merhaba arkadaşlar, ben siteyi uzun zamandır takip ediyorum, kendi sorunlarıma benzer şeyleri okuyup önerilerden faydalanıyordum. ama artık aranıza katılmak istiyorum. sorunum eşimin ailesiyle aynı yerde oturmam. evlerimiz yan yana. anlatsam bitiremem, klasik sorunlar bir yana ama zaten ısınamadım 3,5 senedir hiçbirine. herşeyimiz o kadar farklı ki, temizlik konusu özellikle. yani benim kadar toza bile tahammülsüz insan ile temizlikten nefret eden, bunu açıkça söyleyen ve yapmamayı tercih eden bi kaynananın aynı yapı oğluyla evliyim. kayınvalidem sağolsun eziyet edeyim bir insan değil, hatta fazla iyi biçok zaman ama geçen gün bir şeyi farkettim. ben oğluyla kavga edip, sinirimden döküp saysamda kadın çıkıp sen ne diyosun benim oğluma demiyordu. bende diyorum ne iyi kadın. ama durum farklı. bu kadının umrunda değil hiçbir şey. kavga sonrası ağlarken hatta eşim bir kez şiddet gösterdiğinde bile bırak ağlama, boşver diyordu. ne oğlunu uyarmak var, ne sorununuz ne, çözelim demek, tam gamsız yani .uzak olsak bir nebze daha sabırlı olursun, huzurlu olursun belki ama yakın olunca hiç huzurum yok. ne zaman kapın çalınır belli değil. onlardan habersiz bir yere gidemezsin. zaten geri kafalılar, canım sıkıldı, bir nefes alayım, bir yürüyeyim, açılayım diyemezsin. of yani 
eşim doğduğum yer burası, asla başka yerde yaşamam, benim evim, benim semtim deyip aşıkken bu kadar, taşınma imkanım bile yok deliriyorum bazen. bide kızım var 6 aylık. bebeğimin bahanesiyle sık sık görüşüyosun mecburen. bu durumları yaşayan arkadaşlardan birkaç cümle bekliyorum. tek olmadığımı hissedeyim nolur
eşim doğduğum yer burası, asla başka yerde yaşamam, benim evim, benim semtim deyip aşıkken bu kadar, taşınma imkanım bile yok deliriyorum bazen. bide kızım var 6 aylık. bebeğimin bahanesiyle sık sık görüşüyosun mecburen. bu durumları yaşayan arkadaşlardan birkaç cümle bekliyorum. tek olmadığımı hissedeyim nolur 
Daha iyi ya umursamasın oh mis..
