Öğlene kadar işlerim vardı hastane onları hallettim geldim baş ağrısı dinlendim
Tuvalet banyo temizlendi.
Salonun tozu alındı
Çamaşır katlandı
Bir makine çarsaflar yıkandı asıldı kuruması bekleniyor
eşime ayrı yemek yapıldı ben iki Yumurta kırdım
Dolap içinde bulunan iki çekme düzenlendi. (günlük ev kıyafeti ve pijamalar bulunuyor iki çekmecede) (atılacak bir takım ayrıldı)
Katlanan çamaşırlar çekmeceler e yerleştirilmesi yarın çekmeceler silinip öyle yerleştirmeyi Planlıyorum biri çorap biri çamaşır çekmecesi 4adet çekmece var planda.
Sabah yine hastane işlerim var.
ben bu akşam yaparım ya da yarın. dün çamaşırları yıkayıp astım nevresimleri düzenledim
Çorap çekmecesine başladım..
Sadeleşme ve eleme özürlü olduğumu bir kere daha anladım..
Eliyorum dediklerimi bile anneme paket yaptım. Belki çoraptan tırtıl yapar. Naylonlardan da toka yapar diye.
Bir de eşleri olmayan çoraplar buldum
Çorap çekmecesine başladım..
Sadeleşme ve eleme özürlü olduğumu bir kere daha anladım..
Eliyorum dediklerimi bile anneme paket yaptım. Belki çoraptan tırtıl yapar. Naylonlardan da toka yapar diye.
Bir de eşleri olmayan çoraplar buldum
insan bir mesaja duygulanıp gözü yaşarır mı. ne kadar güzel yazmışsın teşekkür ederim. desteğini çekme lütfen.chentiqcanım, seni uzun süredir tanıdığım için yazmak istiyorum. "dursun şunu yaparım" dediğin şey durur ve çoğunlukla onu yapacak zaman olmaz. bu şekilde birikir gider. sen evinde nefes almak istiyorsun. o yüzden eşyalarına bak ve kullanmadıklarını at. artık materyaller her zaman bulursun merak etme. zaten bu konuda da yaratıcısın.
hiç bir şeyi "sonra şunun için kullanırıma" bırakma. at gitsin. ilk atmaya başladığında ufak bir pişmanlık hissedersin, senin durumunda çok normal. ama eksikliğini asla hissetmezsin, önemli kısmı da bu. pişmanlık ve eksiklik farklı şeyler.
motivasyonun var, yapabilirsin. çoğumuz o yollardan geçtik, senin de geçmeni destekliyoruz.
Ben de akşam kendisine bizzat söyledim.chentiqcanım, seni uzun süredir tanıdığım için yazmak istiyorum. "dursun şunu yaparım" dediğin şey durur ve çoğunlukla onu yapacak zaman olmaz. bu şekilde birikir gider. sen evinde nefes almak istiyorsun. o yüzden eşyalarına bak ve kullanmadıklarını at. artık materyaller her zaman bulursun merak etme. zaten bu konuda da yaratıcısın.
hiç bir şeyi "sonra şunun için kullanırıma" bırakma. at gitsin. ilk atmaya başladığında ufak bir pişmanlık hissedersin, senin durumunda çok normal. ama eksikliğini asla hissetmezsin, önemli kısmı da bu. pişmanlık ve eksiklik farklı şeyler.
motivasyonun var, yapabilirsin. çoğumuz o yollardan geçtik, senin de geçmeni destekliyoruz.
chentiqcanım, seni uzun süredir tanıdığım için yazmak istiyorum. "dursun şunu yaparım" dediğin şey durur ve çoğunlukla onu yapacak zaman olmaz. bu şekilde birikir gider. sen evinde nefes almak istiyorsun. o yüzden eşyalarına bak ve kullanmadıklarını at. artık materyaller her zaman bulursun merak etme. zaten bu konuda da yaratıcısın.
hiç bir şeyi "sonra şunun için kullanırıma" bırakma. at gitsin. ilk atmaya başladığında ufak bir pişmanlık hissedersin, senin durumunda çok normal. ama eksikliğini asla hissetmezsin, önemli kısmı da bu. pişmanlık ve eksiklik farklı şeyler.
motivasyonun var, yapabilirsin. çoğumuz o yollardan geçtik, senin de geçmeni destekliyoruz.
insan bir mesaja duygulanıp gözü yaşarır mı. ne kadar güzel yazmışsın teşekkür ederim. desteğini çekme lütfen.
hep kafamda acaba müsriflik mi yapıyorum soruları.. acaba bu çöpler dünyanın neresinde birikecek diyorum.
dünCKbeautyandsheer ya foto attım, o kadar zor benim için. misal çorap gösterdim. topuk tarafı yürümekten aşınmış kışlık bir çorap (bu arada kışlık ne kadar çok çorabım olduğunu fark ettim dün) ama giyilmeyecek gibi de değil. kullandığım şeyi neden atayım dedim. eşime de gösterdim, ne var ya bunda diyor.
aynalar vardı, hiç kullanmadığım. atamadım. anneme gidileceklere ayırdım kenarını süsleyip hediye eder diye. her bir eşya üzerinde açık oturum yapıyorum..
