eşim destek veriyor fakat ben kendimi bu konuda rahatsız hissediyorum
eşim destek veriyor fakat ben kendimi bu konuda rahatsız hissediyorumİkinizde çalışıyorsunuz evinizle beraber ilgilenin, yemeği de beraber yapın eşinizle. Ev sadece sizin değil işler size ait değil.
Çok mu yoğun çalışıyorsunuz, 2 kişilik yemek yapmak çok da zor olmasa gerek. Bır çeşit yapın ama kendi evinizde olun. Böylelikle daha çok ve yalnız vakit geçirirsiniz eşinizle.
Eşinizle ilgilenmekten kastınız nedir tam olarak anlamadım ama ufak tefek şeylerden kaybetme korkusu yaşamayın. Şehir,iş ve çevre değiştiren sizsiniz elbette eşiniz bu süreçte size destekli olmalı.
Bir yere alismak asimile olmak zor ve konusmadikca depresyona surukler gezin izin gununuzde evinizde birlikte zaman gecirin cocuk olunca Bos zaman bulunmuyosanırım bunu tetikleyen en önemli faktör içime atmam eşimle bile konuşmuyorum bu konuyu
teşekkür ederim :)Geçer merak etmeyin☺Daha çok yenisiniz. Sadece gerginliğinizi ilişkiye yansıtmayın kafi
yazdıkların için çok teşekkür ederim sanırım işe kayınvalideme daha az gitmeyle başlayacağımCanım öncelikle kendini bu kadar üzme henüz çok yenisin ben yeni evlendiğimde akşamları işten eve gidince ağlıyordum napıcam ben diye, ki ailemle aynı mahalledeydim zamanla herşey oturuyor öncelikle eşinin ailesine gitme hergün basit bir yemekte olsa kendin yap evinde biz çoğu zaman bir çorbayla geçiştirirdik, köfte yap buzluğa at yanına bir makarna salata akşam yemeği hazır, tavuk al içine patates biber koy at fırına, hafta sonu 2-3 çeşit yemek yap koy dolaba 2 gün yeyin, ev temizliği konusunda eşin yardımcı olsun o evde tek sen yaşamıyorsun işten gelince sen mutfağa gir onun elinede ver süpürgeyi evi süpürsün, ertesi gün o mutfağa girsin sen toz alıp yerleri sil kendini bu kadar üzme, yıpratma herşeyi ortak yapın.
maalesef öyle oldu bizde istemiyorduk ama doktor bu bir kaç ay içinde olmazsa ilerleyen zamanda hiç şansız yok dedi kistim fazla ilerlemiş durumdaDaha ev ve iş dengesi sağlamadan, evlilikte kocaya alışamadan bebek telaşına mı düştünüz?
Haftada 1 yeterlidir bence 2 yıllık evliyim çalışıyorum haftada 1 anneme haftada 1 kayınvalideme giderim yemeğimi yer kalkarım saatlerce oturmam geri kalan zamanlar bize kalıyor evimizlede kendimizlede ilgilenecek vakit yaratıyoruz.yazdıkların için çok teşekkür ederim sanırım işe kayınvalideme daha az gitmeyle başlayacağım
Allah şifa versinmaalesef öyle oldu bizde istemiyorduk ama doktor bu bir kaç ay içinde olmazsa ilerleyen zamanda hiç şansız yok dedi kistim fazla ilerlemiş durumda
tabikide baş başa olduğumuz için sıkılmıyoruz aynı iş yerinde çalışıyoruz ve bulunduğumuz ortamdan dolayı ikimizinde sosyal faaliyeti yok yani günün 24 saati bir aradayız bir birimizden sıkılmıyoruzBütün sorunun kaynağı olarak işi görüyorsanız işten çıkın madem ne diyelim? Tek çalışan siz değilsiniz ki. Bence değişen ortamdan dolayı gerginsiniz ama bu krizi iyi yönetemiyorsunuz. Ev işi, yemek vb iki çalışan bireysiniz ikinizin sorumluluğunda. Çalışan kadınsınız büyük temizliğe yardımcı kadın alın. Bir süpürüp bir silseniz yeter haftada bir zaten 2 kişisiniz, sürekli evde de değilmişsiniz. Ne kadar kirletebilir?
