- 22 Eylül 2014
- 5.141
- 7.348
- 198
- Konu Sahibi dr_patoloji
-
- #21
Haklı.
Haklı.Arkadaşlarım 24 25 yaşında o dediğiniz yerlerde görev yapıyor bir başlarına sizin anneniz var çocuğunuzu emanet edeceğiniz öbür türlü de hep bir başınıza gidiyordunuz her yere.Hiç sıkıntı stres yapmayın korkmayın da Allah sabrını da verir kolaylığını da..Yalnız olsaydınız daha zordu.
güçlüsün işin var yanında kızın ve annen olacak yaparsınTamam bir yola girildi ve boşanıyoruz gibi görünüyor ama kafamda saçma sapan düşünceler var. Gelecek sene bu aralar yeni görev yerimde işe başlayacağım boşanmış mimik bir kızı ve yaşlı bir annesi olan dul bir lafın olarak. Korkuyprum. Nereye zorunlu hizmete gideceğimi bilmiyorum. Babam hayatta değil ve başka da kimsem yok. Eşim varken nasıl olsa onunla gideceğim olsun diye kendimi telkin ederdim ama sınır da bir yere kadın başıma gitmeye çok kokruyprum. Annem hastalansa acile götürmeye kalksam kızımı nereye bırakacağım. Nöbete giderken annem kızla tek kalınca napacaklar. Bakıcı,kreş......Vs işi nasıl olacak. Çok köyü yerler var hastanede yatılıp kalkılan nasıl kızımı ve annemi götüreceğim. Kocam olsaydı en azından destek olurdu o da yok ne yapacağım bu korkumu nasıl yeneceğim. Gitmeme durumu yok devlet diploma vermiyor. Ben ne yapayım bilmşyorum.
Hayır hayatımdaki nadir mutlu günlerden birisi tıp fakültesini kazandığım gündü annemin gururla bana sarılıp mutluluktan ağladığı günü unutmam. Mezuniyetimde de keşke baban görseydi kızının doktor olduğunu diye ağlamıştı. Benim her özel,mutlu ve zor günümde annem vardı.Okulu kazanırken okurken o mu vardı. Dr olmuşsun. İnan kadınlar daha güçlü. Endişelerin normal. Herşey hallolur. O zaman bi gelsin.
İnşallah dediğiniz gibi olur. Bizde icap yok ama şef nöbeti tutuluyor yine. Olmayan hastane duymadım. Sırf şu icap zımbırtısını duydukça bile iyi ki patoloji seçmişim diyorum. Sırf nöbet bilmem ne olmasın diye delirdiğim peditriden vazgeçtim zamanında sırf bu adamla kurduğum yuvada nöbet ve mesai derdi olmadan mutlu huzurlu olalım diye.Şimdiden bunları düşünmek çok gereksiz, kendini boşuna yorma
Benim bir arkadaşım zorunlu hizmetini Muş'ta yaptı, oğlu küçüktü , annesi geldi yanında , eşinden 2 sene ayrı kaldı, kardan buzdan gece icaba gitmeye bile zorlanıyorum diyordu
Bir diğeri Erzurum un uzak bir ilçesinde yaptı, o da annesiyle gitti, çocuğu küçük olduğu için. İkisinin de eşleri gidemedi yanında, işleri nedeniyle.
Senin durumunda olan çok insan var, zor tabi ama bi şekilde hallolacak, Allah yardım eder inşallah , senin hiç değilse gece icaba gitme durumun olmayacak, hem belki batı da olur belli olmaz, şimdiden sıkma canını
işte hayatta hep yalnız olduk annemde bende sadece biraz huzur ve koşuşturma olmasın dedim,o niyetle sevdiğimi düşündüğüm adamla evlendim ama şu anda bile içeriden bana laf sokmayı beceriyor. artık tamamen bana saldırır pozisyonda geziyor evde. çok yoruldum. işten,hayattan,git gellerden birde tek başıma zorunlu hizmet inanın uzmanlık sınavı ve tez yazma sürecinden bana daha zor görünüyor. ama bir yerlrde iyi insanlar vardır herhalde kızımı da beni de anlayan birileri olur. olmasa da hakkından geleceğiz gelmeliyizEşinizin olmadığını düşündüğünüzde sorunlarınıza zaten kendiniz çözüm bulabileceksiniz.
O varken direkt aklınıza o geliyor, çok normal.
Benim kavanoz kapağı açamama gibi bir lüksüm hiç olmadı mesela. Açamasam bunu açar mısın diyebileceğim kocam yok çünkü. Allah gücü veriyor, hepsini açıyorum bir şekilde.
Bu arada ben Ankara'dayım. Annem geldi bugün. Anneme bir şey olsa sizin durumunuzdayım. Ne yaparım? En kötüsü çocukları uyandırır, hastaneye sürüklerim peşimde.
Ya da üst kattaki komşuya veya apartman görevlisine rica ederim.
