- 27 Haziran 2015
- 3.341
- 13.231
- 138
- Konu Sahibi KomandoYareni
-
- #1
Bence de ister evim de kedi beslerim ister 3 tane köpek beslerim ister anakonda beslerimMesafe iyidir.
Onu ilgilendiren bir durum yok kaldı ki onu ilgilendirmeyen bir mevzuya kırılması da saçma.
Köpeği tutup onun koynuna zorla sokmuyorsunuz sonuçta,evinizde minnoş minnoş sizinle yaşayacak.
Takmayın kayinvalidenizi.
Mesafe demek hiç arayıp sormamak demek değil.
Aradaki ince çizgiyi kaçırmayın.Tabi ki arayın.
Siz de aramazsanız olay büyür ortada nurtopu gibi bir kv sorununuz olur.
Az duymayın, az görmeyin.Kendi huzurunuz için.
Mesafe iyidir.
Onu ilgilendiren bir durum yok kaldı ki onu ilgilendirmeyen bir mevzuya kırılması da saçma.
Köpeği tutup onun koynuna zorla sokmuyorsunuz sonuçta,evinizde minnoş minnoş sizinle yaşayacak.
Takmayın kayinvalidenizi.
Ben olsam kayinvalidenin inadina 3 tane köpek alir evde bakarim
Ne güzel gelmez böyle
Kayinvalidesiyle anlaşamayan kayinvalidesi hayvan sevmeyenlere de oneridir. Eve hayvan alin hayvan sevmeyen kayinvalideler uzak durur
Sizin evinize karisma hakkı yok. Benim kp'de evimdeki kediye laf diyordu en sonunda " bana her zaman iki bacaklı hayvanlardan zarar geldi" dedim bir daha ağzını açmadı.... Ama siz yine de arayın bir nabız yoklayın belki cidden kötü niyetle bişey demek istememiştir
Valla evli değilim,sevgilim falan da yok ama;Bence de ister evim de kedi beslerim ister 3 tane köpek beslerim ister anakonda beslerim
Daha şimdiden oğlumun evi deyip karismalara oğlunu doldurmalara başlamış
Merhaba herkese, bir sorunum var sorun mu anlayamıyorum da konu kayınvalidem.
Nişanlıyım bilenler vardır belki. Evimizde köpeğimiz var ailemle yaşadığım evde. Evlenince de kendi evime geçireceğim nişanlım da seviyor istiyor çünkü. Öyle konuştuk anlaştık. Buraya kadar sorun yok. Kayınvalide bizim evdeki köpek olayına sıcak bakmıyor. Bizim eşyalar eve yavaş yavaş gelmeye başladı kayınvalidem de geldi o günlerde ama yardımcı olmak yerine sürekli "o köpeği getirirseniz bu evi mahvedecek" yok "burayı kapat buraya girmesin" demeye başladı. Ben de "anne biz rahatsız olmuyoruz" dedim saygılıca. Kendi annem de bozuldu tabi biraz, sonuç olarak orası eşimle benim yaşayacağım ev biz çocuk da değiliz. Annem "gençler istiyorsa getirsinler bir şey olmaz" dedi gülerek. Biz öyle söyleyince suratı düştü farkettim tavırlarından. Sonra ben gidiyorum dedi gitti. Biz de anlayamadık olayı o an annem "kal yemek yeriz" dedi kalmadı. Kaldı ki köpeğimi görseniz evde var mı yok mu belli olmuyor köşesinden yatıyor ya da kendini sevdirmek için yanımıza geliyor. Eşyalarımıza hiç zararı da olmadı. İstemede de rahatsız olurlar belki diye odadan çıkarmamıştık ama hayvan sıkıldı odada. Görümcelerimin küçük çocukları var onlar oynamak istedi söz kesildikten sonra çıkardık o zaman da suratı düşmüştü, her neyse. Bu akşam nişanlım aradı, kendisi askerde şu an o yüzden seyrek görüşebiliyoruz telefonda. Bana ne yaptınız gibisinden soru sordu. Ben durumu anlatmadım orada ona fazla bir şey yansıtmıyordum. Birden bana "annem sana kırılmış" dedi, ben tabi orda anladım mevzuyu. "Ben kırıcı bir şey yapmadım ki" dedim. Anlattım o konuşmaları aramızdaki. "Bozulacak bir taraf var mı sence" dedim "yok sen boşver ya" dedi öyle konuyu kapattık. O günden sonra cenazemiz vardı arkadaşımın ablası vefat etti genç yaşta onun üzüntüsünü yaşadım zaten cenazedir falan hiç aramadım. İçimden aramak da gelmedi zaten.
