Diyelim ki ilerde mutsuz oldun sana ait olsun hataları da mutlulukları da ,baban bu konuda kötü bir ebeveyn sen sevgilinle bir hayat kur ve çalış bu babayla da konuşulmaz insan ailesini seçemiyor,sen kendi mutluluğunu düşün en doğrusunu yap evlilik bu insan tabiki kendi istediği seçtiği kişiyle evlenecek.Bende öyle istiyorum. Evden gideceğimi de söyledim zaten.
Kendi doğrularını sana dayatmaya çalışıyor babanla küs diyemem ama istediğin hayatın peşinden git canım sonucu ne olursa olsun katlanmalısın,istemediğin evlilikten iyidir.Diyelim ki ilerde mutsuz oldun sana ait olsun hataları da mutlulukları da ,baban bu konuda kötü bir ebeveyn sen sevgilinle bir hayat kur ve çalış bu babayla da konuşulmaz insan ailesini seçemiyor,sen kendi mutluluğunu düşün en doğrusunu yap evlilik bu insan tabiki kendi istediği seçtiği kişiyle evlenecek.
Baban senim üzerinden plan yapmış bir hesabı var başka açıklaması yok25 yaşındayim. İki sene evvel üniversiteyi bitirdim. Ailemin evine geldim. Dışarda iş bulup çalışmak istedim izin vermediler. Onların yanında tarlalarda çalıştım. Onlara yardım ettim, ev temizledim, bulaşıklarını yıkadım, yemeklerini yaptım. Her türlü işlerini yaptım. Hani çalışmama izin vermiyorsunuz bari evleneyim kendi yuvamı kurayım o zaman çalışır hayatımı kazanırım.
Benim üniversiteden tanıştığım bir adam var. Birbirimize tanıma fırsatı vermiştik. Ruh eşi olduğumuzu fark ettik. Geçen sene Ocak ayında bu konu açıldı. Babama tuhaf bir şey oldu. Kendini öldürmeye kalkmalar, saçma bahaneler soylemeler, bana hakaret etmeler falan bir sürü şey oldu. Tabi bende hakkımı savundum. Anlatmaya çalıştım. Bana dedikleri evlatlarından bir çürük benmişim. Neyse erkek arkadaşım bir kaç ay bekleyelim hazmetsin sınırı geçsin babam arasın bir konuşsun. Aradan 4 ay geçti babası aradı bu sefer. Önce vericem demiş anneme sonra adamı arayıp hakaretler tehditler etmiş. Ve yine evde kavgalar gürültüler oldu. Ben kendimi savundum. Kimse arkamda olmadı. Ne kardeşlerim ne annem. 4 gün boyunca ne yemek yedim ne su içtim bir kişi bile bana bir taş çorba getirmedi. Çok ağladım kendimi öldürmeye kalktım. Vicdanlarının azcik bile sizlamamasi bana koyuyordu. Erkek arkadaşım aileni kaynetmek istemiyorum dedi. Bir gün bir şey olsa bana gideceğin bir kapın olmasını istiyorum dedi. Beni istemesinler sorun değil ama saygı duysunlar dedi. O kadar beyefendi ki, beni çok seviyor, çok mutluyum onunla. İyi bir insan.
Üzerinden tekrar bir yıl geçti.Erkek kardeşim bu sefer yanında olucam dedi. İnandım. Annem zaten benim yanımda farklı babamın yanında farklı konuşan biri. Bu süre zarfında Erkek arkadaşım o ada Almanya'ya gitti çalışmaya. Düğün masrafları için. Geldi tekrar. Dün babası aradı babamı. Akraba içine veririz biz kizimizi, çocuklarim canım ciğerim vs vs şeyler demiş. Dün daha güzelce sinirlenmeden fevri olmadan anlatmaya çalıştım. Gelsinler oturalım tanışalım, bir çayimizi icsinler, insanları gör dedim. İnsanlar sohpet ede ede tanışır dedim. Yok akraba olsa sana bir şey olsa beni korurmuş uzakta olsam koruyamazmış. Sanki korunmaya muhtaçmışım gibi.(Bu arada akraba evliliğine karşiyim. Benden küçük kız kardeşim ve ablam akrabalarimla evlendiler.) Bu arada yanımda olacağını söyleyen erkek kardeşim gıkını bile çıkarmadı. Tek kaldım yine.
