- 23 Kasım 2008
- 5.893
- 7.345
- 723
- Konu Sahibi Meyveliturta19
- #21
Ya mecburiyet var mı görüşme için? Niye sıkıyorsun ki canını?Gelinliğime müdahele etmeye kalktı ben tepki verdim bana dedi ki 10 yıllık evli de olsan seni ayırırım. O zamanda yanımda Allahtan eşim vardı :))
Benim kan beynime sıçradı yüzükleri fırlattım. Sonra eşim kıyametleri koparmış. Kv ağladı ayılmalar bayılmalar özürler yine barıştık öyle. Evlendim el öpmeye gittik orada da ağız alınmayacak kelimeler evden kovmalar :))
Şimdi yine özürler ağlamalar falan.
Yahu bende insanım unutamıyorum. Evlendim aylarca her gün ağlama krizlerine girdim sürekli psikolojim alt üst oldu.
Şimdi hiç bir şey olmamış gibi davranıyor ya böyle yaşadıklarım hep gözümün önünden geçiyor.
Çok az görüşüyoruz. Evlendiğimden beri evime 2 kere geldi bende o olaydan sonra 2 defa gittim evine hatta 2. sinde ailemle birlikte beni davet etti öyle gittim
İlka görüşmek mi zorundasınız ara sıra laf vurur hatırlatırsın eski günleri. Çocuk var mı hamile misin? Belki anca kafasına dank etti "ilerde torunum olduğunda göstermezlerse" falan..
Neyse ben kendi açımdan cevap yazayım. Kindar biriyim yani öyleymişim. Bence değilim ama çevrem bunu söyler hep, haklılar da.. 10 yaşında yapılan şeyi unutmayıp 20 sene sonra "sen zamanında böyle yapmıştın unuttun mu" deme özelliğim var. Anafikir şu; "o beni üzerken düşünmüyorsa ben niye üzmemek için düşüneyim?" Ama kindarlık iyi olmuyor -prefosyonel değil- ılımlılıktan yanayım. Ilımlılık derken saf olmakla karıştırılmasın pliizz