Lohusaların zorbalanması

Ophelia81 · Dün 02:23

Hanımlar bizde bu iş bir gelenek mi anlamıyorum. Bir aylık lohusayım. Doğumum da çok zor oldu. Vakumla ve gerçekten çok zorlu bir şekilde doğum yaptım. Doğum sırasında ailelere haber vermedik ki iyi ki de haber vermemişim daha evvel söyleseydim sezaryene yönlendirirlerdi. Doğuma girerken söylediğimiz için hastane odasına alındığımdan itibaren üzerime gelmeye başladılar. Annem riskli doğum gerçekleştirdim diye (normal yapmamı hiç istemiyordu kendi 3 normal doğum yapmış ve çok zor olmuş) hastane odasında tartışıp durdu benimle. Ben burada anne kayınvalide, kız kardeş, kayınpeder, görümce diye ayırmak istemiyorum çünkü hepsi ayrı ayrı ne dediğini bilmez hale geldi yani eve gelmişim daha ilk günden yok sütün gelmiyor yok sütün gelemeyecek. Ertesi gün sütüm geliyor yok bu sefer de tutmayacak memeyi… zaten emzirenler bilir bebeğe meme tutturmak çok zor. Memeyi tuttu bu sefer de meme bağımlısı oldu bak demeler. Daha 3. Günümüzde kp eşimi ağlatmış sen nasıl babasın çocuğu tutmayı bile bilmiyorsun diye. Nasıl bilsin hayatında ilk defa yenidoğan tutuyor adam. Ki o kadar ilgili ve yardımcıdır ki eşim. Ben evde yatılı misafir istemediğim için eşimle ikimiz baktık geceleri. Gündüz de aileler geldi. Benimkiler sabahtan geliyor eşimin ailesi öğleden sonra. Sağ olsunlar bu süreçte ne temizlik yaptık ne yemek. Ama her günüm ağlayarak geçti. Ki ben doğumdan önce doulasından tutun psikoloğa kadar yardım almış ve kendini hazırlamış biriyim. Ama hormonlar insanı hassaslaştırıyor. İnsanların kendini bilmezliği de cabası. Ailem günlerce migrenden öldük dediler sebep olarak da doğumu son anda söylememizi belirttiler. Görümce tansiyon problemi yaşadı 2 hafta sonrasında. Kayınvalidem bebeğin doğum heyecanından hastalandık dedi. Kp rahatsızlandı ameliyat olacak. Teselli veriyorum baba seni çok iyi anlıyorum ağrıların zorluyor seni diye. Bana diyor ki bu doğum değil ağrıdan duramıyorum ( 20 gün durdu) anneme gidiyorum sabahtan. Bebek annemdeyken uyumuşum 3 saat. Babam çok uyumuşum diye lafa başlıyor. KV lohusalığın 5. gecesinde eşimi arabayla eşini almaya göndermeye çalışıyor. Sende de araba var gitsene diyorum ben gidemem oraya diyor. Ben sarılık olmuş bebeğimle gece vakti yalnız kalayım ama onlar zorlanmasın. Hepsi iyiliğine iyi insanlar ama bu dönemde nasıl bu kadar kendilerini bilmez oldular şaştım kaldım. 20 günlüğüz çocuğu arabayla bize getiremez misin diyor? Sence getirebilir miyim? Annene gidiyorsun diyor. Eşim annemlerin evine çok yakın yerde çalışıyor ve işe giderken bırakabiliyor. Mikrop kapmayayım diye (inanın 10 gün oturamadım ağrıdan dikişlerden) ayrı WC sağlıyor kendi yatağını veriyor. Klima var diye salonda oturuyoruz emzirirken annem dahil çıkıyor. KV’de de güya bizim için klima taktırıyor ama gidince kapısı bile kapanmayan odayı gösteriyor ve sabahtan geceye kadar kalabalık evde durmamı istiyor. Nasıl rahat edeyim günde kaç defa duşa giriyorum kanamam var. Açıklıyorum alınıyor. Öpmeler tükürükler havada uçuşuyor görümce kendi insanımız diyor. Elli kere açıklıyorum yenidoğan öpülmez diye. Hatta bildiğin kalp kırıyorum, babam dahil şak diye öpüveriyor. Biz toplum olarak nasıl eğitileceğiz bu doğum sonrası davranışlar konusunda bilmiyorum. Amacım akıl almak da değil. Toplumun bu kör kısmı nasıl değişir merak ediyorum. Allah tüm Lohusaların yardımcısı olsun depresyona girmediysek de aileler zorla sokmaya çalışıyor