Yemek yemek için sürekli kayınvalideye giderek evlilik olmaz. Yapa yapa öğrenirsiniz. İlla mükellef sofra kurmanıza gerek yok Pratik yemeklerden başlayın. Anlamadığım asıl önemli nokta baş başa 2.gün sıkıldığınız adamla neden evlendiniz?
Selam arkadaşlar ben henüz 4 aylık evliyim ve ilk defa ailemden yaşadığım şehirden ayrılıp başka bir şehre geldim. Eşimin ailesi falan buradalar çokta iyi insanlar ama ruhsal olarak kendimi kötü hissediyorum ve ailemi özlüyorum aynı zamanda kendimi evliliğimde yetersiz kalıyor gibi hissediyorum evlendikten 1 hafta sonra işe başladım evime adapte olamıyorum çalıştığım için çok sık temizlik yapamıyorum yemeği genelde eşimin ailesinde yiyoruz evimde sürekli yemek de yapamıyorum aslında kendim yapmak düzenimi kurmak istiyorum fakat işimden dolayı fırsatım olmuyor ve aynı zamanda çikolata kistiyle savaşıyorum her ay kaç tane doktora gidiyoruz bebeğimin olmamasından da korkuyorum her bakımdan kendimi eşime karşı yetersiz hissediyorum bu konuda eşimde üstüme gelmiyor bana hiç bir şekilde olumsuzluk yansıtmıyor destek oluyor fakat ben üzülüyorum evimle eşimle ilgilenemediğim için onun benden uzaklaşmasından korkuyorum bu durum yeni evlenip şehir dışına geldiğim için yaşadığım bir alışma sürecimi yoksa hiç geçmeyecek mi bilmiyorum ve bir an önce geçsin istiyorum biliyorum tabi ki benim elimde ama düşünmeden edemiyorum benimle aynı şeyleri yaşayan var mı bu süreci nasıl atlatabilirim fikir verir misiniz...
tabikide baş başa olduğumuz için sıkılmıyoruz aynı iş yerinde çalışıyoruz ve bulunduğumuz ortamdan dolayı ikimizinde sosyal faaliyeti yok yani günün 24 saati bir aradayız bir birimizden sıkılmıyoruz
Valla benimkide öyle özellikle yemek konusunda benim oğlum onu yemez,benim oğlum bunu sevmez, biz ona ayrı kendimize ayrı yapardık diyor, bende yaptığım yemeği sevmiyorsa beğenmiyorsa kalksın kendi sevdiğini yapsın mutfağa kilit vurmuyorum, işten gelip ona ayrı kendime ayrı yemek yapamam diyorum, mesela bugün saolsun bana yardım etti cam sildi diyorum vah oğlum sen bekarken bir bardağı mutfağa götürmezdin diyor, ahaha ama işte ben anası değilim orasını kavraması biraz zaman alıyorKaynanamda cok üzülüyor ben ogluma evlenene kadar coraplarini ben giydirdim diye.
