Kızlar ben şuan lohusayım. 2 bebeğim var büyük 2 yaşında. Plansız oldu 2. Yani bu sorumluluğun altında omuzlarımın çöktüğünü hissediyorum... Eşim işten geç geliyor. Pek muhabbet edemiyoruz o gelince ben çocukları ona atıyorum rahatlamaya çalışıyorum oda uyumak istiyor hemen gidip yatıyor. Bakım vs zaten hak getire.. Karnımı zor doyurdugum günler oluyor. Bu şekilde giderse evliligimizin yerinde yeller esecek.. Bu geçici bir dönem mi

Sanki eşimi eskisi gibi sevemiyorum. Sevgim 3 e bölünmüş gibi. Oda aynı şekilde . Çocuklardan evvel eve gelirken bir an önce akşam olsun eve geleyim diye bekliyorum derdi. Şimdi eve gelesi yok resmen.. Kalkıp birşeyler yapayım diyorum ama içimden gelmiyor.

Bugun işten gelince benimle hiç ilgilenmiyorsun yüzüme bakmıyorsun vs diye biraz serzenişte bulundu.. Nerem ilgilensin çocuklar bütün enerjimi emiyor zaten