- Konu Sahibi Rapunzel Kibrit Satar
-
- #41
Hakkın haram olsun onlara. Bence bu narsistlik de değil bencillik. Umarım boşanmışsındır ondan.Allah senin de yardımcın olsun papatya. Üstteki yazılarımı sana cevaben yazdım. İnşşalh seninki düzelir sende çocuk ta varmıl. Ama bende hiç değişme olmadı, hep arttı. Bide benimkinin ailesi de hep onu haklı gördüler. Mesela ablasına gitmiş Bi kere ablası asma yaprağı ayıklayıp koyucakmış, oturmuş ona yardım etmiş. Ablasına ve yeğenlwrine çok acıdı. Yeri gelir onların parası yok diye ağlardı. Parası yok dediğim de ev ve arabaları var, evin kredisini ödüyorlar, 3 çocuk hepsi oluyo. Ama o kadar o kadar iğreçtilerki ablasına her gittiğimizde tada her geldiğinde ben utanırdım. Başlardı lafa hmn kardeşim inanki evde ekmek parası yok, faturayı ödeyemeidk para yok, işte şunun bebeği oldu Bi zıbın bile alamadım para yok. Düşün memlekette elimin bebeği oldu yani kendi öz kardeşinin 1 tane atlet almış bizden yolladı, bu kadar yok yok yokk midme bulanmıltı artık. Madem bu karda yicek ekmek parası yok çalısısn diodum çalışsın yani olur mu kardeşi yani bnmki yıllardr bakmış bunlara, ben Bi evlendim düğün borcu hariç 40 bin borç, ve hepsini ödedim bilio musunuz. Ne takı kaldı ne maastan kenarda Bi 10 lira, evden de ben çıktım, Bi lira da talep etmedim mahkemede. Gebersinler insallaj
Amin, çok şükürEvet boşandım 2 hafta oldu. Allah alsın Allah çıkartsın haram zıkkım olsun inşşallah
Yani bir insanın duyduğu sözler bu kadar mı ayni olur. Gerçekten abartmıyorum eşimin sözlerini duyar gibi oldum. Ben de çalışıyorum maaşımı hep eşime verdim ücretsiz izne ayrılana kadar. Hesap sormadım nereye verdin harcadın demedim. İyi bir şeyler örnek versem aynı senin eşin gibi cevaplar hazırdı: annem kaç çocuk büyütmüş filanca şöyle iyiymiş... Ama bana gelince hep eleştiri! Ailem beni ayırıp maaşımı yiyecek kısmı bile aynı ne diyeyim... Ben ailesiyle görüşmüyorum çünkü en bariz hastalarında bile oğullarına toz kondurmak yerine önceden böyle değildi noldu bu çocuğa bilmem ki diye üstü kapalı beni suçlamalar, o sinirliyse madem sen susacaksın demeler ve neler neler... İnsanda ne sinir kalıyor ne bir şey. Ancak yaşayan bilir. Allah size de yaşatmasın bir daha böyle şeyler. Kendileri ruh hastası ama seni beni ruh hastası ilan ederler. Ben öyle naif ve sakinim ki benim sinirlenebileceğime kimse ihtimal vermez ama bu adam sinir krizleri geçirtti. Akrabalarıma beni kötülemeye kalktı siz bilmiyorsunuz ah ne sinirli ortalığı yıkar diyor falan. O sırada