• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

ne yapmalı bu kaynanaya ?

tabiki böyle bişey yapmadım..
Bir kaç kişinin birden aklına gelip aynı soruyu sormasına çok şaşırdım gerçekten.
Kaynanamda kayınpederimde emekli insanlar gelirleri var yani.Bize muhtaçsınız burada oturmak zorundasınız falan yapmadı kimse onlara..

Zaten evet böyle yaptık demen komik olurdu
Sordun mu diye sormaları da aynı kapıya çıkıyor.

Demek ki kv de pişman olmuş canım.
E sende aynı eve çıkmakla zaten pişmansın..
İkinizde memnun değilsiniz bu durumdan
Evi ayırın, çocuğuda kreşe alıştırın..
Diğer türlü sürekli huzursuz olacaksınız.
 
Kızlar Merhaba,

Size danışmak istediğim bir konu var..İçinden çıkılmaz bir hal almadan bana akıl verin lütfen..
Ben çalışıyorum ve 2 buçuk yaşında bir kızım var..

Kaynanamlar da biz de kirada oturuyorduk ve dublekse taşınma fikri geldi aklıma çünkü sabahları kızımı anneme yada kaynanama götürmek çok zor oluyordu..

2 ay önce dublekse çıktık onlar yukarıda biz aşağıda her şeyimiz ayrı (mutfak,banyo,tuvalet,dış kapı)
akşam yemeklerini birlikte yiyoruz birde hafta sonu kahvaltı..Zaten haftanın sadece 2 günü evdeyim.

Bu aralar kaynanamın hareketleri tuhaflaşmaya başladı..bunalmıştır diye düşünüp kızıma pazartesi günleri de annem baksın istedik..Hafta sonu da zaten biz bakıyoruz.Haftanın sadece 4 günü bakıyor ve zaten evleri birleştirmekteki amaçta buydu..

Bu sabah en sonunda eşim konuşmuş annesiyle..Depresyonda olduğunu etrafında kimsenin olmadığını bu dünyaya sanki sadece çocuk bakmaya ve yemek yapmaya geldiğini falan söylemiş..Kendisi asosyal bir insandır.Pazar günü ben sinemaya götürmek istedim gelmedi..

Biz karı-koca gezmeye çıkıyormuşuz hafta sonları kayın peder onu bir yere götürmüyormuş. (Ki bu durum zaten bu zamana kadar da böyleydi..Her hafta sonu dışarı çıkan insanlar değillerdi bizden görünce sanırım kıskandı.)
Benim de mutfaktaysam herşeyime karışıyor sürekli asık suratlı memnuniyetsiz falan..Evde huzur bırakmadı..

Bu durumdaki bir insana da çocuğumu bırakıp işe rahatlıkla gelemiyorum artık..Çünkü depresyonda olan bir insanın çocuğa tahammülü de olmaz diye düşünüyorum.Şu an iş yerinde kuduruyorum gidip kızıma sımsıkı sarılmak onun elinden almak istiyorum.İşe girdiğime ve evleri birleştirdiğimize ne yazık ki pişman oldum :mad:

Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım ? Kızımı gerçekten babannesiyle yanlız bırakmamalı mıyım ? İşten ayrılmayı bile düşnüyorum şuan.
Bana akıl verin lütfen.. Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler..
Bence durumunuz varsa çıkın işten zaten maaş dublex eve de gidiyor. Normal bi eve çıkın harcamalari ayarlayin siz bakın çocuğunuza.
 
konu sahibinin eski konusunu hatırlıyor musunuz ?
kadın zaten daha önce de cocuga bakıyormus
konu sahıbı her sabah işe giderken kızımı uyandırıp babannesine götürmek zor oluyor diye buyuk bir ev alıp yaşamayı teklif etmişti bununla ilgili konu açmıştı
ve dediğini de yapmış evi alalı 2 ay olmuş , kadın şimdi mi giriyor depresyona ? başta o halde deseydi madem ben bakmak istemiyorum diye
yani kolay mı bu düzene göre bir de ev almışlar
konu sahibi de beraber yaşamaya bayılmıyordur heralde kızı için fedakarlık yapmış yazık değil mi şimdi
2 ay da ne değişti de kadın hayatının sadece çocuk bakmak ve yemek yapmaktan ibaret oldugunu anladı ?


beni anladığınız için gerçekten çok teşekkür ederim..
Sabah inanın kızım uyurken ona mont giydirip kucaklayıp evden çıkarırken ağlıyordum..
Kıyamıyordum bunun yazı var kışı var napıcaz diyordum ve onun için böyle bir adım atalım dedik..
Ama yok bugün geldiğimiz durum gerçekten benim de çok canımı sıkıyor.. Ne olacak bilmiyorum zaman gösterecek..
 
