Korkuyorum arkadaşlar. Beni rahatlatacak bir şeyler söyleyin

Bunları hamile kalmadan önce düşünmeliydiniz bakabilir miyim büyütebilir miyim eğitebilir miyim kaliteli hayat sunabilir miyim diye...
Ha eğer düşündüm diyosanız panik yok
 
Kendini hormonlara bırak, onlar hallediyor aslında:) Yani bende öyle olmuştu. Kızım 2 yaşına gelene kadar turbo modum aktifti resmen Bebek bu tabi ki uyumayacaksın tabi ki dışarı çıkmanız biraz sekteye uğrar (ki bence ağlamak yerine şuan uyumaya bak) ama dünyaya yeni bir birey getiriyorsun farkında mısın? Bebeği yük olarak değil bir yoldaş olarak görmeden bu bakış açısını değiştiremezsin. Gece top patlasa uyanmayan ben senin zamanında ben gece nasıl kalkıcam ya hayatta duymam diyordum. Ama tabiki öyle olmadı çocuk yerinde kıpırdasa nefesi değişse benim gözler zınk açılıyordu :) Bu durum 2 yaşına kadar böyleydi açıkçası keşke o dönemin enerjisine sahip olsam şuanda :) Su akacak ve yerini bulacak, biraz zaman biraz sabır...
 
Normal Doğum veya sezaryen ne farkeder ikisi de Doğum sonuçta çocuk sağlıklı olsun anne sağlıklı olsun önemli olan bu yani kafana takma kızım ilk zamanlar kolik olduğu içim ağlıyordu uykusuz kaldım ve ben oldum olası pek çocuk sevmem ama insanın kendi bebeği olunca çok seviyor çok tatlı geliyor insana hele bide 4-5 aylık olunca ısır ısır ye :) şimdi 4 yaşında hayatım değişti evet ama hayatımın bir anlamı oldu her gün doya doya öpüp seviyorum bu sevgi dünyaya bedel kendine ağır şeyler yüklediğini sanma boşuna canını sıkma bebeğin olsun bu söylediklerine gülüp geçeceksin :)
 
Dogum tarihlerimiz de ayniymis. Benim 2. Bebegim olmasina ragmen benzer korkular yasiyorum. Cunku bi belirsizlik var. Sanirim bu korkutuyor insani. Ilk bebegim de uykusuzluk beni mahvetmisti. Zaten dogum icin 2 gece uyumamistim. Sonrasinda toparlanmam zaman aldi. Ama disari cikma konusunda rahat olmanizi tavsiye ederim. Eve hapsetmeyin kendinizi. Oglum simdi 3 yasinda hala uykusuz bi cocuk. Ama anne seni cok seviyom dedigi anda dunyalar benim oluyor. Her sey zamanla daha da guzel oluyor bence.
 
Lütfen bana kızmayın bende böyle düşünmek istemiyorum ki
Kızmak değil estagfurullah... Sonradan düşündüklerinize pişman olmayın diye. Neden olumsuzlukları düşünüyorsun hep. Her anın tadı farklıdır. Ciddi söylüyorum ben şaka felan yapmıyorum dünyanın en zor şeyi annelik. Hayatının içine ediyorlar ama dünyanın en güzel şeyi annelik. Baba da dahil kimsenin tadamayacağı bir duygu. Şuan herkesi uyuttum ama uyumaya korkuyorum. Zamanın değeri çok benim için ama sabah onlar uyandığında da dünyanın en değerli insanı gibi hissediyorum.
Beterin beteri vardır diye düşün. Allah sağlıklı bebek nasip etsin sana. En yaramaz o olsun. Onun acısını çekmektense gözümün önünde benim hayatımı mahvettsin. Yeter ki iyi olsun o. Sen de Hayırlı olsun de Allah yardım eder inşallah.
 
