Benim eşim iyi giyinmeyi, iyi ürün kullanmayı sever.
İlk zamanlar çok karşı çıkıyordum ama evlendikten sonra hak vermeye başladım bu özelliğine.
Biz kadınlar, saçımızı makyajımızı yaptığımızda, bir küpe taktığımızda ne giyersek giyelim, düzgün ve temiz bir görüntüye ulaşıyoruz.
Fakat erkeklerde durum böyle olmuyor.
Kıyafetlerine, tarzlarına özen göstererek ancak bunu sağlayabiliyorlar.
Benim bir kot tshirt giymemle, eşimin giymesi arasında dünya kadar fark oluyor.
Aynı zamanda kadınlar için ürün seçkisi çok, ucuzundan 5 tane alıp değişik giyebiliyoruz, ama erkeklerin sınırlı.
O sebeple, bütçesinin el verdiğinin en iyisini almaya çalışıyorlar.
Eşya olayına gelince...
Memur bir babanın çocuğuyum.
Eşyalarımız hep en iyi markalardan alınmaya çalışıldı çünkü 5-8 yıl sonra değiştirmek bizim için lükstü.
Bu sebeple, ücretine bakılmadan en kalitelisi, güvenilir yerden alınıp ömrü bitene kadar kullanılırdı.
Aynı düzen bana geçmiş durumda.
Bir şeyin 3 liralığı varken, 5 e alırım ki, hem ömrü uzun olsun hem uzun yıllar sorun çıkarmayacağını bileyim hem de bildiğim yerden olsun ki bir şey olduğunda bayiye gidip hakkımı arayabileyim.
Tanımadığım bir yerden daha ucuza aldığımda, teşhir ürünü mü yoksa iade ürün mü diye kafamda sorunlar canlanır.
Kısaca nişanlınızı haklı buldum, imkanı el veriyorsa borç batağına saplanmıyorsa neden olmasın?
Sizin de aşırı fevri davrandığınızı düşünüyorum, konuşup özür dilemelisiniz.