Nasıl başediyorsunuz?

S

siromi

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
3 Mart 2018
4
3
1
37
Sevgili KK üyeleri sizlerden fikir almak için yeni üye oldum. Öncelikle kısaca kendimi tanıtmak istiyorum.
30 yaşındayım, 4 yıldır evliyim, çocuğum yok, aileme 3 saatlik mesafedeki bir şehirde yaşıyorum, önce buraya atandım sonra da evlendiğim için burada kaldık.
Eşim buralı ama anne/babası da dahil olmak üzere hiçbir yakın akrabası burada değil hepsi kamu personeli olduğu için zamanın da başka yerlere gitmişler ve yerleşmişler. Bizim taraf ise tam tersi tüm ailem amcamlar/teyzemler/hala/dayılar hepsi aynı ilde biz hep bir arada büyüdük tek dışarıda olan benim şu anda..
Benim sıkıntım tam da burada başlıyor.. Ben aile ile bir arada olmayı seven buna ihtiyaç duyan bir insanım, burada sosyal çevremiz var, gelenimiz gidenimiz de olur çok şükür ama ailemin yerini tutmuyor hiçbiri.. ailemi çok özlüyorum onlarla aynı yerde yaşamak istiyorum ancak iş durumundan dolayı mümkün değil..
Şimdi sizlere soruyorum hanımlar: Ailesinden ayrı yerlerde evli olanlar/yaşayanlar ailenizi özlemiyor musunuz/ özlüyorsanız bu durumla nasıl baş ediyorsunuz.. Tecrübeleriniz benim için çok önemli.
 
Hikayemiz çok benzer. Ben de 23 yaşında ailemden 3 saat uzağa taşındım, 27de evlendim. 31’de çocuğum oldu. Ailem ve tüm akrabalarım bir arada. Yaşadığımız şehirde eşimin ailesi var ama pek akraba yok.
Burada arkadaşımız çok. Onlarla görüşüyoruz. Ailemi ben de özlüyorum, bazen onlar geliyor, bazen biz gidiyoruz. Yapılacak daha fazla bir şey yok malesef. İş yüzünden oraya taşınmamıza imkan yok.
Ben çok misafir sevmediğim için benim için sorun olmuyor akrabalar gelmedi diye. 3 saat haftasonu ziyaretleri için makul bir uzaklık. Çocuk olunca zaten vakit kalmıyor.
 
8 sene olacak
Hep "nasıl olsa döneceğim"diye düşünüp motive ettim kendimi
Bu hedef doğrultusunda çabaladım
Doğumdan sonra da dönücem
Az kaldı
Çok az
 
Aklıma bile gelmiyor.

Üniversite içindi ilk ayrılığım, o zamandan bu yana hiç aynı şehirde yaşamadım hala da uzaktayım ve asla aile özlemi yaşamadım, aksine uzak olmayı, kendi seçtiğim zamanlarda görüşmeyi daha çok seviyorum.

Eşim de aynı şekildedir, elbette aileler gidilip ziyaret edilir ama ah özledim dediğini hiç duymadım.

Mesafe iyidir ya seviyorum ben uzaklığı.
 