mathildays · Dün 02:28

benim doğumum çok kolay olmuştu (sezaryen) hemen sütüm gelmişti ve bebişim keyifle içiyordu… bana kaynanam şöyle söylemişti ‘görümcenin de böyle çok sütü vardı göğüsleri yara oldu’ fıkra bu kadar
yani her şey mükemmel olsa bile yorum yapıyorlar
bu doğumumda kimseyi yanımda istemiyorum hiçççç kimseyi

Mune · Dün 02:36

Sağlıkla büyütün inşallah

Yalnız niye ailenize gidiyorsunuz ? Kendi evinizde tek başınıza hem kafanız rahat olur hem bebeğinizin düzeni olur.

annelik yolunda · Dün 02:40

Uzaklaşın zarar veren kendi aileniz bile olsa 20 günlük olmuşsunuz artık kendi düzeniniz rutininiz oluşmaya başlayacak mümkün olduğunca evinizde durun yardım etmek isteyen gelir eder zaten. Şu aşamada size en büyük yardım bebeği bakmak değil evin işini görmek yemek yapmak vs. Şu an en zor kısmı atlattınız diyebilirim biz 2 aylığız ve rutinizimiz az çok oluştu. 3.haftadan beri de gündüzleri tek başıma akşamları eşimle gayet güzel idare ediyoruz. Gerçi benimki zorunluluktan oldu ailem yardım etmeye isteksizdi ama iyi ki de böyle olmuş.

Mune · Dün 02:51

annelik yolunda .!.:
Gerçi benimki zorunluluktan oldu ailem yardım etmeye isteksizdi ama iyi ki de böyle olmuş.

Sizde güle güle büyütün
Annenin doğum sonrası iyileşme sürecinde gündüz gelip yardım edilse kafi, o da 10 gün kadar sürer sonrasında anne gündüzleri bebekle tek başına ilgilenebilir, ne kadar çok insan o kadar çok kaos + bebeğe virüs bulaştırma ihtimali.

Ophelia81 · Dün 02:59

Mune .!.:
Sağlıkla büyütün inşallah

Yalnız niye ailenize gidiyorsunuz ? Kendi evinizde tek başınıza hem kafanız rahat olur hem bebeğinizin düzeni olur.

Amin 2 defa gittik 20. günden sonra. Bebeğim sıcaklardan ötürü isilik olmuştu ve klima taktıramamıştık. (Evin içi pervanelere rağmen 33 dereceydi) Biraz da korkmuştum hasta olursa diye. Ama evet insan evinden başka yerde rahat edemiyor

annelik yolunda · Dün 03:14

Mune .!.:
Sizde güle güle büyütün
Annenin doğum sonrası iyileşme sürecinde gündüz gelip yardım edilse kafi, o da 10 gün kadar sürer sonrasında anne gündüzleri bebekle tek başına ilgilenebilir, ne kadar çok insan o kadar çok kaos + bebeğe virüs bulaştırma ihtimali.

Teşekkür ediyorum

Mune hanım

Umberlee · Dün 07:50

Okurken içim daraldı. Ne değişik insanlar var.
Güle güle büyütün bebeğinizi.

