NASIL TANIŞTIN ?

Yaaa ne güzel dünyanın en güzel mesleğini yapacaksınız.İnsanlardan hayır duaları alacaksınız bi bakmışsınız bir gün nasip olur o doğru kişi.Allah geciktiriyorsa güzelleştiyordur unutmayın ☺️
 
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
Henüz tanışamadım :D
 
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
İnsan kendinde olmayanı istiyor demek ki, eşimle üniversitede tanıştık, okul bitince hemen evlendim.Ben de evlilik bana göre değilmiş diyorum, çocuklarim var bir şekilde sürüp gidiyor ama insanın aklı hep keskelerde kalıyor işte.Keske doktor olsaydım,tek derdim intornluk tus olsaydı
 
Üniversitede çok güzel bi ilişkim vardı benim şımarıklıklarımla bitti bu olmadı.
Çalıştığım okuldan biri çıktı yine güzel gidiyordu iş ciddileşince istemedim.
Spor salonundan biri çıktı olmadı.
Tatilde tanıştık, olmadı.
Sosyal medyadan tanıştık olmadı.
Çok eskiden gözüme kestirdiğim biriyle sosyal medyadan konuşmaya başladık 1.5 sene patalojik bir ilişki yaşadım keşke hiç olmasaydı, olmadı.
Astrolog tek soru danışmanlığı almıştım o daha çok birinin tanıştırmasıyla olacak evlilik dedi biriyle tanıştırıldım o da olmadı.
Artık yerin dibinde mi nerede benim adam bilmiyorum ama umarım karşıma çıkar da oldu diye güncellerim :KK73: :KK73: :halay:
bacım sende yağan yağmurda şemsiye açmışsın. :KK70:hayatımın erkeğini bulucam derken talihini küstürmede..
 
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
Yaşım geçti kelimesini kullanmanız hele bir erkek için çok saçma ,yaşınızda değil sorun kafanızda
 
Tip kazanıp okumuşsunuz ve hiçbirşeyde başarılı olamıyorum diyorsunuz. Kendinize haksızlık ediyorsunuz bence. 27 yaş yalnız kaldım demek için çok erken bir yaş emin olun. Ama sizi çok iyi anlıyorum. Aynı yaşlarda aynı duygusal boşluğa ben de düştüm. Kendi kendine yeten bir kadın olmama rağmen yalnız olmak o yaşlarda beni de üzüyordu. Ama şimdi dönüp baktığımda üzüldüğüm zamanlar için üzülüyorum 😊. Keşke bugünkü aklımla o yaşta olup hayatin tadını daha çok çıkarsaydım. Eşimle 30 yaşında Kk dan tanışıp arkadasligimi reele döktdöktüğüm kadın arkadaşım sayesinde tanıştım 😊 Onunla buluştuğumuz bir gün işyerinden arkadaşı olan eşimle rastlaştık böyle de tesadüfi oldu yani. Ve evet istemeyi bıraktığım zaman cıktı karşıma. Ailesel sebeplerde ben artık evlenmem annemle yaşarım biri olsa bile sadece takılırım dediğim zaman tanıştık
 
Canım okurken sanki kendim açmışım bu forumu gibi hissettim.Son yazdığım foruma bakarsan eğer aynı şeyleri yazmışım.Çok ama çok benziyoruz.Benimde kariyerli bir mesleğim var.5 yıl üniversite artı hayatım hep ders çalısarak, sınavdı , uzmanlıktı vs geçti.Ve şuana kadar birtane bile ilişkim olmadı.Arkadaşlarımın çoğu sıniflarından vs birini bulup evlendi.Bende son birkaç aydır bu durumu çok kafaya takmış durumdayım.Kimseyi bulamayacağım korkusu var.Bide kendi kariyerime yakın biri istiyorum.Ama mesleğimden olanların çogunun başı bağlı gibi hissediyorum.Kendimi herşeye geç kalmış hissediyorum.Çok yanlızım.Ailemden başka kimsem yok.Özel sektörde çalışıyorum.Yani iki üç kişi oluyor.Onlardanda birine denk gelirmiyim bilmiyorum.Sana özelden yazmak istedim ama mesaj atılmıyor özelden.Istersen dertleşebiliriz cnm yanlız değilsin.
 
