• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nasıl bir nesil yetişiyor?

Konu sahibi de zaten özleştiri yapıyor.Yetiştirenlere atıfta bulunuyor,değişmeliyiz diyor ama siz daha ilk yorumda kimin nasıl yetiştirdiği sizi ilgilendirmez ,siz iyi yetştirin o zaman diye garip bir tepki veriyorsunuz.Şimdi de değişime kendimizden başlamalıyız diyorsunuz.

Tahammülsüz ebeveyn sendromu maalesef... dinlemiyoruz, anlamaya çalışmıyoruz... varsa yoksa muhalif olalım... ne güzel demişsiniz de... anlayan zaten başlıyor değişime, anlamayan da egosunda çırpınıyor...
 
Bencede çok haklisiniz.bende bir anne olarak istemeden de olsa benim olmadi onun olsun ben yapamadim o yapsin modundayim malesef ama şöyle bir durum var bunu düzeltmeye calisiyorum ve cok şükür ki benim kizim 3 yaşında ama tutturan bir çocuk değil heralde sansliyim bu yönden :) inşallah kizimin ilerki okul yillarinda sizin gibi anlayisli öğretmeni olur.çünkü öğretmeninde iyi olmasi çocuğun tüm hayatini etkileyen bir durum.
 
Bence de bu nesil muhabbeti hep vardı bizim ortaokul berbatti mesela ders islenmezdi.Bugun veli toplantısında bizim öğretmen de diyor ki çocuklar çok konuşuyor.Bizim başımız konuşmayan düşünmeyen nesilden yanmadi mi bırak konuşsunlar sorgulasinlar...

Biz buyuklerin yuzune konusmaz arkalarindan saydirirdik, simdikiler tak tak soyluyor.
Biz mervelerde kalicaz diye alemlere akardik, simdikiler direkt alemlere akicam diyip cikiyor. En azindan daha durustler :olamaz:
Ki ben yasadigim sehrin en iyi anadolu lisesinde okudum, otlu sigarasindan, hapina kadar her turlu pislik donuyordu, tabi o zamanlar sosyal medya olmadigi icin, yasananlar bu kadar ifsa olmuyordu.
 
Şimdiki anneler okul konusunda daha bilinçli ama. Bizimkiler eğitim hayatımızı karartan öğretmenlere emanet ettiler bizleri. Ben de mesela iyi bir okul buldum bir sonraki sene oğlum İlkokula başlayacak. Çok beğendiğim o okulun yanına taşınmak için evimizi satıyoruz. Geçmişteki ebeveynler gayet ilgisizdi. Yeni nesil şımarık ancak konuşabilen, düşünebilen ve özgüveni yüksek bir nesil. Bunda bir kötülük yok bence.
 
Heee yine bir kadin var oda 35 yasinda 2 cocugu var biri 8 digeride 7 yasinda herhalde ilkokula gidiyorlar kadin yine ayni sekilde maddi imkani olan bir kadin kocasi bilinen birisi mesela,evde yogurt mayaliyor kahvalti hazırlıyor cocuklarin okul gösterisine gidiyor. Tatile cocuklarla gidiyor. Kocadan boşanmış bu arada
Cafeye mafeye gidiyor oda çok şık ayni zamanda fit bir anne :) cocuklarda yaninda. Cocuklar gördüğüm kadariyla yamyam ve yaramaz 2 side erkek cok sevimliler. Ama annelerine vuruyorlardi bir snapte. Gece uyuyorlar odalarindan foto cekiyor. Cocuklarina düşkün bir tip gibi duruyor. Okul esyalarini falan aliyor 2sine de ayni canta ayni su matarasi vs herkesin huyu suyu farkli mesela bir cocugun annesine tekme atmasi acayip birsey bence ama iste yeni nesil oluyor sanirim onlarda oda oyle birisi gülüyordu snapte
 
Esim biz yasamadik onlar yasasin gozuyle bakiyor. Bense okuyorum okuyorum ,bakiyorum kitapta yazan her seyi uygulayamiyorum. Ya dedim annem bizimle bu kadar ilgilenmedi gayet normal bir insanim.
Tabiki hala okuyorum ama abartmiyorum. Her dedigini yapmam . Yemek cesidi koyarim , yemezse kendi tercihi ( esim uzulur, ac kaldi diye ) .ac birakmiyorumki.