Pembe Unal · Dün 08:47

Tüm konularda haklısınız
Ama benim kızım sırf adı nornal doğum olsun diye böyle vakumlu ve zorlu bir doğumla hem kendini hem bebeği riske atsaydı iki çift laf ederdim sanırım ya. Bu bana şuursuzluk gibi geliyor. Ya vakum sebebiyle bir şey olsaydı olduysa vs vs.

Diğer türlü de günlerinizi ağlamadan geçirmek istiyorsanız ne yardım alın ne evlerine gidin. Çünkü yaşlılar değişmez. Susturamazsınız.

Tardis_2718 · Dün 09:24

Su lohusalıkta bıdı bıdı konusanların agzına kurekle vurasım geliyor.

Haklı oldukları tek konu var bence. Doguma haber etmemeniz. Bu kadar rısklı bır duruma kızım benı haber etmese ben de cok kötü olurdum. Bır de ben artık boyle suna gelme ama suna gel konularına gelemiyorum. Madem ıstemıyorsun hiç gelmem diyorum. Ama bu oyle bir konu degil. Tum kırgınlıklar bir kenara bırakılıp anne İle bebekle ilgilenilmeli.Bence siz hiçbiyere gitmeyin. Yardım edecek olan eve geldın yemek temizlik yapsın. Olmadı dısardan soyleyin temizlik te bekleyiversin. Tabi bebegınız sakin ise
Genel olarak ınsanımızın da ranıs sorunu var. Ve boyle zamanlarda da daha cok ortaya çıkıyor

modinas · Dün 09:47

Ophelia81 .!.:
Hanımlar bizde bu iş bir gelenek mi anlamıyorum. Bir aylık lohusayım. Doğumum da çok zor oldu. Vakumla ve gerçekten çok zorlu bir şekilde doğum yaptım. Doğum sırasında ailelere haber vermedik ki iyi ki de haber vermemişim daha evvel söyleseydim sezaryene yönlendirirlerdi. Doğuma girerken söylediğimiz için hastane odasına alındığımdan itibaren üzerime gelmeye başladılar. Annem riskli doğum gerçekleştirdim diye (normal yapmamı hiç istemiyordu kendi 3 normal doğum yapmış ve çok zor olmuş) hastane odasında tartışıp durdu benimle. Ben burada anne kayınvalide, kız kardeş, kayınpeder, görümce diye ayırmak istemiyorum çünkü hepsi ayrı ayrı ne dediğini bilmez hale geldi yani eve gelmişim daha ilk günden yok sütün gelmiyor yok sütün gelemeyecek. Ertesi gün sütüm geliyor yok bu sefer de tutmayacak memeyi… zaten emzirenler bilir bebeğe meme tutturmak çok zor. Memeyi tuttu bu sefer de meme bağımlısı oldu bak demeler. Daha 3. Günümüzde kp eşimi ağlatmış sen nasıl babasın çocuğu tutmayı bile bilmiyorsun diye. Nasıl bilsin hayatında ilk defa yenidoğan tutuyor adam. Ki o kadar ilgili ve yardımcıdır ki eşim. Ben evde yatılı misafir istemediğim için eşimle ikimiz baktık geceleri. Gündüz de aileler geldi. Benimkiler sabahtan geliyor eşimin ailesi öğleden sonra. Sağ olsunlar bu süreçte ne temizlik yaptık ne yemek. Ama her günüm ağlayarak geçti. Ki ben doğumdan önce doulasından tutun psikoloğa kadar yardım almış ve kendini hazırlamış biriyim. Ama hormonlar insanı hassaslaştırıyor. İnsanların kendini bilmezliği de cabası. Ailem günlerce migrenden öldük dediler sebep olarak da doğumu son anda söylememizi belirttiler. Görümce tansiyon problemi yaşadı 2 hafta sonrasında. Kayınvalidem bebeğin doğum heyecanından hastalandık dedi. Kp rahatsızlandı ameliyat olacak. Teselli veriyorum baba seni çok iyi anlıyorum ağrıların zorluyor seni diye. Bana diyor ki bu doğum değil ağrıdan duramıyorum ( 20 gün durdu) anneme gidiyorum sabahtan. Bebek annemdeyken uyumuşum 3 saat. Babam çok uyumuşum diye lafa başlıyor. KV lohusalığın 5. gecesinde eşimi arabayla eşini almaya göndermeye çalışıyor. Sende de araba var gitsene diyorum ben gidemem oraya diyor. Ben sarılık olmuş bebeğimle gece vakti yalnız kalayım ama onlar zorlanmasın. Hepsi iyiliğine iyi insanlar ama bu dönemde nasıl bu kadar kendilerini bilmez oldular şaştım kaldım. 20 günlüğüz çocuğu arabayla bize getiremez misin diyor? Sence getirebilir miyim? Annene gidiyorsun diyor. Eşim annemlerin evine çok yakın yerde çalışıyor ve işe giderken bırakabiliyor. Mikrop kapmayayım diye (inanın 10 gün oturamadım ağrıdan dikişlerden) ayrı WC sağlıyor kendi yatağını veriyor. Klima var diye salonda oturuyoruz emzirirken annem dahil çıkıyor. KV’de de güya bizim için klima taktırıyor ama gidince kapısı bile kapanmayan odayı gösteriyor ve sabahtan geceye kadar kalabalık evde durmamı istiyor. Nasıl rahat edeyim günde kaç defa duşa giriyorum kanamam var. Açıklıyorum alınıyor. Öpmeler tükürükler havada uçuşuyor görümce kendi insanımız diyor. Elli kere açıklıyorum yenidoğan öpülmez diye. Hatta bildiğin kalp kırıyorum, babam dahil şak diye öpüveriyor. Biz toplum olarak nasıl eğitileceğiz bu doğum sonrası davranışlar konusunda bilmiyorum. Amacım akıl almak da değil. Toplumun bu kör kısmı nasıl değişir merak ediyorum. Allah tüm Lohusaların yardımcısı olsun depresyona girmediysek de aileler zorla sokmaya çalışıyor

