1 yıllık ilişkim vardı 6 gün önce bitti ve çok seviyorum. Uyuyorum aklımda uyanıyorum içim acıyor. Bitmesinin sebebi kıskançlık inanmazsınız markete gittim diye bitti :) gülüyorum çünkü komik. Aslında daha öncesinde büyük bir tartışma yaşamıştık benim çaba sarfetmemle düzeldi. Zaten bu zamana kadar hep benim çabamla gelmiştik oda sarfetti hakkını yiyemem fakat ben çok yoruldum yeri geldi bana çok ağır konuştu fakat seviyorum ya gözüm körleşmiş ya duymuyorum kötüleri fakat şimdi aklıma geliyor elim telefona gidiyor arayayım diye aklıma gelince bırakıyorum. Bence bu ilişki çoktan bitmeliydi uzatlamalarıda oynadık bitti.. Fakat ben bütün bu gerçekleri gördüğüm halde neden hala bu kadar düşünüyor ve yanıyorum anlamıyorum bana bu kadar acı çektiren mutlu anlarımızda bu kadar üzen bir insanı neden hala düşünüyorum... Bilmiyorum bilmiyorum ama bildiğim tek bişey var bana bir adım atsa ben ona koşarak giderim. Bütün kötüleri unutur devam ederim. Fakat onun yapısı ve huyu değişmedi değişmez sürekli ben unutup alttan alıp çaba sarfedersem kendime yapacağım büyük kötülük olur. Sizce ne yapmalıyım yada ne olacak bir fikir verin.. Bırak diyeceksiniz ama içimdekiler dinmiyor geçer dimi gerçekten bunların hepsi biter...Çabuk bitsin..