Kültür çatışması ayırdı bizi

angelatwo

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
15 Mart 2010
151
0
96
Isparta
Merhabalar ben mimarlık 1. sınıf öğrencisiyim.
Bizim hikayemiz aslında okula geldiğim ilk gün başladı.İlk gün aşık olduk birbirimize. ilişki olarak da 3.5 ay oluyor..
Uzun uzun anlatıp sıkmayacağım sizleri.Ama özetle ikimiz de deli gibi sevdik ve hayatımda hiç kimseyi böyle sevmemiştim.1 günümüz ayrı geçmezdi.Beni sakın bırakma seni çok seviyorum herşeyimsin kolay söylenen kelimeler değil elbette.. 3 ay değil sanki 3 yıl olmuş gibi bağlanmıştık birbirimize benim için ağladığı kadar hayatta hiç bişeye ağlamadığnı söylerdi..
Ama gelgelelim ilişkinin geleceği yok gibi.aile yapısı ikimizin tamamen zıt.ve onların kendi inşaat şirketleri var.ailesi ileride oğullarının şirkette çalışmasını ve çalışmayacak bi kadın bulup aynı çatıda ailesine hizmet etmesi beklentisinde.. He bi de evin tek oğlu 5 kardeşten tek erkek çocuk..
Ve benim yetiştirilme şeklimse aileden ayrı bi evde çalışan bi kadın olarak kendi memleketimde kalmaktan yana.. (memleketlerimiz de farklı 12 saatlik mesafe var)
Onun şartlarını kabul etmem mümkün değil.. Yapamam o tarz yetiştirilmedim.Kabul Edersem eğer hem ben hem ailesi hem de kendisi mutsuz olur herkes mutsuz olur..
İlk başlarda seninle gelicem yemin ederim 4 yıl sürerse demişti.Ama ne zaman ki tatile girdik amcası,ablası gidemezsin babam seni reddeder diye başladı beynini yıkamaya..Ne kdar dayanamasa da ne kadar başkasını istemese de bitti.. Bitti ama nasıl bitti hala sevgi sözcüklerinden mesajlar, hala görme duyma isteği ikimizde de..
Arkadaş kalalım yine gezeriz konuşuruz dedi bana.ben de tamam diyerek yalan söyledim sanki arkadaş gözüyle bakabilcekmişim gibi..
Ben inanmıyorum unutabileceğine sanki karşılaştığımzda dayanamıcakmışız gibi geliyor.. Napıcam bilmiyorum gerçekten kimsenin ailesiyle arasını bozmak istemem ama benimle gelip benim memleketime yerleşip ayrı bi evde mutlu olmayı o kadar istiyorum ki..
Şimdi 2 seçeneğim var.. Sonu olup olmıcağını bilmeden daha da bağlanıp devam etmek.. Ki bunda olma ihtimali de var denemeden bilinmez..
Ya da belki bi daha başka kimseyle yaşayamayacağım ancak filmlerde dizilerde olduğuna inandığım ama öyle olmayan bu büyük aşkı bitirmek..
Zaten 2. seçeneği seçtik ama olmuyor.. O da söylüyo sensiz anlamsız çok monoton mutsuzum diye..
Konuyu biraz dağıttım galiba Sizin bu çatışma hakkında fikirleriniz nelerdir?
 
Savaşın, belki mutlu olursunuz desem.. Ya olmazsa..
O kadar çok kültür çatışması okuduk ve okuyoruz ki burada..
Etrafımızda görüyoruz, şahit oluyoruz..
Bir yandan da insan ömründe bir kez bulabiliyor aşkı, bırakmak istemiyor...
Ne desek boş aslında..
Hayat ne getirirse onu yaşıyoruz, herşey bir gün olacağına varıyor..

Devam edip mutlu olmak da var kahrolmak da...
Rabbim hakkınızda en hayırlısını, sizi en mutlu edecek yolu gösterir inşallah...
 
bence yılmayın hemen pes etmeyın.. ılla kultur catısması var dıye askınızı yok etmeyın.. allaha sıgının guvenın.. 2 kısı bırbırını sevıorsa allah ısınızı kolaylastırır ..
 
