Masalın sonu,kabus başlangıçları!..

yani bu sizin olduğu kadar eşinizinde hayatında çok büyük bir travma.. sizi sevmeyen değer vermeyen bir adam bu şekilde derbedere bağlarmı kendini????
bence o bebek şokundan çok sizsiz kalma endişesine düşmüşte o hale gelmiş görünüşe göre... yalnız kalmayı hakettiğini düşünmüyorum.. bence siz onun elinden tutarsanız o yine sizin sevgili eşiniz olacak ama eğer sağlıkla doğarsa bebeğinde babası olmaya çalışacak bir şekilde....
bence şuan herşey ellerinizde.... onu uzaklaştırarak bir yere varamazsınız... bence onunla gerçek duygularınızı paylaşıp, onunda içinden gelenleri; gelecekle ilgili endişe ve bebekli sürecin onun hayatında nasıl bir portre yaratacağını dinleyerek daha sağlıklı karar verirsiniz diye düşünüyorum......

öyle bir şok yaşıyorum ki hiçbirşey umruma gelmiyor.
biliyorum üzülüyor,benden daha kötü ama zerre kadar umrumda değil
ki şu da var zamanlamaya göre artık görüşmüyoruz dediği sıralarda olmuş bu
tamam o sıra aramızda hiçbirşey yoktu ama ortada bir yalan var.
ve bebek için de olsa ortada kendine pay arayan bir fırsatçı kadın var
kabus olsa da uyansam diyorum da günlerdir uyumuyorumki uyanayım.
 
bazen diyorum.
gelse dese ayrılalım, onla evlencem daha mı kolay olurdu acaba
en azından şu zor kararı vermek bana kalmazdı
ne gitmeyi başarabiliyorum, ne kalmayı
yok ciddiyim şuan onu görmeye tahammül edemem gördükçe sinirlerim zıplıyor, ömrümde etmediğim kelimeler çıkıyor ağzımdan.
uzak olsun şu sıra daha iyi
telefonlarımı bile kapattım kimse beni aramasın diye

lütfen bu kadarsoyutlamayın kendinizi.. elbette bu olayı şak diye sindirip olgun karşılayamazsınız ama kendinizi bunalıma uçuruma sürüklersiniz böyle davranarak.
olanolmuş. en az hasarlanasıl atlatabilirsinizonu düşünün.
bebek doğuncaya kadar sabredin eşinizi gözlemleyin.
bebekle ilgili takipte bulunacak mı heyecanlanıp bekleyecek mi...
belki yalan haberdir.
ola ki bebek doğdu. eşinizin yine ilgisini tepkisini ölçün.
içinize sinmiyorsasoğursanız eyvallah diyip gidersiniz.
hiç değilseiçinizde acabalar belkiler keşkelerolmaz. deneyip göreceksiniz.
yaşanması gerekiyorsa birşeyle ryaşanacak kaçarı yok malesef.
ama bir uzman yardımı almalısınız.
biede önceki msjımda birşey sordum cvp vermediniz. sizin hamilelik riskiniz var mı?
 
bazen diyorum.
gelse dese ayrılalım, onla evlencem daha mı kolay olurdu acaba
en azından şu zor kararı vermek bana kalmazdı
ne gitmeyi başarabiliyorum, ne kalmayı
yok ciddiyim şuan onu görmeye tahammül edemem gördükçe sinirlerim zıplıyor, ömrümde etmediğim kelimeler çıkıyor ağzımdan.
uzak olsun şu sıra daha iyi
telefonlarımı bile kapattım kimse beni aramasın diye

İlk şokla eşinize aşırı tepki vermeniz anlaşılabilir, ama bu sizin tek başınıza verebileceğiniz bir karar değil zannımca. Oturup konuşmalısınız. İkinizin de ayrı ayrı karar verebileceği bir durum değil bu.

