• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

ne yapmalı bu kaynanaya ?

Konu sahibi size oh olmuş, burda herkes yazdı önceki konunuzda yapma aynı eve geçme diye dinlemediniz.
 
Senin çocuğun senin sorumluluğun! Dışarı çıkmasada evinde oturup rahat rahat televizyon izlemek kayınvalidenin hakkı...Bakıcıya güvenmiyirim,kaynanamdan mimnin diğilim,kreş çocumun psikilijisini bozuyo bıtbıtbıttttt...Kim bakıcak çocuğa o zaman ben mi ?
Ohhhh,icimin yaglari eridi
Kendi evladini kulfet yerine fazlalik yerine koyuyor farkinda misiniz
 
Üzüldüm kayınvalidenize.
Anneanneler, babaanneler çocuk bakmak mecburiyetinde değiller. Kendilerini mecbur hissettiriyor evlatlar.
Zoraki bakıyor çocuğa. Sonra böyle bunalıyorlar.
Haklılar. Kimse bakmak zorunda değil.
Yıllarca ev işi çocuk yemek ve koca ile uğraşmış kadıncağız.
Tam kafası rahat oturacakken eline çocuk veriyorlar.
İşten ayrılıp siz bakın çocuğunuza.
Ya da anneniz baksın bir süre çocuğa. Kayınvalideniz rahatlasın depresyondaymış ciddiye alın bu durumu!
 
Yanlış hatırlıyorsam düzeltin.
burada pek çoğumuz iki ay geçmeden evleri nasıl ayırırız diye konu açmamak için dublekse geçmeyin demiştik.
yapmışsınız bir hata.
bunalması çok normal, iki evin sorumlulğunu alma fikri bile bunaltmak için yeter.
kayınbabanızla vakit geçirmelerini sağlayın. yaptıklarının karşılığı gibi değil gerçekten kayınvalidenizle zaman geçirmek istediğinizi hissettirerek birlikte onun da seveceği şeyler yapın. bu topa girdiniz hiç değilse sonu huzursuz bitmesin.
 
Kızlar Merhaba,

Size danışmak istediğim bir konu var..İçinden çıkılmaz bir hal almadan bana akıl verin lütfen..
Ben çalışıyorum ve 2 buçuk yaşında bir kızım var..

Kaynanamlar da biz de kirada oturuyorduk ve dublekse taşınma fikri geldi aklıma çünkü sabahları kızımı anneme yada kaynanama götürmek çok zor oluyordu..

2 ay önce dublekse çıktık onlar yukarıda biz aşağıda her şeyimiz ayrı (mutfak,banyo,tuvalet,dış kapı)
akşam yemeklerini birlikte yiyoruz birde hafta sonu kahvaltı..Zaten haftanın sadece 2 günü evdeyim.

Bu aralar kaynanamın hareketleri tuhaflaşmaya başladı..bunalmıştır diye düşünüp kızıma pazartesi günleri de annem baksın istedik..Hafta sonu da zaten biz bakıyoruz.Haftanın sadece 4 günü bakıyor ve zaten evleri birleştirmekteki amaçta buydu..

Bu sabah en sonunda eşim konuşmuş annesiyle..Depresyonda olduğunu etrafında kimsenin olmadığını bu dünyaya sanki sadece çocuk bakmaya ve yemek yapmaya geldiğini falan söylemiş..Kendisi asosyal bir insandır.Pazar günü ben sinemaya götürmek istedim gelmedi..

Biz karı-koca gezmeye çıkıyormuşuz hafta sonları kayın peder onu bir yere götürmüyormuş. (Ki bu durum zaten bu zamana kadar da böyleydi..Her hafta sonu dışarı çıkan insanlar değillerdi bizden görünce sanırım kıskandı.)
Benim de mutfaktaysam herşeyime karışıyor sürekli asık suratlı memnuniyetsiz falan..Evde huzur bırakmadı..

Bu durumdaki bir insana da çocuğumu bırakıp işe rahatlıkla gelemiyorum artık..Çünkü depresyonda olan bir insanın çocuğa tahammülü de olmaz diye düşünüyorum.Şu an iş yerinde kuduruyorum gidip kızıma sımsıkı sarılmak onun elinden almak istiyorum.İşe girdiğime ve evleri birleştirdiğimize ne yazık ki pişman oldum :mad:

Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım ? Kızımı gerçekten babannesiyle yanlız bırakmamalı mıyım ? İşten ayrılmayı bile düşnüyorum şuan.
Bana akıl verin lütfen.. Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler..
 
