• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Makyajsız gördü

Makyaj güzeliyim, bunu bilen biriyim.
Makyajsız iken bayağı genç görünüyorum fakat güzel değil, anca bayağı derli toplu olursam ehh şeklinde.

Nişanlınız normal karşılamış, yavaş yavaş makyajı no makeup makeup şekline indirin evde, gözünüz alışsın.
Sonra onun üzerine bir göz kalemi falan eklediğinizde bayağı makyajlı geleceksiniz gözünüze.
 
Sıfır makyajla dolaşan 35 yaşında 3 ,çocuklu bir hatunum sabah üzerimi giyinirken eşimde yanımdaydı şöyle bir aynaya baktım aşkım ben gittikçe güzelleşiyor muyum ne dedim. Eşimde eh yani dedi. Sadece kilo olayını kafama takarım şükür onunda çözdüm.
Bunu ben de çok yaparım .
Eşimin yanında giyinirken falan aynaya bakıp ben iyice taş gibi oldum farkında mısın derim😂😂 Ama öyle hissediyorum yani napıyım 30 dan sonra bir özgüven geliyor demek ki😂 35 yaş iki çocuk da benden gelsin bu arada🥰
 
Makyaj yapmak yüzü gerçekten yoruyor yavaş yavaş azaltın nişanlınız evlenince evde de makyajla dolaşmıyacaksınız sanırım 😵 Sizi beğenmiş zaten seviyorsa her türlü beğenir önce kendinize güvenin zaten kendinize ben her türlü ışıkta ışıldarım deyin kendinize güvenin
 
Siz makyajı takıntı haline getirmişsiniz o yüzden size öyle geliyor. Makyaj uzun vadede cildinizi daha çok yıpratır ve soluklaştırır. Bol su içiyorsanız (ki bu cilt için çok önemli), beslenme ve uykunuz iyiyse o zaman sorun yok. Bence en güzel makyaj yüzünüzdeki gülümsemedir. Hem zaten evlendiğinizde sizi makyajsız çok görecek.
 
Arkadaşın sevgilinize makyajsız görmüş hastamisin yoksa sen beni dolandırdın vs demis çocuk ciddi ciddi. Bana resimlerini vs attı anam baktım cidden makyajsız başka bir insan o_O:KK48::KK48::KK48::KK48:
 
Nişanlın korona olmuş ağır geçiriyormuş senin derdin de makyajsız gördü. Yarın öbür gün evlendiğinde uyandığınızda kacıp çabuk çabuk makyaj mı yapacaksın? Kendinle barıs özgüvenin olsun. Bide bence psıkolga git
 
Bunu ben de çok yaparım .
Eşimin yanında giyinirken falan aynaya bakıp ben iyice taş gibi oldum farkında mısın derim😂😂 Ama öyle hissediyorum yani napıyım 30 dan sonra bir özgüven geliyor demek ki😂 35 yaş iki çocuk da benden gelsin bu arada🥰
ya kuzenlerim var, 20li yaslarin basi, kizlari gorseniz o kadar guzeller ki,
ama o kizlar bile ay kilo fazlam var, ay gozlerim soyle ay dudaklarim boyle derken beni bile darliyorlar uzaktan.
ben de aynen 2 cocuklu olarak iyiyim iyi diyorum bu aralar hep :nazar:
 
Makyajsız da güzel olduğumu düşünüyorum aslında güzel değil de bi tatlılığım var kendi çapımda. Ama göz altlarım genetik olarak bildiğin kahverengi. Ben de kapatıcı sürmeden çıkamam mesela hiç ☹️
 