Evet orada o kadın bir çocuk doğuracak, ama bu eşinizin sizden ayrılıp onunla evlenmesi gerektiği anlamına gelmiyor. Eşiniz o kadına saygı duyuyor olsa onunla beraber olmaya devam ederdi, ayrılmışlarsa bitmiştir. Çocuğuna babalık yapacak olması o ikisinin birleşmesi anlamına gelmiyor. Yıkarıda bir arkadaş bence de çok doğru şeyler söyledi, eşinizin önceki ilişkisinden bir çocuğu olduğunu düşünüp evliliğinizi sürdürebilirsiniz de. Evet kimse sizden böyle bir şey bekleyemez, ama kimse sizden boşanmanızı veya eşinizin o kadınla evlenmesini de bekleyemez. Belli ki ne yapacağınızı bilmiyorsunuz, ama biraz sakinleşince eşinizle oturup konuşun bunları. Biraz karşılıklı fedakarlıkla evliliğinizi sürdürebilirsiniz bence. Ya da gidebilirsiniz, eşiniz ne yapacağına karar verir. ..
 
bazen diyorum.
gelse dese ayrılalım, onla evlencem daha mı kolay olurdu acaba
en azından şu zor kararı vermek bana kalmazdı
ne gitmeyi başarabiliyorum, ne kalmayı
yok ciddiyim şuan onu görmeye tahammül edemem gördükçe sinirlerim zıplıyor, ömrümde etmediğim kelimeler çıkıyor ağzımdan.
uzak olsun şu sıra daha iyi
telefonlarımı bile kapattım kimse beni aramasın diye

Ondan bu kadar nefret edeceğiniz yeni bir şey öğrenmediniz ki...
Bakın adım adım gidin.Bir ilişkisi olduğunu biliyordunuz.Bu ilişkinin 4,5 yıl gibi uzun bir süre sürdüğünüde ve muhtemelen bu ilişkiyi ne boyuttta yaşadıklarınıda.Yani eşiniz size herşeyi anlatmış.Benim hayatımdaki ilk kadın sensin dememiş.
Şimdi bırakın eşinize siniri daha 3 hafta önce verdiğiniz iyi günde kötü günde sözüne karşılık ikiniz içinde zor olan bu durumu ayrı ayrı değil beraber atlatın
 
Doğru yorum yapmakta çok zorlandım.Sakin kafayla zaman ayırarak düşünmeniz gerek.

Evliliklerin genel bitme sebeblerine uymayan bir durumunuz var.Eşiniz ve siz birbirinizi seviyorsunuz.Ben acizane şunu önereceğim;

Eğer eşinizin bu durumdan kafası karışmadıysa tabii.
İnsanların 2. evlilik yapması ve bu ilk evliliklerinden çocukları olması gayet normal bir durum.Tamam ortada nikahsız bir birliktelik ve ne yazık ki burdan dünyaya gelecek bir bebek söz konusu ama eğer siz bunu kaldırabilirim derseniz bunu eşinizin ilk evliliğinden bir çocuğu varmış gibi düşünebilirsiniz.Sonuçta siz bu ilişkiyi biliyordunuz.
En çok bebeği düşündüğünüzü anlıyorum yazdıklarınızdan.Sonuçta anlaşamamış ve ayrılmışlar,üstelik eşiniz sizi seviyor.Yani diyelim ki bebek için siz aradan çekilin onlar birleşsin ee zaten yürütememişler bebek için hiç sağlıklı bir ortam yine olmaz.
Eşiniz için neyi ne kadar göze alabilirsiniz bence önce bunu tartın içinizde.


o kadar karışığım ki anlatamam.
ama içimde artık baskın olan ses şunu diyor.
madem sen sebep oldun ayrılmalarına,yol yakınken yine defolup git.
 
öyle bir şok yaşıyorum ki hiçbirşey umruma gelmiyor.
biliyorum üzülüyor,benden daha kötü ama zerre kadar umrumda değil
ki şu da var zamanlamaya göre artık görüşmüyoruz dediği sıralarda olmuş bu
tamam o sıra aramızda hiçbirşey yoktu ama ortada bir yalan var.
ve bebek için de olsa ortada kendine pay arayan bir fırsatçı kadın var
kabus olsa da uyansam diyorum da günlerdir uyumuyorumki uyanayım.