Erkek arkadaşım benim hep yanımda üstüme titrer. Ona ve ailesine bunları yaşatma hakkım yoktu biliyorum. Ama ben onu çok seviyorum hemde çokkkkk. Onun için dünyayı karşıma alırım. O da beni cok seviyor. İnanın aileme de dedim. Ben aptal biri değilim. Gayet akıllısın. Ailemin karşısına guvenilmeyecek bir adam çıkarmazdım. Ona güvenip inanıyorum ki bu ilişki için çaba sarf ediyorum o da kendi ailesine ediyor. Bir adamın hayır demesiyle ben bu güzel ilişkiyi heba edemezdim. Ben kaderimi annemle babamın ellerine bırakamazdım. Onlar yakışırlar mi, çocuk iyi mi değil mi kızımız mutlu mu değil mi diye bakmaz kendi cahilliklerinin faturasını sadece çocuklarına keser. Ve ben bunun bir parçası olmak istemiyorum. Hata yapacaksam kendim yaparım. Ama ömür boyu başkasının hatalarının bedelini ödemek istemiyorum. Bu konuyu neden açtım bilmiyorum. Konular dağınık olabilir. Özür dilerim şimdiden. Kafam çok dumanlı. Anlatmadığım çok şey var. Ayrıntılarla sizi sıkmak istemediğim için yazmadım.
Artık hiçbir şey düşünemiyorum. Babam gerçekten vicdansızBaban senim üzerinden plan yapmış bir hesabı var başka açıklaması yok
Seni evde tutup iş yapacak evlat olarak mı görüyor
Teşekkür ederim. Bende öyle düşünüyorumKendi doğrularını sana dayatmaya çalışıyor babanla küs diyemem ama istediğin hayatın peşinden git canım sonucu ne olursa olsun katlanmalısın,istemediğin evlilikten iyidir.
Topla eşyalarını gerekirse ara polisi zorla tutuluyorum de.Şuan evde tepeme birini dikmişler. Yoksa ilk fırsatta gidicem.
Evet öyle. Gidecem zaten hemde ilk fırsatta.Topla eşyalarını gerekirse ara polisi zorla tutuluyorum de.
Desen ki her şey yolunda sadece erkek arkadaşıma karışıyo kır dizini otur bir bildikleri vardır diycem ama adam seni eve köle diye kapatmış işe girip kendi hayatını kurmana da izin vermiyor, belli ki orda burda söz verdiği veya çıkarının olduğu akrabaya vermek istiyo. Sen çık git ordan, gir bir işe okumuş etmişsin kendi hayatını kazan sana fayda yok onlardan.
Teşekkür ederim. Bir de sürekli dönüyor sözünden. Evvelsi gün islerimiz bitsin gelsinler tanışmaya dedi. Dün gece konuşuyorlardi fısır fısır. Vermem ben, gelince kovacam onları deyip duruyordu. Şuan hiçbir şey duymamış gibi yapıyorum. Kavga cikarirsam önüme set koyarlar dışarı dahi çıkmama izin vermezler. İlk fırsatta da gidecem bu evden. Babamın gel gitli hallerini çekemem. Bir kere de aklını kullansin.yani bunu demek istemem ama gidin evlenin. madem o kadar iyi bir eş adayı böyle baba silinir. ha deseniz ki babam melek gibi ama bu konuda inat ediyor ona biaey diyemem... tek sorun akraba olmamaları ise evlenin akrabaliginiz başlasın. sevenleri ayirmamak gerekiyor. (bu yorumumu es adayinizin gerçekten çok iyi biri olduğunu belirttiğiniz için yaptim. insallah çok iyidir ve çok mutlu olursunuz)
Çalışmanıza izin vermeyen, istediğiniz insanla evlenmenize izin vermeyen baba, Allah'tan okumanıza karşı çıkmamış.25 yaşındayim. İki sene evvel üniversiteyi bitirdim. Ailemin evine geldim. Dışarda iş bulup çalışmak istedim izin vermediler. Onların yanında tarlalarda çalıştım. Onlara yardım ettim, ev temizledim, bulaşıklarını yıkadım, yemeklerini yaptım. Her türlü işlerini yaptım. Hani çalışmama izin vermiyorsunuz bari evleneyim kendi yuvamı kurayım o zaman çalışır hayatımı kazanırım.
