Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?