- 1 Mart 2014
- 1.313
- 2.573
- 208
- Konu Sahibi sevilaylayyy
-
- #41
Herkese merhaba. Birkaç gün önce bir büyüğümün aracılığıyla, evlilik amaçlı bir beyle tanıştırıldım. Kendisi benden 5 yaş büyük, 33 yaşında ve özel sektörde mühendis olarak çalışıyor. Normalde bu tür tanıştırmalar beni gerer ama ama şans tanımadan da belli olmuyor bu tür şeyler, tamam dedim. Ama buluşmada canımı sıkan 3 şey oldu:
1) Sanki önceden tanışıklığımız varmış gibi benimle direk "senli benli" konuşması. Ben siz diye hitap ederken adam sen diyor. Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum ama hoşuma gitmedi.
2) Şimdi ben güzel bir kurumda çalışıyorum, kamu sektöründe. Allaha şükür iyi bir işim var. Konuşurken adam aynen şöyle dedi: "Annem benim devlete girmemi çok istedi ama ben istemedim, devlette çalışsam körelirdim beni köreltirdi." Sonra devlette çalışanların tembel olmasından filan dem vurdu. "Devlette çalışanlar sabah işyerinde kahvaltı ediyor bu derece tembeller" falan dedi. Ben kalakaldım, şok oldum. Kompleks değil de nedir ki bu şimdi ? Doğru mu yani böyle bir laf edilmesi ?
3) Devamlı konuştu ama öyle böyle değil. Zaten işten çıkmışım, yorgunum, kafam ambale oldu, buluşma sonrası başım ağrıyordu resmen. Hem de öyle bir konuşma ki alakası olmayan detayları bile anlattığı bir konuşma. Ciddi şeylerden bahsetse neyse, havadan sudan, yok kamp yapıyormuş yok çadırda kalıyormuş yok dağa tırmanırmış... Beni hiç konuşturmadı, kendisi konuştu da konuştu. Bu kabalık değil midir?
Tip açısından bakıldığında kötü değil, 1.90 boyu, zayıf olsa da yapılı bir vücudu var, yüzü güzel olmasa da öyle çirkin de sayılmaz. Ama fizik bakımından da elektrik alamadım, daha önce aşık olmuş bir insanım o duygunun nasıl olduğunu biliyorum, bu şahsı gördüğüm ilk anda hiçbirşey hissedemedim. Biraz da ilk gördüğün anda belli olur ya bu tür şeyler..
Adam beni beğenmiş ve 2. bir görüşme için telefon numaramı istiyormuş, ama ben ne yapacağımı bilemiyorum ve çok kararsızım :/ Bir yandan belki zamanla hoşlanırım diye kendimi zorlamayı düşünüyorum. Öte yandan da sinir olduğum davranışları aklıma geliyor ve zorlamaya gerek yok diyorum. Ayrıca onu kırmaktan korkuyorum, ben biraz fazla iyi niyetli merhametli biriyim. 2. buluşmayı reddedersem belki özgüveni zedelenir, kötü hisseder diyorum, "o kötü hissedeceğine ben kötü hissedeyim "tarzı bir düşünce, belki saçma ama bu düşünceler hep aklımda.. Sizce napmalıyım
Mühendisleri devlet köreltiyor olabilir. Doğrudur bu konuda bir şey söyleyemem mühendis değilim. Memur da değilim. Dolayısı ile burada söylediğinde bir sıkıntı yok.
Ancaaak;
"Devlette çalışanlar sabah iş yerinde kahvaltı ediyorlar bu derece tembeller" bir konuda görüş beyan etmek değil düpedüz kamu alanında çalışan insanları aşağılamaktır. Herkes okulu bitirince kpss'ye girip memur olacak diye bir kaide yok, saygı duyarım ama istemediğin bir iş kolunu aşağılayamazsın.
Şimdi bende kalkıp diyeyim ki " kadın mühendislerin hepsi bıyıklı oluyor, mühendis dediğin adamlar iki lafı bir araya getiremiyor bu derece sosyal zekadan yoksunlar " Oldu mu? Olmadı. Çünkü genelledim. Çünkü mühendis değilim. Karşıdan bakınca kompleksli ve aşağılayıcı görünüyor yazdıklarım.
Ha heyecandan saçmalamıştır, kendini göstermeye çalışmıştır olabilir yani insanız hepimiz yapıyoruz benzer hatalar. Bu sıraladığın 3 madde dışında bir kusur bulamadıysan görüş bence bir iki defa daha hemen hüküm verme.