Kusura bakmayın ama lohusa kadınlarda da biri ağzını açsa da sorun etsek sendromu oldu iyice.Her konuşulanı da nasıl bu kadar aklınızda tutuyorsunuz. Bizler de yaşadık ,bir kaç can sıkıcı cümle hatırlıyorum; gerisi boş.Her söyleneni takmamak bu denli zor olmamalı.Ayrıca anneniz gayet haklı serzenişte bulunmuş.

Camgulu · Dün 10:23

Bana da kızmayın ama neden vakumlu ve zor bir normal doğum yerinde sezeryanı tercih etmediniz. Kızımda aynı inadı yapsa bende susamazdım sanırım.

Onun dışında herkes her şeyi söyler. Cevap verip susturacak yada duymayacaksınız. Mesafe güzel bir şeydir. Birde ilk torunsa onlarda ne yapacağını bilemez.

Kızım ilk doğduğu zaman bende benzer laflara maruz kaldım. Ama söyleyen annemdi. Hem benimle hem kızımla ilgilendiği için ben çok alınmadım.

Güle güle büyüsün bebeğiniz.

KelebekkB · Dün 10:36

mathildays .!.:
benim doğumum çok kolay olmuştu (sezaryen) hemen sütüm gelmişti ve bebişim keyifle içiyordu… bana kaynanam şöyle söylemişti ‘görümcenin de böyle çok sütü vardı göğüsleri yara oldu’ fıkra bu kadar
yani her şey mükemmel olsa bile yorum yapıyorlar
bu doğumumda kimseyi yanımda istemiyorum hiçççç kimseyi

Ya konudan bagimsiz , sezeryan gercekten kolay miydi ? Ilk dogumum normaldi ve coook zordu .