Benim üniversiteden tanıştığım bir adam var. Birbirimize tanıma fırsatı vermiştik. Ruh eşi olduğumuzu fark ettik. Geçen sene Ocak ayında bu konu açıldı. Babama tuhaf bir şey oldu. Kendini öldürmeye kalkmalar, saçma bahaneler soylemeler, bana hakaret etmeler falan bir sürü şey oldu. Tabi bende hakkımı savundum. Anlatmaya çalıştım. Bana dedikleri evlatlarından bir çürük benmişim. Neyse erkek arkadaşım bir kaç ay bekleyelim hazmetsin sınırı geçsin babam arasın bir konuşsun. Aradan 4 ay geçti babası aradı bu sefer. Önce vericem demiş anneme sonra adamı arayıp hakaretler tehditler etmiş. Ve yine evde kavgalar gürültüler oldu. Ben kendimi savundum. Kimse arkamda olmadı. Ne kardeşlerim ne annem. 4 gün boyunca ne yemek yedim ne su içtim bir kişi bile bana bir taş çorba getirmedi. Çok ağladım kendimi öldürmeye kalktım. Vicdanlarının azcik bile sizlamamasi bana koyuyordu. Erkek arkadaşım aileni kaynetmek istemiyorum dedi. Bir gün bir şey olsa bana gideceğin bir kapın olmasını istiyorum dedi. Beni istemesinler sorun değil ama saygı duysunlar dedi. O kadar beyefendi ki, beni çok seviyor, çok mutluyum onunla. İyi bir insan.
Üzerinden tekrar bir yıl geçti.Erkek kardeşim bu sefer yanında olucam dedi. İnandım. Annem zaten benim yanımda farklı babamın yanında farklı konuşan biri. Bu süre zarfında Erkek arkadaşım o ada Almanya'ya gitti çalışmaya. Düğün masrafları için. Geldi tekrar. Dün babası aradı babamı. Akraba içine veririz biz kizimizi, çocuklarim canım ciğerim vs vs şeyler demiş. Dün daha güzelce sinirlenmeden fevri olmadan anlatmaya çalıştım. Gelsinler oturalım tanışalım, bir çayimizi icsinler, insanları gör dedim. İnsanlar sohpet ede ede tanışır dedim. Yok akraba olsa sana bir şey olsa beni korurmuş uzakta olsam koruyamazmış. Sanki korunmaya muhtaçmışım gibi.(Bu arada akraba evliliğine karşiyim. Benden küçük kız kardeşim ve ablam akrabalarimla evlendiler.) Bu arada yanımda olacağını söyleyen erkek kardeşim gıkını bile çıkarmadı. Tek kaldım yine.
Erkek arkadaşım benim hep yanımda üstüme titrer. Ona ve ailesine bunları yaşatma hakkım yoktu biliyorum. Ama ben onu çok seviyorum hemde çokkkkk. Onun için dünyayı karşıma alırım. O da beni cok seviyor. İnanın aileme de dedim. Ben aptal biri değilim. Gayet akıllısın. Ailemin karşısına guvenilmeyecek bir adam çıkarmazdım. Ona güvenip inanıyorum ki bu ilişki için çaba sarf ediyorum o da kendi ailesine ediyor. Bir adamın hayır demesiyle ben bu güzel ilişkiyi heba edemezdim. Ben kaderimi annemle babamın ellerine bırakamazdım. Onlar yakışırlar mi, çocuk iyi mi değil mi kızımız mutlu mu değil mi diye bakmaz kendi cahilliklerinin faturasını sadece çocuklarına keser. Ve ben bunun bir parçası olmak istemiyorum. Hata yapacaksam kendim yaparım. Ama ömür boyu başkasının hatalarının bedelini ödemek istemiyorum. Bu konuyu neden açtım bilmiyorum. Konular dağınık olabilir. Özür dilerim şimdiden. Kafam çok dumanlı. Anlatmadığım çok şey var. Ayrıntılarla sizi sıkmak istemediğim için yazmadım.
