Nasıl kendinden emin, saygın bir kadın olurum? nasıl başarıyorsunuz?

Merhaba,

İktidar diye bir kitap var, yönetici olan herkesin okuması gereken bir kitap bence. Kesinlikle okumalısınız.
Ayrıca güler yüzlü olmanızdan kaynaklandığını düşünmüyorum bu tavırların. Üniversite'den mezun olduğumdan beri hep yönetici olarak çalıştım. Daha 25 yaşında iken 30 kişilik bir ekibi yönetiyordum. Hiç bir zaman kimseyi ezmedim, kimseyi hor görmedim. Ben işimi tatlı dille yaptıran biriyimdir. Ha bazen arada laubali tipler çıkmıyor mu, çıkıyor tabii. Ama onlara da ona göre davranıyorum. Özellikle sana bağlı olan kişileri iyi analiz et. Bazı insanlara tatlı dille iş yaptırırsın, bazı insanlar ise bundan anlamaz sert dille iş yaptırırsın. Bazı insan övülmek, pohpohlanmak ister, bazı insan da sürekli azar işitmek. Şuan çalıştığım yerde bir çok kademeden insan idare ediyorum. Mesela bir mühendisim var azar işitmesi lazım iş yapması için, ama bir kaç ustam var hayatta bağırıp çağıramazsın ya da sert davranamazsın. O şekilde iş çıkmaz ellerinden, sen de mağdur olursun yönetici olarak. Onlara da aslansın sen ustam, bunu yapsan yapsan sen yaparsın diye gazlarım :)

Diğer bir taraftan da her daim bakımlı olun. Şık giyinin, paspal olmayın. Çalıştığınız bölümü bilmiyorum ama mesela ben Endüstri mühendisiyim, o sebeple çıtı pıtı giyinmiyorum. Çıtı pıtı giyinsem hiç kaale alınmam mesela ama öyle paspal da giyinmiyorum. Pantolon, gömlek veya bluz, düz ayakkabı ama bakımlı.

Çok mesafeli değil, ama laubali de değilimdir. Her işi de yaparım. Mesela çaycı ablanın servisi geç kalıyor, ben araç ile geldiğim için erken geliyorum. İdari katın mutfağındaki çayı da demlerim, bina çok katlı olduğu için çaycı ablaya bana kahve koyar mısın abla ben gelip alırım derim ve kahvemi gider kendim alırım. Yeri gelir ekibimdeki mühendislerime kahve de yaparım çaycı abla izinde ise. Ne ekibimdeki insanlardan saygısızlık gördüm ne de diğer bölümdeki arkadaşlardan. Ekibimdeki herkes de benim ekibimde oldukları için çok memnun olduklarını söylüyorlarmış, yüzüme de söylerler sağ olsunlar. Ama şu var konu iş olunca gerektiğinde sert de olurum. İş istediğim gibi olmadı mı, bunun burasını düzeltelim X Bey derim. Ya da diğer bölüm sorumluları ile bir konuda ters mi düştüm (ki normal hayatta çoğu ile çok samimiyimdir) bundan sonra bunu bu şekilde yapın lütfen derim.

Gerekli yerde gerekli tavrı koyamadığınız için olabilir sanıyorum bu durum. Ama en önemli sebep de kendinize olan güveniniz. Kendinize güvenin. En önemli nokta o. İş konusunda öz güveni doruklarda olan bir insanımdır, bu sebeple bu zamana kadar söz geçiremediğim hiç kimse olmadı iş hayatında... Ha tabii bunu özel hayata uygulayamıyorum orası ayrı bir durum :olamaz:

Ben yazdım sandım 🤗 bende bı inşaat şirketinin mali işler kısmında yönetim kismindayim Aynı şekilde düşünüyorum ve bu sekilde çalışmak hem bana hem karşı taraftaki kişiye verim oluyor İşin tamamlanmasının öncelik geldiği net bir tavır mutlaka gerekli, bende sabah ofiste çayı koyar masalardan bardakları toplarım yada santiyedeki mühendisi dikte etmek, ustayı da gerçekten pohpohlamak gerekiyor sanırım buna yakın üretim çalışmaları için tüm çalışanlar aynı yapida.. Benim bir tek koordine edemediğim kişi yönetici asistanlıydi.. direkt bana bağlı değildi ama laubali tavrıni ve rahatlığını çözemedim bazı insanlar da ne yaparsan yap çözüm olmuyor galiba..
 
