Konuşmayı bilmeyen koca

Değişim kabullenmekle başlar. O kabulleniyor mu? Evet ben de değişmek istiyorum diyor mu? Sizin çabanızla kimse değişmez. Değişmek istiyorsa eğer kitap okumak yararlı olacaktır ama tabi ki birlikte. Bir konu açın tartışın zorlayın onu. Sosyalleşmek de önemli. Çevre edinmesi gerekiyor. Aslında her şeyin başlangıcı ailedir. Aileler çocukların sosyalleşmesini desteklemeyerek hata yapıyor en başta.
 
Bacım o sıralama öyle olmuyor. Önce seviyoruz, sonra evleniyoruz.

Evlenmişsin, eşimi sevmek istiyorum diyorsun. Kervan yolda düzülür mantığı ile evlilik mi yürür?
 
Ailemin yanında misafirlikte toplumda gülünmeyek yerde kahkaha atıyor mesela yada biz bi konu konuşurken başka bi konuya sıçrama yapıyor yani nasıl anlataym muhabbeti sürdüremiyosun bi oturup dertleşemiyosun bazen mal mal yüzüne bakıyor sonra diyor ben yine saçmaladım değilmi aslında kendi de kabul ediyor ama düzelmek için hiç bişey yapmıyor
Ayy zor ya
 
Ogrenir daha gencmis utanma ama eleştirme sohbet et bol bol zamanla düzelir kitap okuyun beraber eğer başka bir sorunu yoksa toparlar
 
Bacım o sıralama öyle olmuyor. Önce seviyoruz, sonra evleniyoruz.

Evlenmişsin, eşimi sevmek istiyorum diyorsun. Kervan yolda düzülür mantığı ile evlilik mi yürür?
Yani anlamadığım hani diyoruz ya kimse mükemmel değildir şiödi mükemmel değilsek illaki bizim eşimizde beğenmediğimiz noktaları olması çok normal değil mi bir durumunu davranışını konuşmasını bilmem başka ufak şeylerden bahsediyorum beğenmiyorum demek onu sevmiyorum demek mi oluyor.
 
Değişim kabullenmekle başlar. O kabulleniyor mu? Evet ben de değişmek istiyorum diyor mu? Sizin çabanızla kimse değişmez. Değişmek istiyorsa eğer kitap okumak yararlı olacaktır ama tabi ki birlikte. Bir konu açın tartışın zorlayın onu. Sosyalleşmek de önemli. Çevre edinmesi gerekiyor. Aslında her şeyin başlangıcı ailedir. Aileler çocukların sosyalleşmesini desteklemeyerek hata yapıyor en başta.
Aslında sın zamanlada kabullenmeye başladı. Ama sanıyorum hem işi hem ailesi gereği sosyalleşmakde sorun yaşıyoruz buda geciktiriyor olabilir. Ama haklısınız herşey ailede başlar
 
Ailemin yanında misafirlikte toplumda gülünmeyek yerde kahkaha atıyor mesela yada biz bi konu konuşurken başka bi konuya sıçrama yapıyor yani nasıl anlataym muhabbeti sürdüremiyosun bi oturup dertleşemiyosun bazen mal mal yüzüne bakıyor sonra diyor ben yine saçmaladım değilmi aslında kendi de kabul ediyor ama düzelmek için hiç bişey yapmıyor
Şu yorumdan sonra eşinizi çok fazla eleştirdiğinizi düşündüm. Belki de eşiniz sizin yanınızda rahat edemiyor sürekli hata yapacağını düşünüyor.
 
Hafız deyince benim aklımda saygı değer dini konularda çok güze sohbet edebilecek biri canlanıyor kamyonculuk yapanlar çok sohbet eder aslında yolu anlatır başından geçenleri anlatır herhalde eşiniz birazda içine kapanık dini sohbetlere katılabilir bol bol film dizi izleyebilir arkadaş edinmesi de iyi olur sizde sorun anlatsın anlatabildigi kadar bazen insan gerçekten onun yerine utanıyor o his çok kötü oluyor birde insanlar çok aşağılayıcı bakabiliyor ezikliyor ortam değiştirmek gerekebilir
Gerçekten o his beni çok üzüyor. En çok çabamda bunun için galiba
 
Mükemmeliyetçi bir yapınız var. Bulmuşsunuz kuzu adamı peki siz mükemmel misiniz?
 