Nasıl patlıyorsunuz ya sıkıntıdan? Esas kv kp yanında patlarım ben sıkıntıdan. Kocamla oturuyoruz, diyelim elektrikler kesildi, yapacak hiç bişey yok; sevişirim yine sıkılmameşimle konuşuyoruz bundan sonra evimizde yapalım çok sık gitmeyelim evimize alışalım diye karalar alıyoruz fakat biz yazlık tarafında oturuyoruz ve işimizde burda kışın 8 ay boyunca etrafımızda yakınımızda eşimizin ailesinden başka kimse yok en yakın market bile 2 km ileride bir gün evde durduğumuzda 2. gün sıkıntıdan patlıyoruz
Bende yaşadım aynı durumu geçici bişey 3 yilima girdim ve çok mutluyum şuan eski günleri hatırlayınca yazık etmişim kendime diyorum bence kafaya takmayın geçecekSelam arkadaşlar ben henüz 4 aylık evliyim ve ilk defa ailemden yaşadığım şehirden ayrılıp başka bir şehre geldim. Eşimin ailesi falan buradalar çokta iyi insanlar ama ruhsal olarak kendimi kötü hissediyorum ve ailemi özlüyorum aynı zamanda kendimi evliliğimde yetersiz kalıyor gibi hissediyorum evlendikten 1 hafta sonra işe başladım evime adapte olamıyorum çalıştığım için çok sık temizlik yapamıyorum yemeği genelde eşimin ailesinde yiyoruz evimde sürekli yemek de yapamıyorum aslında kendim yapmak düzenimi kurmak istiyorum fakat işimden dolayı fırsatım olmuyor ve aynı zamanda çikolata kistiyle savaşıyorum her ay kaç tane doktora gidiyoruz bebeğimin olmamasından da korkuyorum her bakımdan kendimi eşime karşı yetersiz hissediyorum bu konuda eşimde üstüme gelmiyor bana hiç bir şekilde olumsuzluk yansıtmıyor destek oluyor fakat ben üzülüyorum evimle eşimle ilgilenemediğim için onun benden uzaklaşmasından korkuyorum bu durum yeni evlenip şehir dışına geldiğim için yaşadığım bir alışma sürecimi yoksa hiç geçmeyecek mi bilmiyorum ve bir an önce geçsin istiyorum biliyorum tabi ki benim elimde ama düşünmeden edemiyorum benimle aynı şeyleri yaşayan var mı bu süreci nasıl atlatabilirim fikir verir misiniz...
Valla benimkide öyle özellikle yemek konusunda benim oğlum onu yemez,benim oğlum bunu sevmez, biz ona ayrı kendimize ayrı yapardık diyor, bende yaptığım yemeği sevmiyorsa beğenmiyorsa kalksın kendi sevdiğini yapsın mutfağa kilit vurmuyorum, işten gelip ona ayrı kendime ayrı yemek yapamam diyorum, mesela bugün saolsun bana yardım etti cam sildi diyorum vah oğlum sen bekarken bir bardağı mutfağa götürmezdin diyor, ahaha ama işte ben anası değilim orasını kavraması biraz zaman alıyor
En güzelini yapıyorsun canım çocuğunu öyle yetiştirmekle, Rabbim nasip ederse bende öyle yetiştirmek istiyorum, 2 yılda eşim yemek yapmayıda temizlik yapmayıda öğrendi örneğin geçen ay bir ameliyat geçirdim 3 gün hastanede kaldım kendi kendini idare etti çıkınca banada çok güzel baktı, geçen hafta ağır hastaydım yemek, temizlik, bulaşık hepsini yaptı, eşim gocunmuyor ama işte kayınvalideler kıyamıyor koca bebeklerine :)Valla canim cok iyi yapmişsin. Allah korusun bir hastalik vs. olsa en azindan kendini kurtarir kendi karnini doyurur çamasirini yikar kurutur. Sürekli erkekleri sucluyorlar ama asıl iş kadinda onlarida yetistiren kadin degilmi. Daha bebeklikten kız cocuklarimiza supurge vileda sopasi aliyoruz oynasin diye çünkü ev işi ona ait. Oyuncak tabak vs aliyoruzki yemek bulasik senin işin diye. Erkek cocuklarinada silah araba motor aliyoruzki sen hayatin kaymagini ye diye. Ben oğlumdan temizlik yaparken sofra kurup kaldirirken yardim istiyorum alişsın ilerde eşine yardim etsin yada ben hasta oldugumda kendini kurtarsin en azindan. Simdi esimin ailesi diyorki cocugu kiz gibi yetistiriyorsun diyorlar. Sanki kız olmak köle olmak gibi empoze ediliyor. Oyüzden bizler vicdanli erkek cocuklari yetistiricezki bizden sonraki nesillerde böyle cahil düsünceler kaybolsun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?