Bir önceki konumdan beni hatırlarsınız. Makyaj bağımlılığım ile ilgiliydi. Pazar günü maalesef nişanlımın korona testi pozitif çıktı. Ve gerçekten ağır geçiriyor. Bu sabah daha iyi hissettiği için beni görüntülü aradı. "Acil açabilir misin, telefonu bile zor tutuyorum 2 dk seni göreyim" yazmış ben açmayınca da. E kıyamayıp açtım mecbur görüntüyü. Yer yarılaydı da makyajsız dolaşmayaydım dışarılarda. Sadece siyah göz kalemi vardı. Ergenler gibi bir de yüzümün yarısıyla konuştum. "hasta mısın sen, eve gitsen iyi olur halsiz duruyorsun" dedi. Turp gibiyim aslında. Yani makyajla ilgili her şeyi kullanan birisi olarak çocuk şok geçirdi de galiba diyemedi. Bir de hastalıkla cebelleşiyor. Sonra akşam konuştuk. Ya bende sadece göz kalemi vardı bugün, fark etmedin mi dedim. Görüntü biraz bulanıktı ama yo normaldin dedi. Yani normal olmam imkansız, arada fark uçurum. Beni kırmamak için mi böyle dedi yoksa gerçekten puslu mu görünüyordum bilemiyorum.

Şimdi de içim içimi yiyor. Bu nasıl saçma bir psikoloji bende çözemedim. Tüm hayatımı işgal ediyor bu düşünceler, hiçbir şeye odaklanamıyorum. Kendimi güzel bulmuyorum. Gerçekten güzel kategorisinde değilim. Evet bakımlıyım ama sorun tamamen sima. Yani yüz hatları. Bunu da değiştirmem mümkün olmadığı için makyajsız kendimi daha da çirkin görüyorum. Şimdi Allah var herkesi güzel bulmuyoruz. Beni görseniz yüzde yüz beni de güzel bulmazsınız. Bu bende takıntı haline geldi. İnsanlar ne der diye değil nişanlım hep makyajla bir nebze daha güzel gördü silince de benden soğuyacakmış da evlenince arzulaması vs komple gidecekmiş gibi hissediyorum. Makyajsız yorguuuun bitkiiiin yataktan yeni çıkmış uykulu gibiyim. Cildim alerjik olduğu için dermatologumun verdiği kremleri kullanabiliyorum sadece. Diğer denediğim ürünler beni mahvediyor. Kısacası cilt bakımıma da önem veriyorum üstelik. Bol su içiyorum güzel uyuyorum. Değerlerim iyi. Ama gerçekten olmuyor o yorgun görüntüyü silemiyorum.

Sizce siz gerçekten güzel misiniz? Ya da güzel değilimdir belki ama kendimi güzel buluyorum diyenlerden misiniz? Sürekli makyajla kendinizi gördükten sonra makyajsız nasıl hissediyorsunuz?
Bence cesaret edin ve makyajsız karşısına çıkın. Kendinizi böyle alistirin, ne olacaksa olsun. Seni sen olduğun için seven yanindaa kalır zaten 🥰
 
ya kuzenlerim var, 20li yaslarin basi, kizlari gorseniz o kadar guzeller ki,
ama o kizlar bile ay kilo fazlam var, ay gozlerim soyle ay dudaklarim boyle derken beni bile darliyorlar uzaktan.
ben de aynen 2 cocuklu olarak iyiyim iyi diyorum bu aralar hep :nazar:
O kuzenlerden bende de çok var. Üstelik çok daha küçükler, bebek gibiler ama aşırı takıntıları var malesef.
Benim de kızım 10 yaşında. Yüzünde sivilcelenmeler başladı. Takıntı yapmasın diye sürekli bunların çok doğal olduğunu, kendisinin de çok güzel olduğunu söyleyip duruyorum.
 
Valla pijamalarinla sifir makyaj cocuktan sonra veremedigim löp löp kilolarimla eşimin karşısına geçip diyorum beni kızdırma bulmuşsun gül gibi kadını degerini bil. Nerden geliyor bu güven tipten degil elbet biliyorum ki ben ona baktigimda artik nasil suretini gormuyorsam o da bana bakınca onu görmüyor. Bir sure sonra kişiliği ile bakiyorsun karsindakine. Kişiliği güzelse kendisi de dünya guzeli geliyor. Heralde oyle yani 🤣 ben oyle bir guvenle kafa tutuyorum
 