Surekli bir sey istiyor kizim , ama ben her dedigini alamamki ,imkanimda yetmez.
Ama daha istemeden alanlar var . Dediginiz gibi acikmadan yedirenler.

Sunu anladim cocuk yetistirmek cok zor.
 
Çok haklısın sizin gibi düşünüyorum ama olmuyo eşler de destek olmalı benim hayır dediğime o evet diyo çocukda onu seçiyo ben kötü anne ilan ediliyorum
Ağlamasın diye her istediğini yapar babası yeterki gülsün onlar için çalışıyomuş aöa ağlamayla elde etmeye alışıyolar var mı yokmu bilmiyolar çabalama yok hemen ulaşıyolar hedefe sonuç hevesleri hemen geçiyo çünkü bi değeri kalmıyo oysaki onun için çabalasa biriktirse kıymetli olcak ama gelde babaya anlat

Herkes evladının iyiliği için yağıyo ama işte ne yavrusunu severken boğarmış mı bi laf vardı o misali işte
 
Ben de henüz bir anne değilim. Büyük konuşmak veya şahsen birilerini eleştirmek ne haddim ne de niyetim. Fakat söylediğiniz şeyi çok iyi anlıyorum.
İki tane yeğenim var. Ayrıca eşimin kendinden yaşça çok küçük kardeşleri var.
Ev bulamama sorunu yüzünden neredeyse 8 ay onun ailesiyle yaşadık düğünden sonra.
İnanın artık kayınvalideme acıdım.
Dur dendiğinde durmayan, sürekli istekleri olan, aralıksız şikayet eden ve asla mutlu olmayan çocuklar yetişiyor çünkü.
Şöyle de bir sıkıntı var, çocuklar aslında çok akıllı, çok sevecen ve istediklerinde gayet uysal çocuklar. Fakat annelerini hiç umursamıyorlar. Yani onlara karşı disiplini hiç yok, söz geçiremiyor. Halbuki ben bi konuda onlara kızınca çoğu zaman hatalarını kabul edip susuyorlar.
Buna karşılık annelerini parmaklarına dolamışlar. Biri sürekli kendini acındırarak istediğini yaptırıyor, biri babasının biricik prensesi olduğu için, diğeri de aralıksız ağlayarak .
Mesela çocuk derste uyuyakaldığı için öğretmeni defterine not yazmış ve uyarmış. Çocuk bunu ağlayarak gösteriyor ve yarın okula gitmeyeceğim, bana kızdı falan diye diretiyor. Bağırdı veya çok kötü bi şey mi söyledi diyorum hayır diyor. O zaman bu uyarıyı hak etmişsin diyorum. Kayınvalidem ''olsun, biz yarın gidip şu öğretmenle bir konuşalım. Bu çocuk daha küçük, bu kadar sert davranması gerekmiyor" dedi. Ben yüksek lisans yaparken 20 yaşında aynı sebepten öğretmenden uyarı yedim, suçlu olduğum için sustum. O yüzden bu konuda çocuğu pışpışlama, asla suçunu kabul etmez dedim. Buna bile bozuldu çünkü çocuğuna haksızlık yapıldığını düşünüyor.
Halbuki eşim ve benimle yaşıt olan görümcem çok daha ağır şartlarda büyümüş ve onlara karşı asla böyle toleranslı olmamış anneleri.
Bi anne bile yıllar içinde böyle değişebiliyor ise, çocukların böyle olması normal değil mi ?
 