Kocam bizi bırakıp gittiğinde, Şırnak'ta, gece göreve çağırdılar, annem de henüz gelememiş, apartman görevlisinin kızını çağırdım. Çocukların başında durur musun diye. Geldi sağolsun.
Haftasonu gündüz çağırdıklarında çocuklarımı da götürdüm. Diğer çalışanlardan rica ettim göz kulak olun diye, kantine götürüp şeker almışlar, kızlar bayıldı, her defasında anne bizi de götür demeye başladılar.
Olumsuz düşünmeyin. Evliyken otomatik olarak beklenti içine giriyorsunuz, beklentiniz karşılanmayınca daha mutsuz oluyorsunuz. Oysa benim şu an kimseden beklentim yok, herşeye çözüm üretebilmişim. Kuaföre de çocuklarımla gidiyorum, veli toplantısına da. Alışverişe de.
Ama bunu yapabileceğimi önceden bilmiyordum. Çünkü hep kocama diyorum ki, sen çocuklara bak, ben alışverişe gideyim. Sen çocuklara bak, kuaföre gideyim. Başka yolu yok sanıyordum. Oysa çözümü var, kuaföre gidiyoruz, benim saçım boyanırken onlara oje sürdürüyorum. Ya da onların da saçını ördürüyorum mesela. Onlar mutlu, ben mutlu.
Çözüm otomatik geliyor zaten. Şimdiden düşünmeyin.
babamı çok küçük yaşta kaybettik. başka kardeşimde yoktu. küçük ama güya modern bir yerde yaşıyoruz. babam vefat ettiğinde de annem kırklı yaşların ortasında kendine göre güzel bir bayandı . çok iyi hatrılıyorum gece yarısı gelen telefonlarda anneme sarkan gherifleri ve haber gönderen pislikleri. karşı komşumuz goril gibi soyunu tarzan gibi vücudunu gösterirdi bize. annem polisede arkadaşının eşine de rica etti tek olmadığı anlayıpta rahat bıraksınlar diye. ne zamanlardı. işte benim korkum bu geri kafalı erkek nesli. kocam bile boşandıktan sonra bana bişey olmaz ama sen boşanmış kadınsın nolcak halin diyor. ne diyeyim ki.Esinz size destek olacak yapida bir adam olsaydi bosanma surecine girmezdiniz diye dusunuyorum. Kimseye ihtiyaciniz yok boyle dusunmeken vazgecin. Hee ayrica dul kadin ne demek siz herseyden once bu saçma etiketi kendinize yakistirmayin baskalarinida bunun icin fırsat vermeyin.
Bende boşanmış bir kadinim. O donemde calisiyordumda hic boyle seylerle karsilasmadim annen yaşadı diye sende yasamayacaksin emin ol. Benim ex de ayni seyle beni korkutmaya vazgeçirmeye calisti "dul damgasi " yiyecekmisim mismismis bunu empoze etti durdu. Ama hicte oyle birsey olmadi birgun bunlar icin endiselendigini hatırladığında ne sacmalamisim diyeceksin emin ol.babamı çok küçük yaşta kaybettik. başka kardeşimde yoktu. küçük ama güya modern bir yerde yaşıyoruz. babam vefat ettiğinde de annem kırklı yaşların ortasında kendine göre güzel bir bayandı . çok iyi hatrılıyorum gece yarısı gelen telefonlarda anneme sarkan gherifleri ve haber gönderen pislikleri. karşı komşumuz goril gibi soyunu tarzan gibi vücudunu gösterirdi bize. annem polisede arkadaşının eşine de rica etti tek olmadığı anlayıpta rahat bıraksınlar diye. ne zamanlardı. işte benim korkum bu geri kafalı erkek nesli. kocam bile boşandıktan sonra bana bişey olmaz ama sen boşanmış kadınsın nolcak halin diyor. ne diyeyim ki.
kesin destek olurdu kocan.hergun aglıyorsun kocanla sen farkındamısınTamam bir yola girildi ve boşanıyoruz gibi görünüyor ama kafamda saçma sapan düşünceler var. Gelecek sene bu aralar yeni görev yerimde işe başlayacağım boşanmış mimik bir kızı ve yaşlı bir annesi olan dul bir lafın olarak. Korkuyprum. Nereye zorunlu hizmete gideceğimi bilmiyorum. Babam hayatta değil ve başka da kimsem yok. Eşim varken nasıl olsa onunla gideceğim olsun diye kendimi telkin ederdim ama sınır da bir yere kadın başıma gitmeye çok kokruyprum. Annem hastalansa acile götürmeye kalksam kızımı nereye bırakacağım. Nöbete giderken annem kızla tek kalınca napacaklar. Bakıcı,kreş......Vs işi nasıl olacak. Çok köyü yerler var hastanede yatılıp kalkılan nasıl kızımı ve annemi götüreceğim. Kocam olsaydı en azından destek olurdu o da yok ne yapacağım bu korkumu nasıl yeneceğim. Gitmeme durumu yok devlet diploma vermiyor. Ben ne yapayım bilmşyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?