Ne güzel anlatmışsın ben bile hırslandım :) evde olsam Ooooo neler yapabilirdim ama işteyim, eve gittiğimde ne zaman ne hal ne hırs kalıyor :)chentiqcanım, seni uzun süredir tanıdığım için yazmak istiyorum. "dursun şunu yaparım" dediğin şey durur ve çoğunlukla onu yapacak zaman olmaz. bu şekilde birikir gider. sen evinde nefes almak istiyorsun. o yüzden eşyalarına bak ve kullanmadıklarını at. artık materyaller her zaman bulursun merak etme. zaten bu konuda da yaratıcısın.
hiç bir şeyi "sonra şunun için kullanırıma" bırakma. at gitsin. ilk atmaya başladığında ufak bir pişmanlık hissedersin, senin durumunda çok normal. ama eksikliğini asla hissetmezsin, önemli kısmı da bu. pişmanlık ve eksiklik farklı şeyler.
motivasyonun var, yapabilirsin. çoğumuz o yollardan geçtik, senin de geçmeni destekliyoruz.
senin düşüncelerinde çok güzel. Acaba değerlendirilip tekrar kullanılabilir mi diye düşünüyorsun. Burda sanırım herşeyi sonuna kadar kullanıp yeni hiçbirşey almayarak azalabilirsin. Mesela ben kendime kıyafet almayalı sanırım 6 ay oldu. Hiç ihtiyaç duymuyorum :)insan bir mesaja duygulanıp gözü yaşarır mı. ne kadar güzel yazmışsın teşekkür ederim. desteğini çekme lütfen.
hep kafamda acaba müsriflik mi yapıyorum soruları.. acaba bu çöpler dünyanın neresinde birikecek diyorum.
dünCKbeautyandsheer ya foto attım, o kadar zor benim için. misal çorap gösterdim. topuk tarafı yürümekten aşınmış kışlık bir çorap (bu arada kışlık ne kadar çok çorabım olduğunu fark ettim dün) ama giyilmeyecek gibi de değil. kullandığım şeyi neden atayım dedim. eşime de gösterdim, ne var ya bunda diyor.
aynalar vardı, hiç kullanmadığım. atamadım. anneme gidileceklere ayırdım kenarını süsleyip hediye eder diye. her bir eşya üzerinde açık oturum yapıyorum..
Ne güzel yazmışsın, 2. kez okuyacağım :)Ben de akşam kendisine bizzat söyledim.
Bizim bildiğimizchentiq , yaşam koçu gibiydi. millete akıl verir, uyuyan devi uyandırır, alışkanlıklar kazandırır, tertip düzen sağlar, liderlik yapardı.
Bence seni mutsuz eden şey bu eşyalardır. Sevmediğin şeyin evde işi yok. sen çalışan kadınsın, bir sürü ekstra işin var. çamaşır-bulaşık-yemek-çocuk-temizlik. eee bunlara bir de bu çer çöp ekleniyor.
Kendimize zaman ayıramıyoruz. Kitap okuyamıyoruz, Arkadaşlarla vakit geçiremiyoruz, eşle çocukla kaliteli zamanlar geçirecekken iş çıkıyor falan filan.
At yahu. attım rahatladım inanki. evdekileri nasıl atarım diye fırsat kolluyorum.
At rahatla. annene de iş çıkarma tırtıldır bilmem ne... Bırak kadın iki otursun dinlensin.
insan bir mesaja duygulanıp gözü yaşarır mı. ne kadar güzel yazmışsın teşekkür ederim. desteğini çekme lütfen.
hep kafamda acaba müsriflik mi yapıyorum soruları.. acaba bu çöpler dünyanın neresinde birikecek diyorum.
dünCKbeautyandsheer ya foto attım, o kadar zor benim için. misal çorap gösterdim. topuk tarafı yürümekten aşınmış kışlık bir çorap (bu arada kışlık ne kadar çok çorabım olduğunu fark ettim dün) ama giyilmeyecek gibi de değil. kullandığım şeyi neden atayım dedim. eşime de gösterdim, ne var ya bunda diyor.
aynalar vardı, hiç kullanmadığım. atamadım. anneme gidileceklere ayırdım kenarını süsleyip hediye eder diye. her bir eşya üzerinde açık oturum yapıyorum..
Burdayım :) Çok ateşli bir gece geçirdim kızımla. 39.5 derecelerde. İzin aldım işten bikaç saatliğine şimdi geldim. Biraz kafamı dinlemeye hem de sizleri okumaya geldim.
Geçmişler olsunBurdayım :) Çok ateşli bir gece geçirdim kızımla. 39.5 derecelerde. İzin aldım işten bikaç saatliğine şimdi geldim. Biraz kafamı dinlemeye hem de sizleri okumaya geldim.
Teşekkürler canım. Sağlık her şeyi unutturuyor valla. Hele söz konusu çocuklar olunca :)Ya çok geçmiş olsun kısa zamanda iyileşir umarım
Teşekkürler canım :)Geçmişler olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?