Pardon da hem cocugunun rahatı için kendi rahatin için kadina kilitliyorsun çocuğun tüm bakımını sonra da psikolojisi bozuk birine cocugumu bırakmak istemiyorum kuduruyorum gibi laflar ediyorsun. Depresyonda diye bu kadın akli dengesini mı kaybetti, şizofren mı oldu ne biçim hikaye bu? Kuduruyosun madem kendin bak çocuğuna.

İlk baştan kabul etmeseydiciler var bir de. Kötü yapmış di mi kendi düzenini evini bozmuş gelmiş bütün gününü 2 yaşında çocuğa ayırmış niye sırf torunu diye, oğlunun yuvası huzurlu olsun diye. O zaman kimse hiçbir yaptığı işten sıkıldım demesin, baştan bildiği durumlarda sonradan hiç sikayetlenmesin, rahatsız olmasın. Sevmiyorsaniz ise gitmeyin mesela çalışacaksınız da isiniz hakkında kötü hissetme hakkınız yok.

Ayrıca kadının dışarı çikmiyorum sözüne senin eskiden de cikmiyordu kıskandı beni demen bazılarının da desteklemesi ne kadar komik senin neyini kıskanacak, dışarı çıkmak gezmek istemek de suç oldu galiba. Ben dünyaya hep çocuk bakmak için gelmiş gibiyim sözünü ciddiye alacağın yerde beni kıskandı demek daha kolay değil mi... Noldu çocuğuna vurdu mu, kötü sözler mı söyledi? Ağlarken bakmiyor mu açıkinca karnını mı doyurmuyor? Bundan hiç bahsetmiyorsun karalamak için de depresyonda olan birine çocuğunu birakamiyorsun kuduruyosun. Lafa bak.

Çok bencil ve nankör olduğunu düşünüyorum.
 
evet galiba isime dikkat etmedim ben farketmedim ama konu aynı yanı aynı kişi heralde
o konuyu ben çok iyi hatılıyorum
aynı ev taraftarı hiç olmadıgım için o konuya da aman yapmayın etmeyin yakmayın kendinizi diye yazmıstım ama ve cok yorumlar yapıldı bir belki iki tanesi olumlu diğerleri herkes yakma kendını dedi
ama konu sahıbı ısrarla ben yapacagım dedı
yapmış ve sonuç işte

ben sizin annane babane çocuk bakmak zorunda degil görüşünde oldugunuzu bılıyorum
ben aynı görüşte degilim de neyse
burada konu farklı ama
sizce de oyle degil mi ?
hani bir sürü zaman geçmemiş ki bu konu oturulup konusulmuştur ev almak kolay mı ? bak anne , baba böle böle yapalım falan diye
daha 2 ay olmuş ev alalı beraber eve çıkmışlar şimdi mi kaynana depresyona gşrşp hayatının çocuk bakmaktan ibaret olduğunu anladı ?
başta ben bakmam demesi gerekmiyor muydu ?


ev almadık kiraya çıktık..
biz kirayı karşılıyoruz onlar da fatura ve evin yemek masraflarını..
başka bir şehirde de evi var kaynanamın..Eğer olmazsa yürümezse oraya gidecekler..
Kendi öyle söylemişti birlikte yapamazsak ben evime giderim demişti..
 
Herkesin sosyallik anlayisi farklidir ve kendi capindadir.Kayinvalidenizi sinemaya goturmek istemissiniz,kabul etmemis.Olabilir,belki o sinemaya gitmeyi degilde, mesela karsi komsu fatma ablaya kahve icmeye gitmeyi sosyallik sayiyordur.Bundan hoslaniyordur
 
benim yengem çalışmıyor, arada bahane olarak çalışsam çocuğuma kim bakacak diyor, anneme göndermeler yapıyor. anneminse ilk günden beri tavrı gayet net. ben doğurdum hem çalıştım hem tek başıma 3 çocuk büyüttüm , kimseden yardım istemedim, şimdi gider torunumu severim ama kesinlikle bakmam. ne kızımın çocuğuna ne oğlumun çocuğuna, ben çocuk büyütmeye gelmedim dünyaya diye..

