• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Narsist eşin pençesinde 5 sene

Katılıyorum size ama ben nedense babamin tam tersi bir karakter ile evliyim....tam tersi olduğunu gerci biliyor muydum acaba? Iyi kötü tanışıktık...babamin yetiştirme tarzi berbat ...kizima tam tersi davranıyor eşim hoşuma gidiyor

Bi insan sizi ilk goruste 10 uzerinden 9 siddetinde cekiosa zaten acilen topuklamaniz lazım :) cok heyecan verici olacaktir ama mutluluk getirmeyexektir. Evlilik icin tercihiniz dogru o yuzden.
 
Adamda 5 yilda olumlu yonde hicbir gelisme yoksa bosanmali bence. 5 yil kisa bir sure degil, sizin tavriniza soguklugunuza ragmen hic mi degismedi?

kavgalarimiz azaldi, cunku ben kavga etmeyi biraktim. Hakaret kufur ederdi ben 1 saat konusurdum kavga ederdik, kuserdik.
simdi hakaret etmeye basladigi anda kesiyorum onunu, yani degisen tek sey benim tavrim.

onceden cok bagimli yasiyordum, artik oyle degilim surekli benimle ilgilensin konusalim durumum yok, onceden bana beni bunaltiyosun biraz rahat ver derdi onlari demiyo o yuzden.
ama kabaliklari, sinirlendigindeki tavri, agzindan cikan sozler ayni.
 
u bunlar normal insanlar gibi sevgiden ruhsal doyum alıp mutlu olan insanlar değil kaostan beslenip hakaret ederek tatmin oluyorlar niye ızdırap gelsin tek istekleri sürekli assagilayacaklari onlardan vazgecemeyen birine sahip olmak. Çok ağır oldu değilmi belki de abarti geldi. Az bile bu tanımlar...

Gerçekten oyle ben de eşimi memnun edebildiğimi hiç hissedemiyordum. O kadar hizmet, guleryuz gösteriyordum ama içimde hep boşluk. Geri dönüşüm alamıyordum
 
Ben cikis yolunu bulamiyorum, bulamadim henuz. Kalakaldim bu iliskinin icinde, sanki sevgi boyle birseymis, evlilik asagi yukari boyle birseymis gibi..
akisina birakincada konu cocuga geliyor yasimizdan dolayi. 4.5 sene cocuk dusunmedik ama zamanla o noktaya geldik.

asagi yukari herkeste ayni dertler denir ya, buraya konu acmamin sebebi genelde kendi yasadiklarimi normallestirmemem icin....
Çıkış yolu belli hâlbuki ama siz görmek istemiyorsunuz o yolu.
Zor geliyor, yeniden hayatınızı kuracak olmanız.
Alıştığınız düzende devam etmek işinize geliyor..
 
Sizi kendime göre daha yumusak huylu gördüm, sizin sayenizde evliliğiniz devam etmiş. Eşim benle geçinemediyse kimseyle olamaz diyordum ama varmış daha ılımlı insanlar demek ki. İyi davrandığında ben de aldanıyordum hatta ayrılık aşamasında aklıma hep sarılması, guzel sözleri geliyor

hic dusunme,onune bak. Davaniz cabuk sonuclanir umarim.. bu donemde konusma bence cunku geri cekme ozellikleri var onlarin, geri kazanmak icin baya dil dokebilir gorusmek isteyebilir... dikkatli ol...

ben biraz oyleyim evet. Yani sinirlendigim anlar da cok oldu, ben de bagirdim kirici konustum ama benim sabrettigim seylerin karsiligi o..
 
Çıkış yolu belli hâlbuki ama siz görmek istemiyorsunuz o yolu.
Zor geliyor, yeniden hayatınızı kuracak olmanız.
Alıştığınız düzende devam etmek işinize geliyor..

dogru. bir de ayrilikta zor geliyor. Birinden ayrilacak olmak, bosanacak olmak. Bunca duygusal eziyete ragmen.

bu evde her gun degersizlestirilmekten daha zor degil.
ama bir omur diye yola cikiyosun ve sonra boyle seyler yasaniyor iste.
esim farkinda bu dusuncelerimin ve o yuzden gayette rahat saygisizliklarina devam ediyo.