Aysenaz11 · Dün 10:43

Bebeği başka eve çıkarmanız için çok erken evde düzeninize alışın

Annen ve kayınvaliden dönüşümlü gelsin yardıma

Erkekler hiç gelmesin 1 km çapında yaklaşmasınlar bile baba ve kayınpeder mümkünse

Ophelia81 · Dün 11:20

Pembe Unal .!.:
Tüm konularda haklısınız
Ama benim kızım sırf adı nornal doğum olsun diye böyle vakumlu ve zorlu bir doğumla hem kendini hem bebeği riske atsaydı iki çift laf ederdim sanırım ya. Bu bana şuursuzluk gibi geliyor. Ya vakum sebebiyle bir şey olsaydı olduysa vs vs.

Diğer türlü de günlerinizi ağlamadan geçirmek istiyorsanız ne yardım alın ne evlerine gidin. Çünkü yaşlılar değişmez. Susturamazsınız.

Evet ama doğum en başından beri vakumla olacak şekilde gerçekleşmedi. Açılmam hızlıydı ama doğum kanalında anomali varmış, muayenede vs gözükmeyen. Çocuk tam açılmada bir türlü gelmedi. En sonunda doktor sezaryen mi vakum mu karar vermemi istedi ki zaten saatlerce sancı çektiğim için bir de sezaryen ağrısı çekmek istememiştim. Yani o an can acısıyla böyle karar vermişim. Bir de sezaryenden çok korkuyordum. Doğum sonrası ağrılarını düşününce sezaryen daha iyi bir seçim olurmuş.

Ophelia81 · Dün 11:29

Tardis_2718 .!.:
Su lohusalıkta bıdı bıdı konusanların agzına kurekle vurasım geliyor.

Haklı oldukları tek konu var bence. Doguma haber etmemeniz. Bu kadar rısklı bır duruma kızım benı haber etmese ben de cok kötü olurdum. Bır de ben artık boyle suna gelme ama suna gel konularına gelemiyorum. Madem ıstemıyorsun hiç gelmem diyorum. Ama bu oyle bir konu degil. Tum kırgınlıklar bir kenara bırakılıp anne İle bebekle ilgilenilmeli.Bence siz hiçbiyere gitmeyin. Yardım edecek olan eve geldın yemek temizlik yapsın. Olmadı dısardan soyleyin temizlik te bekleyiversin. Tabi bebegınız sakin ise
Genel olarak ınsanımızın da ranıs sorunu var. Ve boyle zamanlarda da daha cok ortaya çıkıyor

Doğumdan bir hafta önce sancım olmuştu hep beraber hastaneye gittik. O kadar panik yaptırdılar ki açılmam ilerlemedi. Doktor eve git yürüyüş yap açılman ilerler akşama gel dedi. Ama aileler evde pilates yapmama bile müsade etmediler hemen hastaneye götürdüler bebek bir an önce gelsin diye. Tabii stres doğumu etkiliyor sancım ve açılmam artmadı. Doktorlar da doğumda kalabalık gebeyi etkiler dediği için bu sefer haber vermeyelim dedik. Beni doğumhaneye alırlarken söyledik ki çıktığımda hepsi kapıdaydı. Yani hastane odasında hep beraber beklememizin hiçbir manası yoktu. Sadece sancı sürecinde yanımda değildiler

Ophelia81 · Dün 11:37

modinas .!.:
Kusura bakmayın ama lohusa kadınlarda da biri ağzını açsa da sorun etsek sendromu oldu iyice.Her konuşulanı da nasıl bu kadar aklınızda tutuyorsunuz. Bizler de yaşadık ,bir kaç can sıkıcı cümle hatırlıyorum; gerisi boş.Her söyleneni takmamak bu denli zor olmamalı.Ayrıca anneniz gayet haklı serzenişte bulunmuş.

