulurum?
Evet aslinda onuda dusunuyorum. Yani ilk etapta gezecegimiz icin ev tutmanin anlami olmadigini soyleyecegim. Sonra zaten bisey diyemezler artik alisirlarBana pek normal kırmadan bu işler olacak gibi gelmedi. Hayat sizin hayatınız. Önce rızalarını almak için konuşun abinizle özellikle. Masraf olmayacağını özellikle söyleyin belki ikna olurlar. Peş peşe düğün gerçekten zor oluyor ama küçük kardeşin büyüğü beklemesi çok saçma sapan bişey. Ayrıca ne münasebet yakın oturmak falan ya. Bence anneniz destekçim gitmesin istiyor gibi geldi bana. Evlendikten sonra söyleyin bence bu kısmı çok detayına girmeyin yoksa hiç vermezler.
Kırmadan dökmeden olmazsa kırıp dökün çünkü hayat sizin hayatınız.
Bencede nerede yaşayacağınız hakkında hemen konuşmayın. Zamana yayın alıştıra alıştıra alışırlar.Evet aslinda onuda dusunuyorum. Yani ilk etapta gezecegimiz icin ev tutmanin anlami olmadigini soyleyecegim. Sonra zaten bisey diyemezler artik alisirlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?