Öncelikle programı daha sıkıntılı olduğu için bu arkadaşınıza öncelik vermişsiniz, çok tatlı ve ince düşünceli birisiniz sizlerden çok kalmadı. Arkadaşınız En sinir oldugum insan tipi. Yıllar önce ilk işe başladığımda vardı böyle biri, yakın da arkadaştık. Eş yok çocuk yok paramızı da kazanıyoruz planımız programımız gezip eğlenmek. Şu gün şunu yapalım? “Belli olmaz.” Haftasonu çıkalım? “Bakalım” dışarıda bi kahve içelim görüşelim? “Müsait değilim”
Yahu madem öyle de ki bu haftasonu olmaz salı olsun. Ben o filme gittim ama şunu yapalım. Yok. Dangoz direkt kesiyor.
Yıllar geçti işyerleri değişti büyüdük sorumluluklar arttı. Aynı gruptan başka bir arkadaşım ile hala çok yakınız. Üstelik bu yakın olduğum arkadaşım da ben de evliyiz hatta onun çocuğu da var. İşlerimiz daha koşuşturmalı ev sorumluluğu var şehrin iki ayrı ucunda oturuyoruz yine de 6-7 yıl önceki nezaket aynı. Bu hafta kızım hasta iyileşsin öyle görüşelim der kızı iyileşince arar. Ben bu ara iş yoğun derim şubatta hafifleyecek derim şubatta görüşürüz. Diğer dangoz arkadaş bekar aynı semtteyiz sorsam yine aynı olur yine müsait değildir vs vs. Düşünceli arkadaşın babası vefat etti, yıllar sonra bizim dangoz mesaj atıyor bana beraber gidelim başsağlığına diye. Biliyorum tabii huyunu ben pzt eşimle gideceğim dedim. Yine bakalım vs. Pzt de elbette gittim. Yine onun keyfini bekleseydim arkadaşa başsağlığına hala gidememiş olurdum. o yüzden bil ki 5-10 yıl sonra yanında yanında olmayı hak edenler kalıyor