Kendimi koruyabilmem gerek artik, kendi degerimi bilmem.
 
hic dusunme,onune bak. Davaniz cabuk sonuclanir umarim.. bu donemde konusma bence cunku geri cekme ozellikleri var onlarin, geri kazanmak icin baya dil dokebilir gorusmek isteyebilir... dikkatli ol...

ben biraz oyleyim evet. Yani sinirlendigim anlar da cok oldu, ben de bagirdim kirici konustum ama benim sabrettigim seylerin karsiligi o..
Bağırıp tartışabilmen bile nispeten iyi bir şey ben tepki koyduğum an eli kalkıyordu. Dövdü de birkaç kere. Onun dışında sayısız üzerime yürüme, tekme, saç çekme, el kaldırma, boğaz sıkma... özür de yok beni sen bu hale getirdin diyordu. Dövmesin bağırmasın diye içime attım attım birgun patladım
 
Sevmeyen saygı göstermeyen hakaret eden her adama da narsıst demek......
Yani bazı konularda cidden narsist koca ibareleri var ama çoğu değil
Narsist sosyapatlar hiç bir canlıya merhamet duymaz
Kendi anasının babasının ölümüne bile kendisi için üzülür yoksa üzülmez
Bakıyorum bir çok koca sadece karısına yapıyor acı çektirmeyi aşağılamaya
Kendi kızkardeşinin çocuklarına bile müthiş şevkatli adamlardan bahsediyorlar belki adam narsist deyince daha bir kabulleniliyor oluyor
 
Benim bir teyzem sizinki gibi bir eşle evli. Ama bizden kmlerce uzakta olunca ve anlatmayınca ne ananem ne dedem yaşadıklarını bilememiş.
Senelerce çocuklara baktı, yan dairedeki kaynanasına baktı, hem okulda hem dershanede çalıştı çocuklarına iyi eğitim vermek için ama bu esnada sürekli para batıran beceriksiz kocası türkiyenin en iyi okulundan mezun olduğu için çok kitap okuduğu için teyzemi beğenmedi. Kadını hem gereksz kıskançlıklarla boğdu hem ağzında hem küçümseme hakaret vardı.
Sonra ne mi oldu tiroit kanseri oldu. Ağladığında kızdığı için hep uyumasanı bekler öyle ağlarmış çünkü. Bir ömrü yedi.
Şimdi 60 yaşında çocukları evden kaçar gibi gitti üniversiteyi hepsi İstanbul dışı yazdı babadan kurtulmak için. Bana en son diyordu keşke gençken çocuk yokken ilk hakaret ettiğinde boşansaydım. Çocuklarım bu kadar körü bir çocukluk yaşamazdı, evde huzur olurdu kaçmazlardı der. Onları da yaktım kendimi de der. Çok ama çok pişman. Ama zamanı geriye alamıyorsun.
Devam et. Çocuk da yap. Onlar da 18inde başka şehirlere kaçar sen kendine kızgın yaşlı bir kadın olarak küfür dinmeye devam edersin. Çeşitli kronik hastalıklarla boğuşursun stresten dolayı.
 
Ben cikis yolunu bulamiyorum, bulamadim henuz. Kalakaldim bu iliskinin icinde, sanki sevgi boyle birseymis, evlilik asagi yukari boyle birseymis gibi..
akisina birakincada konu cocuga geliyor yasimizdan dolayi. 4.5 sene cocuk dusunmedik ama zamanla o noktaya geldik.

asagi yukari herkeste ayni dertler denir ya, buraya konu acmamin sebebi genelde kendi yasadiklarimi normallestirmemem icin....

