eşimle konuşuyoruz bundan sonra evimizde yapalım çok sık gitmeyelim evimize alışalım diye karalar alıyoruz fakat biz yazlık tarafında oturuyoruz ve işimizde burda kışın 8 ay boyunca etrafımızda yakınımızda eşimizin ailesinden başka kimse yok en yakın market bile 2 km ileride bir gün evde durduğumuzda 2. gün sıkıntıdan patlıyoruzTemizliktir,yemektir evlilikte çok önemli kurallar değil.
Ancak bir paket makarna haşlayın,yiyin,evinizde yiyin.
Kayınvalideye sürekli gitmeyin.
Allah Allah yeni evli çift başbaşa olmaktan nasıl sıkılır?eşimle konuşuyoruz bundan sonra evimizde yapalım çok sık gitmeyelim evimize alışalım diye karalar alıyoruz fakat biz yazlık tarafında oturuyoruz ve işimizde burda kışın 8 ay boyunca etrafımızda yakınımızda eşimizin ailesinden başka kimse yok en yakın market bile 2 km ileride bir gün evde durduğumuzda 2. gün sıkıntıdan patlıyoruz
Benim yorum yazmama gerek yok. Arkadaşımız yazmış zatenÇalışan iki insansiniz. Birlikte yaşıyorsunuz..
Ev işleri ikinizin de sorumluluğu.
O ev sadece kadının değil.
Erkegin de 2 bacağı 2 kolu var
Elektrik süpürgesinin üzerinde yalnızda kadınlar kullanabilir yazmıyor.
Mutfağın kapısına da erkekler giremez yazmadıysanız sorun yok.
Kocanız dert ediyor mu ev tozlu ya karım beni terk ederse diye?
4 ay olmuş, ailenizi bir ziyarete gidin, hasret giderin. Size iyi gelir.
Kayinvalideye haftada 2 gidin yeter.
1 makarna çorba,
2 yumurta kir yanina kahvaltı,
Haftasonu hazırlayıp köfte, atın buzluğa, kızartmak 5 dk yanina salata 5 dk
Abartmayın bu kadar..
Anksiyete bozukluguna dogru gidiyorsunuz dikkat edin terapi alinSelam arkadaşlar ben henüz 4 aylık evliyim ve ilk defa ailemden yaşadığım şehirden ayrılıp başka bir şehre geldim. Eşimin ailesi falan buradalar çokta iyi insanlar ama ruhsal olarak kendimi kötü hissediyorum ve ailemi özlüyorum aynı zamanda kendimi evliliğimde yetersiz kalıyor gibi hissediyorum evlendikten 1 hafta sonra işe başladım evime adapte olamıyorum çalıştığım için çok sık temizlik yapamıyorum yemeği genelde eşimin ailesinde yiyoruz evimde sürekli yemek de yapamıyorum aslında kendim yapmak düzenimi kurmak istiyorum fakat işimden dolayı fırsatım olmuyor ve aynı zamanda çikolata kistiyle savaşıyorum her ay kaç tane doktora gidiyoruz bebeğimin olmamasından da korkuyorum her bakımdan kendimi eşime karşı yetersiz hissediyorum bu konuda eşimde üstüme gelmiyor bana hiç bir şekilde olumsuzluk yansıtmıyor destek oluyor fakat ben üzülüyorum evimle eşimle ilgilenemediğim için onun benden uzaklaşmasından korkuyorum bu durum yeni evlenip şehir dışına geldiğim için yaşadığım bir alışma sürecimi yoksa hiç geçmeyecek mi bilmiyorum ve bir an önce geçsin istiyorum biliyorum tabi ki benim elimde ama düşünmeden edemiyorum benimle aynı şeyleri yaşayan var mı bu süreci nasıl atlatabilirim fikir verir misiniz...