Canım ben sezeryan doğum yaptım. Normal doğumdan bile daha rahat oldugunu düşünüyorum. Yani korkutma kendini tabiki olabilirse normal olsun ama olmuyorsa bir aksilik varsa bebeği neden riske atacaksın ki eğer devlet Hastanesi'nde dogum yapacaksan zaten normal doğum olsun diye ellerinden geleni yapıyorlar merak etme. Ama sezeryanda ocu değil sezeryan olduktan sonra ilk gün ayağa kaldırdılar sonrasında tuvalete bile kendim gittim. Herşeyin Allah sabrını gücünü veriyor korkulacak hiç bir şey yok özellikle sezeryandan
 
Bu dünyada seni herkesten herseyden hic bir karsilik beklemeden sevecek ve size sevgilerin en büyügünü yasaticak. Minnacik eliyle sizi oksicak. Ve inanin bana siz bir yere gidip eve geldiyinizde kapiya kosup sevinip kucaginiza atlicak sevunc gülücükleri atip öpücükler kondurucak yanaginiza.Sorarim size siz biryere gidip geldikten sonra sirf eve geldiniz diye sevinen baska biri oldumu hayatinizda? Evet ilk dönem cok zor ama inanin kucaginiza alinca sevgisi tüm zorluklari unuturucak size.
 
Annelik bu endişelerin hepsini içinde barındırıyor, hissettikleriniz çok normal. Çocuk sahibi olmak, onun her gün biraz daha büyüdüğünü görmek, yeni beceriler kazanmasını izlemek paha biçilemez inanın. Doğum şeklinden de hiç korkmayın. Sonuca odaklanın. Ben de sezaryen olmaktan ölümüne korkuyordum, an geldi yalvardım sezaryen için, ciddiye alınmadım tabi o ayrı :) O an sadece bir an önce kavuşmak istiyorsunuz emin olun. Hayırlı doğumlar dilerim.
 
Şimdi sen böyle düşünüyorsun ama ben hamileyken hep gece ben nasıl dayanacagim derdim hatta uykudan asla vazgecemeyen biriyim ben uyur kalırım diyordum. Biliyor musun sezeryan oldum ve bir gun boyunca 15 dj uyumuşum. Bu yazdıklarına tebessümle bakarsın bebiş doğunca. Allah sağ salim eline almayı nasip etsin
 
Rahat olun lütfen. Hissettikleriniz çok normal. Planlı bir hamilelik olabilir, çok isteyerek hamile kalmış olabilirsiniz ama gelecek kaygısı da yeni rolünüzün, yani anneliğin elbette bir parçası. Sizi ayıplayan görüşlere kulak asmayın, büyük bir değişim yaşayacak olup da tedirgin hissetmeyen aptaldır. Üstelik bu daha önce tecrübe etmediği bir değişimse. Çocuğu olmayan insanların ya da sendromlu doğan çocukların suçlusu da siz değilsiniz, bu saçmalığa da takılmayın. Ben sizin çok iyi bir anne olacağınıza inanıyorum. Muhtemelen bebeğinizi kucağınıza aldığınızda da bu düşünceleriniz geçmeyecek, zamanla bir düzen oturttuğunuzda tadını alacaksınız. Lütfen eşinizden ve ailenizden alabildiğiniz kadar yardım alın. Ben de çok doğum videoları izlemiştim, zorunlu sezeryan oldum ve çok korktum. Şimdi düşündüğümde korkmak çok saçma geliyor, hiçbir şey hissetmedim, hiçbir şey anlamadım. Kendi kendimi boşuna korkutmuşum diyorum. Moralinizi yüksek tutun, o uyurken bile özleyio fotoğraflarına bakacağınız biri katılacak aranıza. Sağlıkla kucağınıza alın.
 
Teşekkür ederim . Peki kucağınıza ilk aldıgınız da ne hissettiniz? Siz de benim gibi sezaryen olur muyum korkusu yaşadınız mı
Sezeryandan niye bu kadar korktugunuzu anlamadim.

Epidural sezeryan oldum konusa konusa.
Sonrasi da cok rahatti.
3_4 gun sonra salonumu supurdum mecburiyettrn ama yaptim.

Insallah siz normal yaparsiniz da bu kadar abartmayin.

Uykusuz geceler yorgun sabahlar icin birsey diyemicem.

Insallah rahat bebek denk gelir size

Hayirlisi olsun
 
Son düzenleme:
normal dogum cok zor degil sezaryeni bilemicem ..
diger saydiklariniz hepsi dogru .
gezmek zor , uykusuzluk olucak ,hasta olican ilac kullanamican.. vs.
benim kizim da kolikti lohusaligim bitmeden bir sekilde dsari cikip hava almak istiyordum .umarim anneniz veya kayinvalideniz size yardimci olur yani anlayisli olurlarsa cocuguna bakarlar ve sende guzelce yapmak istedigini yaparsin benim oyle bir luksum yoktu malesef .
( her bebek ayni olmuyor )
 
