Ayy zor yaAilemin yanında misafirlikte toplumda gülünmeyek yerde kahkaha atıyor mesela yada biz bi konu konuşurken başka bi konuya sıçrama yapıyor yani nasıl anlataym muhabbeti sürdüremiyosun bi oturup dertleşemiyosun bazen mal mal yüzüne bakıyor sonra diyor ben yine saçmaladım değilmi aslında kendi de kabul ediyor ama düzelmek için hiç bişey yapmıyor
Çok şükür başka sorunumuz yok inşallah toparlarOgrenir daha gencmis utanma ama eleştirme sohbet et bol bol zamanla düzelir kitap okuyun beraber eğer başka bir sorunu yoksa toparlar
Yani anlamadığım hani diyoruz ya kimse mükemmel değildir şiödi mükemmel değilsek illaki bizim eşimizde beğenmediğimiz noktaları olması çok normal değil mi bir durumunu davranışını konuşmasını bilmem başka ufak şeylerden bahsediyorum beğenmiyorum demek onu sevmiyorum demek mi oluyor.Bacım o sıralama öyle olmuyor. Önce seviyoruz, sonra evleniyoruz.
Evlenmişsin, eşimi sevmek istiyorum diyorsun. Kervan yolda düzülür mantığı ile evlilik mi yürür?
Aslında sın zamanlada kabullenmeye başladı. Ama sanıyorum hem işi hem ailesi gereği sosyalleşmakde sorun yaşıyoruz buda geciktiriyor olabilir. Ama haklısınız herşey ailede başlarDeğişim kabullenmekle başlar. O kabulleniyor mu? Evet ben de değişmek istiyorum diyor mu? Sizin çabanızla kimse değişmez. Değişmek istiyorsa eğer kitap okumak yararlı olacaktır ama tabi ki birlikte. Bir konu açın tartışın zorlayın onu. Sosyalleşmek de önemli. Çevre edinmesi gerekiyor. Aslında her şeyin başlangıcı ailedir. Aileler çocukların sosyalleşmesini desteklemeyerek hata yapıyor en başta.
Şu yorumdan sonra eşinizi çok fazla eleştirdiğinizi düşündüm. Belki de eşiniz sizin yanınızda rahat edemiyor sürekli hata yapacağını düşünüyor.Ailemin yanında misafirlikte toplumda gülünmeyek yerde kahkaha atıyor mesela yada biz bi konu konuşurken başka bi konuya sıçrama yapıyor yani nasıl anlataym muhabbeti sürdüremiyosun bi oturup dertleşemiyosun bazen mal mal yüzüne bakıyor sonra diyor ben yine saçmaladım değilmi aslında kendi de kabul ediyor ama düzelmek için hiç bişey yapmıyor
Gerçekten o his beni çok üzüyor. En çok çabamda bunun için galibaHafız deyince benim aklımda saygı değer dini konularda çok güze sohbet edebilecek biri canlanıyor kamyonculuk yapanlar çok sohbet eder aslında yolu anlatır başından geçenleri anlatır herhalde eşiniz birazda içine kapanık dini sohbetlere katılabilir bol bol film dizi izleyebilir arkadaş edinmesi de iyi olur sizde sorun anlatsın anlatabildigi kadar bazen insan gerçekten onun yerine utanıyor o his çok kötü oluyor birde insanlar çok aşağılayıcı bakabiliyor ezikliyor ortam değiştirmek gerekebilir
Yok o derecede olduğunu sanmıyorum yani ufak psikolojik problemler belki tetikliyor olabilirEşinizde psikolojik problem olabilir mi ?
Yani hafif otizm gibi yada davraniş bozuklugu vs gibi
Baskı altında büyüdüğü kesin babası baskıcıymış zaten o sonra kursda da hep baskılar sorumlauluklar altında büyümüş sanırım kaldıramamışYetiştirilme evresindeki baskidan bence. Esiniz bir terapi alabilse keske. Ya toplum olarak niye bu kadar psikolojik sorunlarimiz var bilmiyirum. Kendim dahil herkesin terapi alması lazım. Herkesin kendi içinde kirginliklari var çocukluguna dair
Ben mükemmelim diye bi cümle mi okudunuz mu? Ki ben eşime hep söylüyorum birnirimizin eksik taraflarını tamamlayalımMükemmeliyetçi bir yapınız var. Bulmuşsunuz kuzu adamı peki siz mükemmel misiniz?