Kimseye güler yüz yok mesafeli ol Bırak karşındaki senin karşında ezilsin . İş ortamında sert otoriter olmak gerekiyor mesleğin neydi bu arada :) az çook insanları tanımışsındır nabza göre şerbet . Biri bir şey mi diyor anında şak cevabını ver çekinme kır geç dimdik dur
İlave olaraktan şunu diyeyim:) YouTube'dan Haluk Tatar ın videolarını izle önerdiği kitapları oku şiddetle tavsiye ederim 🌹
 
bugün herkese kahve yapmış bana yapmamış. arada böyle bazılarını atlıyor. bende gittim şakayla karışık biraz yükses bi ses tonuyla 'abla aşk olsun herkese kahve yapmışsın bana yapmadın' deedim . ay unuttum da dur 2 dk bekle ben şimdi yemek yapmaya başlıycam al da götür diyo. o an salak gibi de oyalandım orda. zaten hemen yapar düşüncesiyle. oysa işim gücüm var yani, yapıp getirsin öyle yemeğini yapmaya başlasın değil mi? ben mi çok alıngan düşünüyorum, yoksa ortada varolan bir anormallik mi var çözemiyorum ya
Çaycı sizi güleryüzlü, zarif, kibar gördüğü için tepki vereceğinizi düşünmediği için isteğinizi ertelemiş ve önce kendi işini halletmiş. Tepkileri ayarında veremediğinizi düşündüm ben verdiğiniz örnekte. Yani dozu ayarlayamiyorsunuz. Yine kibar olacağım kırmayacagim kafasından geliyor bu. Demek ki çaycıya şakayla karışık tepki göstermek yerine artık şaka olmadan direkt tepki göstermeniz gerekiyor. Tabi bu bir kahve için kavga çıkartma değil de artık şakalaşmanın kalkması gerekiyor. Çaycının size nazı geçiyor resmen. Yani şaka yapıp aşk olsun demek yerine "abla benim kahvemi unutmuşsun, masama bekliyorum" diyip daha fazla polemiğe, diyaloğa girmeden yerinize geçmek daha doğru. Kahvemi unutmuşsun, bekliyorum. Bitti. Gerisini o düşünsün. Siz başında beklemeyin.
Bir de diğer verdiginiz örnekte "yapabilir misin" lafını unutun bence. Aşırı kibarlıktan kaybediyorsunuz. Bunun böyle yapılmasını istiyorum, bunun böyle yapılması gerekiyor tarzında konuşmaya alıştırın kendinizi. En kibar hali, bunu şöyle yapar mısın olsun. Soru şeklinde değil tabi kibar bir emir tarzında. Yapabilir misin=lütfeder misin gibi bir sey oluyor.
 
Bu konunun çok fazla değişkeni var ancak 2 açıdan değerlendireceğim
Öncelikle benim amirlerimle olan ilişkilerimi düşündüm, kamuda çalışıyorum üstüm olan herkese saygili davranmak durumundayım zaten. Fakat kişinin öncelikle insanlara karşı davranışlarına bakarım, üst olduğunu belli edebilir konuşurken ama ezerek değil, karşısındakini küçümseyerek ya da tehditvari değil. Sevdiğim ve saydığım insanlar ilk önce iş bilgisine saygi duyduğum sonra da astlarina davranışlarına dikkat ettiğim kişiler. Fakat hoslanmadigim kişilere karşı da saygısız davranamam.
İkincisi işyerinde ustlerimin, esitlerimin ve astlarin bana davranislari. Yapı olarak sert görünüşlü ve soğuk birisiyimdir. Benimle oturup samimi bir ortamda sohbet etmedikçe insanlar genelde çekinir benden. Ancak astlarimla çok senli benli olmam. Esitlerim haricinde herkesle hanım ve bey diye konuşurum bana da ismimle hitap edilmesine izin vermem. Dedikodu yapmam, herkesle samimi olmaya calismam, iş için konuştuğum insanlarla lafı uzatmam. Ancak gun içerisinde selamsiz sabahsiz geçmem. İş istediğim birisi varsa rica ederim ancak yine de bunun bir emir oldugunu hissettiririm. Genelde sogugum desem de birebir konuşurken guleryuzluyumdur kimseye saygısızlık yapmam ve saygısızlığa tahammül göstermem. Örneğin kapımın önünde yüksek sesli sohbet eden birileri varsa uyaririm ve bu yüzden benden nefret edenler var 😁
Önemli olan kısmın, astlariniza kendinizi saydirmak için onların üstü olduğunuzu hissetirmeniz gerektiği, bunun için de is ile ilgili konuşurken kesin ve emir belirtir şekilde konuşmanız gerektiği olduğunu dusunuyorum.. Karşılığında alacağınız cevap tamam, peki, tabi ki vs. olmalıdır bence.
 
