Kzm gnderiyorum diye ok huzursuzum

CennetKokulum

kuzusu'nun kuması
Kayıtlı Üye
17 Ağustos 2007
2.451
36
358
Diğer
kızlar sımayda bensız olma korkusu var gecen senede anaokuluna gonderdım 10 gun sonra bıraktık cok kustu cırpındı yapamadık 1 senedır motıve edıyorum okul ıcın ama son gunlerde yıne korkuları basladı bır magazada kabıne bıle gırdırmıyor bır an bıle elımı bırakmıyor evde bıle odasının kapısını kapatmıyor korkuyor kendını bırakıp gıderım dıye dısardeykende kaybolur dıye cok kaygılı bır cocuk bakalım bu sene napacaz anasınıfında sımdı annem elazıga gıdecek teyzeme 5 gunlugune orda kuzenımın kızıda var cok ıyı arkadaslar 17 yasında kız kardesımle annemle onuda gonderıyorum 5-6 gun kalacaklar ama ıcımı acaıp bır pısmanlık ve korku saldı ya bırsey gelırse basına ya bensız kendını kotu hıssederse ya yolda bırsey olursa ve kendımı suclamaya basladım o gıdınce kafanımı dınlıyceksın keyıfmı yapacaksın (ee bende bır cok anne gıbı sureklı sımayla vakıt gecırmekten yakınıyorum)pısman hıssedıyorum yanı ama gondermem faydalı dıye dusunuyorum bır yandanda bensız olmayı ogrensız bu bana ve ona bır tecrube baslangıc adım olsun ıstıyorum sanırım bu kaygılarımı sımayada yansıtmısımkı yetıstırırken ondan bu cocuk kaygılı bır cocuk oldu kendımı sucluyorum uzmanlarda oyle dıyor anneden bulasır kaygı dıye ben onceden boyle degıldım sımdı uykuda oksurse elım ayagım tıtrıyor cok basıt durumlar bıle benı urkutuyor apartmanın bahcesınde gorus alanım dısında bıle oynasa ıcım ıcımı yıyor offf nıye boyle oldum ben bır omur kolluyamamkı onu cocuk okadar hassaskı detaycıkı anlatamam ogun dugune gıttık donuste bana dedıkı halay cok kotu bısey anne halay cekıyorlarken kollarını sarıyorlar ya ben acıyordur kolları dıye uzuluyorum dıyor dusunceye bak mısafır gelecekse mesela yolu nasıl bulacaklar dıyor bır yere gıderken bıraz fazla yurusek anne kaybolduk sanıyorum dıyor nasıl yaklasacam sasırdım
 
canım bence bir pedagogdan yardım alsan iyi olur tabi senin bileceğin birşey ama malum onlar bizlerden daha iyi anlıyorlar çocukların psikolojisinden
 
sorun bende baslıyor sanırım


yani evet önce siz kendinize çare bulursanız çocuğa yaklaşım ve yönlendirmeniz daha güzel olur. sanıyorum bu yaşlar çocuğun terk edilme korkusu yaşadığı dönemler. kızınız geceleri sizinle mi yatıyor? evde kavga ortamına falan şahit oldumu acaba ?
yanlız elazığ a gitme konusunda kesin karar mı oralarda anne diye diretir mi? daha yakınınızda yarım gün bırakmaya başlasanız.

ben çocukluğumu hatırladım da annem çok evhamlı bir insan. abimden kaynaklı evde br takım problemler olurdu. ben ortaokula giderken bile yolda ağlardım. acaba ben yokken annem birşeylere üzülür mü? bu yüzden okula bir sene ara verdim okula gitmek istemedim. bazen annem uykuda tıkanırdı geceleri uyumaz annemin başında nefes alıyor mu diye beklerdim? ama ben baya büyüktüm. orta lise gibi.. sonra noldu nasıl oldu bilmiyorum düzeldim. düzeldiğimi sanıyorum :)
 