Sanırım lohusayken akılda tutuluyor söylenenler :) amacım birilerini kötülemek değildi zaten. Söylenenlerden vs genel bir özet çıkardım neden böyle bir davranışa bürünüyor insanlar doğum üzerine diye. Yani ilk hafta herkes lohusayken onlara yapılan kötülükleri anlatıp durdu mesela. Herkes kendi travmalarını hatırladı yeniden. Ama söyleyeceklerinden de geri kalmadılar. Aynı mağduriyeti kendileri yaşayıp başkalarına da yaşatma psikolojisi içerisindeler ve bunu istemsiz yapıyor kadınlar

cileklipasta95 · Dün 11:42

Yurtdışında yaşıyoruz ve burada tam anlamıyla bir tehlike olmadığı sürece sezaryan bi seçenek olarak görülmez. Kızkardeşim saatlerce sancı çekti ve bebeği vakumla çekip çıkardılar (kardeşime sormadılar). Annenizde size kıyamadığı için endişelenmiştir, hoş görün.

Benim sütüm gelmediği için iki ayın sonunda pes edip tamamen mamaya geçtim ve tahmin edersiniz ki herkesin ilk sorusu emziriyor musun, neden emzirmiyorsun oldu. Çocuğun çabuk hasta olur, iyi gelişmez vs vs vs. Hiç kafama takmadım. Her şeyi ciddiye alırsanız çok yıpranırsınız.

Polyannaaaaa · Dün 11:49

Ophelia81 .!.:
Hanımlar bizde bu iş bir gelenek mi anlamıyorum. Bir aylık lohusayım. Doğumum da çok zor oldu. Vakumla ve gerçekten çok zorlu bir şekilde doğum yaptım. Doğum sırasında ailelere haber vermedik ki iyi ki de haber vermemişim daha evvel söyleseydim sezaryene yönlendirirlerdi. Doğuma girerken söylediğimiz için hastane odasına alındığımdan itibaren üzerime gelmeye başladılar. Annem riskli doğum gerçekleştirdim diye (normal yapmamı hiç istemiyordu kendi 3 normal doğum yapmış ve çok zor olmuş) hastane odasında tartışıp durdu benimle. Ben burada anne kayınvalide, kız kardeş, kayınpeder, görümce diye ayırmak istemiyorum çünkü hepsi ayrı ayrı ne dediğini bilmez hale geldi yani eve gelmişim daha ilk günden yok sütün gelmiyor yok sütün gelemeyecek. Ertesi gün sütüm geliyor yok bu sefer de tutmayacak memeyi… zaten emzirenler bilir bebeğe meme tutturmak çok zor. Memeyi tuttu bu sefer de meme bağımlısı oldu bak demeler. Daha 3. Günümüzde kp eşimi ağlatmış sen nasıl babasın çocuğu tutmayı bile bilmiyorsun diye. Nasıl bilsin hayatında ilk defa yenidoğan tutuyor adam. Ki o kadar ilgili ve yardımcıdır ki eşim. Ben evde yatılı misafir istemediğim için eşimle ikimiz baktık geceleri. Gündüz de aileler geldi. Benimkiler sabahtan geliyor eşimin ailesi öğleden sonra. Sağ olsunlar bu süreçte ne temizlik yaptık ne yemek. Ama her günüm ağlayarak geçti. Ki ben doğumdan önce doulasından tutun psikoloğa kadar yardım almış ve kendini hazırlamış biriyim. Ama hormonlar insanı hassaslaştırıyor. İnsanların kendini bilmezliği de cabası. Ailem günlerce migrenden öldük dediler sebep olarak da doğumu son anda söylememizi belirttiler. Görümce tansiyon problemi yaşadı 2 hafta sonrasında. Kayınvalidem bebeğin doğum heyecanından hastalandık dedi. Kp rahatsızlandı ameliyat olacak. Teselli veriyorum baba seni çok iyi anlıyorum ağrıların zorluyor seni diye. Bana diyor ki bu doğum değil ağrıdan duramıyorum ( 20 gün durdu) anneme gidiyorum sabahtan. Bebek annemdeyken uyumuşum 3 saat. Babam çok uyumuşum diye lafa başlıyor. KV lohusalığın 5. gecesinde eşimi arabayla eşini almaya göndermeye çalışıyor. Sende de araba var gitsene diyorum ben gidemem oraya diyor. Ben sarılık olmuş bebeğimle gece vakti yalnız kalayım ama onlar zorlanmasın. Hepsi iyiliğine iyi insanlar ama bu dönemde nasıl bu kadar kendilerini bilmez oldular şaştım kaldım. 20 günlüğüz çocuğu arabayla bize getiremez misin diyor? Sence getirebilir miyim? Annene gidiyorsun diyor. Eşim annemlerin evine çok yakın yerde çalışıyor ve işe giderken bırakabiliyor. Mikrop kapmayayım diye (inanın 10 gün oturamadım ağrıdan dikişlerden) ayrı WC sağlıyor kendi yatağını veriyor. Klima var diye salonda oturuyoruz emzirirken annem dahil çıkıyor. KV’de de güya bizim için klima taktırıyor ama gidince kapısı bile kapanmayan odayı gösteriyor ve sabahtan geceye kadar kalabalık evde durmamı istiyor. Nasıl rahat edeyim günde kaç defa duşa giriyorum kanamam var. Açıklıyorum alınıyor. Öpmeler tükürükler havada uçuşuyor görümce kendi insanımız diyor. Elli kere açıklıyorum yenidoğan öpülmez diye. Hatta bildiğin kalp kırıyorum, babam dahil şak diye öpüveriyor. Biz toplum olarak nasıl eğitileceğiz bu doğum sonrası davranışlar konusunda bilmiyorum. Amacım akıl almak da değil. Toplumun bu kör kısmı nasıl değişir merak ediyorum. Allah tüm Lohusaların yardımcısı olsun depresyona girmediysek de aileler zorla sokmaya çalışıyor