İnşallah.. Her gün Allah'a ıslanmış gözlerimle yalvarıyorum.Hayırlısıyla eşim olması için o da çok istiyo ben de.. Hayırsızsa olmasın hakkımızda en hayırlısı olsun da diyorum.. Zaten şu an beklemekten başka hiç bi çarem yok 18 şubata kadar da ayrı kalıcaz okulun tatili uzun ..
 
bir iliskide her iki taraf da fedakarlik yapmali

Sen sevgilinin memleketinde yasama fedakarligi gosterebilirsin

Sevgilin de seni hizmet etme konusunda savunup sana ailesine hizmet ettirmemek ayri ev tutmak konusunda ve senin meslegini yapmana musade etmek konusunda fedakarlik yapabilir
 
Son düzenleme:
Hemen hemen benzer bi hikayede Ben yasadim biz savastik sonuna kadar dedik ama is oyle yerlere geldi ki 4 bucuk yil sonra pes ettirdiler sonunda... Ama Ben sonunun olmayacagini bilerek devam ettim onunla gecirdigim hic bi saniyeyi omir boyu unutmayacagim asla pismanliktq duymayacagim... Kimse uzulmesin diyosan simdi bitireceksin ama aklinin bi yerinde hep kalacak.... bitirmessende hayat sana her defasinda olmayacagini gosterecek ve o sekilde seneler sonra bitireceksiniz cunku ailesi kabullenmeyecek is buyuyecek kavgalar gurultuler ve sonra o bi secim yapmak zorunda kalip ailesini sececek
 

Çok üzüldüm en iyi yaşayan bilir.. Şimdi durumunuz ne onu merak ettim özel olmayacaksa?
Yaşadın ve gördün.. Peki ya yaşamasaydın? her an aklına gelecekti acaba devam etseydik evlenmiş olur muyduk diyecektin ben de diyeceğim belki o da diyecek..
Ve benm sevgilimde şu özellik çok fazla amca ve babayı idol alma.Tamam gelmişler sıfırdan şirket kurmuşlar büyük işler başarmışlar amenna ama o senin ne kadar baban olsa da amcan olsa da senin kişiliğin karakterin kendine has olmalı.
Amcasının da sevdiği bi kız varmış ve evlendirmemişler.Onunla konuştuğunda şöyle demiş biz de evlenemedik şu an mutlu muyum? mutluyum ama belki onunla daha mutlu olurdum demiş. (İŞTE TAM DA BU NOKTA ONUN BENLE GELME İHTİMALİNİ ÇOK ÇOK MİNİMAL SEVİYEYE İNDİRİYO)
benm anlayamadğım nokta şu sen bu çocuğu dünyaya getirmişsin büyütmüşsün tamam ama bu çocugun mutlulugunun hiç mi önemi yok? insanlar bu kadar mı bencilleşebiliyo kendi hayatı iyi geçsin diye kendi canından kanından çocugunun hayatını nasıl zindan edebiliyo?
Ben hep kararlarımı kendim aldım ailem çoğu kez yanımda olup bana destek vermişlerdir köstek olmak yerine..
 
bu zihniyet değişmez arkadaşım. kadını köle hizmetçi gibi gördükleri açık. sakın duygularına yenilip yanlış bir iş yapma elinde mesleğin var elin adamına kadınına çay getir götür diye okumuyorsun sakın diyorum yani. kökü belli çocuğun yani baştan sana tamam der sonra görürsün gerçekleri.

sen hizmetçi olmak için evlenmeyeceksin.
evlilik bu değil.
sevgi güzel bir şey ama onu beslersen güzeldir. böyle feodal kafalarla olacak iş değil.
 
ilişkiniz henüz çok yeni..
bence biraz daha zamana ihitiyacınız var.
zaten sevginiz baskınsa aileler karşınızda durmaz ama varsa bi yerde bi pürüz o zaman bi şekilde zaten bozulur..
 

Bu dediklerine sonuna kadar katılıyorum zaten ve ona her zaman şunu söylerim:Ben ev hanımı olmak için burda boşuna dirsek çürütmüyorum öyle olcaksa baştan okumazdım.. Ki sabahladığımız günler oluyo proje yetiştirmek için sınıf bile kolay kolay geçilmiyo.
Ortada şöyle bi durum var ki çocuk bu zihniyetin çocugu değil.. Nerden biliyosun dersen 2-3 ay yanımda kaldı modern bi insan oldu çıktı ne zaman ailesinin yanına gidiyo bişey oluyo gerikafalı düşüncelere bürünüp geliyo..
Yani ben ondan daha önceden ayrılmak istedim. peşin peşin söyledim ben memleketimde yaşıcam çalışcam dedim o da tamam dedi yemin etti 4 yıl sürerse diye..
Güvenemiyorum devam etsem benle olcağına.Ailesini dinler gibime geliyo.Çok çabuk etkileniyo ailesinden.hele de amca ve babası allaaaah resmen onlar gibi olmaya özeniyo kendi kişilik ve karakterini oluşturmuyo.Özünde çok duygusal çok modern mantıklı biri ama ama ... aması var işte
 
ilişkiniz henüz çok yeni..
bence biraz daha zamana ihitiyacınız var.
zaten sevginiz baskınsa aileler karşınızda durmaz ama varsa bi yerde bi pürüz o zaman bi şekilde zaten bozulur..

