Ne Olacak Sonumuz??

masumelek

Guru
Kayıtlı Üye
1 Haziran 2012
101
1
316
Bursa
Erkek arkadaşım lise mezunu, ben üniversite mezunuyum 2,5 senelik bi ilişkimiz var, çok mutluyuz. Fakat ailem bu durumu kabullenmeyecek gibi duruyor, annem daha şimdiden söylenmeye başladı seni ilerde mutlu edemez üzülürsün boşuna ümit verme çocuga olmaz bu iş diye, daha babama söyleyemedim bile (Bu arada evin tek kızıyım)..
Nasıl kabul ettiricem aileme??
 

Hiç aklım ermiyo bu tür düşücelere yaa binlerce örnek var bunun gibi. en kötü erkek arkadaşınız açık öğretim falan birşeyler okusun da dengelensin bari durum.belki o zaman aileniz ikna olur.
 
annen doğru birşeyı savunuyor olsa annenın sözunu dınle derdım ama sadece eğitim farkı yuzunden söyluyorsa doğru bulmuyorum aranızda uçurum yok unı mezunuyla evlnırsen mutlu olucanın garantısınımı verıyolarmış
 
Anlaşabileceğimize gerçekten inanıyorum ki evlilik düşünüyoruz bile üniversiteye başlamış fakat 2. sınıfta yarıda bırakmış, şuan özel bi şirkette çalışıyor, ve bana daha bugün işten çıkıp ticarete atılacağım bu şekilde ne uzar ne kısalırım senin için hersey bizim için diye konuştu. Sonuçta üniversite mezunu bulup dediginiz gibi mutlu olacagımın garantisi yok, ama bu sebepten dolayı cok elestiriliyorum ailede ve cok üzülüyorum
Erkek arkadasım ciddi anlamda benden genel kültürü fazladır, ve sürekli eğitimlere gidip kendini geliştirir, bu kadar önemli mi yani bu düşünmekten kafayı yiyorum
 
Keşke anneler asıl mutluluğun böyle yok olduğunu anlasa ya..
Kendisi böyle yaparak evladını daha çok üzüyor, farkında değil..
 
Ne aileler var sende kendimi gördüm..
banada öyle diyorlar. yok durum yok yok ilerde sununla mı evleneceksin vs vs bazen o kadar içlerliyorum ki ama elimden hiç birşey gelmiyor hiç birşey[/QUOTE]
 
ailenın sözlerıne kulak asmıycaksın senı kararlı görürlerse belkı ıkna olurlar

eskı bı arkadaşımın ailesıde böyle karşı çıkmıştı 8 yıl beklediler defalarca istemeye geldi sevgilisinin ailesi kapıdan küfürlerle kovdular ama yınede bbekledı yaşı 30 olunca baktılar evlenmıycek verdıler sevdiğine
 
birkaç kere bu konuda annemle tartışmışlığımız var onay vermiyoruma kadar gitti konuşma, en sonunda çocuk değilim kendi kararımı kendim veririm demiştim. İstemediği konu da maaşı az nasıl geçineceksiniz ilerde senin isteklerini karşılayacakmı falan
 

Mayısta uzmanlık sınavım var iyi sonuçlanırsa babamla konuşmayı düşünüyorum artık, ama annemin babamı dolduracağını da biliyorum
 
Yıllar önce ben de yaşadım böyle bir şey, şimdi iyi ki diyorum annem istememiş de beni uyarmış. Çok haklıymış, yapamazmışız. Ama ben o zaman daha okuyordum şimdi mezunum ve böyle düşünüyorum. Senin için durum farklı sanırım. :26:
 
bazen diyorum ki,
anne baba bişey diyorsa dikkate alınmalı..kesin vardır bi bildikleri,yaşanmışlıkları..görüyolardır bazı şeyleri..

bi yandan da,
seviyosun mutlusun..seviliyosun da..yaşayıp görmek istiyosun ne olucaksa..

ne desek,ne yazsak boş..hayat senin,duygular,düşünceler senin..tamamen kendini ölçmekle tartmakla alakalı bu durum..otur ve düşün..seviyosun ok ama ilerde ne gibi zorluklara beraber karşı çıkabilirsiniz?hayatın göstereceği olumsuz her ne olucaksa,hangilerine göğüs gerebilirsiniz?yıkılmadan,pes etmeden ve sevgi/saygınızı koruyarak..
önemli olan bu bence..sen düşüneceksin,sen belirleyeceksin hayatını ama tavsiyem odur ki,ailenin dediklerini amaaaan diyip es geçme,düşün mutlaka..her yönden düşün..
 


mezun oldum canım bu yıl, maddi açıdan annem huzursuz. Ben biraz rahat yetiştirildim bu yaşıma kadar her dediğim yapılmıştır ailem tarafından, muhtemelen bunu bildiğinden dolayı bir de lise mezunu oldugu için boyle diyor. Evet çok yüksek bi maaş almıyor o yonden bakarsam ama bende çalışıyor olacağım. Ne olacak bilmiyorum gerçekten..
 