ben de konu sahibi gibi dertleniyorum ara da fena yüksliyorum bi bn evde kaldım diye ama bazen düşünüyorum belki kötü biriyle evlenip pişman olacaktım
artık kendimi böyle teskin ediyorum belki istedign gibi gitmeyecekti evlilik belki ailesi iyi olmayacaktı diye
napalım bir şey olmuyırsa eksilerini düşünelim
Beni anlatmışsınız
 
hep merak etmiş



Hep merak etmişimdir.Sosyal medyadan nasıl tanışılıyor? Ne tarz sitelerden tanışıyorlar? Bu şekilde evlenen çok kisi duydum , oyüzden merak ediyorum
Ben facebook 'ta ortak takip ettiğimiz bi sayfaya bilgi almak amaçlı bi yorum yazmıştım (11 yıl önce) Eşim de bana o konuda yardımcı olmaya çalışmıştı. Öyle öyle ordan başladı devam etti.
 
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
Aynı şirkette farklı birimlerde yöneticiydik.Bir gün iş gereği bir kaç gün bir araya gelmemiz gerekti.O şekilde başlayıp devamında evlendik.
Başkaları için geç benim için evlilik için çok ideal bir yaşta 30 umda evlendim . Okul ya da iş hayatında oluyor zaten genelde tanışmalar evlilikler.Siz de iş hayatı içinde olacaksınız.Mutlaka karşınıza size hitap edecek biri çıkacaktır.Dogru insan olup olmadığı daha doğrusu size hitap edip etmediğini zaten ilişki içerisinde ortaya çıkar.Duygularınız ne kadar güçlü olursa olsun mantığınızı hiç bir zaman devre dışı bırakmayın.Sevgililik döneminde hiç bir yalanını yakalamadım bu benim için önemli bir done oldu mesela.Ve hiç bir zaman önce o arasın,sonra ben arayayım gibi taktiksel durumlara girmedik.Aramak isteyen yeri geldi diğeri aramadan 3 kere üst üste aradı.Akışına bıraktık.evlendik.Mantıklı bir aşk evliliği yaşamanızı dilerim :)))Ama ufak tefek sorunlar her zaman olur, bunları medeni çerçevede çözebileceğiniz kişiyi hayatınıza alın.
Birde son zamanlarda mi öyle bilmiyorum,yoksa ben mi yaşlandım 😁 Çevreme bakıyorum genç flörtlere erkekler kadın gibi olmuş.Kapris yapmaları,peşimden koşsun durumları, yani ne kadar modern çağda olursak olalım erkek biraz daha öncü olmalı diye düşünüyorum.Çok kırılgan olmuşlar 😎
 
Üniversitede çok güzel bi ilişkim vardı benim şımarıklıklarımla bitti bu olmadı.
Çalıştığım okuldan biri çıktı yine güzel gidiyordu iş ciddileşince istemedim.
Spor salonundan biri çıktı olmadı.
Tatilde tanıştık, olmadı.
Sosyal medyadan tanıştık olmadı.
Çok eskiden gözüme kestirdiğim biriyle sosyal medyadan konuşmaya başladık 1.5 sene patalojik bir ilişki yaşadım keşke hiç olmasaydı, olmadı.
Astrolog tek soru danışmanlığı almıştım o daha çok birinin tanıştırmasıyla olacak evlilik dedi biriyle tanıştırıldım o da olmadı.
Artık yerin dibinde mi nerede benim adam bilmiyorum ama umarım karşıma çıkar da oldu diye güncellerim :KK73: :KK73: :halay:
Gayretinize hayran kaldım..

Konu sahibi bak güzel örnek😅
 
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
Milletin tanışma hikayesi sana neden umut olsun ki ?
 
