- 29 Ocak 2021
- 297
- 852
- Konu Sahibi Sade_Bilge
- #1
Merhaba arkadaslar,
Ben bu sene evlendim ve esim kendi istedigi olmayinca cabuk parlayan bir insan, ben ise tam tersi olabildigince sakin ve sabirli bir insanim.
Ama en kücük seylerde bile kavga eder olduk. Isi cok yogun, sürekli sehirler arasi yol katetmek durumunda.
Ben olabildigince onun yüklerini hafifletmeye calisiyorum. Elimde ama sanirim ona göre hicbirsey gelmiyor. Gecmisim depresyona yatkinligim var ve cok cabuk yoruluyorum. Esim tam tersi asiri hiperaktif ve yeeinde duramayan biri.
Ben sosyal fobi gecmisim de var ve kendisi bunu biliyor. Sürekli bu yüzden kavga cikiyor.
Hemen hemen her hafta annesine gidiyoruz, ben birsey diyemeyim.diye annenlere gidelim mi diyor. Ben hic annemlere gidelim demem.
Kendisi insan iliskilerinin cok önemli oldufunu savunuyor bende biliyorum ama sürekli insan icinde olmak beni sikiyor. Özellikle bos muhabbet oldu mj. Sessiz sakin dinleyen bir insanim. Aama esim ailesinin yaninda böyle olmami ilgisizlik kayitsizlik olarak algiliyor. Derdimi anlatmaya calistigimda sürekli kavga cikiyor. Ailemi neden aramiyoraun diyor. Ne konusacagimi bilmiyorum ki aradim mi bazen geri dönüyorlar bazen onlarda anriyoe. Buna bile bana kiziyor esim onlarla yakin olmak icin cabalamiyoraun diyor. Ne yapacagimi bilmiyorum ki.
Ben kendi halinsa sakin bir sskilde kitap okiyan insanim. Sohbetlerden sikiliyorum. Özellikle o arsayi aldim su evi aldim bu altini alsim bana o kadar bos geliyor ki.
Bu kisa görüsmeler bile beni yoruyor.
Annemlere gidince cok neseliymisim konuskanmisim. Onun ailesinin yaninda öyle degilmisim. Derdimi anlatmaya calisiyorum sürekli tartisma cikiyor.
Kendinden yanlarina gitmiyorsun diyor. Calisan coluk coxuklu insanlar rahatsiz etmek istemiyorum ki.
Yok niye öyle düsünüyormusum.
Hic beraber vakit geciremiyoruz sürekli hep birilerinin olmasini istiyor. Ben cok yoruluyorum.
Insan iliskileri önemliymis.
Ben bunu nasil ögrenecegim ne yapcagimi saairdim.
Ben bu sene evlendim ve esim kendi istedigi olmayinca cabuk parlayan bir insan, ben ise tam tersi olabildigince sakin ve sabirli bir insanim.
Ama en kücük seylerde bile kavga eder olduk. Isi cok yogun, sürekli sehirler arasi yol katetmek durumunda.
Ben olabildigince onun yüklerini hafifletmeye calisiyorum. Elimde ama sanirim ona göre hicbirsey gelmiyor. Gecmisim depresyona yatkinligim var ve cok cabuk yoruluyorum. Esim tam tersi asiri hiperaktif ve yeeinde duramayan biri.
Ben sosyal fobi gecmisim de var ve kendisi bunu biliyor. Sürekli bu yüzden kavga cikiyor.
Hemen hemen her hafta annesine gidiyoruz, ben birsey diyemeyim.diye annenlere gidelim mi diyor. Ben hic annemlere gidelim demem.
Kendisi insan iliskilerinin cok önemli oldufunu savunuyor bende biliyorum ama sürekli insan icinde olmak beni sikiyor. Özellikle bos muhabbet oldu mj. Sessiz sakin dinleyen bir insanim. Aama esim ailesinin yaninda böyle olmami ilgisizlik kayitsizlik olarak algiliyor. Derdimi anlatmaya calistigimda sürekli kavga cikiyor. Ailemi neden aramiyoraun diyor. Ne konusacagimi bilmiyorum ki aradim mi bazen geri dönüyorlar bazen onlarda anriyoe. Buna bile bana kiziyor esim onlarla yakin olmak icin cabalamiyoraun diyor. Ne yapacagimi bilmiyorum ki.
Ben kendi halinsa sakin bir sskilde kitap okiyan insanim. Sohbetlerden sikiliyorum. Özellikle o arsayi aldim su evi aldim bu altini alsim bana o kadar bos geliyor ki.
Bu kisa görüsmeler bile beni yoruyor.
Annemlere gidince cok neseliymisim konuskanmisim. Onun ailesinin yaninda öyle degilmisim. Derdimi anlatmaya calisiyorum sürekli tartisma cikiyor.
Kendinden yanlarina gitmiyorsun diyor. Calisan coluk coxuklu insanlar rahatsiz etmek istemiyorum ki.
Yok niye öyle düsünüyormusum.
Hic beraber vakit geciremiyoruz sürekli hep birilerinin olmasini istiyor. Ben cok yoruluyorum.
Insan iliskileri önemliymis.
Ben bunu nasil ögrenecegim ne yapcagimi saairdim.
Ne yapilir ki ikinizin de ortaya adim atmasi lazim baska yolu yok