Değilim makyajla daha güzelim
Bir önceki konumdan beni hatırlarsınız. Makyaj bağımlılığım ile ilgiliydi. Pazar günü maalesef nişanlımın korona testi pozitif çıktı. Ve gerçekten ağır geçiriyor. Bu sabah daha iyi hissettiği için beni görüntülü aradı. "Acil açabilir misin, telefonu bile zor tutuyorum 2 dk seni göreyim" yazmış ben açmayınca da. E kıyamayıp açtım mecbur görüntüyü. Yer yarılaydı da makyajsız dolaşmayaydım dışarılarda. Sadece siyah göz kalemi vardı. Ergenler gibi bir de yüzümün yarısıyla konuştum. "hasta mısın sen, eve gitsen iyi olur halsiz duruyorsun" dedi. Turp gibiyim aslında. Yani makyajla ilgili her şeyi kullanan birisi olarak çocuk şok geçirdi de galiba diyemedi. Bir de hastalıkla cebelleşiyor. Sonra akşam konuştuk. Ya bende sadece göz kalemi vardı bugün, fark etmedin mi dedim. Görüntü biraz bulanıktı ama yo normaldin dedi. Yani normal olmam imkansız, arada fark uçurum. Beni kırmamak için mi böyle dedi yoksa gerçekten puslu mu görünüyordum bilemiyorum.

Şimdi de içim içimi yiyor. Bu nasıl saçma bir psikoloji bende çözemedim. Tüm hayatımı işgal ediyor bu düşünceler, hiçbir şeye odaklanamıyorum. Kendimi güzel bulmuyorum. Gerçekten güzel kategorisinde değilim. Evet bakımlıyım ama sorun tamamen sima. Yani yüz hatları. Bunu da değiştirmem mümkün olmadığı için makyajsız kendimi daha da çirkin görüyorum. Şimdi Allah var herkesi güzel bulmuyoruz. Beni görseniz yüzde yüz beni de güzel bulmazsınız. Bu bende takıntı haline geldi. İnsanlar ne der diye değil nişanlım hep makyajla bir nebze daha güzel gördü silince de benden soğuyacakmış da evlenince arzulaması vs komple gidecekmiş gibi hissediyorum. Makyajsız yorguuuun bitkiiiin yataktan yeni çıkmış uykulu gibiyim. Cildim alerjik olduğu için dermatologumun verdiği kremleri kullanabiliyorum sadece. Diğer denediğim ürünler beni mahvediyor. Kısacası cilt bakımıma da önem veriyorum üstelik. Bol su içiyorum güzel uyuyorum. Değerlerim iyi. Ama gerçekten olmuyor o yorgun görüntüyü silemiyorum.

Sizce siz gerçekten güzel misiniz? Ya da güzel değilimdir belki ama kendimi güzel buluyorum diyenlerden misiniz? Sürekli makyajla kendinizi gördükten sonra makyajsız nasıl hissediyorsunuz?

Güzelim ama makyajla daha güzelim:)
Benim esas sıkıntım göz çevrem çok ince ve bi tanesinde kocaman yeşil damar var çok yorgun gösteriyor onu mutlaka kapatmam gerek. Onun dışında cildimde problem yok. Ama makyaja alışmak kötü. Sizin konunuzdaki yorumları gördükten sonra azaltmaya çalışıyorum. Fondoten değil bb kullanıyorum kaliteli ürün alırın içeriğine bakarım. İyi temizlerim cildimi kore bakımı uyguluyorum. Eksfoliye ediyorum filan cildimde bir sıkıntı yok sadece göz çevrem problemli ona da çözüm yok sanırım :/
 
Karşımdaki insanların beni güzel bulmamasi onların sorunu ne hiç umrumda değil. Kendileri de melek değil yani :) daha 4-4luk kusursuz birini hiç görmedim. Ama ben kendimi çirkin hissediyorsam (genelde regl dönemlerimde) o zaman dünya bana zehir oluyor
 