Yetiştirilme evresindeki baskidan bence. Esiniz bir terapi alabilse keske. Ya toplum olarak niye bu kadar psikolojik sorunlarimiz var bilmiyirum. Kendim dahil herkesin terapi alması lazım. Herkesin kendi içinde kirginliklari var çocukluguna dair
Baskı altında büyüdüğü kesin babası baskıcıymış zaten o sonra kursda da hep baskılar sorumlauluklar altında büyümüş sanırım kaldıramamış
 
Şu yorumdan sonra eşinizi çok fazla eleştirdiğinizi düşündüm. Belki de eşiniz sizin yanınızda rahat edemiyor sürekli hata yapacağını düşünüyor.
Aslımda doğru söylüyosunuz son zamanlarda fazla eleştirme yaptığımı düşünüyorum kendimde ve söz verdim artık eleştirmiycem diye
 
Genel kültür eksikliği, sosyalleşme eksikliği, çocukluk çağını nasıl geçirdiği gibi faktörler yeterince incelendiyse bir ihtimal nöroçeşitliliği de göz önünde bulundurabilirsiniz. Sosyal-duygusal beceriler açısından eksiklik, odaklanamama sebebiyle konuşulanlara dikkat etmeme, dinlememe ya da parça parça dinleme gibi durumlar olabilir. Dehb ve otizmin bazı türlerinde bunlar olabiliyor. Ben dehbliyim. Ben de de tam tersi. O kadar çok konuşuyorum ki bazen ben bile kendimden sıkılıyorum🙈 belki daha az ve öz konuşsam daha etkili olacak insanları bunaltabiliyorum. Bazen heyecanla cümleye başlıyorum ama sonuna doğru anafikri unuttuğumu fark edip konuyu zor toparlıyorum. Söz kesiyorum ve karşı tarafı dinlemekte zorlanıyorum. Özellikle ilk kelimelerinden ne anlatmak istediğini anladığımda gerisini dinlemek işkence oluyor.
Eşinizin tam tersi bir biçimde büyüdüğümü söylesem yanlış olmaz. Hem her ortamda kendimi ifade edebilme konusunda şanslıydım hem deli gibi okurdum. Belli bir yaştan sonra spikerlik vs tecrübelerimle birlikte mesleğim de kalabalığa doğaçlama konuşmaya açık. Ama nöroçeşitli olduğum için böyle sorunlar yaşıyorum. Eşiniz de kendi açısından sorunlar yaşıyor olabilir.
10 yaşındaki kızım da Dehb tanısı aldı onun da kendine göre sosyal-duygusal beceri sorunları ve farklılıkları var.
 
Genel kültür eksikliği, sosyalleşme eksikliği, çocukluk çağını nasıl geçirdiği gibi faktörler yeterince incelendiyse bir ihtimal nöroçeşitliliği de göz önünde bulundurabilirsiniz. Sosyal-duygusal beceriler açısından eksiklik, odaklanamama sebebiyle konuşulanlara dikkat etmeme, dinlememe ya da parça parça dinleme gibi durumlar olabilir. Dehb ve otizmin bazı türlerinde bunlar olabiliyor. Ben dehbliyim. Ben de de tam tersi. O kadar çok konuşuyorum ki bazen ben bile kendimden sıkılıyorum🙈 belki daha az ve öz konuşsam daha etkili olacak insanları bunaltabiliyorum. Bazen heyecanla cümleye başlıyorum ama sonuna doğru anafikri unuttuğumu fark edip konuyu zor toparlıyorum. Söz kesiyorum ve karşı tarafı dinlemekte zorlanıyorum. Özellikle ilk kelimelerinden ne anlatmak istediğini anladığımda gerisini dinlemek işkence oluyor.
Eşinizin tam tersi bir biçimde büyüdüğümü söylesem yanlış olmaz. Hem her ortamda kendimi ifade edebilme konusunda şanslıydım hem deli gibi okurdum. Belli bir yaştan sonra spikerlik vs tecrübelerimle birlikte mesleğim de kalabalığa doğaçlama konuşmaya açık. Ama nöroçeşitli olduğum için böyle sorunlar yaşıyorum. Eşiniz de kendi açısından sorunlar yaşıyor olabilir.
10 yaşındaki kızım da Dehb tanısı aldı onun da kendine göre sosyal-duygusal beceri sorunları ve farklılıkları var.
Bunun bi tedavi süreci varmı peki psikolojik olur yada farklı türde
 