Şimdi sizce ben hal hatır sormak için aramalı mıyım? Yoksa böyle mesafeli davranmak iyi midir? Ve sizce kırılacak gücenecek bir şey var mı?
Kendi eviniz, kendi eşyalarınız, kendi özel alanınız ,kv abartmış ve kendi alınğanlığı için arayıp da şimdi hiç bahsetmeyin, askerde ki oğlun'a kadar haber yetiştirmesini beceren , size de kırğınlığını kendi söyleyebilirdi...
En nefret ettiğim insan tipi. Hayvandan rahatsız olan insan. Ben böyle insanlara lafımı hiç esirgemiyorum. Kendi anneannem de böyle. Sürekli kedi o odaya giriyo mu kedi burda oturuyo mu bilmem ne. Dedim anneanne sen evine kedi almazsın olur biter. Biz de sana illa eve kedi al demiyoruz sonuçta. Cevabınızı verin sakınmayın çünkü siz evlendiğinizde eve geldiğinde sürekli laf sokacak. Mesafe koymak iyidir böylesine.
Aslinda aramaya gerek yok ama askerde olan adama neden aramizda bir kirginlik varmis gibi konustugunu sormak isterdim ben.
Benimle problemi varsa bana soylesin, oglunu araci olarak kullanma derdm herhalde.
Sinir oluyorum el kadar hayvanlarla bacak biçen insanlara
Valla konu hayvansa çok da ılımlı olamayacağım
Ötede dursun kv bi zahmet
Öfff nefret ediyorum bu tip insanlardan ya. Geçenlerde kayınpederim geldi. Kedim de doğum yaptı. Yavrularıyla yaşıyor yuvasında. Bu hayvan bu odadan çıkmasın, sevmiyorum dedi. Ben de "burası onun evi, o benim evladım gibi. İstediği yere girip çıkar ne yapayım patisini mi bağlayım" dedim. Oğluna da durmadan "evde ne işi var, olmaz evde" diyormuş. Sana ne ya ev benim, keyif benim. İstersem kedi istersem yılan istersem kertenkele beslerim. Sana ne yani. Bi de piresi olur bunun diyo. Ya allah aşkına bi git. Vallahi cinnet böyle geliyor demek ki insana.
Sizinki de bu model. Askerdeki adamı doldurmuş bir de. Şikayet etmiş resmen. Dikkat edin. Şimdiden alın önlemi ki karışamasın.
Konuşmanız çok yanlış ilerlemiş.
Orayı kapat burayı kapat vs dediğinde tebessüm edip sen gelince kapatırız korkma derdim.
Eşyaları mafeder dediğinde sana getirmeyiz merak etme derdim
Kadının olayı köpek falan değil oğlumunevi burası hıhh sendromu
Yerini bildir yoksa evinde eşyaların değişmesi an meselesi
Merhaba herkese, bir sorunum var sorun mu anlayamıyorum da konu kayınvalidem.
