- 1 Aralık 2018
- 971
- 192
- 18
- 41
- Konu Sahibi ilkbahari_bekliyorum
-
- #81
bu zor oalacak gerçekten
bu zor oalacak gerçektenOzamn mecbur nafaka vercek mahkemede istiyeceksiniz ucuz bir sehire gidip suanki hayat standartinizi yariya indiriceksiniz cocuk hergun sut yogurt degil 2 3 gunde yicek herkesin cocugu dort dortluk yiyip icmiyo sonucta oldugu kadar
anlamadım
Boşuna yoruyorsunuz kendinizi
Ama daha mutlu ve huzurlu olacaksiniz oyle dusunun alisacaksiniz bu duruma siz ayrica dua edin elinizde mesleginiz var paraniz maasiniz var ya olmayanlar napsin dusunun ve sukredin allah yardimciniz olsunbu zor oalacak gerçekten
evet. aslında şükretmem lazımAma daha mutlu ve huzurlu olacaksiniz oyle dusunun alisacaksiniz bu duruma siz ayrica dua edin elinizde mesleginiz var paraniz maasiniz var ya olmayanlar napsin dusunun ve sukredin allah yardimciniz olsun
herkesin ailesinde sıkıntılar var.kim sıkıntı yaşamak ister.ama aile onayı olmadan evlenince bir de adam sorunlu olunca, üstüne aile de sahip çıkmayınca bunları yaşanabiliyor.doğru demiyorum.eğer gelişmiş bir ülkede yaşasaydık siz de dahil olmak üzere buraya konu açan biçok kadının çocuğunu elinden alırdı devlet.
psikologa gidin. sağlıklı bir psikolojiniz yok. özsevgi ve saygınız da yok bence. belki de babanızla aranızdaki sorunlar yüzünden kocanıza takıntılı bi şekilde bağlandınız ve ayrılamıyosunuz. en iyisini bir uzmandan destek alarak öğrenebilirsiniz.
çocuğumu bırakmam diyorsunuz ama küçücük çocuğa şimdiden neler yaşatmışsınız. çocuğu kendi arabesk hayatınıza malzeme yapmayın yok çocuğum benden ayrılmak istemiyo falan.. çocuk sizden ayrılması gerektiğini niye düşündü ki? en azından babanız çocuğunuzu seviyormuş kocanız gibi gözünün önünde birilerini yumruklamaz diye düşünüyorum.
ailem bana hiç değer vermedi ki ailem arkamda olsaydı bunlar olmazdı...onlar dediler ki kendine ayrı ev tut çocuğa bakalım.sen de kapıdan içeriye girmiceksin.sadece çocuğu alıp çocuğu vereceksin.kendimi o kadar değersin yalnız hissettim ki.ama ilahi adalete inanıyorum...Allaha havale ediyorum.ne diyebilirim.babamla uzlaşmam mümkün değil.seni sildim seni istemiyorum diyor.namussuzluk yapmadım hiç kötü bişi yapmadım.eğer gelişmiş bir ülkede yaşasaydık siz de dahil olmak üzere buraya konu açan biçok kadının çocuğunu elinden alırdı devlet.
psikologa gidin. sağlıklı bir psikolojiniz yok. özsevgi ve saygınız da yok bence. belki de babanızla aranızdaki sorunlar yüzünden kocanıza takıntılı bi şekilde bağlandınız ve ayrılamıyosunuz. en iyisini bir uzmandan destek alarak öğrenebilirsiniz.
çocuğumu bırakmam diyorsunuz ama küçücük çocuğa şimdiden neler yaşatmışsınız. çocuğu kendi arabesk hayatınıza malzeme yapmayın yok çocuğum benden ayrılmak istemiyo falan.. çocuk sizden ayrılması gerektiğini niye düşündü ki? en azından babanız çocuğunuzu seviyormuş kocanız gibi gözünün önünde birilerini yumruklamaz diye düşünüyorum.
herkesin ailesinde sıkıntılar var.kim sıkıntı yaşamak ister.ama aile onayı olmadan evlenince bir de adam sorunlu olunca, üstüne aile de sahip çıkmayınca bunları yaşanabiliyor.doğru demiyorum.
Çocuğun elimden alınması da ne demek.Hataydı eşime dönmek, ama o an öyle oldu.3. şahıs bir erkeğin evine gitmedim, harama bulaşmadım,sigaram dahi yok, çocuğumun eğitimini sağlığını yemesini içmesini en iyi şekilde vermeye çalışıyorum.
siz bana sorunlu diyerek kendinizi kusursuz mu sanıyorsunuz?ne kadar mükemmelsiniz. bravo.
sadece anlayışlı beni seven arkamda duran, daha boşanmadan'senin arkanda gezemem...tayinini istanbula yakın al' diye üzerimde baskı kuran, hakaret eden, günaydın dememe bile cevap vermeyen 'gece 3 te kapıma gelen sensin, ben annene dedim bu kadını eve almayalım diye' diyen bir baba figürü var.herkes senin baban gibi değil...anlaman için yaşaman lazım ama allah yaşatmasın.eğer gelişmiş bir ülkede yaşasaydık siz de dahil olmak üzere buraya konu açan biçok kadının çocuğunu elinden alırdı devlet.
psikologa gidin. sağlıklı bir psikolojiniz yok. özsevgi ve saygınız da yok bence. belki de babanızla aranızdaki sorunlar yüzünden kocanıza takıntılı bi şekilde bağlandınız ve ayrılamıyosunuz. en iyisini bir uzmandan destek alarak öğrenebilirsiniz.
