- 3 Mayıs 2008
- 3.712
- 7.516
- 358
Aslında bi derdim yok sadece fikir almak istedim.
Çok uzun süreli bir işim yok bu firmada henüz 4 aydır çalışıyorum muhasebe elemanıyım.
2 gün önce patronum iş arkadaşım olan bi abiyle konuşmuş beni işten çıkartmayı düşünüyormuş, maaşlar çok ağır geliyor muhasebeciyi mi çıkartsak napsak diye, 15 gün önce bi kere sormuş konuşmuş 2 gün önce yine sormuş fikir danışıyor nedense oda ben karışmam sen bilirsin iş senin işin demiş.
Dün de benim maaş günümde param yok dedi ödemedi cumartesiye sarkıttı.
Burada daha önce hiç düzen olmamış hesap kitap tutulmamış ilk muhasebecisi benim diyebilirim ve ben ona şu an fazlalık geliyorum.
Bunlar 2 ortaktı ve hesapları çok karışıktı ortaklığı bitireceklerdi ama hesapların içinden çıkamadılar. Ben 2 ay uğraştım düzene soktum. Tüm firmalarla hesap mutabakatı yaptım. Ortak yaptıkları işlerin hesaplamalarını yaptım ve sonra ortaklık bitti.
Ofis kısmı ve atölye kısmı var ofiste genelde tek oluyorum ve ortaklık bitince hesap görülünce amaç müşteri gelirse diye ofisi açık tutmak haline dönüştü. Diğer elemanların hepsi montaj elemanı şoför depo elemanı gibi..
Tabi ben bunu duyunca biraz sinirlenip birazda bozuldum çünkü 2 ay ciddi anlamda uğraştım, yeri geldi mesaiye kaldım yeri geldi evde hesap kitapla uğraştım. 6 yıllık bir firmanın muhasebesini ve saçma bi ortaklığı ben düzene soktum ve ilk gözden çıkarılan oldum
.
Patronum zaten anlayışsızın tekiydi yarım saat izin dediğimde gözleri parlıyordu, hastaneye gitmem onun için olay oldu gibi..
Şimdi diyorum istifa mı etsem ki abide diyor gittiği yere kadar gitsin daha işten çıkartma kararını bile alamıyor boşver rahat rahat para alıyorsun.
Aslında benim asıl sorunum bugüne kadar hiç işten çıkartılmadım, hep kendi haklı sebeplerimde işten ayrıldım ve şu an ne düşünmeliyim bilemedim. Kovulursam moralmen çökerim yediremem bunu, ayrılıp bu mutluluğu ona da yaşatmak istemiyorum.
Kararsızııııımmm
Çok uzun süreli bir işim yok bu firmada henüz 4 aydır çalışıyorum muhasebe elemanıyım.
2 gün önce patronum iş arkadaşım olan bi abiyle konuşmuş beni işten çıkartmayı düşünüyormuş, maaşlar çok ağır geliyor muhasebeciyi mi çıkartsak napsak diye, 15 gün önce bi kere sormuş konuşmuş 2 gün önce yine sormuş fikir danışıyor nedense oda ben karışmam sen bilirsin iş senin işin demiş.
Dün de benim maaş günümde param yok dedi ödemedi cumartesiye sarkıttı.
Burada daha önce hiç düzen olmamış hesap kitap tutulmamış ilk muhasebecisi benim diyebilirim ve ben ona şu an fazlalık geliyorum.
Bunlar 2 ortaktı ve hesapları çok karışıktı ortaklığı bitireceklerdi ama hesapların içinden çıkamadılar. Ben 2 ay uğraştım düzene soktum. Tüm firmalarla hesap mutabakatı yaptım. Ortak yaptıkları işlerin hesaplamalarını yaptım ve sonra ortaklık bitti.
Ofis kısmı ve atölye kısmı var ofiste genelde tek oluyorum ve ortaklık bitince hesap görülünce amaç müşteri gelirse diye ofisi açık tutmak haline dönüştü. Diğer elemanların hepsi montaj elemanı şoför depo elemanı gibi..
Tabi ben bunu duyunca biraz sinirlenip birazda bozuldum çünkü 2 ay ciddi anlamda uğraştım, yeri geldi mesaiye kaldım yeri geldi evde hesap kitapla uğraştım. 6 yıllık bir firmanın muhasebesini ve saçma bi ortaklığı ben düzene soktum ve ilk gözden çıkarılan oldum
.Patronum zaten anlayışsızın tekiydi yarım saat izin dediğimde gözleri parlıyordu, hastaneye gitmem onun için olay oldu gibi..
Şimdi diyorum istifa mı etsem ki abide diyor gittiği yere kadar gitsin daha işten çıkartma kararını bile alamıyor boşver rahat rahat para alıyorsun.
Aslında benim asıl sorunum bugüne kadar hiç işten çıkartılmadım, hep kendi haklı sebeplerimde işten ayrıldım ve şu an ne düşünmeliyim bilemedim. Kovulursam moralmen çökerim yediremem bunu, ayrılıp bu mutluluğu ona da yaşatmak istemiyorum.
Kararsızııııımmm
ben olsam beni çıkarmayı düşünen bir adamın işyerinde mutlu çalışamam, içimden hiçbir şey yapmak gelmez, motivasyonum sıfır olur. ama bilmiyorum duygusal bakmamak da lazım aslında. çünkü şimdi kendi isteğinle çıksan hali hazırda iş yok. ama pat diye de çıkarabilir adam. nasıl fikir vereceğimi bilemedim