kvde de çocuğa bakmak için dünyaya gelmemiş olabilir ama bunu bütün planlar onun üzerine yapılıp dünya masraf ettikten sonra söylemesi çok saçma. beraberinde "siz gezmeye gidiyorsunuz ben bi yere çıkmıyorum" diye eklemesi iyice saçma. açık açık kıskanıyorum diyor. çıkmıyorsan çık yani. haftanın 3 günü boşmuşsun madem.
 
ev almadık kiraya çıktık..
biz kirayı karşılıyoruz onlar da fatura ve evin yemek masraflarını..
başka bir şehirde de evi var kaynanamın..Eğer olmazsa yürümezse oraya gidecekler..
Kendi öyle söylemişti birlikte yapamazsak ben evime giderim demişti..
o zaman bence kaynana gitsin evine
uğraşmayın gerçekten
birde ben sizin neden kreşe vermediğinizi anlamıyorum kusura bakmayın
yani kreşe verilmeli bence hatta çalışmayan anneler bile vermeli
çocuklar evde bütün gün sıkılıyor çizgi film falan sürekli vakit geçimıyor yararlı olamazsınız
kreşte sosyalleşmeyi öğrenir faaliyet yapar bir sürü arkadası olur
bence düşünün , çocuk alışır gitmek istemiyor diye bişe olamaz mücadele etmelisiniz , bugun kreşe gitmek istemez yarın okula gitmek istemez ne yapacaksınız ?
bütün gün babanne ne verebilir cocuga ?
kreşe giden çocuklar neler neler öğreniyor
birde böyle düşünün
 
Ne buyuk iyilik yapmissiniz ya cati katina tasiyarak onlari. Kadin istersen gokdelenin tepesine falan yerlestir ne fark eder mevcut durumdan sikilmis. Gelmis kac yasina yine cocuk sorumlulugu. Ister istemez yorulmustur yillardir sure gelen hayatindan.

Gezmek istemistir zamaninda kocasi goturmedi belki zaman bulamadi gecim derdi cocuk vs derken. Simdi siz gezince sizi kiskanmiyor yasayamadigi gunlere uzuluyor. Tabi ki bunun sizinle bir ilgisi yok. iki sinema teklifuli bir ev gezmesi ile olacak is degil bu. Sizinki resmen agzina bir parmak bal calayim da oyalnsin sussun gibi bir sey oluyor.

Kizinizin bakimini siz halledip kadini rahat birakin derim.


bende çalışıyorum haftanın 5 günü
söyler misiniz hangi gelin kayınvalidesini haftasonu sinemaya yada ev oturmasına götürmeyi teklif ediyor?
Ağzına bal çalmak değil bu ona yardımcı olmaya çalışıyorum bende tüm gün onun gönlünü hoş tutmak için uğraşamam herhalde benimde çamaşırım ütüm var ev temizliğim var..
Bu devirde ne yaparsan yap gerçekten kimseyi memnun edemezsin
bunu anladım valla..
 
Ama shapescim verdiğimiz her karar doğru olmaz ki? Hiç mi aldığın bir karardan pişman olmadın?
Kadın yaparım demiştir ama şimdi zorlanmaya başlamıştır belki artı iki kişinin yemeği bulaşığı gürültüsü zorlanıyor. Kendi ayrı evde bakarken gündüz yorulsa da çocuk gidince kafa dinliyordu belki şimdi o gürültü 24 saat olunca Allahım ben ne yaptım dedi mesela. Olamaz mı?
Ki benim teyzem kendi kızının on sene sonra zor zar olan oğluna iki sene baktı ev kiraladı başka şehirden geldi ama üçüncü sene verin kreşe ben artık kaldıramıyorum dedi mesela. Kafası kaldırmıyor artık şimdi ne yapalım teyzemi hain anneanne mi ilan edelim?
Herkesin pişman olduğu yanlış kararları da vardır, yapabileceğini sandığı ama içine girince zorlandığı şeyler vardır.
Muhtemelen 24 saat kesilmeyen çocuk gürültüsü ve hep beraber olmak kadını yordu, kimi olsa yorar başta bunun hesaba katamamış da olabilir

Aynı şey konu sahibi içinde geçerli değil mi elvan.
Baştan konuşuyorsun anlaşıyorsun
Bir düzeni baştan aşağı değiştiriyorsun sonra kv de
Başta açık olmadığı gibi şuanda da açık açık
kızım ben bu sorumluluğu artık kaldıramıyorum demek yerine
tabiri caizse mız mız yapmayı tercih ediyor.
Bu ne kadar doğru?
Şimdi ben yapamicam dese bu kadın artık çok geç bakacaksın diye
dayatacak mı.
Yada zorla çocuğu bırakıp koşa koşa işe mi gidecek.