Gelişmeler: iki gün boyunca hiç bir iş yapmadim. Yemek yemedim kacacagimi söyledim. Ciddiydim de. Düşünüp tasinsinlar diye. Erkek kardeşim ve annem babamı ikna etmişler. Dün Sabah annem yanıma geldi. Baban verecekmiş. İşler bitsin gelsinler tanismaya dedi. Çok sevindim. Erkek arkadaşıma da söyledim o da çok sevindi. Ama biraz önce annem babam odalarindayken konuşuyorlardı. Bende kötü bir şey ama kapıdan dinledim. Babam ben vermem dedi. Annem sen dedin kıza böyle söyle diye. Kavga ediyorlardı sessizce. Annem babamı ikna edemeyince tamam işler bitsin gelsinler tanişmaya vermicem deyip evden kovarsın dedi. Şuan işimiz gücümüz var yarım kalmasın dedi. Ben merak edip kapıdan dinlemesem vicdansizliklarını öğrenmesem saf gibi tanışma için elbise falan alicaktim hayal kurucaktım. Benimailem dediğim insanlar saf kötüler. Çok kötüler ya. İnsan evladına bunu eder mi? Daha da iyi niyetli olmaya gerek yok. Merhamet etmeyene merhamet etmiceksin.
Aslında üniversiteye gitmeye kendim zorladım sadece bir şartla en fazla bir saat uzaklıkta bir şehir olacağını söylediler. Kabul ettim. En son kavga ettik ben yüzlerine karşı gidicem dedim. Daha sonra erkek kardeşim ve annem babamı ikna etmeye çalıştılar. İkna ettiklerini söylediler. Annem bana gelip baban diyorki işler bitsin gelsinler tanişmaya. Tabi hemen erkek arkadaşıma söyledim çok sevindik falan. O da ailesine söyledi. Babası ve annesi pek inanmıyorlar babama. Neyse olaydan iki gün sonra gece vakti odalarından seslerini duydum kapılarını dinledim. Babam ikimizden biri ölür, ben böyle bir şey demedim falan diye inkar etti. Annem de kız gitmiş insanlara demiş, sende dedin şimdi nasıl vazgeçiyorsun. Bari gelsinler iki çayımızı içerler sonra kovarsın dedi. Bunu duyunca başıma büyük bir darbe almış gibi hissettim. Onlara bir daha güvenemicem. Erkek arkadaşıma anlattım duyduklarimi o da üzüldü falan ama aileme söyledim o kadar bari bir gelelim belki babani ikna ederiz. Olmazsa yolumuza bakarız napalim. O da üzülüyor bakalım bekliyoruz. Ama ben hiç umutlanmiyorum. İçimdeki umudu, mutluluğu söndürdüler. Hiçbir şeye hevesim kalmadı. Şükür ki erkek arkadaşım yanımda benimle. Yoksa bu psikolojik buhrandan kurtulamam. Annem bir kavgamizda keşke bebekken ellerimi agzina bastirip seni öldürseydim. Böyle bir evlat olmazdın dedi. Daha bir çok şey. İçimde yaralar açtı bu sözlerÇalışmanıza izin vermeyen, istediğiniz insanla evlenmenize izin vermeyen baba, Allah'tan okumanıza karşı çıkmamış.
Üstelik dışarda okumuşsunuz sanırım, üniversite bitti ailemin evine geldim dediğinize göre...
Ne diyeceğimi şaşırdım...