Bir önceki konumdan beni hatırlarsınız. Makyaj bağımlılığım ile ilgiliydi. Pazar günü maalesef nişanlımın korona testi pozitif çıktı. Ve gerçekten ağır geçiriyor. Bu sabah daha iyi hissettiği için beni görüntülü aradı. "Acil açabilir misin, telefonu bile zor tutuyorum 2 dk seni göreyim" yazmış ben açmayınca da. E kıyamayıp açtım mecbur görüntüyü. Yer yarılaydı da makyajsız dolaşmayaydım dışarılarda. Sadece siyah göz kalemi vardı. Ergenler gibi bir de yüzümün yarısıyla konuştum. "hasta mısın sen, eve gitsen iyi olur halsiz duruyorsun" dedi. Turp gibiyim aslında. Yani makyajla ilgili her şeyi kullanan birisi olarak çocuk şok geçirdi de galiba diyemedi. Bir de hastalıkla cebelleşiyor. Sonra akşam konuştuk. Ya bende sadece göz kalemi vardı bugün, fark etmedin mi dedim. Görüntü biraz bulanıktı ama yo normaldin dedi. Yani normal olmam imkansız, arada fark uçurum. Beni kırmamak için mi böyle dedi yoksa gerçekten puslu mu görünüyordum bilemiyorum.

Şimdi de içim içimi yiyor. Bu nasıl saçma bir psikoloji bende çözemedim. Tüm hayatımı işgal ediyor bu düşünceler, hiçbir şeye odaklanamıyorum. Kendimi güzel bulmuyorum. Gerçekten güzel kategorisinde değilim. Evet bakımlıyım ama sorun tamamen sima. Yani yüz hatları. Bunu da değiştirmem mümkün olmadığı için makyajsız kendimi daha da çirkin görüyorum. Şimdi Allah var herkesi güzel bulmuyoruz. Beni görseniz yüzde yüz beni de güzel bulmazsınız. Bu bende takıntı haline geldi. İnsanlar ne der diye değil nişanlım hep makyajla bir nebze daha güzel gördü silince de benden soğuyacakmış da evlenince arzulaması vs komple gidecekmiş gibi hissediyorum. Makyajsız yorguuuun bitkiiiin yataktan yeni çıkmış uykulu gibiyim. Cildim alerjik olduğu için dermatologumun verdiği kremleri kullanabiliyorum sadece. Diğer denediğim ürünler beni mahvediyor. Kısacası cilt bakımıma da önem veriyorum üstelik. Bol su içiyorum güzel uyuyorum. Değerlerim iyi. Ama gerçekten olmuyor o yorgun görüntüyü silemiyorum.

Sizce siz gerçekten güzel misiniz? Ya da güzel değilimdir belki ama kendimi güzel buluyorum diyenlerden misiniz? Sürekli makyajla kendinizi gördükten sonra makyajsız nasıl hissediyorsunuz?
Benimde cildim hassas ama bakım için Janssen Kozmetik ampullerinden kullanıyorum dermaroller ile. Bir ara çok düzenli kullandım fark edenler oldu. Canlılık getiriyor ihtiyacın neyse ona göre alabilirsin istersen. Ama en az 3 ay düzenli kullanım gerekiyor ben ara vermiştim tekrar başladım :)
 
Bir önceki konumdan beni hatırlarsınız. Makyaj bağımlılığım ile ilgiliydi. Pazar günü maalesef nişanlımın korona testi pozitif çıktı. Ve gerçekten ağır geçiriyor. Bu sabah daha iyi hissettiği için beni görüntülü aradı. "Acil açabilir misin, telefonu bile zor tutuyorum 2 dk seni göreyim" yazmış ben açmayınca da. E kıyamayıp açtım mecbur görüntüyü. Yer yarılaydı da makyajsız dolaşmayaydım dışarılarda. Sadece siyah göz kalemi vardı. Ergenler gibi bir de yüzümün yarısıyla konuştum. "hasta mısın sen, eve gitsen iyi olur halsiz duruyorsun" dedi. Turp gibiyim aslında. Yani makyajla ilgili her şeyi kullanan birisi olarak çocuk şok geçirdi de galiba diyemedi. Bir de hastalıkla cebelleşiyor. Sonra akşam konuştuk. Ya bende sadece göz kalemi vardı bugün, fark etmedin mi dedim. Görüntü biraz bulanıktı ama yo normaldin dedi. Yani normal olmam imkansız, arada fark uçurum. Beni kırmamak için mi böyle dedi yoksa gerçekten puslu mu görünüyordum bilemiyorum.