Kızlar Merhaba,

Size danışmak istediğim bir konu var..İçinden çıkılmaz bir hal almadan bana akıl verin lütfen..
Ben çalışıyorum ve 2 buçuk yaşında bir kızım var..

Kaynanamlar da biz de kirada oturuyorduk ve dublekse taşınma fikri geldi aklıma çünkü sabahları kızımı anneme yada kaynanama götürmek çok zor oluyordu..

2 ay önce dublekse çıktık onlar yukarıda biz aşağıda her şeyimiz ayrı (mutfak,banyo,tuvalet,dış kapı)
akşam yemeklerini birlikte yiyoruz birde hafta sonu kahvaltı..Zaten haftanın sadece 2 günü evdeyim.

Bu aralar kaynanamın hareketleri tuhaflaşmaya başladı..bunalmıştır diye düşünüp kızıma pazartesi günleri de annem baksın istedik..Hafta sonu da zaten biz bakıyoruz.Haftanın sadece 4 günü bakıyor ve zaten evleri birleştirmekteki amaçta buydu..

Bu sabah en sonunda eşim konuşmuş annesiyle..Depresyonda olduğunu etrafında kimsenin olmadığını bu dünyaya sanki sadece çocuk bakmaya ve yemek yapmaya geldiğini falan söylemiş..Kendisi asosyal bir insandır.Pazar günü ben sinemaya götürmek istedim gelmedi..

Biz karı-koca gezmeye çıkıyormuşuz hafta sonları kayın peder onu bir yere götürmüyormuş. (Ki bu durum zaten bu zamana kadar da böyleydi..Her hafta sonu dışarı çıkan insanlar değillerdi bizden görünce sanırım kıskandı.)
Benim de mutfaktaysam herşeyime karışıyor sürekli asık suratlı memnuniyetsiz falan..Evde huzur bırakmadı..

Bu durumdaki bir insana da çocuğumu bırakıp işe rahatlıkla gelemiyorum artık..Çünkü depresyonda olan bir insanın çocuğa tahammülü de olmaz diye düşünüyorum.Şu an iş yerinde kuduruyorum gidip kızıma sımsıkı sarılmak onun elinden almak istiyorum.İşe girdiğime ve evleri birleştirdiğimize ne yazık ki pişman oldum :mad:

Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım ? Kızımı gerçekten babannesiyle yanlız bırakmamalı mıyım ? İşten ayrılmayı bile düşnüyorum şuan.
Bana akıl verin lütfen.. Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler..
Altlı üstlü oturmaya başlayarak hayatınızın hatasını yapmışsınız. uzakta olup da zorluk yaşamaya devam etseniz inanın hayat daha kolay olurdu
 
hep derim;"azıcık aşım,ağrısız başım"tek odalı bir kulübem olsun ama karışanım,görüşenim,başıma kakanım olmasın.

kayınvalidenize bir çatı katı vermişsiniz,onu bodrumdan çıkarttım diyorsunuz.ne karşılığında yaptınız bunu?bedava mı?verdiğiniz kiradan,onlara düşen pay,,sizin faturalarınız ve mutfak masrafınızdan daha azdır..üstüne üstelik,bakıcıya vereceğiniz 1500 tl gibi bir paradan da kurtulmuşsunuz.yani bu işten karlı çıkan sizsiniz,kayınvalide değil.

kim der diyorsunuz,sinemaya ,gezmeye gidelim.vallahi benim gelinim diyor.bilet alıyor,sinemaya gidiyoruz.kahvaltıya götürüyorlar.üstelik,çocuklarına falan bakmıyorum.(henüz çocuk yok)

benim de psikolojik sorunlarım var.anksiyate ve panik atak.zaman zaman artıyor,evde duramıyorum,sokaklara atıyorum kendimi.bu durumda çocuk olsa,nasıl bakacağım?kimse bana güvenmesin.parası yetiyorsa,bakıcı tutsun,yetmiyorsa,işten çıkıp çocuğuna baksın.
 
hep derim;"azıcık aşım,ağrısız başım"tek odalı bir kulübem olsun ama karışanım,görüşenim,başıma kakanım olmasın.

