Gunun birinde Mutlu olacagima dair inancim o kadar kirildi ki.. Uzun zamandir bir yili askin ne zaman mutlu oldugumu bile hatirlamiyorum. Acaba diyorum ne yaptim ne yaptim da mutlu olamiyorum, iyilerle karsilasamiyorum. Sıkıntılarım bitmiyor, hep sıkıntı uzerine sıkıntı artik vardir elbet Rabbim'in bir bildigi ama keendimi sorgular oldum ben belki de kotu bir insanimdir diye
Hayat amacim yok, yol haritam yok, artik hicbir seyden keyif alamiyorum. Cunku herkese herseye inancim o kadar kirildi ki.. Artik mutlu olacagima bile inanamiyorum hatta olmaktan bile korkuyorum acisi cikar diye
cikamiyorum bu ruh halinden