Canım senin bildiğin gibi bi aile değil bunlarınki.Baba ne derse o oluyo hatta bu yüzden amcası sevdiği kız ile evlenememiş.. Evlenemedim ama şimdi de mutluyum diyomuş üstüne üstlük..
Madem bu kadar seviyosun Ben erkek olcam alırım babamı karşıma kabul ediyosanız böyle etmiyosanız ben gidiyorum derdim.. Sevgilimin bunu yapma ihtimali bence %20 hadi bilemedin %30 falan. Güvenemiyorum ki ne kadar severse sevsin engel çıkınca tamam diyecek gibi geliyo bana.
Tamam besledi büyüttü aile önemli ama bi yere kadar. bu hayat senin hayatın. İstediğin kişiyle mutlu olamadıktan sonra neye yarar ailen mutluymuş şirketmiş zenginlikmiş ... Bence boş
 
Mutsuz bir evlilik olabilir ;kültür farkı sizi evlenince de ayırabilir..Oluruna bırak..O da çok isterse gerçek bir aşıksa,aşk için evlenilebilir ama riskli..
 

Sen zaten sevgiline güvensen ilişkinizi kolay kolay bitirmezdin bence sevgilin sana o güvenin veremiyor ki nerden belli dersen dimdik ilişkinizin arkasında dursa zaten sana gelince farklı ailesinin yanına gidip gelince farklı düşünmezdi.
 
Öncelikle kendi hayatımdan örnek veriyim...bende 4.5yıllık evliyim eşim haritanın bi ucunda ben bi ucunda hep derdim kendi memeleketimden biriyle evlenicem diye ama büyük konuşmamak lazım sonra o duruma düşersin diye allah bilir işte hayatımda kimseyi sevmedim sadece onu sevdim ne annesini ne yaşadığı yeri gördüm ailesi tutucu bir aile bizimkilerde rahat bir aile ama olmaz dediğin oluyor eğer aranızdaki gerçek sevgiyse herşeyi kabul ediyosun çünkü onsuz hayat bomboş olucağını biliysn ben mesela oraya gittiğimde başımı kapatıyorum eşim için biz istanbulda oturuyrz herkes açık olduğumu bilir al sana burdan bir kültür çatışması ama orta yol bulunuyor bi şekilde ne dersen de gerçek sevgiyse aranızdaki bu senin içinde onun içinde geçerli hiçkimse hizmetçilik yapmak için evlenmiyo kimse hizmetçilik yapmak istemez ki bence bu çok yanlış bi bakış açısı ve bunu düşündüğüne göre baştan noktayı koymşsn bence... benim eşimde eğitimli kültürlü bir adam bende aynı şekilde ama tabi özünde doğduğu büyüdüğü yerlerin özelliklerini taşıyor ama AŞK varya SEVGİ varya işte son noktayı koyup engeller kalkıyor...Yazdıklarından anladığım kadarıyla ideallerin var ne güzel ama sevdiğin admın idealleri var orayı bırakıp gel diyemezsn sen bunu diyebiliyosan ve bunları düşünmen için de yaşının genç olduğunu düşünyrm ve onların hayatları cazip gelmiyo ancak eğer sevdiğin adam sana inşaat firmaları var gel aile şirketinde beraber çalışalımd dese olay biter oda onu demiyo sende orda yaşamak istemiyosun zaten en güzeli bitmesi ve içinde ukte kalıcağınıda zannetmiyrm baştan fikirlerin ortada zaten..bitmesi en doğru karar...
 

