mahvolmuş hayatlar:(

shygirl

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
14 Haziran 2009
646
1
96
Eskişehir
bundan 4-5 ay önce atandık sonunda..uzunnn bekleyişler sona erdi ve atandımmm hem de en çok istediğim kuruma ....ahhh ne emekler verdim gurbet ellerde zorluklar içinde atandık anadan babadan ayrı ((yazamıyorum ellerim tutmuyor sanki şu an o aralar 4 senelik ilişkimi bitirdim çünkü zorlu bir hastalık yaşıyordum adı obsesyon hayatımı zehir etti kimliğimi değiştirdi resmen ....bundan sonra da düzelecek hayat göremiyorum ben (((5 ay önce bu hastalığa tuttuldum ben ilk önce atandığım yerdeki arkadaşlarıma sezdirmedim hastalığımı sonra hafta sonları memleketime tedaviye gitmeye karar verdim hemşerim olan bir arkadaşımla gidip gelirken ister istemez sezdi psikiyatriste gittiğimi sezdi ...her neyse terapi aldığım psikiyatrist günlük tutmamı istedi benden ben işyerinde ara ara sorunum hakkında yazılar yazdım küçük kağıtlara müsvettelere ki çok özel şeylerdi bunlar kiii çok uydurmasyon tamamen benim hayallerim olan şeylerdi doktorum böyle söylerdi...bu arada çalıştığım yerde sapık bir çocuk tadandı bana daha doğrusu ben sonradan anladım böyle olduğunu evime çay içmeye geldi öptü saldırdı gitti ve ben bunları o notlara yazdım her neyse ben tam bu hastalığı yendim derken yazdığım notları hastalığında etkisiyle orda burda unuttum ve en önemlisi işyerimde kasamda unuttum iş arkadaşlarımdan biri gördü tabi allahtan bu çocukla ilgili şeyler yazılı değildi bu notlarda ama diğer takıntım yazılıydı (zaman geçti düzeliyorum yeniyorum derken babam evdeki kağıtları çöpe attı sonra ben çöpten biri bulur okur diye taktım sonra işyerimde yine kağıt kalırda herkes çocuğun beni öptüğünü ve diğer takıntımı öğrenir diye takıntım devam etti böyle böyle büyüdü ....her neyse eski erkek arkadaşımı özlediğimi hissettim barıştım tekrar bu nasıl hayattır hatam nerdedir yoksa abartı mıdır bana söyleyin
 
Allah yardım etsın, tedavıne devam et mutlaka lütfen.
isim soyisim yazmış mıydın. çöpten bulan kımse okumaz, hadi okusun dıyelım nereden bılecek sen oldugunu.
 
Allah yardım etsın, tedavıne devam et mutlaka lütfen.
isim soyisim yazmış mıydın. çöpten bulan kımse okumaz, hadi okusun dıyelım nereden bılecek sen oldugunu.

hayır yazmamıştım ama işyerindeki müsvetteyi kullandığım için bulabileceklerini düşündüm doktoruma danıştım dedi bu senin hastalığın yazmamıştım isim soyisim
 
hayır yazmamıştım ama işyerindeki müsvetteyi kullandığım için bulabileceklerini düşündüm doktoruma danıştım dedi bu senin hastalığın yazmamıştım isim soyisim

evet bu sizin hastalığınız,abartılacak hiçbirşey yok.

Yaşadıklarınızda anormal birşey yok,hastalığınızdan dolayı böyle görüyorsunuz.
 
Takıntı hastalığı tedavisi olan bir hastalık.
Psikiyatristle olan tedavinizi sakın bırakmayın.
Psikiyatriste gitmek ayıp bir şey değil , birisi duyar mı diye sorun etmeyin kendinize.
Ayrıca o kağıtları başkaları bulur mu diye de kafanıza takmayın.

Benim merak ettiğim diğer takıntı diye bahsettiğiniz nedir?
 
Erkek arkadaşınız ile barışmışsınız.
Hastalığınızı ona söyleyin ya da söylemeyin bu sizin tercihinizdir ancak tedaviyi asla yarım bırakmayın.
Ancak tedavi ile kendinizi iyi hisseder ve takıntılardan kurtulursunuz.