Ev işlerini gözünüzde buyutmeyin. Her sey dört dörtlük olmak zorunda değil ki. Bir gün silersiniz bir gün toz alırsınız. Ya da canınız hiç birini istemez yan gelip yatarsınız. Boşverin. Böyle ufak şeyleri dert etmeyn. Ben mesela bu sabah ise yetişeceğim diye yatağı bile toplamadım umrumda mi aslaaaSelam arkadaşlar ben henüz 4 aylık evliyim ve ilk defa ailemden yaşadığım şehirden ayrılıp başka bir şehre geldim. Eşimin ailesi falan buradalar çokta iyi insanlar ama ruhsal olarak kendimi kötü hissediyorum ve ailemi özlüyorum aynı zamanda kendimi evliliğimde yetersiz kalıyor gibi hissediyorum evlendikten 1 hafta sonra işe başladım evime adapte olamıyorum çalıştığım için çok sık temizlik yapamıyorum yemeği genelde eşimin ailesinde yiyoruz evimde sürekli yemek de yapamıyorum aslında kendim yapmak düzenimi kurmak istiyorum fakat işimden dolayı fırsatım olmuyor ve aynı zamanda çikolata kistiyle savaşıyorum her ay kaç tane doktora gidiyoruz bebeğimin olmamasından da korkuyorum her bakımdan kendimi eşime karşı yetersiz hissediyorum bu konuda eşimde üstüme gelmiyor bana hiç bir şekilde olumsuzluk yansıtmıyor destek oluyor fakat ben üzülüyorum evimle eşimle ilgilenemediğim için onun benden uzaklaşmasından korkuyorum bu durum yeni evlenip şehir dışına geldiğim için yaşadığım bir alışma sürecimi yoksa hiç geçmeyecek mi bilmiyorum ve bir an önce geçsin istiyorum biliyorum tabi ki benim elimde ama düşünmeden edemiyorum benimle aynı şeyleri yaşayan var mı bu süreci nasıl atlatabilirim fikir verir misiniz...
aslında kocam bu konuda bana bişey söylemiyor elinden geldiği kadar da destek olmaya çalışıyor fakat benim içim rahat olmuyor düşünmeden edemiyorum birde üstüne hastane telaşı çıkınca psikolojik olarak etkileniyorum ailemden de kimseye yansıtmak istemediğim için kimseyle paylaşmıyorum içime atıyorumÇalışan iki insansiniz. Birlikte yaşıyorsunuz..
Ev işleri ikinizin de sorumluluğu.
O ev sadece kadının değil.
Erkegin de 2 bacağı 2 kolu var
Elektrik süpürgesinin üzerinde yalnızda kadınlar kullanabilir yazmıyor.
Mutfağın kapısına da erkekler giremez yazmadıysanız sorun yok.
Kocanız dert ediyor mu ev tozlu ya karım beni terk ederse diye?
4 ay olmuş, ailenizi bir ziyarete gidin, hasret giderin. Size iyi gelir.
Kayinvalideye haftada 2 gidin yeter.
1 makarna çorba,
2 yumurta kir yanina kahvaltı,
Haftasonu hazırlayıp köfte, atın buzluğa, kızartmak 5 dk yanina salata 5 dk
Abartmayın bu kadar..
moral verdiğiniz için çok teşekkkür ederim :)Ev işlerini gözünüzde buyutmeyin. Her sey dört dörtlük olmak zorunda değil ki. Bir gün silersiniz bir gün toz alırsınız. Ya da canınız hiç birini istemez yan gelip yatarsınız. Boşverin. Böyle ufak şeyleri dert etmeyn. Ben mesela bu sabah ise yetişeceğim diye yatağı bile toplamadım umrumda mi aslaaa
allah korusun bende tam olarak bundan korkuyorum aslındaAllah Allah yeni evli çift başbaşa olmaktan nasıl sıkılır?
Ne tuhaf.
Oturup televizyon izlersiniz yine de sıkılmazsınız.
Bence öncelik olarak birbirinize vakit ayırmayı,evinizi benimsemeyi öğrenin.
Git gide uzaklaşırsınız,sonra toparlanamazsınız Allahım korusun.
sanırım bunu tetikleyen en önemli faktör içime atmam eşimle bile konuşmuyorum bu konuyuAnksiyete bozukluguna dogru gidiyorsunuz dikkat edin terapi alin
aslında kocam bu konuda bana bişey söylemiyor elinden geldiği kadar da destek olmaya çalışıyor fakat benim içim rahat olmuyor düşünmeden edemiyorum birde üstüne hastane telaşı çıkınca psikolojik olarak etkileniyorum ailemden de kimseye yansıtmak istemediğim için kimseyle paylaşmıyorum içime atıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?