Yani yobaz desem ikna olmaz desem, adam dışarıya üniversite okusun diye yollamış kızını.
Onu da diyemiyorum.
Bir gelişme var mı ?
Geçen sene Ocak ayında bu konu açıldı. Babama tuhaf bir şey oldu. Kendini öldürmeye kalkmalar, saçma bahaneler soylemeler.
Çok ağladım kendimi öldürmeye kalktım.
Ailecek ölmeyi bayılmak sanıyorsunuz benceAnnem bir kavgamizda keşke bebekken ellerimi agzina bastirip seni öldürseydim. Böyle bir evlat olmazdın dedi.
Tabiki haklısınız. Ölmeyi bayılmak değil de son çare gibi düşünüyor insan. Sana seçenek sunuyorlar ama o seçenekler ölüm gibi. Bunu insanlar yaşamadan anlayamaz. Benden daha kötü şeyler yaşayanlar var tabi ama benimde yaşadıklarım kolay değil. Erkek arkadaşıma guvenmesem sevgisine inanmasam kimse için bu yola girmezdim inanın bana.Ailecek ölmeyi bayılmak sanıyorsunuz bence
Ailen çok kötü ama sevgilini ve onun ailesini bu kadar güzelleme bence..sonuçta ne kadar tanıyorsun ki, uzaktan uzağa. Yağmurdan kaçarken dokuya tutulmak da var.
Bdv erkek arkadaşına güvenip ona inanıp ailesine yüz çevirmiş insanlarla dolu.Tabiki haklısınız. Ölmeyi bayılmak değil de son çare gibi düşünüyor insan. Sana seçenek sunuyorlar ama o seçenekler ölüm gibi. Bunu insanlar yaşamadan anlayamaz. Benden daha kötü şeyler yaşayanlar var tabi ama benimde yaşadıklarım kolay değil. Erkek arkadaşıma guvenmesem sevgisine inanmasam kimse için bu yola girmezdim inanın bana.
Bakabilir kendisi inşaatta usta. Aylık 50.000 üstü kazanıyor. Annesiyle tanıştım ablalariylada tanıştım. İyi insanlara benziyorlar. Erkek arkadaşım hep şeffaf oldu bana. Ama evet diyelim ki farklı biri çıktı ben herşeyin üstünden gelebilecek kadar güçlüyüm. Okurken aynı zamamda hem çalıştım hem staj yaptım. Kendimi gelirstirmek için uğraştım. Ailesi ben aileme göre daha akıllı hareket ediyorlar. Onun da babası babam gibi olsa içler tamamen çıkmaza girerdi
Bunları bende biliyorum ve inan saf değilim. Tabi en kötü senaryo kaçmak. 1.5 senedir uğraşıyoruz uğrasicaz. İnşallah emeklerimiz sonuç verecek. İlk hedefimiz ne olursa olsun ailemi ikna etmek. Çünkü kötü de olsa ailem kaybetmek istemem erkek arkadaşım da istemiyor. İyi dileklerin için teşekkür ederimBdv erkek arkadaşına güvenip ona inanıp ailesine yüz çevirmiş insanlarla dolu.
Umarım mutlu olursun ama şu an yaşadığın hayat öyle kötü ki, gittiğin her yer daha guzel gibi geliyordur sana- ki belki de öyle.
Erkek arkadaşınla yasayacagin şehirde is bulma ihtimalin var mı? Eğer varsa kaçıp gitsen bile orada işler yolunda gitmezse oradan da kacabil diye şimdiden bir işe gir. Çünkü bu tarz yapılan evliliklerde karşindaki kişi de gidecek bir yerin olmadığını biliyor ve işler kotulesirse cepte para elde iş yoksa yine kucağında çocukla daha koru olarak baba evine dönüyorsun. O yüzden önceliğin ekonomik özgürlüğün olsun. Hatta kpss ile atanma ihtimalin varsa ona yogunlas gidince. Ne yaparsan yap ama sakın kendini kocanın ve sana şu an sevimli gelen ailesinin insafına birakma