Aslımda doğru söylüyosunuz son zamanlarda fazla eleştirme yaptığımı düşünüyorum kendimde ve söz verdim artık eleştirmiycem diyeŞu yorumdan sonra eşinizi çok fazla eleştirdiğinizi düşündüm. Belki de eşiniz sizin yanınızda rahat edemiyor sürekli hata yapacağını düşünüyor.
O karşıda ki insanın kibriyle alakalı birazda elersiniz öyle insanları zamanlaGerçekten o his beni çok üzüyor. En çok çabamda bunun için galiba
Bunun bi tedavi süreci varmı peki psikolojik olur yada farklı türdeGenel kültür eksikliği, sosyalleşme eksikliği, çocukluk çağını nasıl geçirdiği gibi faktörler yeterince incelendiyse bir ihtimal nöroçeşitliliği de göz önünde bulundurabilirsiniz. Sosyal-duygusal beceriler açısından eksiklik, odaklanamama sebebiyle konuşulanlara dikkat etmeme, dinlememe ya da parça parça dinleme gibi durumlar olabilir. Dehb ve otizmin bazı türlerinde bunlar olabiliyor. Ben dehbliyim. Ben de de tam tersi. O kadar çok konuşuyorum ki bazen ben bile kendimden sıkılıyorumbelki daha az ve öz konuşsam daha etkili olacak insanları bunaltabiliyorum. Bazen heyecanla cümleye başlıyorum ama sonuna doğru anafikri unuttuğumu fark edip konuyu zor toparlıyorum. Söz kesiyorum ve karşı tarafı dinlemekte zorlanıyorum. Özellikle ilk kelimelerinden ne anlatmak istediğini anladığımda gerisini dinlemek işkence oluyor.
Eşinizin tam tersi bir biçimde büyüdüğümü söylesem yanlış olmaz. Hem her ortamda kendimi ifade edebilme konusunda şanslıydım hem deli gibi okurdum. Belli bir yaştan sonra spikerlik vs tecrübelerimle birlikte mesleğim de kalabalığa doğaçlama konuşmaya açık. Ama nöroçeşitli olduğum için böyle sorunlar yaşıyorum. Eşiniz de kendi açısından sorunlar yaşıyor olabilir.
10 yaşındaki kızım da Dehb tanısı aldı onun da kendine göre sosyal-duygusal beceri sorunları ve farklılıkları var.
Eşinizle müsait olduğunuz bir akşam konuşup onun düşünmeden yada farkında olmadan yaptığı konuşmaların sizi nasıl hissettirdiğini veya topluma karşı onu nasıl gösterdiğinden bahsetmeyi deneyebilirsiniz. Eğer bu konuşma tartışmaya vararsa bir çift terapistine gitmeyi deneyebilirsiniz. Eşiniz gitmek istemiyorsa sebebini başka gösterebilir veya benim bir arkadaşım gitmiş ve ilişkilerinde fark etmedikleri özellikleri fark etmişler bence güzel bir deneyim, gitmemiz güzel olabilir diyebilirsiniz.4 yıldır evliyim.2 yaşında bir oğlum var. Eşimle 1 yıl nişanlı kaldık fakat farklı şehirlerde olduğumuz için sık görüşemedik. Eşim hafız annesi babası dinine çok düşkün insanlar. Buraya kadar güzel ama benim eşim konuşmayı bilmiyor nerde ne zaman ne söyleyeceğini kestiremiyorum. Toplum içinde pat küt bi dalıyor şaşırıyorum bazen çok utanıyorum arkasını toplamaya çalışıyorum resmen saçmalıyor. Başlarda dedim ki zamanla düzelir hafız olduğu için anne baba baskısıylada erkek kadın birlikte oturma sohbet yapmamışlar, sosyal hayat zaten yok diye bekledim düzelir diye ama yok gün geçtikçe iyice kötü olmaya başladı. Aslında iyi bir insan ama böyle giderse soğuyorum diye korkuyorum yavaş yavaş . Bir arkadaşı yok. Bir akrabasıyla doğru düzgün muhabbeti yok. Bide gurbetteyim . Bana önerebileceğiz bir şey varmı. Eşimi sevmek istiyorum ondan soğumak şstemiyorum. Artık onunla toplum içine bile gitmek şstemiyorum