TurkuaZveMoR .!.:
Hikayemiz çok benzer. Ben de 23 yaşında ailemden 3 saat uzağa taşındım, 27de evlendim. 31’de çocuğum oldu. Ailem ve tüm akrabalarım bir arada. Yaşadığımız şehirde eşimin ailesi var ama pek akraba yok.
Burada arkadaşımız çok. Onlarla görüşüyoruz. Ailemi ben de özlüyorum, bazen onlar geliyor, bazen biz gidiyoruz. Yapılacak daha fazla bir şey yok malesef. İş yüzünden oraya taşınmamıza imkan yok.
Ben çok misafir sevmediğim için benim için sorun olmuyor akrabalar gelmedi diye. 3 saat haftasonu ziyaretleri için makul bir uzaklık. Çocuk olunca zaten vakit kalmıyor.
Genişletmek için tıkla...
TurkuaZveMoR .!.:
Hikayemiz çok benzer. Ben de 23 yaşında ailemden 3 saat uzağa taşındım, 27de evlendim. 31’de çocuğum oldu. Ailem ve tüm akrabalarım bir arada. Yaşadığımız şehirde eşimin ailesi var ama pek akraba yok.
Burada arkadaşımız çok. Onlarla görüşüyoruz. Ailemi ben de özlüyorum, bazen onlar geliyor, bazen biz gidiyoruz. Yapılacak daha fazla bir şey yok malesef. İş yüzünden oraya taşınmamıza imkan yok.
Ben çok misafir sevmediğim için benim için sorun olmuyor akrabalar gelmedi diye. 3 saat haftasonu ziyaretleri için makul bir uzaklık. Çocuk olunca zaten vakit kalmıyor.
Genişletmek için tıkla...
gerçekten çok benziyor hikayemiz.. ayda bir gideriz biz de ama ben akşam gidip onlarla bir çay içiyim sohbet ediyim istiyorum ama şu an imkansız malesef :/
 
siromi .!.:
Sevgili KK üyeleri sizlerden fikir almak için yeni üye oldum. Öncelikle kısaca kendimi tanıtmak istiyorum.
30 yaşındayım, 4 yıldır evliyim, çocuğum yok, aileme 3 saatlik mesafedeki bir şehirde yaşıyorum, önce buraya atandım sonra da evlendiğim için burada kaldık.
Eşim buralı ama anne/babası da dahil olmak üzere hiçbir yakın akrabası burada değil hepsi kamu personeli olduğu için zamanın da başka yerlere gitmişler ve yerleşmişler. Bizim taraf ise tam tersi tüm ailem amcamlar/teyzemler/hala/dayılar hepsi aynı ilde biz hep bir arada büyüdük tek dışarıda olan benim şu anda..
Benim sıkıntım tam da burada başlıyor.. Ben aile ile bir arada olmayı seven buna ihtiyaç duyan bir insanım, burada sosyal çevremiz var, gelenimiz gidenimiz de olur çok şükür ama ailemin yerini tutmuyor hiçbiri.. ailemi çok özlüyorum onlarla aynı yerde yaşamak istiyorum ancak iş durumundan dolayı mümkün değil..
Şimdi sizlere soruyorum hanımlar: Ailesinden ayrı yerlerde evli olanlar/yaşayanlar ailenizi özlemiyor musunuz/ özlüyorsanız bu durumla nasıl baş ediyorsunuz.. Tecrübeleriniz benim için çok önemli.
Genişletmek için tıkla...


Eşimle öğretmeniz. Üniden beri ailelerimizden ayrıyız. Özlüyoruz elbette. Tatillerde yanlarında kalıyoruz. Sene ortasında bize gelip kalıyorlar. Bazen Memlekete mi gitsek tayin isteyip diyoruz. Sonra amaaan her akşam biri çağıracak ayrıca bize gelip giden olacak . Bi de küçük şehir.. ne yapacağız orada sıkılırız deyip vazgeçiyoruz. Hele eşim çok komik. Bizi çağıracaklar gidemeyeceğiz küsecekler diyo en iyisi uzakta kendi aileni kurmak. Bi araba aldık on şey söylediler tatile gideceğiz ne gerek var dediler.. tabi biz zAten karar vermişiz yapıyoruz ama Yakınlarında olsak her Şeye karışılacaklar demek ki
 
Yeni yuva kurduğunuz için artık kendi ailenize alışmalısınız. Bir zamanlar sizin aileniz de bu şekilde kendi ailesinden ayrılmıştı.
Yapacak bir şey yok alışacaksınız. Ben de uzağım, özlediğimde gidiyorum. Bu aralar gebelik durumundan dolayı artık ben gidemiyorum onlar geliyor.
 