Bu saydiklariniz elbet yaşanacak ama dışarı kısmı değil.
Ilk bebegimle sürekli gezdim, o hep aglasa dahi kendimi eve kapatmadim.
Arabada hiç susmaz hala ağlar ama pes etmedim.
3 haftalikken dışarı çıktım, 1 aylıkken arabada yalnız seyehate basladim 2 aylıkken de tatile gittim.
Şimdi iki bebeğim var, yanımda biri kaldığı gün mutlaka dışarı çıkıyorum tek bebegimle olduğum günler zaten dışarıdayim.
Eşimle de haftada iki kez akşam çıkarız.
Ha güllük gulistanlik değil, biri ağlar öbürü gezmek ister ben bir çay bile içemem ama eve kapanirsam kafayı yerim, size de bunu tavsiye ederim.
Çünkü ister istemez dışarı çıkarken giyinip susleniyoruz azıcık normal düzeyde görünmek bile motive ediyor insani.
Farkı yüzler görme, ev dışı bir atmosfer rahatlatiyor.
Bebeklerimi kucağıma aldığımda da mutluluk dışında ulvi bir annelik gelmedi bana.
Zamanla anladım ne olduğumu, yaşayarak öğreniyorum hala.
Valla doktorum izin verşeydi 2 seferde de sezeryan olurdum, bünye meselesi.
Ilk dogumum zordu sonrası çok zordu ikincide ise dogumum felaket sonrası çok rahatti hiç doğum yapmamış gibi yaşadım sonraki süreci.
Sünni sanciyla yaptığım ve epiduralim tutmadıgi için tabi bu zorluk.
 
Son düzenleme:
Elbette çok zor.Ben 3.5 ay önce ikinci çocuğumu dünyaya getirdim.Üstelik bebeğim kolik.2 çocuğa birden yetişmeye çalışıyorum.Ama genede evlat dünyanın en güzel şeyi.Birgün bile pişman olmuyor insan.Doğumdan korkma.Benim ikiside sezeryandı.Biri spinal diğeri genel anestezi ile oldu.Inan bir zorluğu yok.Sonrasında da çok büyük şikayetlerim olmadı ağrı sızı filan.Şöyle düşün hergün milyonlarca doğum oluyor dünyada.Sende atlatıcaksın hayırlısıyla.Pozitif düşün kafanı rahatlat.Hayırlı doğumlar diliyorum.
 
Korkmayin, bu dusunlerle beyninizi mesgul etmeyin. Hep bebeginizi kucaginiza aldiginiz o ani dusunun . Inanin cok faydasi olacak. Hele o ani bir yasayin sezeryan veya normal dogum diye sartlandirmayin kendinizi, sagliklisi hangisiyse o olsun. Bebeginiz oldugunda yazdiklariniz hepsi misliyle olacak ancak, o cennet kokusu ve size olan bagliligi varya tum bunlari unutturacak. Ona her baktiginizda icinizi huzur kaplayacak. Ilk aylar zor ve cok yorucu ama sonra siz bebege o size alisiyor her sey guzellesiyor. Olumsuz dusunerek kendinizi de bebeğinizi de uzmeyin. Hamilelik tadi cikarilmasi gereken bir donem tadini cikarin
 
Size yardımcı olacak birileri olacak mı doğumdan sonra ,ben kendi isteğimle sezaryan olmuştum ilk günler zorlansamda çabucak ayağa kalktım.20 günlükken kayınvalidem ve annemler tatile çıkmışlardı.çok şükür hiç sorun olmadı ne bebeğimin bakımıyla ne de sezeryan alakalı herhangi bir şey.zaten kış mevsimindeyiz kırkınız çıkana kadar bahar gelecek bebeğiniz bir kaç aylık olana kadar da yaz gelmiş olur ,dışarıda çıkarsınız tatile de gidersiniz. eskisi kadar kolay olmayacak belki ama bir şekilde o düzene ayak uyduruluyor.bebeğinizle geçireceğiniz zamanların kıymetini bilin göz açıp kapayana kadar geçiyor zaman,18 oldu benim kızım daha dün doğmuştu oysa ki
 
O bebegin mis kokusunu icine cekmek icin yillarca bekleyen anne adaylarini dusunun. Bence bu hislerden hemen kurtulup kendinize gelirsiniz
 

Ne güzel yazmışsınız..
 


bu düsüncelerle zaman kayip etme iki haftani doya doya yasa bebek geldiginde bu sorulari sormaya vaktin olmicak...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…