Şimdi de içim içimi yiyor. Bu nasıl saçma bir psikoloji bende çözemedim. Tüm hayatımı işgal ediyor bu düşünceler, hiçbir şeye odaklanamıyorum. Kendimi güzel bulmuyorum. Gerçekten güzel kategorisinde değilim. Evet bakımlıyım ama sorun tamamen sima. Yani yüz hatları. Bunu da değiştirmem mümkün olmadığı için makyajsız kendimi daha da çirkin görüyorum. Şimdi Allah var herkesi güzel bulmuyoruz. Beni görseniz yüzde yüz beni de güzel bulmazsınız. Bu bende takıntı haline geldi. İnsanlar ne der diye değil nişanlım hep makyajla bir nebze daha güzel gördü silince de benden soğuyacakmış da evlenince arzulaması vs komple gidecekmiş gibi hissediyorum. Makyajsız yorguuuun bitkiiiin yataktan yeni çıkmış uykulu gibiyim. Cildim alerjik olduğu için dermatologumun verdiği kremleri kullanabiliyorum sadece. Diğer denediğim ürünler beni mahvediyor. Kısacası cilt bakımıma da önem veriyorum üstelik. Bol su içiyorum güzel uyuyorum. Değerlerim iyi. Ama gerçekten olmuyor o yorgun görüntüyü silemiyorum.

Sizce siz gerçekten güzel misiniz? Ya da güzel değilimdir belki ama kendimi güzel buluyorum diyenlerden misiniz? Sürekli makyajla kendinizi gördükten sonra makyajsız nasıl hissediyorsunuz?
Kendine güven kendini sev, ben böyleyim demeyi bil sen kendine nasıl bakarsan karşındakide öyle bakar , makyajı azalt aynada makyajsız görünce yadırgama ,bende burnumdan memnun değilim yüzüme göre büyük ve kemerli birde yüzümden zayıflayınca iyice gözüme batar hale geldi ,şimdiki nişanlımla sevgiliyken arabada yan otururken yönümü ya ona çevirir ya cama çevirir yüzümü saçımla kapatırdım burnum yandan kötü görünüyo diye inan hepsinin saçma olduğunu farkettim nişanlım arada kızdırmak için lakap takıp laf attığında napayım allah beni böyle yaratmış beni seven böyle sevsin sen kendine bak diyip gülüyorum napayım yani bi ara estetik olmayı düşündüm sonra korktum vazgeçtim ama allah beni böyle yaratmış , sende kendini sev her halinle... ve yüzümde siyah nokta yanaklarım ayva tüylü güneşte nasıl bellir olur tahmin edersin lekelerim var benlerim var kimse kusursuz değildir fondöteni düğünden özel güne anca sürerim
 
Valla bebek olunca makyaja falan vaktim olmuyo
Ay ne deliymisimde 2saat makyaj yaparmisim (tabiki 2saat degil sozum gelimi) diyorum
Birde makyaj yaptikca ay sunuda surim güzel olur sundanda koyalim moda diye diye abartiya gidiyo insan
Yasasin makyajsiz yasam :halay::rapci::21:
 
Bir önceki konumdan beni hatırlarsınız. Makyaj bağımlılığım ile ilgiliydi. Pazar günü maalesef nişanlımın korona testi pozitif çıktı. Ve gerçekten ağır geçiriyor. Bu sabah daha iyi hissettiği için beni görüntülü aradı. "Acil açabilir misin, telefonu bile zor tutuyorum 2 dk seni göreyim" yazmış ben açmayınca da. E kıyamayıp açtım mecbur görüntüyü. Yer yarılaydı da makyajsız dolaşmayaydım dışarılarda. Sadece siyah göz kalemi vardı. Ergenler gibi bir de yüzümün yarısıyla konuştum. "hasta mısın sen, eve gitsen iyi olur halsiz duruyorsun" dedi. Turp gibiyim aslında. Yani makyajla ilgili her şeyi kullanan birisi olarak çocuk şok geçirdi de galiba diyemedi. Bir de hastalıkla cebelleşiyor. Sonra akşam konuştuk. Ya bende sadece göz kalemi vardı bugün, fark etmedin mi dedim. Görüntü biraz bulanıktı ama yo normaldin dedi. Yani normal olmam imkansız, arada fark uçurum. Beni kırmamak için mi böyle dedi yoksa gerçekten puslu mu görünüyordum bilemiyorum.