Her insan az çok Obsesiftir , önemli olan bunu haddinden fazla abartmamaktır.
 

canım belki de kimse bulmadı da okumadı da tamamen saçma bir takıntı hiçö açmayayım konuyu çünkü daha da kuvvetleniyor obsesyon ama şöyle söyleyeyyim ki okuyan birinin ciddiye alacağı ama benim hayalleirm çocuk hakkında şerefsiz kelimesini kullanmıştım onu okurlar diye bayağı korktum
 


İsim kullanmadıysan dert etme.
Bundan sonrasında da günlük tutman gerekirse çok iyi yerlerde muhafaza et günlük ya da notlarını.
Ama dediğim gibi tedavine devam et.
Tedavi olmazsan hayat sana sürekli acı verir.
Sen bundan kurtulursan hayat senin için daha çok anlamlar kazanacaktır.
Çok büyük geçmiş olsun.
 
düşüncelerin her insanda az biraz bulunan tedirginlik ve endişe halleri.
çok da anormal bir şey yok bence.
daha az umursamalısın. doktorun ne dedi bilmiyorum ama bence çözüm sende.
daha rahat ve özgüveni yüksek olmalısın.
 
yazma eylemini içini rahatlatmak dökmek için yapıyorsun anladığım kadarıyla.
bundan sonra yazdıklarını okuduktan sonra hemen yak.
takıntının da o kağıtlar gibi yanıp kül olacağına ortadan kaybolacağına inandır kendini.
böylece birileri bulup okur düşüncesinden de kurtulmuş olursun.
 
kızlar takıntı hala devam ediyor arkadaşlarım bulsaydı okusaydı bugüne kadar okurdu diyorlar ve tavrı değişirdi diyorlar ama tabii bunun garantisi yok malesef ama defalarca baktım bişey kalmamıştı hepsi çöpe gitti sanırım bilmem belki bir yerlerde bişeyler kalmıştır yine offf ben mi abartıyorum acaba ne kadar zor durumdayım bunların okunmadığının garantisi yok ki hiçbir şekilde yok bana bişeyler söyleyin lütfen
 
canm kim okur ki bence çok boş bir takntı bu
senin yazdığın ne malum hem
okusalar belli ederlerdi merak etme
 
senin kadar şiddetli olmasa da bende de vardı bu takıntı. hatta milyonda bir ihtimali olan şeyleri aklıma getirip dururdum. aslında bir yandan ihtimalin çok düşük olduğunu biliyorsun ama düşünmeden de edemiyorsun. bir de sürekli tekrar tekrar anlatıp onay bekliyorsun değil mi? bir kere duymak ilk zaman yetiyor sonra tekrar sorma ihtiyacı hissediyorsun.

burada tartışma yaşadığım bazı arkadaşlar da eski konularımdan bulup bunu yüzüme vurmuşlardı hatta :) neyse

ben hiç psikoloğa gitmeden aştım bu durumu. belki seninki kadar şiddetli değildi bilmiyorum

yaptığım şey kendime çok fazla boş zaman bırakmamak oldu.

tedavinin yanında, evde çok zaman geçirme, git bi kursa yazıl, hayatını aktiviteyle doldur.

geçmiş olsun canım. emin ol o kağıtlar hiç bulunmayacak, bulunsa bile sana ait olduğu belli olmayacak :)
 
Ben başka bir işe başlamanı, hayatını biraz olsun değiştirmeni öneririm. Böylece en azından notlarınla ilgili takıntını yeneceksin. Daha sonra da psikiyatristle diğer takıntılarından da kurtulabilirsin.

İnşALLAH saglıgına kavuşursun.
 
kendine güven hem görseler ne olur ki insanlar nereye kadar seni düşünür konuşur;
herkesin kendine göre dertleri vardır mutlaka o yüzden takılıp kalma bu konuya ki tedavine devam et.
dışarı çık gez kurslara katıl ama kendini üzme...
 
allahım sen bana yardım et ne olur arkadaşlar bana akıl verin lütfen 6 aydır aynı hastalığı yaşamak ne kadar zor her gün başına ayrı bir sorun çıkması ...
kızlar ne olur bana bugün akıl verin yazdığım notlarım ve günlüğüm psikolgumun odasındaydı buna eminim..Bugün aradım kardeşim onları alsın yırtsın ve bir daha yazmayım diye.Aadam ne dese beğenirsiniz onlar burda yok telefonu kapat çok rahatsız ediyorsun beni(biraz sonra aardım defter burda ama ben başkasına veremem dedi.Bu adam benim hayatımı mahvetti nasıl olurda kaybeder bbence beni başından savmak için yaptı bu notlar çok önemliydi benim için ne olur yardım edin nasıl yapar bana bunu bu derece hasta olduğumu bile bile
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…