ya kızlar çok tuhaf bu yazıları sanki ben yazmışım gibi hissediyorum. belirtiler aynı ve bu hastalığın bir adı olmalı. boşandım çünkü evime misafir çağıramıyordum, kötü bir şey söylemiyor evet ama sadece tavırlarıyla hem misafirlerimi hem de beni diken üstünde tutuyor. arkadaşlarım neden ayrıldınız diye sorduğunda verdiğim cevap, "bizim bir çocuğumuz olsa adını bile koyamazdık" oluyor.
burdaki tüm bulgulardan yararlanıp bu hastalığı bulalım, tedavisi yoksa boşayın gitsin kızlar çocuk yokken.neden mi?
ben çocuğum olsa aileme sevdirmez, çocuğun bir adı olmaz, çocuğuma bakarken beni sürekli eleştirir, akıl vermeye çalışır ve beni çileden çıkarır diye, çocuk düşünmedim. ayrılmayı koymuştum kafama, zamanını buldum ve ayrıldım. bu yapılanlar bir psikolojik şiddettir kızlar, bu insanlar sürekli seni takip eder, evde dışarda, nasıl patates soyuyorsun mesela, toplu taşımaya binerken nereye oturacağına kadar seni yönlendirmeye çalışırlar.
sürekli sana hiçbir şey bilmediğini ima etmeye çalışırlar ve sen cevap verirsen olayı o kadar farklı yönlere çekerler ki neye uğradığını şaşırırsın. o kadar saçma savunmaları vardır ki; her tartışmada "dışardan 100 adam çağıralım biri seni haklı bulursa intihar ederim diyesiniz gelir" işte o anlarda ya onu ya da kendinizi öldürmek istersiniz. zamanla kendinize hiç güveniniz kalmaz; bir fatura dahi yatıramayacak konuma gelirsiniz, arkadaşlarınızsa, onlar çoktan gitmiştir zaten, aileniz ise siz sırf huzurlu olun diye istenmediklerini düşünerek nadir gelmeye başlarlar.
artık tek başınıza hiçbir şey yapamayacak duruma gelmişsinizdir. kocaman bir fanusun içine girmişsiniz ve hiçbir çıkış yolu bulamamışsınızdır. boşanmaya kalktığımız birden çok zaman olmuştur ama bu çevredekilere çok geçerli nedenler gibi gelmez ve aldatma yok, şiddet yok vs.. dışarda ne kötü kocalar var azcık alttan al, suyuna git derler ve çoğu kez bizde inanırız durumun boyle olduğuna ve barışırız. çünkü o anları bir an için unutmuşuzdur.
sonra yine aynı kısır döngü başlar ve ayrılık fikri hep içimizdedir. işte fanustan çıkamamanın nedeni bu kısır döngüdür. tek çaresi o fanusu parçalamak ve içinden çıkmaktır. ama şundan hiç şüphem yok ki bizi en çok üzen onunla yaşadığımız tartışmalar değil, özgüvenimizi sıfırlamayı nasıl başardığı, ailemizi bize ait olan evde nasıl rahat ettiremediğimiz, ve sonu gelmeyen ve gelmeyecek olan küçük düşürülmelerimiz... allah bu hastalık grubunda olanların eşlerine sabır ve güç versin.