NASIL TANIŞTIN ?

pnarr9500

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
13 Ağustos 2021
20
5
1
29
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
 
Başarısız biriyim derken ? Ben 28 yaşında hemşirelik için bu sene sınava girdim. Sorunun cevabına gelirsek eşimle çalıştığım yerde tanıştık
Kendimi hayattan geri kalmış gibi hissediyorum . Ne okul hayatında ne Tus da başarılı değilim üstüne bir sevenim bile yok . Tutunacak hiçbir şeyim yok . Artık bir ailem olsun istiyorum .
 
Kendimi hayattan geri kalmış gibi hissediyorum . Ne okul hayatında ne Tus da başarılı değilim üstüne bir sevenim bile yok . Tutunacak hiçbir şeyim yok . Artık bir ailem olsun istiyorum .
Hiç myle hissetmeyin. Önceliğiniz tus olsun. Sonrası zaten gelir. 26 yaşında evlendim ve erken evlendim diyorum 32 den önce evlenmezdim sanırım☺️ Sizde çalışmaya başladığınız da karşısınıza zaten size göre biri çıkar
 
Üniversitede çok güzel bi ilişkim vardı benim şımarıklıklarımla bitti bu olmadı.
Çalıştığım okuldan biri çıktı yine güzel gidiyordu iş ciddileşince istemedim.
Spor salonundan biri çıktı olmadı.
Tatilde tanıştık, olmadı.
Sosyal medyadan tanıştık olmadı.
Çok eskiden gözüme kestirdiğim biriyle sosyal medyadan konuşmaya başladık 1.5 sene patalojik bir ilişki yaşadım keşke hiç olmasaydı, olmadı.
Astrolog tek soru danışmanlığı almıştım o daha çok birinin tanıştırmasıyla olacak evlilik dedi biriyle tanıştırıldım o da olmadı.
Artık yerin dibinde mi nerede benim adam bilmiyorum ama umarım karşıma çıkar da oldu diye güncellerim :KK73: :KK73: :halay:
 
Hiç myle hissetmeyin. Önceliğiniz tus olsun. Sonrası zaten gelir. 26 yaşında evlendim ve erken evlendim diyorum 32 den önce evlenmezdim sanırım☺️ Sizde çalışmaya başladığınız da karşısınıza zaten size göre biri çıkar
Çok teşekkür ederm verdiğiniz cevap için . İnşaAllah nasibimdeki çıkar karşıma . Artık ciddi ciddi kendimin sorunlu oldgunu düşünüyorum
 
Üniversitede çok güzel bi ilişkim vardı benim şımarıklıklarımla bitti bu olmadı.
Çalıştığım okuldan biri çıktı yine güzel gidiyordu iş ciddileşince istemedim.
Spor salonundan biri çıktı olmadı.
Tatilde tanıştık, olmadı.
Sosyal medyadan tanıştık olmadı.
Çok eskiden gözüme kestirdiğim biriyle sosyal medyadan konuşmaya başladık 1.5 sene patalojik bir ilişki yaşadım keşke hiç olmasaydı, olmadı.
Astrolog tek soru danışmanlığı almıştım o daha çok birinin tanıştırmasıyla olacak evlilik dedi biriyle tanıştırıldım o da olmadı.
Artık yerin dibinde mi nerede benim adam bilmiyorum ama umarım karşıma çıkar da oldu diye güncellerim :KK73: :KK73: :halay:
Ay inşaAllah gönlünüze göre biri tez zamanda çıkar karşınıza :)
 
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
Sadece hedefinin peşinden bu kadar koşup tıp okuyan bir insanın kendini başarısız olarak adlandırmasını çok yanlış bulduğumu söylemek için geldim. İnşallah doğru insan çıkacak karşınıza ama siz hedeflerinin peşinden koşan başarılı bir insansınız ve bence gönül işleri onları beklemediğimiz anda olgunlaşıyor.
 
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
Meslek hayatının başında olan taze bir doktorun gündemi ve derdinin bu olması beni gerçekten çok üzdü ve şaşırttı.