üzerime saldırınca ben de kendimi kurtarıyordum oysa. Allah büyük hepsinin hesabını sorar. Vicdansız böyleleri....Allah senin de yardımcın olsun papatya. Üstteki yazılarımı sana cevaben yazdım. İnşşalh seninki düzelir sende çocuk ta varmıl. Ama bende hiç değişme olmadı, hep arttı. Bide benimkinin ailesi de hep onu haklı gördüler. Mesela ablasına gitmiş Bi kere ablası asma yaprağı ayıklayıp koyucakmış, oturmuş ona yardım etmiş. Ablasına ve yeğenlwrine çok acıdı. Yeri gelir onların parası yok diye ağlardı. Parası yok dediğim de ev ve arabaları var, evin kredisini ödüyorlar, 3 çocuk hepsi oluyo. Ama o kadar o kadar iğreçtilerki ablasına her gittiğimizde tada her geldiğinde ben utanırdım. Başlardı lafa hmn kardeşim inanki evde ekmek parası yok, faturayı ödeyemeidk para yok, işte şunun bebeği oldu Bi zıbın bile alamadım para yok. Düşün memlekette elimin bebeği oldu yani kendi öz kardeşinin 1 tane atlet almış bizden yolladı, bu kadar yok yok yokk midme bulanmıltı artık. Madem bu karda yicek ekmek parası yok çalısısn diodum çalışsın yani olur mu kardeşi yani bnmki yıllardr bakmış bunlara, ben Bi evlendim düğün borcu hariç 40 bin borç, ve hepsini ödedim bilio musunuz. Ne takı kaldı ne maastan kenarda Bi 10 lira, evden de ben çıktım, Bi lira da talep etmedim mahkemede. Gebersinler insallaj
Aynılar demekkiYani bir insanın duyduğu sözler bu kadar mı ayni olur. Gerçekten abartmıyorum eşimin sözlerini duyar gibi oldum. Ben de çalışıyorum maaşımı hep eşime verdim ücretsiz izne ayrılana kadar. Hesap sormadım nereye verdin harcadın demedim. İyi bir şeyler örnek versem aynı senin eşin gibi cevaplar hazırdı: annem kaç çocuk büyütmüş filanca şöyle iyiymiş... Ama bana gelince hep eleştiri! Ailem beni ayırıp maaşımı yiyecek kısmı bile aynı ne diyeyim... Ben ailesiyle görüşmüyorum çünkü en bariz hastalarında bile oğullarına toz kondurmak yerine önceden böyle değildi noldu bu çocuğa bilmem ki diye üstü kapalı beni suçlamalar, o sinirliyse madem sen susacaksın demeler ve neler neler... İnsanda ne sinir kalıyor ne bir şey. Ancak yaşayan bilir. Allah size de yaşatmasın bir daha böyle şeyler. Kendileri ruh hastası ama seni beni ruh hastası ilan ederler. Ben öyle naif ve sakinim ki benim sinirlenebileceğime kimse ihtimal vermez ama bu adam sinir krizleri geçirtti. Akrabalarıma beni kötülemeye kalktı siz bilmiyorsunuz ah ne sinirli ortalığı yıkar diyor falan. O sırada üzerime saldırınca ben de kendimi kurtarıyordum oysa. Allah büyük hepsinin hesabını sorar. Vicdansız böyleleri....