6 senelik evliyim, 9 yıldır da beraberiz. Bir çocuğumu var.
Bir kere bile bana aptal salak gerizekalı dememiştir. sesler yükseldi elbette karşılıklı. Ama asla hakaret etmedi. Bir gün küçümsemedi beni. Belki ayrılıp böyle bir evlilik yapabilecekken kendini böyle ezik bir hayata mahkum et. İnsan kendine kötülük etmekte bir numaradır.
Yazık kendini yak.
Ben burda okurum diğer kadınlar okur vah vah der kendi hayatımıza döneri. Ama sen bir ömür küfür hakaret devam edeceksin çocuğun oluraa o da nasibini alacak.
 
Yani bazı konularda cidden narsist koca ibareleri var ama çoğu değil
Narsist sosyapatlar hiç bir canlıya merhamet duymaz
Kendi anasının babasının ölümüne bile kendisi için üzülür yoksa üzülmez
Bakıyorum bir çok koca sadece karısına yapıyor acı çektirmeyi aşağılamaya
Kendi kızkardeşinin çocuklarına bile müthiş şevkatli adamlardan bahsediyorlar belki adam narsist deyince daha bir kabulleniliyor oluyor
Halbuki sevılmedıgını kabullenmek en kolayı ve pırıl pırıl.
 
6 senelik evliyim, 9 yıldır da beraberiz. Bir çocuğumu var.
Bir kere bile bana aptal salak gerizekalı dememiştir. sesler yükseldi elbette karşılıklı. Ama asla hakaret etmedi. Bir gün küçümsemedi beni. Belki ayrılıp böyle bir evlilik yapabilecekken kendini böyle ezik bir hayata mahkum et. İnsan kendine kötülük etmekte bir numaradır.
Yazık kendini yak.
Ben burda okurum diğer kadınlar okur vah vah der kendi hayatımıza döneri. Ama sen bir ömür küfür hakaret devam edeceksin çocuğun oluraa o da nasibini alacak.

kendimi yalniz hissediyorum.
isim yok, annem babamin pek birseyden haberi yok. Onlardan da cok destek ve sevgi goremedim sanirim kendime olan bu acimasizligim kendi degerimi bilmemem de ondan belki.
Arkadas cevremden zamanla hep koptum ...

Bi destegim dayanagim yok. Yalniz hissediyorum.
ama bu yalnizlikta esim belki seviyodur beni diyerek ona sarilmak ne kadar dogru...
 
anneme anlatmistim daha once, bana birakiyor. cok detayli bir sekilde bilmiyo buraya anlattigim gibi, ama kaba saygisiz oldugunu soylemistim. karismiyo cekme dedi cekmek zorunda degilsin dedi, ama son karari bana birakti en son konusmamizda. Cokta anlatmiyorum uzulmesinler diye, bir de gorustugumuzde esime belli etmesin diye.. hepsi bana geri donecek o davranislarin cunku...

Esime de uzuluyorum, narsist ama duzelir belki, cok severek evlenmistik, beni seviyodu diye. Noldu sonra? Bilmiyorum. Benimde psikolojim iyi degil.
surekli zekami kucumsuyo, aptal oldugumu, onun cok akilli oldugunu, aramizda zeka farki oldugunu soyluyo. Yokta boyle bisey. Evet belki benden daha zekidir ama aramizdaki sorunun benim zekamla ilgisi yok. Beni kucumsuyo sadece. Sonra o an geciyo kavga ettiysek ertesi gunu bisey olmamis gibi konusuyo veya canim karim diyebiliyo yada sanki benim yuzumden kavga etmisiz gibi sakayla karisik bi laf atiyo bana. Tamamen anlik yasiyoruz

sinirlerim cok gevsedigi icin ben de ekstrem tepkiler veriyorum artik. Salak dedigi anda bagirmaya basliyorum artik gerisi gelmesin diye.
Şu 'narsist ama düzelir belki' tesellisini bırakın bir kenara.
Narsistler psikolojik tedaviye olumlu cevap vermezler, çünkü hasta olduklarına inanmazlar.
Aranızdaki sevgi tek taraflı, üzgünüm,
çünkü narsistler kendilerinden başka hiç kimseyi sevmezler.
Sizi birbirinize bağlayan bir çocuk da yok.
Eşinizi düşünmeyi bırakıp kendiniz kapsamlı bir psikolojik destek alın.
Kendi başınıza bu adamdan kopamayacaksınız belli ki.
 