kiyamam ben ona ne kadar hassas bir cocuk gerxi tabi bir noktadan sonra bu hassasligi ona sorun yaratabilir bencede bir padagogdan bilgi almaniz isinizi kolaylastirir kendinizde rahat olun biraz aslinda ne guzel duyarli hassas bir yavrunuz var bunun keyfini cikarin birlikte gevseyin tabiki kollamaniz sokakta onu gozlemlemeniz guzel dunya cok degisti ama bunu kaygilanarak akliniza kotu seyler getirerek yapmayin mesela bir animasyon filmine gidin yasiti bir kiz arkadas ve annesi ile diger anneyle tam arkalarina oturun hem yaninizda oldugunu hissetsin hemde arkadasiyla filmi izlemenin keyfini cikarsin zaten zamanla buyudukcede bu kaygilari gececek onu karsiniza alip onsuz bir yere gitmeyeceginizi onu cok sevdiginizi belirtin ama size yinede en bilimsel yollari pedagog gosterecektir
 
sorunun sende basladinizi yazmissiniz
gercektende biz anneler bazen bilmeyerek dikkat etmeden cocuklarimizi degisik bir kisilik kazandiriyoruz zamamninda bizde kizimla benzeri seyleri yasadik;kizimda detayticidirama sizin cocugunuz gibi degil ben o kucuk yaslarda iken fark ettim asilnda onu ben istemeden yonlerdigimi;onun yaninda fazla detaylara takilmadim ;zamnla gecsede bizdeki durum ;bazen oda bende konusmadan icimiz neler konusuyoruz biliyoruzki su anda onbes yasinda
tereddutlerinizi kaygilarinizi yine tabiki en iyisi pedagog bilir ama ben kendim farkina vardim ve kitaplarinda cok faydalarini gordum (cocuk gelisim kisisel gelisim )
 
Kızını başka oratamlara alıştırmalısın evet ama başka bir ile birkaç günlüğüne yollamak sakıncalı olabilir.Orda annem diye tutturursa hem annen hem kızın perişan olur.Kısa mesafelerle başlamalısın bence..
Benim yeğenim yanımda büyüdü bensiz yapamazdı.Yazlıkta yanımda kaldı annesi gitti bir gecede sorun yoktu ama annesiyle telefonda konuştu ve annemi özledim demeye başladı gecenin 23:00'de annesine götürdüm.(Ki 1 saatlik yolda)
 
gerçekten de en güzeli birlikte doktora gitmek...
o böyle korktukça sen daha çok korkarsın birşey olacak diye....
benim kızımda arada yapıyor ama bu kadar aşırı değil...
 
kesinlikle birlikte pedagoga gidip yardım almalısınız..
ilerlerleyen dönemlerde hem sizin hem de yavrunuzun hayatını sekteye uğratır bu kadar bağımlılık...
 
Ay çok üzüldüm,gerçekten.. psikolojisi çok ama çok bozuk kızınızın...
korku her çocuk da olur ama sizin kızınız da çok aşırı...
bu durum da ,sizsiz şehir dışına göndermek doğru mu,inanın bilemiyorum ama
göndermeden önce lütfen uzman bir pedagogdan yardım alın...
bu durumda yanlış yapmamalısınız....
bazen bize mantıklı gelen düşünceler,uzmanlara göre
çok ama çok yanlış gelebiliyor...Uzman belki de bu dönemi ,
yavaş yavaş geçmek isteyebilirler,birden hadi git,
benden uzak durmaya alış diyemeyiz yavrularımıza...
yardım alın lütfen...
sevgiler...
 
hiçbir zaman anneme bağımlı bir çocuk olmadım.
ama hatırlıyorum bayağı küçüktüm, annem beni teyzeme bırakmıştı kuzenlerimle oynayayım diye.
ben istemiştim hatta.
sonra gece yarısı ortalığı ayağa kaldırmıştım annemi isteim ben diye.

şimdi bu sizin kızınızın başına elazığda gelirse eli ayağı bağlı kalır herkesin.
daha siz olmadan adım atmazken, bu kadar uzağa göndermek bana pek akilane gelmedi açıkçası.
önce yavaş yavaş yakınlara göndererek alıştırsanız??

ama arkadaşların da dediği gibi biz sonuçta profesyonelce bakmıyoruz.
pedagoga danışsanız çok daha iyi olur gibi..
 