:KK9::KK9: hem fikirim konu sahibi ama işte evlat diyola:işsiz:

Bende evlat diyorum hepsine her öğrencim evladım benim :(

Hocam çok doğru bir konuya değinmişsiniz eklemek istediğim birşey var evet şu an ki nesil dediginiz gibi. Bir sonraki nesil daha fena olacak ben bunu düşünüyorum şimdi baby showerlar özel konsept doğum günleri yapılan çocukları çok değil 4 - 5 sene sonra okul sıralarında göreceğiz. Çok değişik bir nesil geliyor karşımıza

Çok değişik bir nesil geliyor evet ama anne baba olarak yeni ebeveyn nesli olarak değişik bir nesil :D

Benimde kizim var 14 aylik ayrica tup bebek yontemiyle hamile kaldim ama hic oyle bir derdim olmadi..bende kiziyorum simdiki nesile onlar cocuklarina iyilik degil kotuluk yapiyorlar farkinda degiller..herkezin çocugu kiymetli ama bu yetiştirme tarzi bence cok yanlis.
Bizde cocuk olduk ama biz boyle degildik yaik simdiki nesile gercekten aciyorum

Aynen öyle biz de çocuk olduk ve şuan yapılanlar bize yapılmadı diye ölmedik depresyondan çok şükür

Bencede çok haklisiniz.bende bir anne olarak istemeden de olsa benim olmadi onun olsun ben yapamadim o yapsin modundayim malesef ama şöyle bir durum var bunu düzeltmeye calisiyorum ve cok şükür ki benim kizim 3 yaşında ama tutturan bir çocuk değil heralde sansliyim bu yönden :) inşallah kizimin ilerki okul yillarinda sizin gibi anlayisli öğretmeni olur.çünkü öğretmeninde iyi olmasi çocuğun tüm hayatini etkileyen bir durum.

Teşekkür ederim çok sağolun :)
 
Öncelikle herkese merhaba bayanlar ve özellikle sevgili anneler

Ben bir öğretmenim. Malum okullar yeni açıldı. Okulların da açılması değil aslında yeni yetişen nesili yetiştiren biz anneler (şuan burda olmasa da babalar) sizlere bir sorum bir sorunum var benim.

Bir çok konu okudum burada yıllardır. Çocuğum şöyle, çocuğum şöyle, çocuğumun okulu, çocuğumun kursu, çocuğumun öğretmeni, çocuğumun .............. diye devam eden. Kendi çocukluğumuzu düşünüyorum da bizler bu kadar el üstünde büyümedik. Elbette ki anne babalarımız severdi bizleri ama bizlerden sonra gelen kuşak yani bizim çocuklarımızı bizler şımartıyoruz.

Katıldığım bir seminer de ünlü bir konuşmacı demişti ki eğitim sırasında "O üşümeden giydirilen, acıkmadan yedirilen, o düşünmeden onun adına düşünülen bir nesil yetişiyor". Gerçekten de öyle olduğunu görüyorum. Çocuklarımızı düşünmek adı altında sıkmaya başlıyoruz sanki. Onunla ilgili bir durumda ondan fazla çaba sarf ediyoruz. O çabayı çocuklar sarf etmeli bizler değil. Yarın öbür gün kaybımızı yaşadıklarında hayatla baş etmeyi öğrenmeliler. Yani kısacası onları düşünelim ama bunun bir sınırı olsun istiyorum .

Yani diyorum ki onlar acıkmadan yedirmeyin bırakın acıksınlar açım desinler farına varsınlar. Üşüdüklerini bilsinler. Düşünmeyi öğrensinler.

Sizlerin yorumlarını bekliyorum. Teşekkürler
Aynen kardeşim katılıyorum sözlerine fazla özverici olmak saygıyı sevgi,yide bitiren bir davranış biçimi belkide sevdiğimizi hep göstermeden bazende hak ettikçe sevdiğimizi göstermeliyiz ancak ozamanlar değerini daha iyi anlayacaklar
 
Bende su yok mesela.. bende olmadi cocuklarimda hersey olsun! Gosteris meraklisi degilim belki ondandir. Tam tersi varsada elimde yokluguda bilsin istiyorum. Herseyin varligi olmaz yokluguda olur. Kucukken yoklukta gordum varlikta gordum sukurler olsun. Calisip ilk telefonumu kendim almistim mesela:)) kucuktum o zaman..gene ilk arabami kendim aldim.herkes yaz mevsiminde tatil yaparken ben gittim calistim. Belkide guclu yanlarimi o zamanlara borcluyumdur. Benim oglum iphone x istiyo simdiden mesela.. Istiyorumki simarik olmasinlar saygili olsunlar.. pisirik saygisiz degil ozguveni yerinde saygili ve fikirlerini dile getirebilen bireyler olsunlar. Tam nasil yapilir onuda bilmiyorum, tek bildigim elimden gelenin fazlasini yaptigimdir
 