kendimi yalniz hissediyorum.
isim yok, annem babamin pek birseyden haberi yok. Onlardan da cok destek ve sevgi goremedim sanirim kendime olan bu acimasizligim kendi degerimi bilmemem de ondan belki.
Arkadas cevremden zamanla hep koptum ...

Bi destegim dayanagim yok. Yalniz hissediyorum.
ama bu yalnizlikta esim belki seviyodur beni diyerek ona sarilmak ne kadar dogru...
Şu an zaten yalnız değil misiniz?
Yapayalnızsınız zaten. üstelik sürekli duygusal şiddete maruz kalıyorsunuz.
Annenizle babanızla görüşebilir, yeni arkadaşlar edinebilirsniz. Hatta kendinizi topladıktan sonra size değer veren sizi gerçekten seven biriyle aşk da yaşayabilirsiniz. Pek çok ihtimal var.
Şu an tek bir ihtimal var oysa teyzem gibi 60 yaşında pişman olacaksını. Keşke gençken yapsaydım diye. Düzelmeyecek. Hatta dozu artacak. Eniştemde arttı. Teyzem köpek gibi pişman öyle mutsuz ki...
Bir tarafta milyonlarca ihtimal varken siz mutsuz edeceği garanti kısımda sırf korkaklığınıZdan dolayı kalacaksınız belli.
50-60 yaşında da mutsuz, umutsuz ve pişman olacaksınız.
 
İnşallah.
Benimki de öyleydi. Hatta baya baya dinciydiler. Benim ojeme makyajıma kadar kınarlardı ailesiyle.
Dinci diyorum çünkü gerçek dindarlar günahtan kaçar, bunlar gibi "dinci" ler ahlak ahkamı keserler ama bi bakmışsın halı altına neler süpürülmüş.
Güvenmeyin lütfen. Elimden gelse sizi alırım o evden zorla çıkarırım.

Benimkilerde ailece dinciydiler (: Heryere borç yapıp insanları yalvartırlardı. Ama her geldiğimde ahkam keserlerdi yok namaza başla ,yok biraz daha uygun giyin vs vs saman altından neler yürütürlerdi. Bunlar örgüt resmen
 
Şu an zaten yalnız değil misiniz?
Yapayalnızsınız zaten. üstelik sürekli duygusal şiddete maruz kalıyorsunuz.
Annenizle babanızla görüşebilir, yeni arkadaşlar edinebilirsniz. Hatta kendinizi topladıktan sonra size değer veren sizi gerçekten seven biriyle aşk da yaşayabilirsiniz. Pek çok ihtimal var.
Şu an tek bir ihtimal var oysa teyzem gibi 60 yaşında pişman olacaksını. Keşke gençken yapsaydım diye. Düzelmeyecek. Hatta dozu artacak. Eniştemde arttı. Teyzem köpek gibi pişman öyle mutsuz ki...
Bir tarafta milyonlarca ihtimal varken siz mutsuz edeceği garanti kısımda sırf korkaklığınıZdan dolayı kalacaksınız belli.
50-60 yaşında da mutsuz, umutsuz ve pişman olacaksınız.

Dedikleriniz dogru..

bugun gordugum ne ise boyle olacak, belki daha kotu. Cocuk olursa benim tahammulum daha az olacak. Beni destekleyen ve anlayan bir esim de olmayacak. Depresif bir anne cocuguna ne verebilir.

Ben terapi almaya devam edicem, belki karar vermeme yardim eder..

bu zamana kadar herseyi tolere ettigim icin ne yapsa normalmis gibi oldu. Artik hakarette etse ne olmus modunda.
bu iliskide ben cocuk istemiyorum demeye hakkim var o kadar cok sebebim var ki..
 
