benim annem öz babamla aynı durumdaydı. annemi kesinlikle taşıyamıyordu. babam bir yerde konuşmaya kalkacak diye annemin ödü kopardı ve gittiğimiz yerlerde babam uyuya kalırdı. kız kardeşim olduktan sonra daha birlikte olmadılar mesela hep ayrı yattılar yıllarca. sonra cesaret etti ayrıldı. biz annemi anlıyorduk destek olduk. onun da kadınlığını yaşamaya hakkı vardı. sonra üvey babamla evlendi. üvey derken lafın gelişi. bize öz babamdan çok daha iyi babalık yaptı. ama annem çok zor zamanlar geçirdi. bize iyi baba olduğu kadar anneme ilgisiz bir koca oldu. neticede geçtiğimiz aylarda 7 yıl üzerine boşandılar. ilkjinde bu kadar yorulmamıştım diyor annem. biz hala görüşüyoruz. çok güzel günler geçirtti bize ama işte annem için öyle olmadı. dediği şu: sadece yastık değişiyormuş gerçekten.
he belki karşınıza iyi biri çıkar. kimse sizi kadınlığınızı yaşayamadığınız bir evlilikte durmaya zorlayamaz. sizin de hakkınız kadınlık. sevgi saygıyla bitmiyor ki bir karı koca hayatı yokmuş aranızda. cinsellik zaten evliliğin %90'ı..