4 yıldır evliyim.2 yaşında bir oğlum var. Eşimle 1 yıl nişanlı kaldık fakat farklı şehirlerde olduğumuz için sık görüşemedik. Eşim hafız annesi babası dinine çok düşkün insanlar. Buraya kadar güzel ama benim eşim konuşmayı bilmiyor nerde ne zaman ne söyleyeceğini kestiremiyorum. Toplum içinde pat küt bi dalıyor şaşırıyorum bazen çok utanıyorum arkasını toplamaya çalışıyorum resmen saçmalıyor. Başlarda dedim ki zamanla düzelir hafız olduğu için anne baba baskısıylada erkek kadın birlikte oturma sohbet yapmamışlar, sosyal hayat zaten yok diye bekledim düzelir diye ama yok gün geçtikçe iyice kötü olmaya başladı. Aslında iyi bir insan ama böyle giderse soğuyorum diye korkuyorum yavaş yavaş . Bir arkadaşı yok. Bir akrabasıyla doğru düzgün muhabbeti yok. Bide gurbetteyim . Bana önerebileceğiz bir şey varmı. Eşimi sevmek istiyorum ondan soğumak şstemiyorum. Artık onunla toplum içine bile gitmek şstemiyorum
Eşinizle müsait olduğunuz bir akşam konuşup onun düşünmeden yada farkında olmadan yaptığı konuşmaların sizi nasıl hissettirdiğini veya topluma karşı onu nasıl gösterdiğinden bahsetmeyi deneyebilirsiniz. Eğer bu konuşma tartışmaya vararsa bir çift terapistine gitmeyi deneyebilirsiniz. Eşiniz gitmek istemiyorsa sebebini başka gösterebilir veya benim bir arkadaşım gitmiş ve ilişkilerinde fark etmedikleri özellikleri fark etmişler bence güzel bir deneyim, gitmemiz güzel olabilir diyebilirsiniz.
 
Bazen ilaç kullanıyorum. Özellikle yoğun ve yorucu günlerde ama davranışsal çözümlere odaklanmak gerek bunu da kendi çabalarımla ve ilerde terapist yardımı ile çözmem gerek. Yalnız önce bir uzmanın teşhis edip tanı koyması lazım. Belki de hiç ilgisi yoktur.
 
Bahsettiğiniz gibi hafızlık sonrasında da kamyonculuk sebebiyle tek erkeklerle muhatap olmuş olsa dahi kendini geliştirememiş belli ki.
Çevremde pek çok hafız var ve ortam değil kişilerin kendi gayreti daha çok olmak üzere ailesinin ona sunduğu ortam ile şekilleniyor daha çok.
Geliştirmek istememiş mi yoksa bununla ilgili fırsat mı bulamamış bilemem ancak bununla ilgili durumu kırmadan konuşarak çözebilirsiniz diye düşünüyorum.
Beğenmiyorum yerine ya ortak noktalarda buluşmak istiyorum hem birbirimize katkımız olur gibi yaklaşarak yönlendirebilirsiniz.
Nerede yaşıyorsunuz bilemiyorum ama hemen her şehirde kitap fuarları, konferanslar, konserler oluyor. Birlikte aktivite yapmaya çalışın. Üslubunu beğendiğiniz, hayat görüşünüze uygun kişileri instagramdan takip için teşvik edin.
 
X