Merhabalar
Daha önce bu konu hakkında çok defa konular açıldı , neredeyse hepsini okudum . Benim derdim karşıma hep olmayacak insanların çıkması idi . Yaşım 27 . Üniversiteyi geç kazandım ( tıp kazanana kadar çabaladım ) üstüne hazırlık da okudum . Bu yıl tam intörn olucam derken bir stajdan kaldım . Dersler yüzünden Tus’a da hazırlanamadım . Hayatım hep yalnızlıkla geçti . Çok zorluklar yaşadım . Artık yanımda biri olsun istiyorum , destekçim olsun . Arkadaşlarımın çoğu nişanlandı ya da evli . Kendimse hiçbir şeyde başarılı olmayan biriyim . Bahtsızım .sanki ömrümün sonuna dek yalnız kalacakmışım gibi kimse beni sevmeyecekmiş gibi hissediyorum . Okul bir şekilde bitiyor ama bu yaşlar bir daha gelmiyor . Sizlerin tanışma hikayelerni okudukça içim umutlanıyor. Sizlerin tanışma hikayesi nasıldı ? Doğru insan oldugunu nasıl anladınız ? Gerçekten istemeyi bırakınca mı geliyor ?
Doğru düzgün bir ilişkim olsun istedim. Biriyle tanıştım. Çok peşimden koştu vs. Meğer tam bir narsistmiş. Terapiye gittğimizde kişilik bozuklukları ve psikiyatrik bir hastalık çıktı ortaya. Korkunç bir ilişkiden koşarak çıktım. Bir daha mı dedim asla. Evlilik, ilişki hiçbirini istemiyorum. Hayatımı kendi istediğim gibi yaşamaya başladım. Hobilerime,spora ve arkadaşlarıma zaman ayırdım. Salona yeni başlayan biri vardı. Tanıştık. Bazen aynı saatlerde gidiyorduk. Çıkınca birer kahve içiyorduk salonun cafesinde,sonra ayrılıyorduk. Diğerleri gibi asılma moduna girmiyordu. Çok eğlenip, çok gülmeye başladık. Set aralarında bile gülüyorduk. Bir gün ayrılan bir hocanın Veda yemeğine gittik hep birlikte. Daha fazla sohbet ettik. İkimiz farklı takımlar tutuyoruz. Sonra bir gün takımlarımızın derbisi vardı, maç izlemeye gittik. Maçı izlemek yerine tüm akşam hiç durmadan konuştuk. Bana çok iyi geliyordu onunla geçirdiğim zaman. Ama başlarda o gözle bakmamıştım. Yavaş yavaş birbirimizi tanıdıkça taşlar yerine oturdu. İkimiz de birbirimizde olmayan kısımları tamamlıyorduk. O benim bir türlü olamadığım sakin ve soğukkanlı insandı ve sağladığı huzuru ve güveni başka kimsede görmemiştim. Ben ise çok pozitif, renkli ve neşeliyimdir. O da bunu çok sevmişti. Yaşanan bazı olaylarda, seninle hiç ilgisi olmasa bile karşıdakinin davranışlarından, tepkisinden, yorumundan anlıyorsun o mu değil mi. Benim için oydu kesinlikle. Daha fazla uzatmıyorum: 2 senelik birliktelikten sonra evlendik. 4 yıldır evliyiz. Her şey aynı şekilde devam ediyor. Birbirimize son derece saygı duyuyoruz. “Biz” olmayı ve korumayı başarıyoruz.

Biraz akışına bırakmak lazım.
 
20 yaşında tanıştık üniversitede aynı sınıftaydık. 21 de çıkmaya başladık. Nişanlıyız şuan. Düşünüyorum da üniversite olmasa zor olurdu hayatımda biri sanırım. Pek girişken değilim tanışma ortamım olmazdı.
isteyen erkek bir şekilde ulaşıyor.hangi kadın ilk adımı atıyor ki ?
 
Back
X