Son düzenleme:
Ya bu simartmanin bir diğer sebebi de, ailelerin kendilerini ve cocuklarini bir anlamda pazarlama istekleri. Biraz kaba oldu farkindayim ancak ben bunu gercekten böyle goruyorum. Herkes en iyi anne olma derdinde, hem de en bakımlı anne, hem de en sosyal anne, hem de herseyin en yenisinden haberi olan anne .bununla birlikte anneler kendi mukemmelliklerini tamamlamak için önce kocalarıni sekilden sekile sokuyorlar(ya bu gözler ne kocalar gördü), çocuk olduktan sonra da çocuklarını. Çünkü en akilli cocuk onda, en iyi giyinen en stylish cocuk onda, en iyi yuzen cocuk onda, en erken yabanci dil konusmaya baslayan cocuk onda.boylece kendi mukemmelligini tamamliyor anne. Ve evet, ben bunu bir pazarlama bir begeni gosterisi olarak görüyorum
Ancak dikkat edin, en saygili cocuk benim çocuğum demiyor kimse. Oglan kitap okumayi çok seviyor diyen bir anne duymayali yıllar oldu. Ya da bizimki de şu yeni dogan kediye mama götürüyor her gun diyen biri. Cunku cocuga kesiti gostermiyoruz. İpadiyle 2926329 tane cocugun yaptığı gibi oyun oynamasini bisey sanıyoruz
Biz annelerin önce kendimize olan saygimizj kazanmamiz lazım. En son okudugumuz kitabi dusunmemiz, bir sporla ilgilenmemiz, gunceli taki etmemiz lazım. Lazim ki kendimizi de cocuklarimizi da birer begeni aracı olmaktan çıkaralım
İns çok dagitmamisimdir konuyu.
İyi ki acmissiniz bu konuyu
 
Zamanımızda çocuk yetiştirmek zor.
Her bilgi ulaşılır ve her kafadan bir ses çıkıyor.
Herkes bir ekol anlatıyor,
Çocuğu için en iyisi olsun isteyen ebeveynler bir oraya bir buraya savrulup ne yapacaklarını şaşırmış bir vaziyetteler.
Öte yandan bir guruh var ki,onlar da amaaaaannnnnn biz böyle mi yetiştik noldu sanki? Bizim zamanımızda çocuk psikolojisi mi vardı? Diye kendini rahatlatıyor...
Önemli olan arayı bulmak, dengeyi kurmak.
Çocuğun ihtiyaçlarını duyumsamasına fırsat vermek önemli. Evet acıkınca yesin, uykusu gelince uyusun vs. Öte yandan çocuk için iyiyi kötüyü biraz da anne bilir...
Oğluma bıraksam 12 de Uyur. Şimdi o ihtiyacını duyumsayacak diye ona zararlı bir şeyi yapmasına izin veremem.
Öte yandan her mont giyerken diretir, montsuz çıkarırım sokağa, hatta eli ile etrafta soğuk metal var ise tutmasını sağlarım, kar varsa hatta kar... üşür ve montunu ister.
Oyuncaklarından sıkılıp yenilerini istemesin diye dönüşümlü oyuncak kullandırırım. Bazen kıymetini bilsin diye tüm oyuncaklarını kaldırırım vs... yani demen o ki her ebeveyn kendine özel, çünkü her çocuk kendine özel...
Yeni nesilden bu şekilde umudu kesmek anlamsız, yetiştiren de biziz degil mi :)
 
Yazmadan geçemedim konu sahibi çok ama çok haklısınız. Bir arkadaşım anlatti. Geçen bir eve gittmişler yeni tanistiklari bir aile... evde 5 çocuk varmiş. Birde arkadasimin 2 yasindaki oglu..

5 çocuk yerlerinden kalkmamişlar arkadaşimgil gidene kadar. Arkadadsimin oglunun da kirip dokmedigi karistirmadigi yer kalmamiş...