Ülkede doktorlar kan ağlıyor, neler yaşıyorlar, tus yaklaşıyor, sizin dhy niz başlayacak, kısacası yepyeni bir dönem başlıyor sizin için ve gerçekten tüm bunlara değil de sevgili bulamamanıza takılmanız beni şok etti. İnanın, çok stresli ve yoğun bir dönem bekliyor sizi. O dönemlerde mesleki anksiyetemden başka şey düşünemezdim ben.

İşte, meslekler her zaman vizyonlar üzerinde etkili değil maalesef.

Kırıcı olduysam kusura bakmayın ama, sürece yakından tanık olan biri olarak hayret ettim konunuza.
 
Çok teşekkür ederm verdiğiniz cevap için . İnşaAllah nasibimdeki çıkar karşıma . Artık ciddi ciddi kendimin sorunlu oldgunu düşünüyorum
bir dr un yaşım geçiyor demesi çok tuhafıma gitti.sevgilim yok deseniz neyse.27 yaş evlilik için geç bir yaş mı?siz eğitimli insanlar bari çıkın artık bu kafalardan
 
Meslek hayatının başında olan taze bir doktorun gündemi ve derdinin bu olması beni gerçekten çok üzdü ve şaşırttı.

Ülkede doktorlar kan ağlıyor, neler yaşıyorlar, tus yaklaşıyor, sizin dhy niz başlayacak, kısacası yepyeni bir dönem başlıyor sizin için ve gerçekten tüm bunlara değil de sevgili bulamamanıza takılmanız beni şok etti. İnanın, çok stresli ve yoğun bir dönem bekliyor sizi. O dönemlerde mesleki anksiyetemden başka şey düşünemezdim ben.

İşte, meslekler her zaman vizyonlar üzerinde etkili değil maalesef.

Kırıcı olduysam kusura bakmayın ama, sürece yakından tanık olan biri olarak hayret ettim konunuza.
Onu diyorum ya ben de . O kadar zorluğun içinde insan duygusal yönden bir destekçi arıyor kendine . Geç kazanmanın verdiği yorgunluk üstüne sınavların , hocaların derdinden güzel bir şey yaşayamıyoruz . Keşke yazdıklarımı net okuyabilseydiniz .
 
Onu diyorum ya ben de . O kadar zorluğun içinde insan duygusal yönden bir destekçi arıyor kendine . Geç kazanmanın verdiği yorgunluk üstüne sınavların , hocaların derdinden güzel bir şey yaşayamıyoruz . Keşke yazdıklarımı net okuyabilseydiniz .
Merak etmeyin, ben sizin geçtiğiniz yollardan geçtim. Kaç senelik ilişkim bitti bu süreçte, yine de böyle bir psikolojiye girmedim. Yani ben sizi anlıyorum ama siz aslında benim ne demek istediğimi, mesleğinizin özünü, getirilerini bence pek idrak edemiyorsunuz. Neyse. Umarım her şey gönlünüzce olur 🌺
 
bir dr un yaşım geçiyor demesi çok tuhafıma gitti.sevgilim yok deseniz neyse.27 yaş evlilik için geç bir yaş mı?siz eğitimli insanlar bari çıkın artık bu kafalardan
Evlilik için kast etmedim sadece . Hayatta kendimi her şeyde geç kalmış hissediyorum . İş hayatı , özel hayat . Hala şu öğrenci mottosundan çıkamadım
 
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
eee o kada doktor çevren vardır senin birini mi bulabilirsin ? kalabalık oluyor tıp fakülteleri
 
Yaşınız 27 daha... Bu kadar kafaya takacak ne var ki? Evlenmek bir marifet değil ki. Öyle göründüğü gibi de değil. Sizin derdiniz varken yanınızdaki elinde telefonla oynayabiliyor. Ossurabiliyor. Donunu yikatiyor. Sen mizmizlaninca ee sen de çok dir dir yapıyorsun diyebilir. Öyle zannettiğiniz gibi size gül bahçesi sunan insan az. Ayrıca hayat iniş cikislarla dolu. Umarım sizi anlayana denk gelirsiniz. Ama bu kafada olmaniza çok şaşırdım 😳
 
Back
X