- Konu Sahibi Mariahuakina
- #1
Eşim beni bıktırdı...2.5 yıldır evliyim ve kocam başkalarını hep benim önüme koydu. Son kavga doruk noktasıydı artık. Halası taşınacakmış ve yardıma gidelim dedi. İstemediğimi söylediğimde o kadar çirkinleşti ki...Daha 1 hafta önce halasının doğum günü olduğunu, bir hediye alıp gitmemiz gerektiğini ben hatırlattım ona. Zaten hep böyle olur, yaptıklarım hep unutulur, kötü olan ben olurum. Neyse, merak etme seni çalıştırmaz eğer korkun oysa gibi cümlelerden girdi, üstüme yürüdü (ilk kez) neredeyse kafa atacaktı. İtti beni, sonra etrafı tekmelemeye başladı. Tekmelerden biri koluma geldi, niyeti bu değilse de... En içimi acıtan, sen kimsin de kendini halamla karşılaştırıyorsun lafı oldu. O halansa ben de karınım dediğim için...Hiç beklemezdim ama hiiiiçççç bu kadar ağırını
(( Ailesi ve arkadaşları söz konusuysa beni hep bir şeylere zorluyor, yok sayıyor fikirlerimi... Ben ailem konusunda onu hiç zorlamam. Evlendik, annemin evini görmedi dahi...Ne annem ne de ben bunu sorun etmedik. Hatta benim ailemin gözünde eşim tatlı olandır, sevilir. Bense sevimsiz...Tam 1 haftadır konuşmuyorum. İlk kez bugün konuştuk, bana annemin yanına gitmek için bilet almasını söyledim. Bayramı onun yanında geçireceğim kadıncağız hasta... Bozuldu, annen gelsin dedi, istemedim. yazık kadıncağız bunların ortasında kalıp iyice kötü olmasın. Sanki dönmeyeceğimden korktu, öyle bir hisse kapıldım... Ama yetti, bana akıl fikir bu adamı nasıl adam edicem!!!!!