Rezil oldum resmen sorun cocugumda degil bendeymis ben boyle olmasina izin vermişim dedi o 5 çocugun da yaşlari buyuk flaan degil 1-7 yaş arası...
Bir tanidigimda 13 yasindaki kizinin yemegini kendisi yediriyor hala...! Okula goturup getiriyor. Her sabah kalkip kahvaltisini hazirliyor .
Oglen okuluna yemek goturuyor.
Geceden kitaplarini hazirliyor.
Yatagini aciyor.
Meyvesini soyup veriyor
Sutunu iciriyor.
Uyutuyor.

Ben 26 yasindayim. Beni 5.sinifta rahatsiz eden bir cocuk vardi ( surekli benim yanimda gezer bana laf atardi. Saçimi ceker tokat atardi.. Çantami sirtimdan alip yere firlatirdi.. Tükürürdü... ) anneme soylemistim orali olmamişti.. Ya da benim nssil cozecegimi merak etti bilemiyorum.

Bu cocuga baya bir sabrettim. Birgun bunu bir dövmüşüm tekme tokat daha 5.sinifa gidiyorum. O da 7.sinifa gidiyordu. Ogretmenim cagirdi beni neden yaptigimi sordu. Bende ogretmene beni yapmak zorundsabirakti bunu ben istemedim ben sadece kendimi savundum dedim. Ogretmen bana bakip aferin dedi. Ama bir kiz oldugum icin.. Kendimi savundugum icin.

O gunden sonra cocuk bana yaklasamadi her yaklastiginda cevabini aldi. Bu dovme olayinda asla övünmüyorum ama inanin bana baska cagre birakmadi. Beni hic rahat birakmazdi..

Sonra durumu annem ogrendi. Beni yavaş yavaş salmaya başladi. Salmak derken tek basima markete gitmeye , yuruyus yapmaya , bsiklet surmeye kendi kararlarimi kendim vermeye. Komsunun kizinda kalmaya. Uzak parka izin vermeye..

Çnku ben kendim basarabilmis savunmami yapmiştim. O gun annem cozseydi o işi. Belki ömrum boyunca o cesareti bulamayacaktim. Iste yeni nesil anneler cocuklarina guvenmeyi ogrenmeli, sorumluluk vermeli, sorunlari tek basina cozmeyi ogretmeli... Sinavdan neden 100 degilde 95 aldin diye kizmamali.

Lisedeyken okulda dersime giren tüm ogretmenler ve idareyle tek basima savaştim. Savaştim diyorum çunku cok haksizliga ugradim. Bir kere anneme babama gidip bana boyle yaptilar demedim. Ve galip cikan ben oldum. Ogretmenlerim tek tek gelip benden özur dilediler. Bunun icinde övunmuyorum asla haksizliga ugrayip butun herkese ispat etmiştim. Annem babam cok sonra ogrendiler.

Ben bu hayatta hala var olabiliyorsam. Hala kendi sorunlarimi kendim cözebiliyorsam. Kimseye bagli degilsem. Tek basima kendime yetebiliyorsam. Kucukken herseyi kendim hallettigimden kaynaklidir. Umarim kendim gibi bir cocuk yetiştirmeyi allah nasip eder. Herkesin cocuk yetistirme tarzi kendine bunlar da benim düsüncelerim..
 
Henuz anne degilim cocuk yetistirme konusunda deneyimim yok. Ancak kesinlikle elinde tabak kasikla bebesinin pesinde kosan “cocugum hic bir sey yemiyor” diye dertlenen annelerden olmayacam.
Adsadas çocuğun olunca gel bacım. :) benim oğlanı aç bırak istemez o kadar iştahsız bir çocuk ki. Ben de şöyle anne olacağım böyle anne olacağım diyordum ama annelik serüvenimde anladım ki çocuk dediğin kitaplarda yazdığı gibi yetişmiyormuş. Her çocuğun kendine has özelliği varmış ve ona göre davranmak gerekebiliyormuş. Bu sefer noldu biliyor musunuz yapamadığım, mecbur kalıp yapmam dediğim şeyleri yaptığımda üzerimde büyük bi baskı hissettim. Hiçbir şeyi beceremiyorum baskısı. Sonuç: Ben mutsuz, çocuğum mutsuz.
 