kayınvalidenize bir çatı katı vermişsiniz,onu bodrumdan çıkarttım diyorsunuz.ne karşılığında yaptınız bunu?bedava mı?verdiğiniz kiradan,onlara düşen pay,,sizin faturalarınız ve mutfak masrafınızdan daha azdır..üstüne üstelik,bakıcıya vereceğiniz 1500 tl gibi bir paradan da kurtulmuşsunuz.yani bu işten karlı çıkan sizsiniz,kayınvalide değil.

kim der diyorsunuz,sinemaya ,gezmeye gidelim.vallahi benim gelinim diyor.bilet alıyor,sinemaya gidiyoruz.kahvaltıya götürüyorlar.üstelik,çocuklarına falan bakmıyorum.(henüz çocuk yok)

benim de psikolojik sorunlarım var.anksiyate ve panik atak.zaman zaman artıyor,evde duramıyorum,sokaklara atıyorum kendimi.bu durumda çocuk olsa,nasıl bakacağım?kimse bana güvenmesin.parası yetiyorsa,bakıcı tutsun,yetmiyorsa,işten çıkıp çocuğuna baksın.

bir kayınvalide ağzıyla yazdığınız için ben teşekkür ederim.
bir çok konuda yorumunuz kayınvalideme davranışım açısından beni geliştiriyor.
 
Kv'yi savunamayacagim doğrusu. Kendisi bakmak istemiş. Konu sahibi de ona iş bırakmamaya çalışiyormus.

Ayrica daha 2 ay olmuş. Abartmis baya kv. Ayrica kimseye de bırakmiyormus. Konu sahibi anneme birakalim dedigi halde eşi kabul etmiyormus. Konu sahibinde suç göremedim.
 
Ne yapmalı mı? Bir tedavi almasını sağlamalı, zorla çocuk baktırılmamalı, onun sizin yemeğinizi ve çoçuğunuzu bakmak için hayat yaşamadığının farkına varmalı. Yazık günah kadıncağıza. Derdini anlatmasına rağmen hala beklenti içindesiniz. Bir de sizi kıskandıgını düşünüyorsunuz. Onun da bir hayatı var insanları rahat bırakın biraz.
 
Son düzenleme:
Çocuğunuzu kreşe veremezmisiniz? Ve kayinvalidenizde gercekten Depresyondaysa tedaviye ihtiyaci var cunku bu ciddi bir hastalik
 
hep derim;"azıcık aşım,ağrısız başım"tek odalı bir kulübem olsun ama karışanım,görüşenim,başıma kakanım olmasın.

kayınvalidenize bir çatı katı vermişsiniz,onu bodrumdan çıkarttım diyorsunuz.ne karşılığında yaptınız bunu?bedava mı?verdiğiniz kiradan,onlara düşen pay,,sizin faturalarınız ve mutfak masrafınızdan daha azdır..üstüne üstelik,bakıcıya vereceğiniz 1500 tl gibi bir paradan da kurtulmuşsunuz.yani bu işten karlı çıkan sizsiniz,kayınvalide değil.

kim der diyorsunuz,sinemaya ,gezmeye gidelim.vallahi benim gelinim diyor.bilet alıyor,sinemaya gidiyoruz.kahvaltıya götürüyorlar.üstelik,çocuklarına falan bakmıyorum.(henüz çocuk yok)

benim de psikolojik sorunlarım var.anksiyate ve panik atak.zaman zaman artıyor,evde duramıyorum,sokaklara atıyorum kendimi.bu durumda çocuk olsa,nasıl bakacağım?kimse bana güvenmesin.parası yetiyorsa,bakıcı tutsun,yetmiyorsa,işten çıkıp çocuğuna baksın.


Konu sahibi ikimizinde menfaatine oldu diyor ama ben kayınvalide açısından bir menfaat görmedim.

Tam tersi iki evin mutfak masrafını ve faturalarını ödüyor.Üstüne 55 yaşında 2 yaşındaki çocuğun sorumluluğunu taşıyor.

Menfaat içinde baktığını sanmıyorum.Öyle olsa çocuk büyüyünce evime gideceğim demezdi.

Bu iş sadece geline yaramış.
 
Gelin anne beraber oturalım sen sadece çocuğa bak gerisini ben hallederim deseydi ya da evin giderlerini ödetmeseydi o zaman derdim bu karşılıklı olmuş.

Yarın oğlum gel anne çocuğuma sen bak dese bakmam.Zaten yorulmuşum bundan sonrasını bari kendim için yaşayayım derim.

50 de olsam 60 da olsam gezerim tozarım keyfime bakarım.
 
