Bunu kim olsa düşünür :)
Ama eşimin çocuğu değil, eminim. Tamamen babası ve annesine benziyor... Zaten bebek doğduğunda eşim 14 yaşındaymış.
Çok teşekkür ederim, bazen buna isyan ediyorum, ailelerin vermediği çabayı biz evlenince eslerimize veriyoruz. Eşim çok iyi bir insan, bilgili olduğu çok şey var ve onu çok seviyorum. Ama aile konusu resmen fiyasko olmuş onlarda. Babası ölmüş, annesi cahil ve asla çocuk yetiştirmeyi bilmeyen bir kadın. Yine iyi çıkmış bu evden. Ama olan bana oluyor bazen, gıdım gıdım emek vermek zorunda kalıyorum...
Evet, keşke sağlıksız bir ilişki kurduklarını görebilseler. Kendilerine zarar veriyorlar aslında.. umarım siz de ben de cözeriz bu durumu..
İnşallah bizimkiler de geç kalmaz çünkü o yola doğru evriliyoruz biz de. Olan ise gençlere oluyor, kaybolmuş boşa gitmiş bir insan ömrü...
Bebeğe hazır değilim, hem eşimden dolayı hem de iş meselesi şu an buna müsade etmez.
Ama şimdi yapsam bile eşim beni ters köşe yapabilir. Çünkü çocuk eğitiminde bana güvenir ve çocuğun yanında iyi bir anne olduğuna inanıp o yine vaktini yeğenine ayırabilir. Çünkü zaten bebeğin annesi ve seven babası vardır, haftada birkaç gün tüm enerjisini yeğenine vermekte sıkıntı yoktur ona göre, hep mazlumun yanında olmak lazımdır. Ben çocuğa gereken ilgiyi vermezsem tüm enerjisini verebilir ancak. Bu benim öngörüm, belki tersi de olabilir dediğiniz gibi ama bu konuyu su an riske atamam...