çok haklısın ama işte bu soruların cevabınıda kendi kendine bulamazsınki arkadaşım.. azcık için dinlenince çekersin karşına takır takır sorarsın zamanlamanında olan biteninde hesabını.... ama şuan kendini çok hırpaladığını düşünüyorum... kendi kendine düşünceler içinde boğulmaktansa eşinle konuşmak en iyisi...
eğer ayrılırsanız sadece o kadının ekmeğine yağ sürülecek sinsiler amacına ulaşacak ve sizde ayrıldığınızla kalacaksınız..... bencede biraz evliliğine ve eşine şans verip eşinin bu gebelik sürecindeki davranışlarını gözlemleyerek daha doğru karar verebilirsin diye düşünüyorum er-ca arkadaşım gibi....
 
bence çok beklemeden birpsikolaga gidin. kolay atlatılacak bir durum değil zatenenazındansinirlerinizi bu kadar yıpratmayın. ne kadar kötü günler geçirsekte hayat devam ediyor.
canınızı sıkmak istemem ama sizin hamilelik riskiniz var mı şuan?

gittim zaten. öğrendiğimin birkaç saati kendimi biyerlerden atmayı falan düşünmeye başlayınca artık dedim noluyoruz gittim.
ama tek faydası içimdeki öfkeyi dışarıya kusmamı sağlamak oldu.
ki yalnız karar vermem de terapistin önerisiydi.
yok şükürler olsun ki yok. regl dönemindeyim bir de bu durumun üstüne o nedenle herşey daha bir travmatik
 
o kadar karışığım ki anlatamam.
ama içimde artık baskın olan ses şunu diyor.
madem sen sebep oldun ayrılmalarına,yol yakınken yine defolup git.

pardon ama neden evli ve çok mutlu bir çifti ayırmış gibi şeyler yazıyosunki???
biten bittikten sonra yeni bir ilişki başlamış ve evlenilmiş bunda kimsenin kabahati yok..
kafan gerçekten fena karışmış belliki.. karşıdaki kadının düşünmesi gerekeni sen düşünüyosun??????????? :mymeka:
 
Aa, lütfen kendinizi de suçlamayın. Âşık olmuş, severek evlenmişsiniz, bir sene sonra evlenseydiniz başka kötü sürprizlerin sizi beklemediğini de bilemezdiniz. Kendinizi suçlamayın, eşinizi suçlamayın. Kafanızı dağıtacak şeyler yapın, izlemek istediğiniz bir dizinin birkaç sezon bölümlerini indirip üst üste izleyin, bu tip yıkımlarda iyi geliyor. Soğukkanlı olmaya çalışın.


Bir de bir şey sormak istiyorum, bu kadın cidden ruh hastası bir tipse bazı şeylerden emin olmadan adım atmayın. Eski sevgilisi geri dönsün diye hamile bir tanıdığından idrar örneği alıp gebelik testini pozitif çıkaran bi kadın biliyorum. Evet saçma sapan bir şey ama böyle insanlar var, kuyruk acısından ne yapacaklarını şaşırabiliyorlar.

ya ne yalan söyliyeyim ben bazen hamile olduğuna bile inanmıyorum.
ki ortada daha kanıt falan göremedim.
ilk zamanlar daha güçlüydüm bir kere aradım gel konuşalım diye seninle konuşacak bir durumum yok diyor.
söyledim de inanmadığımı ben senin gibi sinsi yılan değilim diyor.
bi yandan da kısa sürede ortaya çıkacak bir yalana neden başvursun diyorum içimden.
zaten bütün gün evde kafa dağıtmaya çalışıyorum. ya internet ya film izlemek
oyun oynuyorum sürekli.
daha sosyal hayata yeniden açılmaya hazır değilim evde de bunlarla kafa dağıtmaya çalışıyuorum ama bi yere kadar tabii.
 