Sen anneni getirtsen yanına
1-2 ay içinde ama ben bu dünyaya çocuk bakmaya gelmiş gibi hissediyorum
diye duygularına oynasa
demez misin annecim sana sordum sende kendin kabul ettin zorla
gel demedim ki sana demez misin..

Şuan konu sahibinin şaşkınlığıda bundan ibaret olamaz mı.
Kolay mı ev taşımak, yeni biz düzen kurmak.

Herkes bu duruma içten içe bozulur.
 
Konuyu hatırladım.Siz kirayı ödeyecektiniz kayınvalidenlerde mutfak masrafını ve faturaları.Artı çocuğunuza bakacaklardı.

Sizin bir amacınız çocuğunuzun sabahları erken kalkmaması kreşe gidene kadar babaannesinin bakması bir amacınızda birikim yapmaktı.


Kadın çocuk büyüyünce evime giderim diyordu.

Bunun böyle olmayacağı başından belliydi.O zamanda demiştim kayınvaliden gereğinden fazla sorumluluk alıyor diye.

Siz eşinizle keyif sürerken orada burada gezerken üstüne para biriktiriyorken kadın evde pinekliyor torun bakıyor olacaktı.

Hayat size güzeldi.Kadına bu yaşta bu kadar sorumluluk ağır gelmiş olabilir depresyona girmesi normal.
 
Yaa belli ki gelinin mutlu yuvasına şahit olunca kiskanmis kv iste depresyonlarina inanmiyorum zerre kadar kalkip kadini sucluyorsunuz pes hanginiz gönüllü kaynanayla oturur . Bakacak tabi kızı olsa nasil bakardi torununa
 
Yaa belli ki gelinin mutlu yuvasına şahit olunca kiskanmis kv iste depresyonlarina inanmiyorum zerre kadar kalkip kadini sucluyorsunuz pes hanginiz gönüllü kaynanayla oturur . Bakacak tabi kızı olsa nasil bakardi torununa

neden oturayam? bazı şeyleri görmek için kahin olmaya gerek yok.

2 yaşına gelmiş kızımı dram yaratmadan kreşe verirdim ya da eğer annem bakmak istiyorsa ona bırakır düzenimi oluştururdum.

konu sahibi zaten baştan hata yapmış.
 
Aynı şey konu sahibi içinde geçerli değil mi elvan.
Baştan konuşuyorsun anlaşıyorsun
Bir düzeni baştan aşağı değiştiriyorsun sonra kv de
Başta açık olmadığı gibi şuanda da açık açık
kızım ben bu sorumluluğu artık kaldıramıyorum demek yerine
tabiri caizse mız mız yapmayı tercih ediyor.
Bu ne kadar doğru?
Şimdi ben yapamicam dese bu kadın artık çok geç bakacaksın diye
dayatacak mı.
Yada zorla çocuğu bırakıp koşa koşa işe mi gidecek.

Sen anneni getirtsen yanına
1-2 ay içinde ama ben bu dünyaya çocuk bakmaya gelmiş gibi hissediyorum
diye duygularına oynasa
demez misin annecim sana sordum sende kendin kabul ettin zorla
gel demedim ki sana demez misin..

Şuan konu sahibinin şaşkınlığıda bundan ibaret olamaz mı.
Kolay mı ev taşımak, yeni biz düzen kurmak.

Herkes bu duruma içten içe bozulur.

Baştan yanlış bir karar verildi orası bir gerçek elbette.
Ama yine de belli bir yaşın üstünde baştan çocuk büyütmeleri bana gerçekten zulüm gibi geliyor anneanne de olsa babaanne de olsa.
Hayır diyememiş ama sonradan gerçekten pişman olmuş olabilir bir insan. Şimdi de çekinşyor olabilir mesela tepkiden
Bazen ben de yaparım diyorum yapamıyorum mesela.
En basiti kayınvalideme gidiyorum bir hafta kalırım diyorum üçüncü gün yaptığı her şey batmaya başlıyor kaçasım geliyor ve bir hafta olmadan bahane bulup dönüyoruz mesela sıkıldığım için. Şimdi düşünüyorum bir de kaçacak yerin de yok aynı evde nereye kadar diye hakikaten çok zor.
Evet masraflı bir şekilde fark etmiş ama bir kere tamam dedi diye de kalan on yılını mutsuz geçirmemeli hiç kimse.
Söz verdi diye masrafa soktu diye kadını kötü ilan da edemem
Çünkü en basiti bakarım ne olcak dedi ama gece de torun gürültüsünün kesilmeyeceğini hesaba katamadı mesela kesilmeyen bir çocuk sesi sinirini gerdi mesela çok insani duygular bunlar.
 