Kızlar Merhaba,

Size danışmak istediğim bir konu var..İçinden çıkılmaz bir hal almadan bana akıl verin lütfen..
Ben çalışıyorum ve 2 buçuk yaşında bir kızım var..

Kaynanamlar da biz de kirada oturuyorduk ve dublekse taşınma fikri geldi aklıma çünkü sabahları kızımı anneme yada kaynanama götürmek çok zor oluyordu..

2 ay önce dublekse çıktık onlar yukarıda biz aşağıda her şeyimiz ayrı (mutfak,banyo,tuvalet,dış kapı)
akşam yemeklerini birlikte yiyoruz birde hafta sonu kahvaltı..Zaten haftanın sadece 2 günü evdeyim.

Bu aralar kaynanamın hareketleri tuhaflaşmaya başladı..bunalmıştır diye düşünüp kızıma pazartesi günleri de annem baksın istedik..Hafta sonu da zaten biz bakıyoruz.Haftanın sadece 4 günü bakıyor ve zaten evleri birleştirmekteki amaçta buydu..

Bu sabah en sonunda eşim konuşmuş annesiyle..Depresyonda olduğunu etrafında kimsenin olmadığını bu dünyaya sanki sadece çocuk bakmaya ve yemek yapmaya geldiğini falan söylemiş..Kendisi asosyal bir insandır.Pazar günü ben sinemaya götürmek istedim gelmedi..

Biz karı-koca gezmeye çıkıyormuşuz hafta sonları kayın peder onu bir yere götürmüyormuş. (Ki bu durum zaten bu zamana kadar da böyleydi..Her hafta sonu dışarı çıkan insanlar değillerdi bizden görünce sanırım kıskandı.)
Benim de mutfaktaysam herşeyime karışıyor sürekli asık suratlı memnuniyetsiz falan..Evde huzur bırakmadı..

Bu durumdaki bir insana da çocuğumu bırakıp işe rahatlıkla gelemiyorum artık..Çünkü depresyonda olan bir insanın çocuğa tahammülü de olmaz diye düşünüyorum.Şu an iş yerinde kuduruyorum gidip kızıma sımsıkı sarılmak onun elinden almak istiyorum.İşe girdiğime ve evleri birleştirdiğimize ne yazık ki pişman oldum :mad:

Ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım ? Kızımı gerçekten babannesiyle yanlız bırakmamalı mıyım ? İşten ayrılmayı bile düşnüyorum şuan.
Bana akıl verin lütfen.. Yorumlarınız için şimdiden teşekkürler..
bir kadının hayatının en büyük hatası kv ile ev birleştirmek.
 
Ben sizi hatirladim yeni uyelik acmissiniz ama konunuzu hatirladim. Ve o zaman da size evleri birlestirmeyin denmisti, birlestirmissiniz. Benim de cocuklarima kayinvalidemler bakti benim evimde. Cocuk bakmak cok cok zor bir surec, cocugunuza iyi bakilmasini istiyorsaniz gormezden geeceksiniz, alttan alacaksiniz, her lafin pesine dusmeyecek, masraftan kacinmayacak, gonullerini hos tutacaksiniz, sonucta sizin icin duzenini bozan insanlar var.
 
Peki hafta sonu siz eşinizle dışarı çıkarken Çocugunuzu kv nize mi bırakıyorsunuz,bırakıyorsunuz belki hem hafta içi hem hafta sonu fazla gelmiş olabilir o yüzden belki sizin gezmenizi dile getirmiştir.

Ayrıca çocuk bakmak kolay degil benim 3 çocugum var yıpratıyor insanı ve ileri de dinlenmek istiyorum rahat rahat gezmek istiyorum, ben annane ve babaannelere üzülüyorum gerçekten, tam dinlenecekleri zaman bu defa torun bakıyorlar
 
Bi insan depresyondayim diyorsa depresyondadir bunu kabul etmek zor bi süreçtir.
Yani kimse laf olsun diye depresyondayim demez kendimden biliyorum.
O nedenle bu kadını rahat bırakın bi psikoloğa falan götürün.
Tamam başta ben bakarım demiş ama belli ki eve kapanip çocuk bakmak iyi gelmemiş ruhunu daraltmis kadının.
Ayrıca evleri birleştirmek dünyanın en büyük hatası zaten.
Yani yarım saatlik uzaklıkta bi ev tutsaydiniz mesela dip dibe yaşamak neden?
Sabahları yarım saat erken kalkardiniz altı üstü.
Şimdi daha büyük sıkıntı işte bakın.
 
Back
X