rabbim yardım etsin çok zor bi durum
eşinin düşüncesi önemli bence burda
o kadınla yapabilecekmi tekrar
evlenip anlaaşmayacaksa hiç birleşmesin
ve tabiki sn eskisi gibi olabilecekmisin asıl önemli olanda bu belki..
olan hep böyle günahsızlara oluyo işte
canım eğer eşin çoçuğa maddi olarak yardım edip belli günlerde görerek bablık yapmayı tercih ederse
snide hala seviyorsa dvm etmeniz daha ii olur bnce
ninle evlenirken bunları bilmiyordur değilmi
offf gerçekten zor
Allah sabır versin

bilmiyorum işte hala sevdiğimden emin değilim.
paylaşmayı kabullenebilir miyim işte ondan hiç hiç emin değilim
 
lütfen bu kadarsoyutlamayın kendinizi.. elbette bu olayı şak diye sindirip olgun karşılayamazsınız ama kendinizi bunalıma uçuruma sürüklersiniz böyle davranarak.
olanolmuş. en az hasarlanasıl atlatabilirsinizonu düşünün.
bebek doğuncaya kadar sabredin eşinizi gözlemleyin.
bebekle ilgili takipte bulunacak mı heyecanlanıp bekleyecek mi...
belki yalan haberdir.
ola ki bebek doğdu. eşinizin yine ilgisini tepkisini ölçün.
içinize sinmiyorsasoğursanız eyvallah diyip gidersiniz.
hiç değilseiçinizde acabalar belkiler keşkelerolmaz. deneyip göreceksiniz.
yaşanması gerekiyorsa birşeyle ryaşanacak kaçarı yok malesef.
ama bir uzman yardımı almalısınız.
biede önceki msjımda birşey sordum cvp vermediniz. sizin hamilelik riskiniz var mı?

görmeye tahammülüm yokki gördüğümde boğasım geliyor.
tamam %100 onun suçu diyemem ama bütün mutsuzluğumun sebebi o
o yüzden de görmek bile istemiyorum ki gördüğümde hiç hoş şekilde davranmıyorum.
engel olamadığım bir agresiflik oluştu bende
 
İlk şokla eşinize aşırı tepki vermeniz anlaşılabilir, ama bu sizin tek başınıza verebileceğiniz bir karar değil zannımca. Oturup konuşmalısınız. İkinizin de ayrı ayrı karar verebileceği bir durum değil bu.

Evet orada o kadın bir çocuk doğuracak, ama bu eşinizin sizden ayrılıp onunla evlenmesi gerektiği anlamına gelmiyor. Eşiniz o kadına saygı duyuyor olsa onunla beraber olmaya devam ederdi, ayrılmışlarsa bitmiştir. Çocuğuna babalık yapacak olması o ikisinin birleşmesi anlamına gelmiyor. Yıkarıda bir arkadaş bence de çok doğru şeyler söyledi, eşinizin önceki ilişkisinden bir çocuğu olduğunu düşünüp evliliğinizi sürdürebilirsiniz de. Evet kimse sizden böyle bir şey bekleyemez, ama kimse sizden boşanmanızı veya eşinizin o kadınla evlenmesini de bekleyemez. Belli ki ne yapacağınızı bilmiyorsunuz, ama biraz sakinleşince eşinizle oturup konuşun bunları. Biraz karşılıklı fedakarlıkla evliliğinizi sürdürebilirsiniz bence. Ya da gidebilirsiniz, eşiniz ne yapacağına karar verir. ..

öyle bir ince nokta ki geri dönüşü olmayan bir oluşuma girmekten de korkuyorum.
onu da düşündüm öncesinde sanki o çocuk hep varmış gibi olsa diye ama olmuyor inandıramıyorum kendimi bir türlü.
hani öyle olsa onu bile bile hazırlardım kendimi ama bir anda şaka kutusundan yüzüme fırlamış bi şaplak gibi olunca salak oldum.
 
birşeyi merak ediyorum....
haklısın burda bişiy paylaşmanın en büyük yararı herkesin kendi fikrini özgürce söylemesi ve seni tanımadığı için daha objektif olabilmesi..
peki çevrende hiç seni yargılamadan dinleyecek kimse yokmu? annen kızardeşin dostun vs....?
herkes mi karşındaydı evlenirken....?
bir Allah kuluda her şartta yanındayım demedimi arkadaşım ki gidip onla konuşasın belki öyle daha iyi bir sonuç elde edersin...
 