neden oturayam? bazı şeyleri görmek için kahin olmaya gerek yok.

2 yaşına gelmiş kızımı dram yaratmadan kreşe verirdim ya da eğer annem bakmak istiyorsa ona bırakır düzenimi oluştururdum.

konu sahibi zaten baştan hata yapmış.
Tamamen iyi niyet konu sahibinin hatası yarim gun bakiyormus zaten mizmizlanmak surat asmak vs kv işte anne gibi olmaz siz de gayet iyi biliyorsunuz
 
Tamamen iyi niyet konu sahibinin hatası yarim gun bakiyormus zaten mizmizlanmak surat asmak vs kv işte anne gibi olmaz siz de gayet iyi biliyorsunuz

ben öyle düşünmüyorum.iyi niyet değil karşılıklı çıkar ilişkisi olmuş ama bir taraf pes etmiş.
 
Kızlar Merhaba,

Size danışmak istediğim bir konu var..İçinden çıkılmaz bir hal almadan bana akıl verin lütfen..
Ben çalışıyorum ve 2 buçuk yaşında bir kızım var..

Kaynanamlar da biz de kirada oturuyorduk ve dublekse taşınma fikri geldi aklıma çünkü sabahları kızımı anneme yada kaynanama götürmek çok zor oluyordu..

2 ay önce dublekse çıktık onlar yukarıda biz aşağıda her şeyimiz ayrı (mutfak,banyo,tuvalet,dış kapı)
akşam yemeklerini birlikte yiyoruz birde hafta sonu kahvaltı..Zaten haftanın sadece 2 günü evdeyim.

Bu aralar kaynanamın hareketleri tuhaflaşmaya başladı..bunalmıştır diye düşünüp kızıma pazartesi günleri de annem baksın istedik..Hafta sonu da zaten biz bakıyoruz.Haftanın sadece 4 günü bakıyor ve zaten evleri birleştirmekteki amaçta buydu..

Bu sabah en sonunda eşim konuşmuş annesiyle..Depresyonda olduğunu etrafında kimsenin olmadığını bu dünyaya sanki sadece çocuk bakmaya ve yemek yapmaya geldiğini falan söylemiş..Kendisi asosyal bir insandır.Pazar günü ben sinemaya götürmek istedim gelmedi..

Biz karı-koca gezmeye çıkıyormuşuz hafta sonları kayın peder onu bir yere götürmüyormuş. (Ki bu durum zaten bu zamana kadar da böyleydi..Her hafta sonu dışarı çıkan insanlar değillerdi bizden görünce sanırım kıskandı.)
Benim de mutfaktaysam herşeyime karışıyor sürekli asık suratlı memnuniyetsiz falan..Evde huzur bırakmadı..

Bu durumdaki bir insana da çocuğumu bırakıp işe rahatlıkla gelemiyorum artık..Çünkü depresyonda olan bir insanın çocuğa tahammülü de olmaz diye düşünüyorum.Şu an iş yerinde kuduruyorum gidip kızıma sımsıkı sarılmak onun elinden almak istiyorum.İşe girdiğime ve evleri birleştirdiğimize ne yazık ki pişman oldum :mad:

Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım ? Kızımı gerçekten babannesiyle yanlız bırakmamalı mıyım ? İşten ayrılmayı bile düşnüyorum şuan.
Bana akıl verin lütfen.. Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler..