Şu 'narsist ama düzelir belki' tesellisini bırakın bir kenara.
Narsistler psikolojik tedaviye olumlu cevap vermezler, çünkü hasta olduklarına inanmazlar.
Aranızdaki sevgi tek taraflı, üzgünüm,
çünkü narsistler kendilerinden başka hiç kimseyi sevmezler.
Sizi birbirinize bağlayan bir çocuk da yok.
Eşinizi düşünmeyi bırakıp kendiniz kapsamlı bir psikolojik destek alın.
Kendi başınıza bu adamdan kopamayacaksınız belli ki.

oyle yapicam, psikologla gorusucem..
 
Sanirim vermiyorum. Ogrenilmis caresizlik gibi. Yani bu hayata alismak artik kaniksamak .
ki aslinda cocuk yokken ayrilabilecekken...Ne zaman kurtulucam bilmiyorum.

ablaniz nasil ayrildi peki? Ne oldu son damla?Baya uzun evli kalmislar ve 3 cocuk... cocuklara karsi nasildi esi?
Sürekli dengesiz halleri ve herkesin için de terbiyesizlik yapması artık son damla olmuştu bence. Çocuklara karşı iyiydi ama çocukların önünde annelerine böyle davranması da zaten çocuklarına karşı ne kadar iyi olursa olsun o da çocukları üzmek demekti. Hep düzelir ümidi ile sürüyor tabiki ve iyiyken iyi olması..Ama dengesiz ruh hali karşı tarafı da yoruyor haliyle..
 
Gözünüzü seveyim, artık harekete geçin.
Şu zavallı tavırları bırakın.
Evlilik böyle bir şey değil, eş olmak bu değil.
26 yıllık kocamla çok tartıştık, üç-beş büyük kavgamız da var, kavgada seslerimiz de yükseldi ama birbirimize hiç hakaret etmedik, çünkü birbirimizi seviyoruz.

Hayat zaten çok kısa, onu da aşağılanıp, hakaret duyarak mı geçirmek istiyorsunuz?
Dünyadaki tek erkek kocanız mı?
Siz sevilmeyi, değer görmeyi, mutlu olmayı hak etmiyor musunuz?
Gençliğinize yazık etmeyin.
 
Dedikleriniz dogru..

bugun gordugum ne ise boyle olacak, belki daha kotu. Cocuk olursa benim tahammulum daha az olacak. Beni destekleyen ve anlayan bir esim de olmayacak. Depresif bir anne cocuguna ne verebilir.

Ben terapi almaya devam edicem, belki karar vermeme yardim eder..

bu zamana kadar herseyi tolere ettigim icin ne yapsa normalmis gibi oldu. Artik hakarette etse ne olmus modunda.
bu iliskide ben cocuk istemiyorum demeye hakkim var o kadar cok sebebim var ki..

Çocuk bakmanın bebek bakmanın zorluğu zaten yaşanmadan anlaşılmıyor. Her açıdan destekleyen eşim ve yakınımda annem var ona rağmen çok yorgun çaresiz zamanlarım bitik anlarım oluyor.
Bir de çocuk yaparsanız zaten kendinizi en az üç sene dibin de dibinde hissedeceksiniz. çocuk biraz büyüyüp sizi ve ilişkinizi gördükçe zaten ne hasarlar miras bırakacaksınız kim bilir. ezilen mutsuz ama gidemeyen korkak bir anne, ağzı küfür dolu empatidrn uzak bencil bir baba. Üstelik sevdiği iki insanın sürekli didişmesini izleyecek. İkisni de sevdiği için arada kalacak. Kendini çok yalnız hissedecek bu kesin.
Ama ne denebilir siz zaten bu yola girmişsiniz.
Hayırlı olsun bile diyemeyeceğim zira bile bile lades bu.
 
Back
X