Ondan bu kadar nefret edeceğiniz yeni bir şey öğrenmediniz ki...
Bakın adım adım gidin.Bir ilişkisi olduğunu biliyordunuz.Bu ilişkinin 4,5 yıl gibi uzun bir süre sürdüğünüde ve muhtemelen bu ilişkiyi ne boyuttta yaşadıklarınıda.Yani eşiniz size herşeyi anlatmış.Benim hayatımdaki ilk kadın sensin dememiş.
Şimdi bırakın eşinize siniri daha 3 hafta önce verdiğiniz iyi günde kötü günde sözüne karşılık ikiniz içinde zor olan bu durumu ayrı ayrı değil beraber atlatın

ya biliyordum ama.
daha yeni kendime de itiraf ettiğim vicdan hesaplaşmalarım da başladı.
eskiden mesela böyle düşünmezdim hiç ama bazen diyorum ben olmasam belki de ayrılmazlardı hiç bu çözülmez kördüğüm de olmazdı.
çekip gitme fikrimin altında yatan kaynak noktası da bu aslında
 
çok haklısın ama işte bu soruların cevabınıda kendi kendine bulamazsınki arkadaşım.. azcık için dinlenince çekersin karşına takır takır sorarsın zamanlamanında olan biteninde hesabını.... ama şuan kendini çok hırpaladığını düşünüyorum... kendi kendine düşünceler içinde boğulmaktansa eşinle konuşmak en iyisi...
eğer ayrılırsanız sadece o kadının ekmeğine yağ sürülecek sinsiler amacına ulaşacak ve sizde ayrıldığınızla kalacaksınız..... bencede biraz evliliğine ve eşine şans verip eşinin bu gebelik sürecindeki davranışlarını gözlemleyerek daha doğru karar verebilirsin diye düşünüyorum er-ca arkadaşım gibi....

daha konuşabilecek psikolojide değilim.
tek yapabildiğim bağırmak ve hakaret edebilmek.
daha gebermesini dileme psikolojisinden yeni kurtuldum.
daha da sakinleşeceğimi umuyorum. belki o zaman.
bazen de diyorum ne halleri varsa görsünler git keyfine bak ama daha bunu da kaldıramam heralde.
 
öyle bir ince nokta ki geri dönüşü olmayan bir oluşuma girmekten de korkuyorum.
onu da düşündüm öncesinde sanki o çocuk hep varmış gibi olsa diye ama olmuyor inandıramıyorum kendimi bir türlü.
hani öyle olsa onu bile bile hazırlardım kendimi ama bir anda şaka kutusundan yüzüme fırlamış bi şaplak gibi olunca salak oldum.


Kendinizi yine hazırlayabilir, buna alıştırabilirsiniz. Evet kimse sizden böyle bir fedakârlık bekleyemez ama eşinizin arkasında durabilir, yuvanızı dağıtmayabilir, günahsız bir bebeğin babasıyla ilişkisini olgunlukla seyredebilirsiniz.


Bu, ani verilmesi gereken bir karar değil, kendinize zaman tanıyın. Şimdilik sadece kısa zamanda atlatmaya bakın bu ilk şoku, sonra emin olun eşinizle kafa kafaya verip ne yapacağınıza karar vereceğiniz zamanlar da gelecek kaçınılmaz olarak. O yüzden acele edip sonradan pişman olacağınız şeyler yapmayın ikiniz de.

Bir de haddim olmasa da bir şey söylemek istiyorum, ben olsam eşimi eve geri çağırırdım. Böyle hassas bir durumda kopuk olmak istemezdim. Bakardım birbirimize karşı tavrımız nasıl, bunu el ele atlatma olasılığımız var mı, yoksa yıkıma doğru mu gidiyoruz diye. Bence birbirinize ihtiyacınız var, ama emin olun onun size daha çok ihtiyacı var.
 
pardon ama neden evli ve çok mutlu bir çifti ayırmış gibi şeyler yazıyosunki???
biten bittikten sonra yeni bir ilişki başlamış ve evlenilmiş bunda kimsenin kabahati yok..
kafan gerçekten fena karışmış belliki.. karşıdaki kadının düşünmesi gerekeni sen düşünüyosun??????????? :mymeka:

hayatımda ilk defa bu kadar dibe vurdum. çıkamıyorum.
o nedenle artık ne oldugumu şaşırdım.
benimki belki de kaçış için bahaneler kendimce, kendimi kandırmak için.
yakında kim olduğumu unutucam fazla derinlerde dolaşmaktan,düşünmekten.
 
Back
X