Bu arada az önce size şöyle yapın böyle yapın dedim ama dışarıdan bakıp yorumlayarak söyledim. Sizin yerinizde olsam o an ben de aynı şekilde davranabilirdim. Zaten bizim gibi insanların sorunu "o an" vermemiz gereken tepkiyi yerinde veremeyip, sonradan kendimizi yiyip bitirmek niye öyle davrandım diye...
İnanın anneme kızar oldum içten içe. Neden diyorum bu kadar kibar yetiştirdi. Çok mu şarttı? Bu ülkede kibarlık gerçekten işe yaramıyor. Şahsen ileride çocuğum olursa o kadar da kibar olmasa da olur diyeceğim ama kaba birisi olarak da yetiştirmek istemem. Çok önemli bir ayar var orada. Tüm ebeveynlere çocuk yetiştirme dersleri verilmeli bence.
 
Sırf anlattıklarınız için intihar düşünmek çok yanlış düzelebilecek bir durum çünkü.
Ben eskiden çok iyi niyetli biriydim herkese karşı.
gerekirse olumsuz geri bildirim veriyorum saygı dediğiniz şey karşı tarafla da ilgili. Benim 25 yıllık arkadaşım var hala eskisi gibi davranınca şaşırıp kalıyorum. İnsanlar değişirler gerçekten isterlerse...
Eskiden toplum karşısında konuşmak bile karnıma ağrılar oluşmasına sebepti. Şimdi hakkını alan vursumduymaz, saygılı olan saygılı edepsiz olana edepsizim. Lütfen olmak istediğiniz insanları gözlemleyin siz de zamanla oturtursunuz bazı şeyleri zaman
 
bende öyle çok aman aman sıcak kanl ıdeğilimdir aslında iş yerinde ama bilmiyorum bi yerde yanlışlık yapıyorum ama nerde

'ah almıyı mderken ah eden ben olunca' ahhh ahh bu ben :KK43:

çok haklısınız bir ara kişisel gelişim kitaplarına sardım ama okuduğum süre boyunca herşe ybiraz daha iyi gibi, ama biraz zaman geçince eskiye dönüyorum benliğime mi işlemiyor nedir

evet olabilir

yani bu süreçte inanın arkadaşlarımı şakayla karışık uyarıyorum da 'hayırdır, babamın koltukta yerin var herhalde ' gibi gibi ama yok ya herşey yine aynı. bi canları sıkılsın dertleşmek istesinler anında bana koşarlar ama :KK43:

ay aslında ezeceksin ya. şu durumu öyle taktım ki kafaya. ya bu deveyi güdücem yada bu diyardan gidicem diye elime beyzbol sopasını alıp herkese dalıcam sonunda:olamaz:


o an laf sokmak aklıma gelmiyor. o olayı yaşarken 'yok ya o açıdan söylememiştir'diye geçiyor içimden. sonra düşündükçe kendime kızıyorum. ne diye kendine hesap sordurtuyosun diye o_O

bugün herkese kahve yapmış bana yapmamış. arada böyle bazılarını atlıyor. bende gittim şakayla karışık biraz yükses bi ses tonuyla 'abla aşk olsun herkese kahve yapmışsın bana yapmadın' deedim . ay unuttum da dur 2 dk bekle ben şimdi yemek yapmaya başlıycam al da götür diyo. o an salak gibi de oyalandım orda. zaten hemen yapar düşüncesiyle. oysa işim gücüm var yani, yapıp getirsin öyle yemeğini yapmaya başlasın değil mi? ben mi çok alıngan düşünüyorum, yoksa ortada varolan bir anormallik mi var çözemiyorum ya


hemmmen söylediğiniz eğitimleri araştırıyorum sağolun :KK60:

bende herkesle mesafeliyimdir. asla vıc vıc ilişki sevmem ama saygı görülme nokrası sıkıntılı bende. şu evreye en hızlı nasıl gelirim ki :cry:

çok güzel özetlemişssiniz ve tamamen haklısınız. çok sağolun deniycem :KK68:

biri daha yazmış haftasonu mutlaka alıcam


evet ya gerçekten manyak oldum. bana saygı gösterecekler mi diye. o kadar sıkıldım ki şu durumdan kaç yaşına geldim. hala karakterimi değiştirmeye endesliyim bu olay canımı sıkıyor. bu yaşta çoktan karakterimin oturmuş olması gerekirdi.
kişisel gelişim kitapları okudum bir süre ama sadece kendimi daha iyi hissettirdi. kendimi daha iyi hissedince karşımda ki ssaygısız insana tahammülüm daha da arttı. mutluyum ya batmıyordu o kadar yaptıkları :ıslık: ya benbi yerde çok büyük hata yapıyoeum dda işte . acaba yanlış kitaplar mı okudum o da olabilir. mesela sağolsun burda birkaç kişi iktidarı oku demişler onu bir okuycam
Kahveyi getirirsin işim var vs deseydiniz keşke hemen getirmezdi muhtemelen siz öyle dedikten sonra.Onun üzerine de arar hatırlatırdım kahve yemenden mi geliyo diye
 
Psikolojide kendini gerçekleştiren kehanet diye bir şey var. Babanızın size hissettirdiği her şeyi yaşamaya devam edecek bir hale getiriyorsunuz insanlarla olan iletişiminizi. Evlenirken de size aynı şeyi hissettirecek birini bulmanız çok olası hemen iyi bir psikolog ile randevulaşın bence
 
Son düzenleme:
Merhaba herkese. Benim derdim ben insanlara saygılı olduğum halde, insanlardan göremediğim saygı. İnanın bu konu çok canımı sıkıyor. İyi bir işim var ve iş yerinde takım arkadaşlarım arasında iş dağıtımı yapan, işi planlayan kişiyim. Takım arkadaşlarım genelde benden büyük insanlar (babam yaşında olan kişilere bile iş anlatıyorum, onlara elinde ki işleri ben veriyorum vs )

Eskiden bu mesleğin asistanlığını yaparken, asistanlığıma vurardım insanlardan saygı görmeme mevzusunu. Ama şimdi mesleğimin başındayım üst bir konumdayım ama herşey yine aynı

Ben kimseye saygısız, memnuniyetsiz tavırlar sergilemem. Eskiden çok güleçtim buna bağladım ve bu durumu törpülemem gerektiğini ,lafımı iş hayatında dinlettirebilmek için şu güler yüzlülüğü bir kenara bırakıp sert biri olmaya karar verdim. Öyle de yaptım eskisi kadar güleç değilim daha ciddiyim artık istesemde eskisi kadar güleç olamıyorum. (gerçi ne güler yüzlü insanlar var, gayette saygı görüyolar nasıl başarıyolar bunu?) benimle aynı mesleği yapan kişiler, karşısındaki kişiye iş buyururken, karşısında ki kişiler pür dikkat dinliyor, benimle aynı konumda olan x arkadaşımın işi beğenmesi için elinde ki işe özen gösteriyolar. Fakat benimle çalışan kişiler hep bi memnuniyetsiz, saygısız, dili pabuç oluyor bana gelince saygısızca sert cevaplar veriyolar. En basitinden firmada ki çaycı abla bile mesela çay getiriyo masamın bir diğer ucuna koyup gidiyor, böyle bi isteksiz zorla getiriyor gibi, geçen gün bana bir soru sordu ama hesap sorar gibi. Ben onu çaycı diye bir gün kendimden alt görmedim, çokta ince düşünürüm her yemekten sonra ‘ellerine sağlık, çok güzel olmuş, kolay gelsin’imi hiç eksik etmem. Bir gün günaydın demedim, diycek mi diye merak ettim, demedi bile

Artık bu konu çok canımı sıktığı için herkesin bana yaklaşımını çok ince tartıp biçiyorum. Telefonda görüştüğüm kişiler bana karşı daha saygılı, dış görünüşümde çok yumuşak değilimdir ama konuştuğum zaman batıyor sanki herşey. Ses tonum ince ve çok yüksek sesle konuşan biri değilim bu yüzden mi , yada farketmeden konuşurken insanlardan çekiniyorum da karşımda ki bunu mu hissediyor bilmiyorum.

Mesela 3 kişilik bir arkadaş grubumuzda ayşe Fatma ve ben olayım .ayşe fatmaya soru soracak diyelim fatmaya bir soru sorarken çok nazik yaklaşıyor, ama bana geldiğinde hesap sorar gibi.

İş hayatında öyle kadınlar görüyorum ki bir ortama girdiği zaman bir merhaba deyişinden insanlar masadan kafasını kaldırıp kendisine merak uyandırıp, saygı gören. Nasıl başarıyolar bunu ? bana yapılan şu tavrı bu kadınlara yapmak mümkün dahi değil. Kafamda canlanmıyor bile o sahne.