Ben de ailenin dinlenmesi taraftarıyım..
Ama her şeyin ölçüsü vardır...
Adam çalışmaz, babam alır beni karşısına bak kızım adam böyle böyle der uyarır, dinlemez isek, kabahatli biz oluruz..

Ama burada damat adayı okul okumamış diye laf söylüyorlar, bu da pek dinlenecek şey değil arkadaşım..
 


Ah işte.. Gerçekten şuan düşündüklerimi dile getirmişsin, ailem onlar benim herşeyim benim için en iyisini isterler hep, böyle olunca da kafamda hep bi ikilem.. Bu gel-git asla sevgimden dolayı değil, ama aile bambaşka bi yerdedir
 
hayatım boyunca asla maddiyatçı bi insan olmadım, paranın amaç değil araç olduğunu düşünüyorum, bir aile kurarken de en önemli şeyler huzur sevgi saygı mutluluk, çok şükür 2 mizde çalışıyor olacağız. Sevgilimin benden daha az maaş almasını dert etmem, seni beni yoktur çünkü.. Lise mezunu olup maaşının az olması önüme sunulması çok üzüyor beni
 


elbette ki öyle.. hiç kimse ailenin yerini tutamaz,hele anne! bambaşkadır o..kimse sana onun gibi bakmaz,senin için korkmaz endişelenmez..
eminimki ailen mutluluğunu ister,bu yüzdendir endişeleri (sen daha iyi bilirsin gerçi)
o yüzden dinle kesinlikle onları..ama kafana uymayanı,mantıklı gelmeyeni de söyle..paylaş..açıklasınlar sana,sende onlara açıklat..
gerekirse tanışsınlar erkek arkadaşınla,bu çok iyi bi yöntem..birebir bi yemekte bi ortamda oturup konuşmaları bazen önyargıları yıkar..düşünceleri tersine çevirebilir..
 
Annemle tanıştırdım, bugüne kadar sevgilimin anneme karşı hiç bi saygısızlığı olmamıştır, bayramlarda annemi arar, mesela geçer bayram aradığında telefonu almadı annem konusmadı o an kahroldum, neden böyle yapıyorsun diye soruyorum konusuyorum olmaz bu iş diyo, sürekli bi bahanesi var, fabrikatör falan mı bulmam gerek anlamadım yani..
 
Eşim de ben de üniv. mezunuyuz.

Eşimle evlenmeden önce babamı arayıp, iş yerimden görüştüğüm biri olduğunu, evlilik niyetinde olduğumuzu, kendime uygun bulduğumu fakat babamın herhangi bir sebepten rızası olmazsa bu evlilik niyetinden vazgeçebileceğimi söylemiştim.

Eşime aşık değil miydim?Geberiyordum aşkından, onsuz ölecek gibiydim.

Ama babamın aşkı daha ağır basardı her koşulda.O sebepten babamın mutsuz olacağı, içine sinmeyeceği bir evliliği asla yapmaz, duygularımı öldürmesini bilirdim.

Çok şükür babam sen bilirsin kızım bize uygundur, buyursun gelsinler dedi de evlendik.

Demem o ki; kişiden kişiye değişir bu karar ama bana göre aile'nin bir bildiği bir tecrübesi bir öngörüsü vardır ki itiraz ediyordur.

Ama sen ben mantıksız buluyorum annemin yaklaşımını, mutlaka evlenicem dersin evlenirsin, evlenince belki mutlu olur belki annem haklıymış mutsuzum dersin, senin bileceğin şey.
 
Bazen diyorum evin tek kızıyım belki de annem o yüzden olmaz diyor ama iş ciddiye binince yani ailece tanışma olunca ok dicek, en azından böyle teselli ediyorum kendimi
 
Annen sonuç olarak senin mutluluğun için yapmayacağı şey yoktur. Eğer bu kadar çok istiyorsan seni ne kadar mutlu ettiğini göster eminim o zaman yelkenleri suya indirecektir. Pes etme ama hiçbir tarafı da kırma yani :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…