4 yıllık ilişkimde hiç vazgeçilmez kadın olamadım, rolünü bile oynayamadım. Hep ulaşılabilen, tolere eden, her istediğini yapan taraf ben oldum.
Ben ikimize kafamda bir gelecek kuramadım lafıyla terk edildim. Tekrar hayatımda yer almak isterse arayacakmış. Hala bu kadar kendinden emin ama ona bu tavizi veren benim.
Kısacası tavsiyem şımarmasına, kendini öncelik hatta vazgeçilmez olarak görmesine izin vermeyin. Talep eden taraf olun, sizin için fedakarlık yapmasını isteyin. Ben şu şartları koyuyorum, yerine getirmelisin mesajını verin. Ben uygun görürsem/onay verirsem bu iş olur kalıbını aklına oturtun ki hep onay beklesin. Kısa süreli hedefler koyun, gerekirse diğer ilişkilerle kendinizinkini mukayese edin, alttan tatlı tatlı rekabete teşvik edin ki sizi memnun etmek için çabalasın. Rekabet edecek bir aday ya da çabalanacak bir mevzu olmayınca çoğu erkeğin ilgisi azalarak bitiyor.
Çevremde gördüğüm uzun ve sonu evlilikle biten ilişkilerden yaptığım çıkarımlar böyleydi. Çoğu aşk değil mantık evliliği oldu ama tanıdığım kızlar kendilerini böyle böyle vazgeçilmez kılarak hep ilk ve tek tercih oldular.