siromi .!.:
Sevgili KK üyeleri sizlerden fikir almak için yeni üye oldum. Öncelikle kısaca kendimi tanıtmak istiyorum.
30 yaşındayım, 4 yıldır evliyim, çocuğum yok, aileme 3 saatlik mesafedeki bir şehirde yaşıyorum, önce buraya atandım sonra da evlendiğim için burada kaldık.
Eşim buralı ama anne/babası da dahil olmak üzere hiçbir yakın akrabası burada değil hepsi kamu personeli olduğu için zamanın da başka yerlere gitmişler ve yerleşmişler. Bizim taraf ise tam tersi tüm ailem amcamlar/teyzemler/hala/dayılar hepsi aynı ilde biz hep bir arada büyüdük tek dışarıda olan benim şu anda..
Benim sıkıntım tam da burada başlıyor.. Ben aile ile bir arada olmayı seven buna ihtiyaç duyan bir insanım, burada sosyal çevremiz var, gelenimiz gidenimiz de olur çok şükür ama ailemin yerini tutmuyor hiçbiri.. ailemi çok özlüyorum onlarla aynı yerde yaşamak istiyorum ancak iş durumundan dolayı mümkün değil..
Şimdi sizlere soruyorum hanımlar: Ailesinden ayrı yerlerde evli olanlar/yaşayanlar ailenizi özlemiyor musunuz/ özlüyorsanız bu durumla nasıl baş ediyorsunuz.. Tecrübeleriniz benim için çok önemli.
Genişletmek için tıkla...
Uzaktayım özlemiyorum pek bu eninde sonunda olacak şey zaten ölüm diye bir şey var bu hayatta sağ olsunlarda uzak olsunlar mesafe gidilir, gidilmeyecek yerde değiller ya artık teknoloji gelişti görüntülü falan konuşuyoruz sizde kendinizi böyle yıpratmayın boşuna
 
Valla bak sana hemen benim hikayemden bahsedeyim. Ailem amcam teyzem kuzenler filan hep iç Anadolu’da bir şehirde yaşıyorduk hatta Amcalar babaannemler 20 yıl aile apartmanında oturduk. Ünv yi aynı şehirde kazandım yine bir yere gitmedim. Sonra eşim asker oldu güneydoğu ya bir şehire tayin oldu . Temmuzda evlendik herkesi geride bıraktım ve Güneydoğu ya yerleştik. Eşim gün geldi 15 gün göreve gitti tek başıma kaldım filan. İlk bir ay filan zordu ağladım annemi özledim filan diye . Sonra zaman ilerledi özlüyordum sürekli. Sonra eşim için afrin görevi çıktı inş gitmeyiz vs diye dua ya başladım . Eğer giderlerse Evi kapatıp ailemin yanına gelecektim. Sonra ne yazikki şuan ailemin yanındayım ama çok mutsuzum evimi eşimi öyle özledim ki . Hiç bir şekilde aile evlendikten sonra mutluluk vermiyor emin ol o yüzden üzülme. Döndükten sonra özleyeceğimi düşünüyorum eşimde bende uzakta cidden çok mutluymuşuz
 
tuce_tuce .!.:
Valla bak sana hemen benim hikayemden bahsedeyim. Ailem amcam teyzem kuzenler filan hep iç Anadolu’da bir şehirde yaşıyorduk hatta Amcalar babaannemler 20 yıl aile apartmanında oturduk. Ünv yi aynı şehirde kazandım yine bir yere gitmedim. Sonra eşim asker oldu güneydoğu ya bir şehire tayin oldu . Temmuzda evlendik herkesi geride bıraktım ve Güneydoğu ya yerleştik. Eşim gün geldi 15 gün göreve gitti tek başıma kaldım filan. İlk bir ay filan zordu ağladım annemi özledim filan diye . Sonra zaman ilerledi özlüyordum sürekli. Sonra eşim için afrin görevi çıktı inş gitmeyiz vs diye dua ya başladım . Eğer giderlerse Evi kapatıp ailemin yanına gelecektim. Sonra ne yazikki şuan ailemin yanındayım ama çok mutsuzum evimi eşimi öyle özledim ki . Hiç bir şekilde aile evlendikten sonra mutluluk vermiyor emin ol o yüzden üzülme. Döndükten sonra özleyeceğimi düşünüyorum eşimde bende uzakta cidden çok mutluymuşuz
Genişletmek için tıkla...
Sağlıcakla eşinize kavuşun inşallah...En Büyük TÜRKİYEEn Büyük TÜRKİYE
 