Babaanne iç dünyasında neler yaşıyor bilinemez. Oğlunun seni çıkarıp gezdirmesini kıskanıyorda olabilir olmayadabilir. Bence sen kızını araştır güzel bi anaokuluna ver daha sağlıklı geldi bana
 
Baştan yanlış bir karar verildi orası bir gerçek elbette.
Ama yine de belli bir yaşın üstünde baştan çocuk büyütmeleri bana gerçekten zulüm gibi geliyor anneanne de olsa babaanne de olsa.
Hayır diyememiş ama sonradan gerçekten pişman olmuş olabilir bir insan. Şimdi de çekinşyor olabilir mesela tepkiden
Bazen ben de yaparım diyorum yapamıyorum mesela.
En basiti kayınvalideme gidiyorum bşrmhaft kalırım diyelim üçüncü gün yaptığı her şey batmaya başlıyor kaçasın geliyor ve bir hafta olmadan bahane bulup dönüyoruz mesela sıkıldığım için. Şimdi düşünüyorum bir de kaçacak yerin de yok aynı evde nereye kadar diye hakikaten çok zor.
Evet masraflı bir şekilde fark etmiş ama bir kere tamam dedi diye de kalan on yılımı mutsuz geçirmemeli hiç kimse.
Söz verdi diye masrafa soktu diye kadını kötü ilan da edemem
Çünkü en basiti bakarım ne olcak dedi ama gece de torun gürültüsünün kesilmeyeceğinş hesaba katamadı mesela kesilmeyen bir çocuk sesi sinirini gerdi mesela çok insani duygular bunlar.

Kv deye kötü diyen yok zaten
Ama zavallı falan da değil bu gayet ortada.
Bu kadın birden bire çocuğa bakmak için evleri birleştirmemiş.
Zaten o bakıyormuş.
Kendisi de az buçuk bunu ön görebilirdi.

Benimde annem bakıyor çocuğuma
Bu sene kreşe vereyim dedim, kabul etmedi
önümüzdeki sene kesin başlatıcam.
Ama bana açık açık söylüyor yorulduğum anda
bakmam artık kızım bunuda açık açık söylerim diye
Gülüşüp geçiyoruz.
Ne dicem bakacaksın uleyn mi.
Yooo hemen çaresine bakıcam bu kadar basit.

Surat asarak, yok baban beni dışarı çıkarmıyor, kendimi
çocuğa bakmaktan ibaret görüyorum diyerek
ben mutsuzum size de huzur yok demesi benim için aynı şey.

Kararlar değişebilir ama Allah hepimize ağız vermiş
konuşup anlaşabilelim diye.
 
Siz konu acmistiniz heralde dublekse cikayim mi diye. O zaman da bana mantikli gelmemisti. Yemekleri yapiyorum kahvaltilari hazirliyorum meselesi degil ki bu. Yas ilerledikce sirf cocuga bakmak bile mesele. Benim kendi cocuguma tahammulum azaliyor bazen. Yaslaninca ne olur bilmem. Ayrica surekli dip dibe monoton bir hayat, kadin kendini ozgur hissetmiyor, depresyonunun sebebi de bu. Anne babalarla boyle mutualist bir iliski hep tuhafima gitmistir. Cocuguma baksin diye alip cati kata getirdim gibi. Bu yastan sonra bence anne babanin tek istegi huzurdur. Dusunsene yillarca cocuguna bakmissin buyutmussun evlendirmissin cocuk sahibi olmus, torun sevip rahat etme yasin gelmis, ama boyle cikar iliskisi. Bana acayip geliyor. Cocuk tamamen sizin sorunlulugunuz. Bir cocugunuz varsa ve calismak da istiyorsaniz ona gore hayatinizi uyduracaksiniz. Ya Krese verilir ya da isten ayrilir bir sure evde bakilir. Pzt ona ver sali al baska birine ver haftasonu soyle. Gerek yok boyle seylere.
 
Mesele çocuk bakmak değil, eğer istemeseydi eski düzende de istemezdi, o zaman sorun yaşarlardı, ki konu sahibi eski konusunda ne kadar iyi anlaştıklarını falan yazmıştı.

Mesele gelinle aynı evde oturmak. Bence kv haklı, konu sahibi de, çocuk da :) aynı evde olmuyor, bahane aramaya gerek yok.

Benim kv oğluma baktı sağolsun, ki çok hevesliydi, ama aynı evde biz yapamadık, ki bunu itiraf da ediyoruz. Onun veya benim suçum değil, biz aynı kandan iki insan değiliz ki birlikte yapamamamız gayet normal.

Konu sahibi eşime yeniden taşınalım diyemem demişsiniz de, hayat hep sınavlarla dolu, ve bu sınavdan çakmışsınız, kabul etmekten başka çareniz yok, yanlış şıkkı seçmişsiniz.
 
Back
X