İnsanlar tarafından imrenilen bir kariyerim ve yaşantım var her türlü ortama girmiş biriyim. neden benim yerimde olan kişiler kadar saygı görmüyorum, lafımı geçiremiyorum. Hatta firmada asistanlar bile insanlara öyle lafını geçiriyolar ki . konumum gereği bunu artık başarmak zorundayım. Mesleğimde ne kadar iyi olsam da lafımı geçiremedikçe işlerim yürümüyor

Babam çok mükemmelliyetçi bir insan, abimler ve ben çok pısırık yetiştik, bişey demeye korkardık babama ki bu yaşımıza geldik hala çekiniriz. Abimde benimle aynı dertten muzdarip. O zavallım da saygı görmek için yeri geldiğinde insanları ezmek gerektiğini ve bunu yapamadığını düşünüyor. Ya biz nerede yanlış yapıyoruz lütfen bir fikir, bir örnek, bir akıl verin. O kadar iyi iş yerlerinden bu şekilde olaylar yaşayıp mutsuz olup ayrıldım ki. Ama sorun o kişilerde değil, gerektiği kişilere gayet saygılılar ben o saygıyı yakalayamıyorum sorun bende ve bu şekilde hiçbir zaman mesleğimde de özel hayatımda da mutlu olamıycam. Artık bu örnekler çoğaldıkça özsaygımı kaybetmekten korkuyorum. Nasıl girdiği ortamda kendini belli eden saygın bir kadın olurum, karşımda ki insan benimle konuşurken çekinmesini istiyorum ya, herşeyi bana lak diye düşünmeden söylemesin istiyorum. lütfen örnek verin bana soru sorun size atıyorum bir olay karşısında nasıl davrandığımı anlatayım falan. ne bileyim gün gün şöyle yap deyin bişey diyin lütfen. inanın bir ara intiharı düşündüm, çok mutsuzum. bu işi başarmam lazım

Bir kere önce ses tonunuza o özgüveni, kararlılığı, kendinden eminliği ekleyin; kısık sesle konuşanlar bizim gibi kültürlerde zayıf görülüyor ne yazık ki. O ortama girip merhaba dediğinde dikkat çeken kadınların ses tonuna dikkat edin, kaçı sesi içine kaçmış gibi konuşuyor? Bence sesi iyi kullanmak karizmanın altın kurallarından biri.

İnsanlara yaptıkları işler için teşekkür etmek, takdir etmek nezakettir, bunu bırakmayın. Ama biri sizinle yüzgöz olduğunda, sizi sorguladığında, daha ilk cümleden kesin önünü, yüzüne gülmeye devam etmeyin. Tabi bu o anlık olsun sadece, kin tutup olayı uzatmayın, ki karşıdaki bunun “kincilik, kafayı takmak” değil de o yaptığı hadsiz davranışa o anlık bir cevap olduğunu ve sizin samimi, yumuşak hallerinizin her an değişebileceğini bilsin, yumuşak yüzünüze güvenmesin.

Ben uzun zaman böyle değildim iş hayatında. Özellikle yurtdışında çalışıp farklı kültürler gördükten sonra yönetim şekilleri ile ilgili fikrim çok değişti ve orta yolu kendimce buldum. Haddini aşanlara had bildirdiğimi herkes bilir. İş konusunda katı, sohbette şerbet gibiyim 😃 Bu bir süreç, zamanla oturtacaksınız.
 
Malesef zerafet, zayıflık olarak algılanıyor bizim kültürümüzde. Çok güleç, yumuşak yüzlü olmayın lütfen arada güzel güzel konuşurken bile işinize gelmeyen davranış karşısında tavrınızı değiştirebirsiniz. Anında tepki göstermeseniz bile size kendinizi kötü hissettirecek durum karşısında eve gidince pişman da olsanız o an bile atağa geçebilirsiniz. Devir zorbaların, hoyratların devri yani üzgünüm. :(
 
Beğenmediğin işleri baştan yaptır,saygısızca sert tavırlar gösterenlere iş yaptıracağın zaman emir kipi kullan.Şu işi şu saate kadar yapabilirmisiniz yerine yapacaksın de mesele.Konumun ne bilmiyorum ama senden alt konumda olup şu tavırları gösterenlere uygulayabileceğin yaptırımlar varsa acıma uygula.Bence kıyafetlerde önemli jilet gibi giyinen insanlara daha çok saygı duyuluyor
 
Back
X