siromi .!.:
Sevgili KK üyeleri sizlerden fikir almak için yeni üye oldum. Öncelikle kısaca kendimi tanıtmak istiyorum.
30 yaşındayım, 4 yıldır evliyim, çocuğum yok, aileme 3 saatlik mesafedeki bir şehirde yaşıyorum, önce buraya atandım sonra da evlendiğim için burada kaldık.
Eşim buralı ama anne/babası da dahil olmak üzere hiçbir yakın akrabası burada değil hepsi kamu personeli olduğu için zamanın da başka yerlere gitmişler ve yerleşmişler. Bizim taraf ise tam tersi tüm ailem amcamlar/teyzemler/hala/dayılar hepsi aynı ilde biz hep bir arada büyüdük tek dışarıda olan benim şu anda..
Benim sıkıntım tam da burada başlıyor.. Ben aile ile bir arada olmayı seven buna ihtiyaç duyan bir insanım, burada sosyal çevremiz var, gelenimiz gidenimiz de olur çok şükür ama ailemin yerini tutmuyor hiçbiri.. ailemi çok özlüyorum onlarla aynı yerde yaşamak istiyorum ancak iş durumundan dolayı mümkün değil..
Şimdi sizlere soruyorum hanımlar: Ailesinden ayrı yerlerde evli olanlar/yaşayanlar ailenizi özlemiyor musunuz/ özlüyorsanız bu durumla nasıl baş ediyorsunuz.. Tecrübeleriniz benim için çok önemli.
Genişletmek için tıkla...
Canım geldim burdayım. Ben varım işim dolayısı ile ayrıldım ama alışana kadar öldüm öldüm dirildim. Ama şu an dönmek istemem gibi hissediyorum. Burda da oldu bir ailem
 
tuce_tuce .!.:
Valla bak sana hemen benim hikayemden bahsedeyim. Ailem amcam teyzem kuzenler filan hep iç Anadolu’da bir şehirde yaşıyorduk hatta Amcalar babaannemler 20 yıl aile apartmanında oturduk. Ünv yi aynı şehirde kazandım yine bir yere gitmedim. Sonra eşim asker oldu güneydoğu ya bir şehire tayin oldu . Temmuzda evlendik herkesi geride bıraktım ve Güneydoğu ya yerleştik. Eşim gün geldi 15 gün göreve gitti tek başıma kaldım filan. İlk bir ay filan zordu ağladım annemi özledim filan diye . Sonra zaman ilerledi özlüyordum sürekli. Sonra eşim için afrin görevi çıktı inş gitmeyiz vs diye dua ya başladım . Eğer giderlerse Evi kapatıp ailemin yanına gelecektim. Sonra ne yazikki şuan ailemin yanındayım ama çok mutsuzum evimi eşimi öyle özledim ki . Hiç bir şekilde aile evlendikten sonra mutluluk vermiyor emin ol o yüzden üzülme. Döndükten sonra özleyeceğimi düşünüyorum eşimde bende uzakta cidden çok mutluymuşuz
Genişletmek için tıkla...
tez vakitte sağ salim gelsin inşallah eşiniz
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Başka şehir ya da boşanma akıl verin
2
Yorumlar
31
Görüntüleme
1K
takikgirl
T
D
Maddi sıkıntılar ve eşimin kayınvalideme taşınma isteği
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
6K
Acelya A
Acelya A
Yettiner
  • Kilitli
Gelini hiç sevmeyen bir GÖRÜMCEYİMM. Sebeplerini yazıyorum sizce haklı mıyım ve neler yapılabilir?
13 14 15
Yorumlar
281
Görüntüleme
9K
Mune
Mune
I
Kumar yüzünden Boşanmak isteyen ve boşanan kadınlar
3 4 5
Yorumlar
82
Görüntüleme
6K
dewi
D
Kelebekhayati
Hiç evlenemeyecekmis hissi?
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
6K
Masmavi85
M
Back
X