Ben işte tam bu bahsettiğiniz annelerdenim:( acıkmadan yedirmeye,üşümeden giydirmeye çalışıyordum. Elimde olsa onun yerine yerim,içerim,giyinirim o yorulmasın yani. Hayatlarına da oldukça müdahilim. Nerdeyse arkadaşlarıyla ben oynayacağım. Oyunlarına bile müdahale ediyorum yeri geliyor çünkü çocuğuma haksızlık yapılıyor. Bende onu koruyorum. Çok büyük yanlış biliyorum. Üstelik yabancı bir ülkedeyim. Herkes çocuğunu birey olarak yetiştirirken ben gölge gibi arkalarındayım :( Şu ana kadar çocuklarımın üzerinde çok büyük kötü etkisini görmedim yaptığım anneliğin. Ama eminim ileride canları çok acıyacak :( hep yanlarında olup onları sarıp sarmalayamayacağım ne yazıkki
 
Merhaba Hocam:) hocam demek cok keyifli. Burada sizi ankayacak cok insan olduğunu sanmıyorum cevapları gördğm çünkğ. Sizi ilgilendirmez, söylemekle değişmez falan diyenler olmuş:)
Sizinle o kadar aynı fikirdeyim ki ancak bu kadar aynı fikirde olabilirdim:) kesinlikle çocuklara karşı çok yanlış tutumlar içinde bence de ebeveynler. çocuklar açlıktan ölmez soğuktan donmaz ağlamaktan da bi şey olmaz.etrafımdaki annelere bakınca hayret ediyorum.evime çocuklu arkafaşlarım geliyor.çocuğu kumandayı fırlatıyor kıracak neredeyse, dur yapma diyen yok.bi şeyler yesin diye eline zorla yiyecek tutusturup yğrğye yğrüye yemesine izin veren çok. Vs. Vs.
 
Şöyle bir devirde tabiki çocugumu sürekli takipte olacağım.
Bakiniz annelik ic gudusu var.
Annelerin cogu hisseder.
Mesela ben oglumun neyi nezaman isteyecegini, o an hazirlayip verdigimde yiyecegini, usudugunde bazen soylemedigini(belki umursamiyor o an kendide) anlayabiliyorum.

Her cocugun fitrati ayridir.

Ben tabiki surekli cocugumu kontrol edecegim.
Su an cocugum 13 yasinda ve ozel ders aliyor.
Ben bu cocugu derse taksiyle yollamaya cesaret edemiyorum mesela.
Kendim bizzat gidip elimle birakacagim.

Neden?
Çünku ortam kötü.
Neden?
insanlara guvenmiyorum.
Neden?
Tv. izliyoruz cocuk haberlerini.

Evet cocugumun ödev kontrollerinide yapiyorum.
Evet birlikde de ödev yapiyoruz.
Evet o istemeden meyvesini, sutunu vs. veriyorum.

Hic de eksisini gormedim.
Aksine bize cok saygili, okulunu ögretmenlerini cok seven mutlu bir cocuk.
 
Bende su yok mesela.. bende olmadi cocuklarimda hersey olsun! Gosteris meraklisi degilim belki ondandir. Tam tersi varsada elimde yokluguda bilsin istiyorum. Herseyin varligi olmaz yokluguda olur. Kucukken yoklukta gordum varlikta gordum sukurler olsun. Calisip ilk telefonumu kendim almistim mesela:)) kucuktum o zaman..gene ilk arabami kendim aldim.herkes yaz mevsiminde tatil yaparken ben gittim calistim. Belkide guclu yanlarimi o zamanlara borcluyumdur. Benim oglum iphone x istiyo simdiden mesela.. Istiyorumki simarik olmasinlar saygili olsunlar.. pisirik saygisiz degil ozguveni yerinde saygili ve fikirlerini dile getirebilen bireyler olsunlar. Tam nasil yapilir onuda bilmiyorum, tek bildigim elimden gelenin fazlasini yaptigimdir
Örnek Annesiniz bilinçli ne kadar duyarlı hemde tutarlısınız aklı bir karış havada değilsiniz tam tersine ayakları sağlam yere basan özgüveni olan Annesiniz tebrik ederim :KK68:
 
Back
X