Nişanlıyım bilenler vardır belki. Evimizde köpeğimiz var ailemle yaşadığım evde. Evlenince de kendi evime geçireceğim nişanlım da seviyor istiyor çünkü. Öyle konuştuk anlaştık. Buraya kadar sorun yok. Kayınvalide bizim evdeki köpek olayına sıcak bakmıyor. Bizim eşyalar eve yavaş yavaş gelmeye başladı kayınvalidem de geldi o günlerde ama yardımcı olmak yerine sürekli "o köpeği getirirseniz bu evi mahvedecek" yok "burayı kapat buraya girmesin" demeye başladı. Ben de "anne biz rahatsız olmuyoruz" dedim saygılıca. Kendi annem de bozuldu tabi biraz, sonuç olarak orası eşimle benim yaşayacağım ev biz çocuk da değiliz. Annem "gençler istiyorsa getirsinler bir şey olmaz" dedi gülerek. Biz öyle söyleyince suratı düştü farkettim tavırlarından. Sonra ben gidiyorum dedi gitti. Biz de anlayamadık olayı o an annem "kal yemek yeriz" dedi kalmadı. Kaldı ki köpeğimi görseniz evde var mı yok mu belli olmuyor köşesinden yatıyor ya da kendini sevdirmek için yanımıza geliyor. Eşyalarımıza hiç zararı da olmadı. İstemede de rahatsız olurlar belki diye odadan çıkarmamıştık ama hayvan sıkıldı odada. Görümcelerimin küçük çocukları var onlar oynamak istedi söz kesildikten sonra çıkardık o zaman da suratı düşmüştü, her neyse. Bu akşam nişanlım aradı, kendisi askerde şu an o yüzden seyrek görüşebiliyoruz telefonda. Bana ne yaptınız gibisinden soru sordu. Ben durumu anlatmadım orada ona fazla bir şey yansıtmıyordum. Birden bana "annem sana kırılmış" dedi, ben tabi orda anladım mevzuyu. "Ben kırıcı bir şey yapmadım ki" dedim. Anlattım o konuşmaları aramızdaki. "Bozulacak bir taraf var mı sence" dedim "yok sen boşver ya" dedi öyle konuyu kapattık. O günden sonra cenazemiz vardı arkadaşımın ablası vefat etti genç yaşta onun üzüntüsünü yaşadım zaten cenazedir falan hiç aramadım. İçimden aramak da gelmedi zaten.
Şimdi sizce ben hal hatır sormak için aramalı mıyım? Yoksa böyle mesafeli davranmak iyi midir? Ve sizce kırılacak gücenecek bir şey var mı?
Köpek meselesine tam 6 senemi verdim. Benimde evlenmeden köpeğim vardı ailemde çok seviyodu öyleki üzerine battaniye örtüp ağzına çerez verecek kadar. Ama çevremiz sürekli eleştirdi durdu evde köpek olmaz diye. Eşimle tanıştık ve ilk günden söyledim köpeğim oldgunu nişanlandık bizle yaşamasını kabul etti. Eşimin aileside istekliydi seviyolrdı. Evlendik aldım hemen yanıma kv kp çok sever görünüyordu. Taa ki eşimin yeğeni hayvanı sıkıştırıp onu ısırıncaya kadar. Defalarca sıkıştırma diye uyarmamıza rağmen. Ondan sonra kp babama köpeği hiç istemediğini falan açmış onaylamadığını ama eşimin hatrı için bişey demediğini söylemiş. Bu konu o kadar midemi bulandırdıki minicik bir canın evde yaşamasını çok görüyor herkes. bunla yıllarca mucadele ettim ve artık bıktım insanlardan! Yolun cok uzun canım her gelen misafirin bir laf edecek rabbim sabır versin ve asla vazgecme o candan
Köpeğin evladın kv önce gelecek istediği kadar kırılsın sen halini hatrını sor hiç bişey yokmuş bu bir sorun değilmiş gibi davran en güzeli
Nişanlım çok sıkıntılı bir yerde asker. Ben ona sorunları yansıtmadım 4 ay sonra gelecek ama 7 aydır "ah" demedim ayağıma taş değse. Zor şartlarda yapıyor gerçekten de. Ben zaten saygısız davranmam çünkü benim de annem var ve yengem var. Annem de kayınvalide ama o asla abimlerin evine karışmaz. Kaldı ki köpeğimi görseniz gerçekten çok sakin bir köpek ve eşyalara zarar vermiyor. Aynen öyle oğlumun evi durumuna çevirdi olayı annem de sinirlendi yine de sustu yemeğe kal dedi. O kalmadı gitti. Galiba bizim evde köpek var diye yemeklerden de tiksiniyor. Ki günaşırı annem evi temizler tipik Karadeniz kadınıdır. Kendi evinden daha temiz diyebilirim yanlış anlamayın da.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?