(Bu aradaMissCherryBlossom bıyıklı mısın kız doğru söyle )
Ay benim de benim de, annem diyordu kızsın utanmıyor musun ama napayım
Nedense devlette olmayan her insan devlet köreltir der takma kafana. Ama begenmediysen neden kendini zorluyorsun dunyada bi o yokHerkese merhaba. Birkaç gün önce bir büyüğümün aracılığıyla, evlilik amaçlı bir beyle tanıştırıldım. Kendisi benden 5 yaş büyük, 33 yaşında ve özel sektörde mühendis olarak çalışıyor. Normalde bu tür tanıştırmalar beni gerer ama ama şans tanımadan da belli olmuyor bu tür şeyler, tamam dedim. Ama buluşmada canımı sıkan 3 şey oldu:
1) Sanki önceden tanışıklığımız varmış gibi benimle direk "senli benli" konuşması. Ben siz diye hitap ederken adam sen diyor. Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum ama hoşuma gitmedi.
2) Şimdi ben güzel bir kurumda çalışıyorum, kamu sektöründe. Allaha şükür iyi bir işim var. Konuşurken adam aynen şöyle dedi: "Annem benim devlete girmemi çok istedi ama ben istemedim, devlette çalışsam körelirdim beni köreltirdi." Sonra devlette çalışanların tembel olmasından filan dem vurdu. "Devlette çalışanlar sabah işyerinde kahvaltı ediyor bu derece tembeller" falan dedi. Ben kalakaldım, şok oldum. Kompleks değil de nedir ki bu şimdi ? Doğru mu yani böyle bir laf edilmesi ?
3) Devamlı konuştu ama öyle böyle değil. Zaten işten çıkmışım, yorgunum, kafam ambale oldu, buluşma sonrası başım ağrıyordu resmen. Hem de öyle bir konuşma ki alakası olmayan detayları bile anlattığı bir konuşma. Ciddi şeylerden bahsetse neyse, havadan sudan, yok kamp yapıyormuş yok çadırda kalıyormuş yok dağa tırmanırmış... Beni hiç konuşturmadı, kendisi konuştu da konuştu. Bu kabalık değil midir?
Tip açısından bakıldığında kötü değil, 1.90 boyu, zayıf olsa da yapılı bir vücudu var, yüzü güzel olmasa da öyle çirkin de sayılmaz. Ama fizik bakımından da elektrik alamadım, daha önce aşık olmuş bir insanım o duygunun nasıl olduğunu biliyorum, bu şahsı gördüğüm ilk anda hiçbirşey hissedemedim. Biraz da ilk gördüğün anda belli olur ya bu tür şeyler..
Adam beni beğenmiş ve 2. bir görüşme için telefon numaramı istiyormuş, ama ben ne yapacağımı bilemiyorum ve çok kararsızım :/ Bir yandan belki zamanla hoşlanırım diye kendimi zorlamayı düşünüyorum. Öte yandan da sinir olduğum davranışları aklıma geliyor ve zorlamaya gerek yok diyorum. Ayrıca onu kırmaktan korkuyorum, ben biraz fazla iyi niyetli merhametli biriyim. 2. buluşmayı reddedersem belki özgüveni zedelenir, kötü hisseder diyorum, "o kötü hissedeceğine ben kötü hissedeyim "tarzı bir düşünce, belki saçma ama bu düşünceler hep aklımda.. Sizce napmalıyım
kalbinizin ısınmadığı kişiye 2.şansı vermeyin.
bu tarz sohbetlerde insan kendini anlatmaktan çok karşıdakini tanımaya odaklanır. sizin ki tam tersini yapmış.
ek olarak kamuya atanamayanların klasik kıskançlık tavırları yaptığı.
devlettekiler yatıyor, hıhı evet, yorganımız yastığımız var dairede.
2,5 sene özel sektörde çalıştım mühendis olarak 4 yıldır da devletteyim. Rabbim her isteyene nasip etsin hiçbir şey olmasa bile her an kapı önüne konulma korkusu yok.
çalışan adam her yerde çalışkandır.
bir daha görüşürseniz eş adayınıza devletin eskisi gibi olmadığını yırtiçi ve yurtdışı teknik ve araştırma gezileri, dil eğitimi fırsatı sunduğunu söyleyin.
sakin kafayla 2. kez görüş ve kararını o zaman ver derim.Herkese merhaba. Birkaç gün önce bir büyüğümün aracılığıyla, evlilik amaçlı bir beyle tanıştırıldım. Kendisi benden 5 yaş büyük, 33 yaşında ve özel sektörde mühendis olarak çalışıyor. Normalde bu tür tanıştırmalar beni gerer ama ama şans tanımadan da belli olmuyor bu tür şeyler, tamam dedim. Ama buluşmada canımı sıkan 3 şey oldu:
1) Sanki önceden tanışıklığımız varmış gibi benimle direk "senli benli" konuşması. Ben siz diye hitap ederken adam sen diyor. Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum ama hoşuma gitmedi.