Çok üzüldüm. Bundan sonra inşallah her şey güzel olur. Hak ettiğiniz mutluluğu yakalarsınız. Bu arada benim eşim de sürekli salondadır orada uyur ayni sizin gibi kaldırırım çocuk gibi yatırmak için. Şöyle bir düzenli mutlu karı koca hayatımız olmadı. Hep iniş çıkış hep bozukluklar... Bana sen beni sevmiyorsun diyor ama ben asıl hiç değerimin olmadığını düşünüyorum. İnsan yaşadıkları karşısında aynı onlar gibi oluyor. Göze göz dişe diş gibi artık ben de utanmıyorum onun hakaretlerinden aynısını karşılık veriyorum her ne kadar çığımda sussamda. Yani ancak yaşayan bilir çok zor. Bugün karar veriyorum ayrılmaya yanıma gelip şakalaşmak istiyor ama beni tüketti artık.Aynılar demekkibenimki 2 buçuk senelik bir hikayeydi bitii. Yine de Allah kimseye yaşatmasın, herkes mutlu huzurlu olsun yuvasında. Ama benim hiç yuvam olmamıştı. Çok afedersiniz biz birlikte yatağımızda uyumazdık bile. Ben akşam gider yatardım, o tvnin karşısında elinde telefon dana GB yatardı. Gece uyanırdım ki bakardım yanımda yok, çocugum GB gecenin Bi vakti koltuktan kaldırıp yatağımıza geçirirdim. Zıkkım olasıca herşeyim böyleydi benim. Bi kere bilmem ki o evde ben değerliyim. İşten eve gelince de üstümüzü değiştiririz, o yine tv karsısında uyur. Ben yemek yapar sofrayı hazırlar onu uyandırırdım.ya ben yine de razıydım mutlu da olurdum yaparken ama azcık ya ufacık bişiy olsun üstüme yürür, el havada zaten, ağzı da bozuk. He sonra ben de öle oldum üç kuruluk insanla üç kurusluk oldum. Ne hanımlık kaldı ne edep. En son Bi kez ayarlandı yine elini kolunu kaldırıp 'hayırdır koçum' demişim. Beni de eli belinde yapıstı iyice. Kafam sürekli ağırdı, yarın nolucam diye insan hergün düşünür mü ya, ben düşünüyordum. Bide beni sürekli ama sürekli evden kovardı. Sürekli boşanıcam imzalıcaksın anlaşmalı dilekçeyi diye hakaret, dayatma. Evden giitm bu sefer de dedi, eften püften yuvamı yıktın sen ve ailen. Bilmiyorum ki hastalık mı kötü kalp mi. Bilmiyorum ki. Çok isterdim bir çocugumun olmasını, ama benimkini anası ablası sürekli tembihlerdi ne olacağınız belli değil, sakın çocuk yapma diye,adam değil düzeltmeye calusmak son 6 ay yanımda bile yatmadı. Ne diim yaşanması grekiypmus
Çok tesekkür ederim. İnşallah bundan sonrası daha iyi olur inşallah. Karar vermeye çalışma nacizane fikrim, karar kendiliğinden geliyor. Psikolog arkadaşım söylemişti bunu da bana öyle de oldu. Kendini zorlama yani Bi karar vermem lazım diye. Bi bakıyorsun bişiy oluyo ve tamam diyorsun artık yürütemicem. Hakkımızda hayırlısı olsun inşallah.Çok üzüldüm. Bundan sonra inşallah her şey güzel olur. Hak ettiğiniz mutluluğu yakalarsınız. Bu arada benim eşim de sürekli salondadır orada uyur ayni sizin gibi kaldırırım çocuk gibi yatırmak için. Şöyle bir düzenli mutlu karı koca hayatımız olmadı. Hep iniş çıkış hep bozukluklar... Bana sen beni sevmiyorsun diyor ama ben asıl hiç değerimin olmadığını düşünüyorum. İnsan yaşadıkları karşısında aynı onlar gibi oluyor. Göze göz dişe diş gibi artık ben de utanmıyorum onun hakaretlerinden aynısını karşılık veriyorum her ne kadar çığımda sussamda. Yani ancak yaşayan bilir çok zor. Bugün karar veriyorum ayrılmaya yanıma gelip şakalaşmak istiyor ama beni tüketti artık.
Çocuk konusunda tam tersiymiş. Eşim çok istedi ben hep evliliğimiz önce bir otursun öyle yapalım dedim ama nasipte varmış. Elbette şu an şükrediyorum ama ayrılırken bir de çocuk için düşünüyorsunuz çok zor...
Yeni bir konu açtım bakın istersenizÇok tesekkür ederim. İnşallah bundan sonrası daha iyi olur inşallah. Karar vermeye çalışma nacizane fikrim, karar kendiliğinden geliyor. Psikolog arkadaşım söylemişti bunu da bana öyle de oldu. Kendini zorlama yani Bi karar vermem lazım diye. Bi bakıyorsun bişiy oluyo ve tamam diyorsun artık yürütemicem. Hakkımızda hayırlısı olsun inşallah.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?