Ne yapacağım bilmiyorum?

Hala tam olarak alışamadım...şu ankarayı sevemedim yahu!

Boşanma,iş değiştirme,tayin gibi düşünceleriniz yok ise,mecbur seveceksiniz.

Merhaba, ben de ailemden 6 saat uzakta ve Ankara’dayım. Ve yapayalnızım... çok çaresiz, çok umutsuzum. Hayatımın her yönü “senin burada be işin var? Çek gibir buradan, sen buraya ait değilsin” derken kaderin bir cilvesi olarak kendimi Ankara’ya mecbur, muhtaç ve zorunlu buluyorum. İşin ilginci, kalbimin derinlerinde bir yerde “Ankara’yı sevmiyorsun ama senin kaderin ve senin için en iyisi Ankara, kıymetini bil” diyen bir ses var... Dertleşmek, konuşmak isterseniz özelden yazabilirsiniz. Sevgiler...

HeraVenus .!.:

Ailene 10 saatlik uzaklıktaymışsın.. alıştın mı peki evliliğe yeni yaşadığın şehire? Gezmeyi bizde seviyoruz. Ama sanki bi eksiklik war gibi.. deniz olan bi şehirde 30 senem geçti. Birden ankara ya alışmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

Bu buyuk sıkinti iste. Denizle buyuduysen meydanda ki fışkiye buyuk hakaret insana. Deniz candir.