2) Şimdi ben güzel bir kurumda çalışıyorum, kamu sektöründe. Allaha şükür iyi bir işim var. Konuşurken adam aynen şöyle dedi: "Annem benim devlete girmemi çok istedi ama ben istemedim, devlette çalışsam körelirdim beni köreltirdi." Sonra devlette çalışanların tembel olmasından filan dem vurdu. "Devlette çalışanlar sabah işyerinde kahvaltı ediyor bu derece tembeller" falan dedi. Ben kalakaldım, şok oldum. Kompleks değil de nedir ki bu şimdi ? Doğru mu yani böyle bir laf edilmesi ?
3) Devamlı konuştu ama öyle böyle değil. Zaten işten çıkmışım, yorgunum, kafam ambale oldu, buluşma sonrası başım ağrıyordu resmen. Hem de öyle bir konuşma ki alakası olmayan detayları bile anlattığı bir konuşma. Ciddi şeylerden bahsetse neyse, havadan sudan, yok kamp yapıyormuş yok çadırda kalıyormuş yok dağa tırmanırmış... Beni hiç konuşturmadı, kendisi konuştu da konuştu. Bu kabalık değil midir?
Tip açısından bakıldığında kötü değil, 1.90 boyu, zayıf olsa da yapılı bir vücudu var, yüzü güzel olmasa da öyle çirkin de sayılmaz. Ama fizik bakımından da elektrik alamadım, daha önce aşık olmuş bir insanım o duygunun nasıl olduğunu biliyorum, bu şahsı gördüğüm ilk anda hiçbirşey hissedemedim. Biraz da ilk gördüğün anda belli olur ya bu tür şeyler..
Adam beni beğenmiş ve 2. bir görüşme için telefon numaramı istiyormuş, ama ben ne yapacağımı bilemiyorum ve çok kararsızım :/ Bir yandan belki zamanla hoşlanırım diye kendimi zorlamayı düşünüyorum. Öte yandan da sinir olduğum davranışları aklıma geliyor ve zorlamaya gerek yok diyorum. Ayrıca onu kırmaktan korkuyorum, ben biraz fazla iyi niyetli merhametli biriyim. 2. buluşmayı reddedersem belki özgüveni zedelenir, kötü hisseder diyorum, "o kötü hissedeceğine ben kötü hissedeyim "tarzı bir düşünce, belki saçma ama bu düşünceler hep aklımda.. Sizce napmalıyım
belki de kendine güveni olmadığı için aslında kendini yüceltmek amaçlı saçmalamış olabilir. bazı insanlar heyecanlarını gizlemek için saçmalar, toparlayamaz, rezil eder kendini.Öncelikle görüşlerini dile getiren herkese teşekkür ederim.
Evet benim ifade etmek istediğim de buydu, yani "genelgeçer konuşmuş" diyen arkadaşlar olmuş ama adamın bu cümleleri kurarken kullandığı üslubu ve tutumu çok iticiydi, daha yeni tanıştığın biriyle böyle konuşulmayacağını düşünüyorum. Hani sosyal ortamlarda bazı insanlar olur, sizin sahip olduğunuz şeylere sahip değildir ve sizin sahip olduğunuz şeyi küçük göstermeye çalışır, "istesem benim de olurdu ama ben istemedim kiii" falan der adamın tavrı bana bu insanları hatırlattı. Ben de doğal olarak aşağılık kompleksi olduğunu düşündüm.
Ki devlete yatmak için girmiş biri değilim, çalıştığım yer de öyle değil. Kendimi geliştirmek için çok çalışıyorum, 4 tane makalem yayımlandı uluslararası dergilerde, çeşitli örgütlerde sunuşlar yapıyorum, çalıştığım konuyla ilgili 150 sayfa tez yazmışım.. O kadar emek veriyorum ediyorum sonra güya evlendirilmek amaçlı tanıştırıldığım afedersin dallamanın biri, poz kesip yukardan yukardan konuşuyor, "yee devlettekiler de hep yatıyor ama" diye saçma sapan genelliyor, güya mühendis olmuş ama kahvehane muhabbetinden öteye geçememiş.. Dediğim gibi üslup önemli derdini kahvehane muhabbetlerine girmeden doğru düzgün anlatabilirdi ama korkarım bu kapasiteye sahip değil.
belki de kendine güveni olmadığı için aslında kendini yüceltmek amaçlı saçmalamış olabilir. bazı insanlar heyecanlarını gizlemek için saçmalar, toparlayamaz, rezil eder kendini.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?