Şimdi de içim içimi yiyor. Bu nasıl saçma bir psikoloji bende çözemedim. Tüm hayatımı işgal ediyor bu düşünceler, hiçbir şeye odaklanamıyorum. Kendimi güzel bulmuyorum. Gerçekten güzel kategorisinde değilim. Evet bakımlıyım ama sorun tamamen sima. Yani yüz hatları. Bunu da değiştirmem mümkün olmadığı için makyajsız kendimi daha da çirkin görüyorum. Şimdi Allah var herkesi güzel bulmuyoruz. Beni görseniz yüzde yüz beni de güzel bulmazsınız. Bu bende takıntı haline geldi. İnsanlar ne der diye değil nişanlım hep makyajla bir nebze daha güzel gördü silince de benden soğuyacakmış da evlenince arzulaması vs komple gidecekmiş gibi hissediyorum. Makyajsız yorguuuun bitkiiiin yataktan yeni çıkmış uykulu gibiyim. Cildim alerjik olduğu için dermatologumun verdiği kremleri kullanabiliyorum sadece. Diğer denediğim ürünler beni mahvediyor. Kısacası cilt bakımıma da önem veriyorum üstelik. Bol su içiyorum güzel uyuyorum. Değerlerim iyi. Ama gerçekten olmuyor o yorgun görüntüyü silemiyorum.

Sizce siz gerçekten güzel misiniz? Ya da güzel değilimdir belki ama kendimi güzel buluyorum diyenlerden misiniz? Sürekli makyajla kendinizi gördükten sonra makyajsız nasıl hissediyorsunuz?
Makyaj yapmama sebeplerimden birisi de sizin anlattığınız durum. Bir gün gözüme kalem çeksem ertesi gün kendimi hasta gibi görüyorum. Bu yüzden sadece cilt bakımı yapıyorum.
 
Yüzüm güzel ama doğumdan sonra vücudumda begenmedigim yerler oluştu mesela 'meme' şu anda emziriyorum kocamanlar normalde miniciktir asıl felaket emzirmeyi bırakınca porsuyen memelerde olacak ama estetik ameliyat düşünüyorum bunun için ..onun dışında şu anda hala gitmeyen doğum kilom var bebeğim daha minik tabiki.. göbek giderse kendimi çok daha iyi hissederim

Bütün bunlar soruna cevaptı ama asıl mesele şu sen kendini beğenmediğini hisseettirirsen nişanlına seni beğenmez hiç bir şekilde suramda çirkin deme beğen kendini sev kendini ..ahh bee tek sorun bu olsun insanlar nelerle uğraşıyor ..sukretmeyi ne zaman ogrenicez ..kendimizi ne zaman olduğu gibi kabul edeceğiz acaba bu soruyu kendime de soruyorum yanlış anlaşılmasın
 
Birincisi kameradan görüşürken o kadar net olmuyor görüntü, telefon ne kadar iyi olursa olsun bağlantıdan dolayı zaten filtreli gibi oluyor.
İkincisi çok kontürlü falan bi makyaj yapmıyorsanız muhtemelen size öyle geliyor, beni de makyajsız gören arkadaşlarım oldu, ben dert yanıyordum makyajsız bişeye benzemiyorum diye ama onlara göre arada bir fark yok'muş:)
Erkekler bana 'güzelsin'den ziyade 'çok güzel bi enerjin var, özgüvenin çok çekici' derler. Bunlar gerçekten daha önemli. Ha ama bana daha iyi hissettirdiği için dudak dolgusu yaptırdım, arada kirpik lifting yaptırıyorum. Ama bunları sadece ben farkediyorum, insanlar anlamıyor bile. Klişe ama önce kendinize güvenin, güzelsiniz tabisi
 
Back
X