Sunu da ilave etmek istiyorum. Annelik uzuun bir yolculuktur. Hic bitmeyecek bir yolculuk. Iste calissaniz isi begenmeseniz istifa etme hakkiniz varken annelikte boyle bir sey de yoktur. Daha yola girmemisken bu gucu kendinizde bulamiyorsaniz neden bu ise girdiniz ki? Tabi ki uykusuz kalacaksiniz, hastaliklarla bogusacaksiniz, onunla odev de yapacaksiniz, kendiniz hasta olsaniz da, surunseniz de onun icin kalkip onu okula da birakacaksiniz, yemek de yapacaksiniz... hayatinizin her anini kaplayacak bir sey annelik...hayir ben de anne oldum ve de tek basima buyutuyorum, sizi anlamaya calisiyorum ama kusura bakmayin anlayamiyorum. Hamile kalmis, doguma gidecek, 9 ay gecmis, eee ben uykusuz kalirsam diye korkan bir anne adayi...bu korkun varsa, rahatina duskunsen neden o cocugu dunyaya getiriyorsun ki? Miy miylik donemi ergenliktedir bana gore. Anne guclu olmalidir. Anne guclu olacak ki cocuguna da yetecek...bir hayat veriyorsun, bir canli dunyaya getiriyorsun... ve sana muhtac... elbet zorlugu olacak. Sadece gobek bagiyla baglanmiyorsun, o bagi koparsalar da bir omur baglaniyorsun. Hepimiz annemizden kopsak da bir omur gobegimizde tasiyoruz izini. Once karninda tasiyorsun, sonra da sirtinda. Hic inmiyorlar uzerinizden. Ama ne kadar cefa cektirse de anlatilamacak kadar da guzel bir duygu... hic pismanlik vermeyecek kadar guzel birsey...
O yuzden ben sizin mizmizlanmalarinizi anlayamiyorum kusura bakmayin.