Misafirden nefret ediyorum...


ama bak aşağıda yorumlarda var

yarın misafir gelecek ben sabah sekide hazırlığa gbaşladım diyor

çocuğu da var

kahvaltı bile etmeden temizliğe başlamış

ne gerek var

yarın hep beraber açık havada bir yere gitsinler oturup yesin içsinler

hem ev sahibi bugünden gerilmez; hem belki o da sohbete katılır; zira evde çay doldurmak bile bir zaman alıyor; cümleni bile tamamlayamıyorsun
 
Bunun asosyallikle zerre alakası yok. Ben de misafirden hoşlanmıyorum ama dışarıda buluşmaya koşa koşa giderim. Evde hazırlık yapmak, orayı burayı toplayıp silmek bana zor geliyor çünkü süper kadın değilim. Evim bal dök yala değildir ama bizim kadınların standartları malum. Bir kere çağırdım misafir, eve şöyle bir baktılar dolap içlerine kadar, bir tanesi "yanlış anlama ama ben herhalde kriz geçirirdim fazla titizim bana yetmezdi bu dolaplar" dedi. Bir diğer eşimin akrabası ise kalkmış ev geziyor kendi kendine kapıları açıp bakıyor. Kime sordu acaba gezerken. Böyle misafirler oldukça insan gerilir, dillerinde olmasa da gözlerinde var sevmiyorum süper kadın zihinli misafirleri. Şöyle benim gibi rahat ve açık aramaya değil bir çay içip bir kek yiyip muhabbet etmeye gelecek insan gelsin yatıya kalsın.
 

Forumda seni taniyan yok belliki, yoksa bu kadar cesur olamazdin


hahah çok güldüm ya :) umarım tanıyanım yoktur


heh işte aynen ben de böyle düşünüyorum
evime gelen 2 arkadaşım var onlar da çok rahat insanlar zaten
onlar geldiğinde ayaklarımızı uzatıp yatıyoruz koltuklarda :) kasmıyorlar yani

ama lütfen bebekliler çocuklular daha doğrusu çocuğunu zaptedemeyenler ve kediden korkanlar gelmesin
 
Ill a evde misafir agirlayarak sosyalleşme diye bir şey de yokki . Gidin dışarda görüşün gezin piknik yapın sosyallesin. Misafir gelince hizmet basliyir herkesde hizmet etmeyi sevecek diye bir şey yok . Bende misafir sevmem misafir geleceksin mutfağa girip yardım etmesini de bilsin isterim hep beraber yenilsin icilsin toplanilsin. Diğer türlüsünu yapmak bana zor gelir ne yapayım yani . Benxe fazla asosyalim diye dusunmeyin .
 
Bende habersiz gelenlerden hoslanmiyorum
Var 1-2tane
Cok cevrem yok zaten misafir bazen geriyo benide helede mecburi bi agirlamaysa yani emrivakiyle geliyolarsa.
Az insan cok huzur net.
 
Açıkçası bende sizin gibiyim.kimseye ihtiyaç duymuyorum evde misafir bende sevmem maalesef.ama benim haklı nedenlerim var.bazı adi insanlar evimi mahvedip gittiler misafirlik adı altında.elbette istemem öyle insanları.eşimin akrabaları dedikodu yaptılar yine misafirler güya:) valla kimseyi istemiyorum o yüzden
 
Hayır kusura bakmadım kesinlikle,üzülsemde ağlasamda dedikleriniz doğru aslında
 
Ramazan ayı harici yemeğe misafir çağırma bizim çevremizde hiç yok.
Eziyetten başka birşey değil , misafir gelince çay , meyve , ikramlık türü şeyler verilir .
eşim hep yemekli gelsin istiyor ama diğer taraftan çok çeşit yapma, bi iki bişey olsa yeter diyor ama ben rahat edemiyorum öyle olunca
 
Ahh ahh bana zulüm gibi geliyor, hiç tatlı bir telaş olmuyor, 2. sayfada yazdığım gibi...İnsanlarla içli dışlı olmayı da sevmiyorum, hep bi mesafe olsun istiyorum, yalnızlaştım farkındayım ama ben böyle mutluyum, herkes sosyal olacak diye bir kaide olmamalı bence
 
Yemekten sonra tabak çanak bardak tezgahın üstüne yığılıyor; mutfağım, tezgahım küçük, mecbur onların kabasını alıp makineye atcam, yoksa çay- meyve servisinde ortalık iyice karışır hiç işin içinden çıkamam
 
Bende pek hoslanmam misafirden hizmet degil benim problemim esyalarima bi zarar gelicek diye korkuyorum hele ki cocuklu misafir benden uzak olsun
 
Az insan çok huzur, vallahi benim felsefem de bu, eşime söyleyince kavga ediyoruz
Misafir diye gelip toz,pislik arayan, evi teftis edenlerde var bi de
Bunlar bizim hayatimizda olsa nolur olmasa nolur
Varliklari huzursuzluk sebebi bi defa
:)
 

karışsın

mutfakta masa varsa diğerlerini orda hazırlarsın

dağınık olsun önemli değil demek istiyorum

kirliyse de birlikte yedik içtik kirlendi işte

ben yemekten sonra bir saat mutfak toplayanlara ikinciye gitmiyorum ama bir arkadaş var sonuna kadar yer içeriz eğer gece daha oturuluyorsa birlikte toplarız ya da o sonra toplar evet tezgahta tabak çanak dolar; lavabo vs dolabilir; olsun elimdeki kirliyi bulduğum boş yere koyarım tatlıyı vs de masada kenarda bir yerde hazırlıyoruz, olmadı birimiz tabağı elinde tutup diğeri koyuyor ama o süreyi de bizimle geçiriyor
 
Az insan çok huzur, vallahi benim felsefem de bu, eşime söyleyince kavga ediyoruz
Diger yorumlarınıza bakınca sizde de bi "evini ini gibi görme" durumu var anladığım kadarıyla.

Sizde de diyorum çünkü işin aslı bende de var.

Ben insanlarla vakit geçirmeyi çok severim tabi o vakti bizim evde geçirmediğimiz sürece.

Yani bi kafede saatlerce oturabiliriz, hesabı zevkle ödeyerek bi restoranda sevdiklerimi ağırlayabilirim, sinemaya/bi oyun seyretmeye/bowlinge gidebiliriz, yeni yerler keşfedip saçma sapan sokaklarda kaybolabiliriz, birlikte tatile çıkabiliriz...Ama bize gelmesinler arkadaş.

Evim benim mabedim gibi. Tabiri caizse "ayının ini" gibi. O dışarıda çok sevdiğim insanları evimde görünce inine düşman girmiş ayı gibi tedirgin oluyorum ben, rahatsız oluyorum. Yüzlerine karşı asla belli etmem, çok da iyi agırlarım ama içim huzursuz.

Kendi evimde ayaklarımı toplayarak oturmak istemiyorum, ne giydiğime dikkat etmek istemiyorum; koltuk minderleri yeterince kabarık mı, tuvalet aynasında hiç su damlası kalmış mı, kaç çesit börek yapılması gerekiyor diye düşünmek istemiyorum.

Kahvemi yapıp bornozumla oturup kitap okumayı daima misafire tercih ederim.
Böyle işte, bi garip hal.

Not:Evde agırlamayı sevdigim bi avuç insan var mesela ama onlar da zihnime nasıl yerlestilerse misafir gibi görünmüyolar bana.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…