- 22 Haziran 2022
- 2.681
- 1.074
- 63
- 31
- Konu Sahibi KahveCekirdegi7
-
- #1
Merhaba kızlar,
Hayata bakışım çok değişti. Üniversiteye başladığımda ne büyük hayallerle geldim ve kendine güvenen giyimine özen gösteren sıcak samimi insan ilişkileri iyi olan araştıran sosyalliği seven bir genç kızdım. Sonrasında anne babam boşandı. Ben birinci sınıftım. Tüm hayatım yıkıldı. Sürekli evde annemi düşündüm gitmek yaptım her hafta eve. Üni hayatım kötüye gitmeye başladı derken ben eski erkek arkadaşımla tanıştım bana bu süreçte inanılmaz destek oldu ancak sonradan farkettim ki bir manüplasyonun içindeyim. Aslında başlarda bulutların üstündeydim ancak sonra sonra hep fikir ayrılıkları yaşadık. Bense onu çok sevdiğimden ve maddi manevi desteğinden onu babam yerine koyduğumdan asla ayrılmadım çünkü bunu düşündüğümde asla onsuz yapamıyordum. Bu süreçte konularımda geçen psikolojik ve fiziksel şiddettedir katlandım. Aramız iyi olsun aman bozulmasın onu sinirlendirmeyeyim dedim oradaki en büyük desteğim elim ayağım yanımdaki tek kişiydi. Ancak ben ben gibi değildim. Ondan başka hayatım yok gibiydi. Şimdi ise çalışmak istemeyen ev hanımı olsam kendimi yormasaydım sosyal olmak istemeseydim kimseyle muhabbet etmeyip kendi halinde o ne derse onu yapan ve onun yanında mutlu olan biri olsaydım diyorum. Kariyer falan hiç gözümde yok oysaki güzel bir mesleğim olmasına rağmen. Oysaki onunla o dönem ne kavgalar etmiştim sırf kariyer merakım yüzünden. Şimdi hiç mutlu olamıyorum. Dengem yönüm şaştı. İnanmadığım doğruları savunuyorum. Kendime istediğimi alabiliyorum özgürüm şimdi ancak kafamdaki sorulardan acabalardan asla kurtulamıyorum. Umarım beni anlarsınız.
Hayata bakışım çok değişti. Üniversiteye başladığımda ne büyük hayallerle geldim ve kendine güvenen giyimine özen gösteren sıcak samimi insan ilişkileri iyi olan araştıran sosyalliği seven bir genç kızdım. Sonrasında anne babam boşandı. Ben birinci sınıftım. Tüm hayatım yıkıldı. Sürekli evde annemi düşündüm gitmek yaptım her hafta eve. Üni hayatım kötüye gitmeye başladı derken ben eski erkek arkadaşımla tanıştım bana bu süreçte inanılmaz destek oldu ancak sonradan farkettim ki bir manüplasyonun içindeyim. Aslında başlarda bulutların üstündeydim ancak sonra sonra hep fikir ayrılıkları yaşadık. Bense onu çok sevdiğimden ve maddi manevi desteğinden onu babam yerine koyduğumdan asla ayrılmadım çünkü bunu düşündüğümde asla onsuz yapamıyordum. Bu süreçte konularımda geçen psikolojik ve fiziksel şiddettedir katlandım. Aramız iyi olsun aman bozulmasın onu sinirlendirmeyeyim dedim oradaki en büyük desteğim elim ayağım yanımdaki tek kişiydi. Ancak ben ben gibi değildim. Ondan başka hayatım yok gibiydi. Şimdi ise çalışmak istemeyen ev hanımı olsam kendimi yormasaydım sosyal olmak istemeseydim kimseyle muhabbet etmeyip kendi halinde o ne derse onu yapan ve onun yanında mutlu olan biri olsaydım diyorum. Kariyer falan hiç gözümde yok oysaki güzel bir mesleğim olmasına rağmen. Oysaki onunla o dönem ne kavgalar etmiştim sırf kariyer merakım yüzünden. Şimdi hiç mutlu olamıyorum. Dengem yönüm şaştı. İnanmadığım doğruları savunuyorum. Kendime istediğimi alabiliyorum özgürüm şimdi ancak kafamdaki sorulardan acabalardan asla kurtulamıyorum. Umarım beni anlarsınız.