Kızınız sizden ayrılmaktan bu kadar korkarken onu göndermeniz bence dahada kötü olmasına neden olacaktır. Öncelikle sizden ayrılma korkusunu gidermeniz lazım. Annenizle yollarsanız bence kızınızda ağır izler bırakabilir bu ayrılık.
Bence kızınızı göndermeyin, önce bu korkuyu halledin, bir pedegoğa gidin ve korkusunu yenmesini sağlayın.
 
canım küçük çocuklarda korkunun üzerine giderek yenmeniz pek mümkün olmaz ne yazık ki...
daha kötü sonuçlar doğurabilir...

öncelikle bir çocuk psikologundan yardım almanızı öneririm ben de...kızınız kendini çok rahat ifade edebilecek ve anlayacak yaşta, doktorun yaklaşımı olumlu olacaktır.

ve uzak yere gönderiyorsunuz, sorun olabilir...bence vazgeçin derim...
a.s.
 
fazla korumacı davranmışsın sanırım
bunun sadece kızının kişilik yapısıyla ilgili olduğunu düşünmüyorum
yetiştirmekle alakalı bir durum sanki
özgüven geliştirmesini sağlayamamışsınız
başına birşey gelir korkusuyla hep koruyunca
çocuk kendini savunmayı nasıl öğrenecek ki
nasılsa siz onun yerine hep koruyorsunuz onu
bu kadar size bağımlı bir çocuğun bir süre sizden uzak kalmaya
dayanabileceğini sanmıyorum
gittiği anda annemi istiyorum diye ağlamaya başlayacaktır muhtemelen
önce bir uzman yardımı alsanız iyi olacak sanırım.
 
bence çocugunu gönderme daha kötü olabilir, okuduğum kitaplarda 7-8 yaşından önce çocuklatın bu kadar anneden uzak kalmaması gerktiği yazıyordu.
anaokulunada yarım gün gönder ilkin. Bence anaokulu ortamına alışır güvenirse seni aramaz, saatlerin nasıl geçtiğini bile fark etmez.
bu doğal, olagan bişeymiş gibi davran, parka gitmek gibi "bak bişey olmıcak" tarzı ikna etmey çalışınca çocuklar daha çok tedirgin oluyor
 
of kızlar ne dıller dokuyorum oyun ıcınde anltıyorum korktugu seylerın aslında korkulmayacak basıt durumlar olduunu konusarak anlatıyorum cok cıddı hatalar yapmadım hıc asırı kollayıcı olmadım evde kapalıda buyumedı hep babaanne anne anne teyzelerı beraber buyuttuk bu arada bugun gıttıler sımdı ordalar konustum cok mutlu su an ama bızım sorunumuz sadece bana bagımlı olması degıl mesela anneannede aynı gorevı goruru kendını guvende hıssedecegı bırı olacak anneanne babaanne babaa anne gıbı tedırgın ve endıselı detaycı bır cocuk bakalım nolacak pedoog ucretlerı konusunda bılgısı olan varmı 3-4 seansta cozulurmu
 
bence hem siz hemde cocugunuz mutlaka bir uzmandan yardım alın.. daha kötü sonuclar dogurabilir.. okula baslayınca ögrenim güclügü ceker basarısız olur.. ki bunun ileriside var insanlara karsı ürkek ve tek basına yapamayan bir cocuk olmasın.. mutlaka yardım alın.. kendi kendinize cözüm üretmeyin sizde cok kaygılı bir insanmıssınız hata yapabilirsiniz.. gecmişş olsun....cocugunuzla size mutluluklar diliyorum..a.s.
 
bende senin gibi kaygılı ve evhamlı bir anneyim benim 6 yaşında oğlum var çocuk benim yüzümden daha bu sene sokağa çıkıp yalnız oynuyor.seni cok iyi anlıyorum hep bir şey olur korkusuyla yaşıyorum ama bu aralar iyiyim dua etip çocuğumu oynamaya gönderiyorum.
bence sen iyisinin yapmışsın oda alışsın senden ayrılmayı çünkü okula gidince cok zorlanıyorlar,
arkadaşım cocuklarımız Allaha emanet mecbur yalnız bırakıcaz başlarında baki değiliz.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…