Şu az ve sağlıklı kilo alma meselesi cidden sıkıntılı olabilir, hani alırsın veremezsin, alırsın verirsin ama çatlak kalırsın ya da alırsın verirsin ama sarkık kalırsın ya da almazsın bebek tam beslenemez, alırsın ama sağlıklı yiyeceklerden almadığın için kilon ve yediklerin bebeğine yaramaz, tamam tamam içiniz şişti anladım
Gelelim ne yapılabileceğine, ben doktoruma harfiyen uymaya çalışıyorum, kilo almak sorun olmazdı benim için çünkü istersem rahatlıkla kilo verebilirim ancak şu çatlak olayı beni deli ediyor :) Şuanda hiç bir yerimde çatlak yok ve elbetteki çatlamak istemiyorum, doktor önerisiyle çatlak kremimi de aldım ama etkisi -genetiğin+krem faktörü bileşimi- şeklinde olduğundan ve anneciğimde de bazı çatlaklar bulunduğundan tabiri caizse yusuf yusuf olmaktayım
28 yaşındayım ve 52 kilo ile evlenip 60 kilo ile hamile kaldım, -artık gece sinema izleyip keyif yaparken neler götürdüysek karı koca, aferin bize- şimdi 18 haftalık hamileyim ve 4 kilo aldım, doktorum normal demekte ama aynı zamanda en fazla 12 kilo al da diyor. Son aylarda da ye ya da yeme bebeğin büyümesinden dolayı daha fazla şişebildiğimizden ve vücudumuzun ödem yapma durumlarının da iyice artışa geçmesinden mütevellit ben şu yeme içme işine daha fazla dikkat etmeye karar verdim. Amaaa önümüz kurban, gelsin etler gitsin etler, hani tatlı değil de tam bir et canavarıyımdır ben
Çok bol su içmek, her türlü konsantre içecek, sakatat ve işlenmiş gıdadan uzak durmak, 3 beyazdan olabildiğince kaçınmak, bol meyve ve sebze yemek, mümkünse evde nasıl yapıldığı ve içeriği tam bilinen ev yemekleri yemek ve bol spor yapmak, zararlı alışkanlıklardan hem aktif hem de pasif olarak uzak kalmak gibi faktörlere dikkat edersek hem hamilelik uzun bir süre olduğundan yaşam kalitemiz ve belkide yemek anlayısımız iyice farklılaşır hem de çok daha güzel bir görünüme sahip olur ve psikolojik ve sosyal olarak da daha iyi hissederiz.
Sadece bir iki şey yazacakken klavyenin tuşları aktı parmaklarımdan, yazdıkça yazasım geldi, dergi yıllarımı mı özledim ne :)
Neyse daha çok şey yazarız biz kızlar ama hep birbirimizi mutlu ve motive eden şeyler yazalım inşallah, biriniz bile kötü bir şey yazsa kendisi hakkında çok üzülürüm, zaten fazlasıyla duygusala bağlamış ve her türlü empatik duygunun içine akmış vaziyetteyim.
Doktorlarımız ve büyüklerimize hım bir de doğru bilip doğruluğundan emin olduklarımıza harfiyen uyalım hamilelik süresince, hani kendimizi sevmiyorsak bebeklerimiz için :))
Sevgiler...
Gelelim ne yapılabileceğine, ben doktoruma harfiyen uymaya çalışıyorum, kilo almak sorun olmazdı benim için çünkü istersem rahatlıkla kilo verebilirim ancak şu çatlak olayı beni deli ediyor :) Şuanda hiç bir yerimde çatlak yok ve elbetteki çatlamak istemiyorum, doktor önerisiyle çatlak kremimi de aldım ama etkisi -genetiğin+krem faktörü bileşimi- şeklinde olduğundan ve anneciğimde de bazı çatlaklar bulunduğundan tabiri caizse yusuf yusuf olmaktayım
28 yaşındayım ve 52 kilo ile evlenip 60 kilo ile hamile kaldım, -artık gece sinema izleyip keyif yaparken neler götürdüysek karı koca, aferin bize- şimdi 18 haftalık hamileyim ve 4 kilo aldım, doktorum normal demekte ama aynı zamanda en fazla 12 kilo al da diyor. Son aylarda da ye ya da yeme bebeğin büyümesinden dolayı daha fazla şişebildiğimizden ve vücudumuzun ödem yapma durumlarının da iyice artışa geçmesinden mütevellit ben şu yeme içme işine daha fazla dikkat etmeye karar verdim. Amaaa önümüz kurban, gelsin etler gitsin etler, hani tatlı değil de tam bir et canavarıyımdır ben
Çok bol su içmek, her türlü konsantre içecek, sakatat ve işlenmiş gıdadan uzak durmak, 3 beyazdan olabildiğince kaçınmak, bol meyve ve sebze yemek, mümkünse evde nasıl yapıldığı ve içeriği tam bilinen ev yemekleri yemek ve bol spor yapmak, zararlı alışkanlıklardan hem aktif hem de pasif olarak uzak kalmak gibi faktörlere dikkat edersek hem hamilelik uzun bir süre olduğundan yaşam kalitemiz ve belkide yemek anlayısımız iyice farklılaşır hem de çok daha güzel bir görünüme sahip olur ve psikolojik ve sosyal olarak da daha iyi hissederiz.
Sadece bir iki şey yazacakken klavyenin tuşları aktı parmaklarımdan, yazdıkça yazasım geldi, dergi yıllarımı mı özledim ne :)
Neyse daha çok şey yazarız biz kızlar ama hep birbirimizi mutlu ve motive eden şeyler yazalım inşallah, biriniz bile kötü bir şey yazsa kendisi hakkında çok üzülürüm, zaten fazlasıyla duygusala bağlamış ve her türlü empatik duygunun içine akmış vaziyetteyim.
Doktorlarımız ve büyüklerimize hım bir de doğru bilip doğruluğundan emin olduklarımıza harfiyen uyalım hamilelik süresince, hani kendimizi sevmiyorsak bebeklerimiz için :))
Sevgiler...