Benimkiyle ayni özellikler maalesef o ailesine cok bagliydi ve hem örnek aliyor hem onlardan daha iyi yerlere gelme hevesindeydi zamanla bunlar bana agir geliyodu Ben daha sade yaris icinde gecmeyecek bi Hayat istiyordum ama onu cok seviyordum olmayacagini biliOrdum cok mutsuzdum daha da mutsuz olacaktim ama ona olan bu hastalikli askim gözümü kör etmisti gittigi yere kadar gitsin dedim... 4 ay oldu ayrilali sesini duymadim yüzünü görmedim gelgitler olsada son bir aydir cok iyim simdi cekip bitirmek istiyorum cünkü o aileyle ne kadar seversem seveyim yapamazdim aynen dedigin gibi ayni evde kal ve onlarin istedigi hayati yasa bunlar benim istedigim seyler degildi... Eger devam etmek istiyorsan et herseyi olabilecekleri kendi gözünle görüp kulaginla duyunca inan en büyük askin acisi bile cabuk diniyo oyle seyler gordum ve duydum ki Allahim bu devirde böyle insanlar olamaz dedim... Fedakarlik eden Hep sen oluyosun maalesef Hep senden bekliyo karsinda ki Hep sen taviz veriyorsun ve birgün kendinden bikiyorsun cunku istemedigin bi hayatin icindesin cok sevdigin icin gidemiyorsun da fakat suan cok rahat bi sekilde diyebilirim ki icimde kalmadi acebalar yok yasadim gördüm cok sevdim kör asiktim Hala asigim ama kendime de ihanet etmek istemiyorum artik bende bir kez geldim bu hayata hayallerim var... Aski yasadim sonuna kadar gittim cokta Mutlu oldum ama artik kendi hayatima bakiyorum cok zorlandigim ve özledigim zamanlar ailesi geliyo aklima ve hemen kendime geliyorum eger sonuna kadar gitmeseydim Hep kendimi suclayacaktim ve hayatim boyunca icimde kalacakti....
 
ben olsam kesinlikle ayrilmam, sen ya da bir baskasi kiminle evlenirse evlensin ailesiyle yasarsa mutlu olamaz ! dolayisiyla ayrilirsaniz sevgilin hem seni kaçiracak hem de evlendigi kisiyle mutlu olmayacak yani adamin ailesi hayatini zehir etmek istiyo !
once guzellikle anlatsin kaynana gelin problemleri içinde bulmak istemiyorum kendimi herkes mutsuz olur ben kesinlikle ilerde boyle bisey yapmayi dusunmuyorum hangi devirde yasiyoruz vs...
iliskinizi simdilik gizli tutun yoksa senin akil verdigini dusunup seni tanimadan sana dusman olurlar...
eninde sonunda ogullarinin kararli oldugunu gorunce kabul edeceklerdir...
3-5 yil sonra yeni tanismis gibi iliskiniz olduunu soylersiniz bu kadar acele etmeyin... gun dogmadan neler dogar... aski bulduysaniz sakin birakmayin...
 
ilişkiniz daha çok yeniymiş ne olacağı bilinmez.
erkekler üniversitedeyken ne kadar ortama ya da sevgilisine uyum sağlasa da okul bitip ailesinin yanına döndüğünde ve iş ciddiye bindiğinde aslında hiçbir zaman yetiştirilme tarzında bir değişme olmadığını görüyorsun.
yani ilerde bunu aşmanız çok zor bence. benim gördüklerim hep bu şekilde.
sonuç olarak da ya ilişki bitiyor ya da kadın fedakarlık yapıp istemediği bir hayat tarzına uyum sağlamaya çalışıp mutsuz oluyor.
kimsenin hizmetini yapmak için okumuyorsun.
 

benm de inancım yok sevgilimden yana ne kadar benim yanımda gelcem mutlu olcaz dese de.. Korkar o cesarette bulunamaz gibi geliyo ama ileride eğer bana yapmadıklarını başka birine yaparsa işte o zaman içim acır neden devam etmedim ki derim.. Sırf ilerde pişman olmamak için çok sevdiğim için devam edicem ama tek isteğim en hayırlısının olmasından yana..
 

evlendiğin kişi ben olayım ya da bi başkası olsun ayrı evde daha mutlu daha huzrlu olursun diyorum. verdiği cevap ise biliyorum günümü gün ederim çok da mutlu olurum ama ailemin bana hizmete ihtiyacı var onlar rahat etsin diye kendimi feda edicem diyor..
Böyle zihniyette olan bi adamdan hala medet umabiliyorum hala içimde umut kırıntıları var.. Ya da devam etmesem pes etsem hep nolurdu acaba devam etseydm diye pişmanlık duymamak için devam edicem
 
bence yol yakınken vazgeç... sonra olan yıllarına olur benden soylemesı
ustelık bır daha oyle aşk yaşayamam dıye duşunme. yaşıyorsun ınan
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…