çocuğumu bırakmam diyorsunuz ama küçücük çocuğa şimdiden neler yaşatmışsınız. çocuğu kendi arabesk hayatınıza malzeme yapmayın yok çocuğum benden ayrılmak istemiyo falan.. çocuk sizden ayrılması gerektiğini niye düşündü ki? en azından babanız çocuğunuzu seviyormuş kocanız gibi gözünün önünde birilerini yumruklamaz diye düşünüyorum.
sadece anlayışlı beni seven arkamda duran, daha boşanmadan'senin arkanda gezemem...tayinini istanbula yakın al' diye üzerimde baskı kuran, hakaret eden, günaydın dememe bile cevap vermeyen 'gece 3 te kapıma gelen sensin, ben annene dedim bu kadını eve almayalım diye' diyen bir baba figürü var.herkes senin baban gibi değil...anlaman için yaşaman lazım ama allah yaşatmasın.
Baban sana çocuga biz bakarız sen ev tut demiş. Adam daha ne desin?babam seni istemiyorum, kendine ev tut, çocuğuna sonuna kadar bakarım, ama sen git dedi.
ben o gece eşimin evine geldim.tartışma o an başladı, aynı gece astım krizine girdim.ertasi gün habersiz ev tuttum eşyalı.
başınız sağolsun.tek başıma yaşamaktan çekiniyorum.nasıl halledilir bilmiyorum.ev bütçesi nasıl yapılır onu da bilmiyorum.temel sorunum bu benim.psikolojik değil.hiç yapmadığınız şeyleerden çekinirsiniz.hiç evin tüm maddi sorumluluğunu almadım ki bensizi anlıyorum demek istediğim de bu; ailenizle ilgili sorunlar psikolojinizi bozmuş, sizi bağımlı biri yapmış.herkes sizin babanız gibi değil diyorsunuz da herkesin ailesi kollarını açıp beklemiyo. kaç yasına gelmişsiniz.
benim babam ben 17 yasındayken öldü. evimiz, yardım edenimiz kimse yoktu. annem 50 yasından sonra işe girdi, ilkokul mezunu bi kadın olarak. kardeşim de ben de üniversiteyi bitirdik, evlendik ve bunları hiç kimsenin desteği olmadan yaptık. demek istediğim herşeyi yapacak kadar güçlüsünüz, herşeyi başarabilirsiniz. aileniz bu kadar düşkünse çocuğa onlar da biraz destek olur siz boşanıp ayrı eve çıktıktan sonra. torunlarının aç kalmasını istemezler. ama siz hala küçük bi kız çocuğu gibi onay ve destek bekliyorsunuz. sizin küçümsediğiniz desteği bulamayan çok fazla insan var.
babanız belli ki sorunlu bi insanmış. psikologa gidin, kafanızda babanızı affedin önce. ve çocuğunuzla huzurlu güzel bi hayat yaşayın. sürekli ben namussuzluk yapmadım diyorsunuz bi de. belki de başka bir erkeğin hayatınıza girmesinden korkuyorsunuz ileride, ama yalnız da kalmak istemiyorsunuz. bu namussuzluk falan değil. (ayrıca öyle bi adamı evliyken de aldatsanız namussuzluk olmazdı sadece karakterinize yakışmazdı). yeniden sever, sevilirsiniz. ama önce sağlıklı düşünmeniz destek almanız lazım.
iyi şanslar.
babam ondan önce bir sürü hakaret etti, o çok sevdiği parasıyla beni ezdi bir günaydın bile demedi, herşeyi eleştirdi.istediği şey sadece çocuğuma bakmak ve annesine hakaret ederek ezerekBaban sana çocuga biz bakarız sen ev tut demiş. Adam daha ne desin?
Peki sen ne yapmışsın? Banan böyle şeyler söyleyince gene insan demeye bin şahit kocanın yanına gitmişsin.
Olaylar büyüyünce de ev tutmuşsun.
Demek ki ev tutacak olanagin var. Neden tekrar koca evine gittin?
Babanı dinleseydin kreş masrafın da olmayacaktı. Akşam yemeklerini vs bazen onlarla paylaşıp tasarruf edebilecektin. Hem de babanın suratını da 7/24 görmüş olmayacaktın. Tüm bu kolay yollar varken gidip işleri batirmayi secmissin.
başınız sağolsun.tek başıma yaşamaktan çekiniyorum.nasıl halledilir bilmiyorum.ev bütçesi nasıl yapılır onu da bilmiyorum.temel sorunum bu benim.psikolojik değil.hiç yapmadığınız şeyleerden çekinirsiniz.hiç evin tüm maddi sorumluluğunu almadım ki ben
Anneannem ilkokulu bile bitirmemiş bir kadın. 9 çocukla 30 küsür yaşında dul kalmış. Hayatı boyunca çarşıya, alışverişe gitmemiş o zamana kadar. Mahallesinden çıkmamış dışarı. Bir anda kocasını kaybetmiş. Tek bir emekli maaşıyla, halı dokuyarak çocuklarını okutmuş. Yarısını üniversiteye yollamış. Çok iyi meslekleri var. Ha onunda annesi babası yaşıyormuş. Asla destek olmamışlar. Hiç bir erkeğe sığınma gereği duymamış. Tek başına kalmış ayakta. Siz okumuş belirli bir eğitimi almış, maaşı olan, kenarda birikimi olan bir kadınsınız. Kendizinizi aciz görmeyin bu kadar.başınız sağolsun.tek başıma yaşamaktan çekiniyorum.nasıl halledilir bilmiyorum.ev bütçesi nasıl yapılır onu da bilmiyorum.temel sorunum bu benim.psikolojik değil.hiç yapmadığınız şeyleerden çekinirsiniz.hiç evin tüm maddi sorumluluğunu almadım ki ben
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?