- 23 Eylül 2011
- 347
- 247
- 303
- Konu Sahibi mavikelebek92
- #1
Merhabalar KK üyleleri;
Uzun süredir buraya üyeyim, her şeyimi sizlerle paylaştım.
Daha önce açtığım bir konuda bahsetmiştim iş yerimle ilgili çok büyük sorunlarım vardı. En sonunda işten ayrılmaya karar verdim. İşten ayrılalı 3 ayı geçti neredeyse hala bir işim yok işsizim.
Gerek çevremden, gerek kariyer sitelerinden her yerden araştırdım, vasıfsız iş ilanlarına dahi baktım. Ama yok yok ...
Bu sorun sadece benim sorunum değil ülkede kaç milyon işsiz var.
Ama benim sanki elim ayağım bağlanmış gibi örneğin; KPSS çalışmak istiyorum, bir heves geliyor içimden sonra kendi kendime diyorum ki ;
Amaaann çalışsan ne olacak sanki, senin bir torpilin yok ki nasıl memur olacaksın ?
Sonra alanımla ilgili kurslara gideyim diyorum kendimi geliştireyim, yine bir şevk geliyor. Sonra diyorum ki sen bir iş bile bulmayı beceremedin, kendini geliştirsen ne olacak ?
Bu umutsuz ve depresif halimi kırmaya çalışıyorum ne kadar uğraşırsam uğraşayım bu düşüncelerden uzaklaşamıyorum.Oysa ki şükretmem gereken çok şey var...
Artık bir iş bulmak bile istemiyorum, ki ben hep çalışıp kendi paramı kazanmak istedim. Kendi ayaklarımın üzerinde durmak.
Hayattan hiç bir şey beklemiyorum artık, hiç bir şeyin hayalini kurmuyorum. Sadece gün dolduruyorum. Yarın İşkur'a gitmek istiyorum ama bir yanımda geri adım atıyor. Özellikle ilk işimin çok sorunlu olması sanırım beni iş yaşamından soğuttu. Sadece evde zaman geçirmek istiyorum, bir an önce ne kadar ömrüm kaldıysa yaşayıp ölmek istiyorum.
Ben bu durumu nasıl atlatabilirim? Tahmin ediyorum ki benim durumumda olan çok insan burada, tavsiyelerinize ihtiyacım var. Bunları düşünmek için çok erken farkındayım, yaşım 22.
Uzun süredir buraya üyeyim, her şeyimi sizlerle paylaştım.
Daha önce açtığım bir konuda bahsetmiştim iş yerimle ilgili çok büyük sorunlarım vardı. En sonunda işten ayrılmaya karar verdim. İşten ayrılalı 3 ayı geçti neredeyse hala bir işim yok işsizim.
Gerek çevremden, gerek kariyer sitelerinden her yerden araştırdım, vasıfsız iş ilanlarına dahi baktım. Ama yok yok ...
Bu sorun sadece benim sorunum değil ülkede kaç milyon işsiz var.
Ama benim sanki elim ayağım bağlanmış gibi örneğin; KPSS çalışmak istiyorum, bir heves geliyor içimden sonra kendi kendime diyorum ki ;
Amaaann çalışsan ne olacak sanki, senin bir torpilin yok ki nasıl memur olacaksın ?
Sonra alanımla ilgili kurslara gideyim diyorum kendimi geliştireyim, yine bir şevk geliyor. Sonra diyorum ki sen bir iş bile bulmayı beceremedin, kendini geliştirsen ne olacak ?
Bu umutsuz ve depresif halimi kırmaya çalışıyorum ne kadar uğraşırsam uğraşayım bu düşüncelerden uzaklaşamıyorum.Oysa ki şükretmem gereken çok şey var...
Artık bir iş bulmak bile istemiyorum, ki ben hep çalışıp kendi paramı kazanmak istedim. Kendi ayaklarımın üzerinde durmak.
Hayattan hiç bir şey beklemiyorum artık, hiç bir şeyin hayalini kurmuyorum. Sadece gün dolduruyorum. Yarın İşkur'a gitmek istiyorum ama bir yanımda geri adım atıyor. Özellikle ilk işimin çok sorunlu olması sanırım beni iş yaşamından soğuttu. Sadece evde zaman geçirmek istiyorum, bir an önce ne kadar ömrüm kaldıysa yaşayıp ölmek istiyorum.
Ben bu durumu nasıl atlatabilirim? Tahmin ediyorum ki benim durumumda olan çok insan burada, tavsiyelerinize ihtiyacım var. Bunları düşünmek için çok erken farkındayım, yaşım 22.
((