Çok zor düzelmez bu toplum. Eşim beni 2. Gün hüngür hüngür ağlattı yattığı yerden kalkmadı. Bana kv geçmiş olsun demek yerine bu karnın ne doğurmadın mı demişti (60 kg olmama rağmen) Çocuğum yoğun bakımda kaldı kızım hareketli diye bu oğlunu öldürür dedi . Sonra kp oğlumu görmeye gelmedi ben gidecekmişim paşamızın ayağına. Gitmedim , mevlüt yaptık gelmediler küstüler. Zerre üzülmedim oğulları ne olduklarını gördü ilk kez tavır aldı. İnan çok zor söylesen de olmuyor söylemesen de . Hassas davranmak yerine kendileri doğurmuş gibi zannediyorlar. İnsan yapılanları düşününce bile sinir tavan yapıyor eşiniz yardım ediyorsa kimseden bişey beklemeyin tek kalın ruh sağlığınız için daha iyi.

Tardis_2718 · Dün 12:06

Ophelia81 .!.:
Doğumdan bir hafta önce sancım olmuştu hep beraber hastaneye gittik. O kadar panik yaptırdılar ki açılmam ilerlemedi. Doktor eve git yürüyüş yap açılman ilerler akşama gel dedi. Ama aileler evde pilates yapmama bile müsade etmediler hemen hastaneye götürdüler bebek bir an önce gelsin diye. Tabii stres doğumu etkiliyor sancım ve açılmam artmadı. Doktorlar da doğumda kalabalık gebeyi etkiler dediği için bu sefer haber vermeyelim dedik. Beni doğumhaneye alırlarken söyledik ki çıktığımda hepsi kapıdaydı. Yani hastane odasında hep beraber beklememizin hiçbir manası yoktu. Sadece sancı sürecinde yanımda değildiler

Anladım. O zaman haklısınız. O zaman sınırlarınızı net cızıp, araya biraz mesafe koymaktan Baska carenız yok. Gelmiş geçmiş olsun

Lohusaların zorbalanması

Yeni Üye

beni al zamanın dışına götür

Nirvana

Aktif Üye

Nirvana

Yeni Üye

Aktif Üye

Nirvana

Nirvana

Guru

Aktif Üye

Popüler Üye

Kızım ; Kabul olmuş en güzel duam🌻

Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Guru

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency