Ne yapmam gerekir? Yardımınıza çok ihtiyacım var.

lavitabella1

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
31 Temmuz 2017
1.012
1.200
133
Merhaba gününüz güzel geçsin inşallah :)
21 yaşında eczacılık öğrencisiyim. hayata geç kalmışlık ve değersizlik hissi ile uğraşmaktayım. Ve inanın bir girdap gibi esir alıyor bu duygu beni. Daha öncesinde flört girişimlerim oldu ancak tam anlamıyla sevilip değer görmedim. Sanki hayatın çarklarının düzgün dönmesi için buna ihtiyacım var gibi hissediyorum.
İşin tuhafı arkadaşlarımın ne ablam ne abimin de sevgilisi değer gördüğü biri yanında olmadı. Kendimize benzer insanları mı çekeriz, anlam veremiyorum pek?

Öncesinde bu kadar yoğun hissetmiyordum ancak arkadaşımın arayıp da" evde kaldık baksana insanlar nasıl güzel evlenme teklifi alıyor, bizim konuştuğumuz biri bile yok " demesi daha da bunalıma sürüklüyor.

İnanın hayatımı değiştirmeye çabaladım. Olumlama, meditasyon, kişisel gelişim her yolu denedim Ancak 1 hafta sonra tekrar eski halime dönüyorum. Bazı insanların böyle şeylere ihtiyaç duymamasına o kadar imreniyorum ki.

Değersizlik duygusunu nasıl yendiniz, kendinizi sevmeyi nasıl başardınız?
 
Yaşı yanlış yazdınız heralde 31 yazacakken yanlışlıkla 3 yerine 2’ye bastınız. Aksini düşünemiyorum
 
Evet canım 21 yaşında evde kaldın. Şimdiye üçüncü çocuğunu doğurmuş olman gerekiyordu.

Son zamanlarda bu tarz çok başlıklar açılıyor. Niye sürekli genç kızlarımız kendi hayatlarını başkalarıyla kıyaslayıp bunalıma giriyor? Benim de o yaşlarda evlenen çoluk çocuğa karışan arkadaşlarım oldu hiç özenmedim. Evlensen bu sefer bekarlara özenirsin muhtemelen. Senin sıkıntın özenmekte
 
Bu yaşta evlilik teklifini düşünmemekle başlayın işe. Öğrencisiniz, pandemi gerçekten çok büyük şanssızlık oldu ama en özgür olduğunuz zamanlar, doya doya yaşınızın, arkadaşlarınızın, hayatın tadını çıkarmanız gereken zamanlarda bunları düşünmeniz çok garip geldi bana. O yaşlarımı hatırlıyorum, biri bana evlenme teklif etse kaçacak delik arardım. Kendinize odaklanın, kendim için ne istiyorum bu hayattan diye düşünün. Aşk, sevgili bunlar elbet gelip sizi bulur.
 
Yaaa sen benim gençliğimsin adeta =)
Gerçi ben 12 yaşımda başlamıştım anneme dertlenmeye "neden bana kimse çıkma teklifi etmüyüüüür ben hep yalnız mı kalacam" demeye

Kuzucum, 35'ten bildiriyorum, önünde upuzun bir yol ve yaşayacağın nice güzel aşk var.
Biraz sabırlı ol ve kendine bolca yatırım yap. Kitap oku, kendini geliştir, güzel dostluklar edin, mesela 21 yaşında "evde kaldık" diyen saçma sapan toksik ve koca delisi arkadaşlara bi mesafe koy. Daha ufku geniş vizyon sahibi gençlerle takıl. Gez dolaş, kendini keşfet, dünyayı keşfet.. Hayat uçsuz bucaksız bir derya..Herkesin de kaderi , yolu da farklıdır, ablana abine bakıp ühüü ben de böyle olacağım deme.
 
Yaşınız henüz 21. böyle şeyler düşünmek için çok erken. Okulunu bitir, kendi ayaklarının üzerinde durmaya başla. Gerisi çorap söküğü gibi gelir merak etme.

Değersizlik duygusu insanın hayatında birinin olması ya da olmaması ile alakalı değildir. Sen kendini değerli buluyor musun? Olay budur. Kendine gerçek anlamda değer vermeye başlayınca bu hissin geçeceğine de emin ol.
 
Canim daha yaşın cok küçük. Asil bundan sonra çıkacak karşına dogru düzgün birileri. Bu umutsuzluk niye. Sen hayatini yaşayacaksın o seni bulur merak etme

Ablacığım yani ben de önemsemezdim ama arkadaşa çevrem de sevgilisi olmamış sürekli kıyaslama yapan tipler.
İnsan ister istemez etkileniyor.
Geçen başka bir arkadaşım beni arayıp kapadokyada nasıl evlenme teklifini aldığını anlatıyor. Ben heyecanlanıp onun için mutlu olurken o da ya pandemi uzadıkça bu gidişle evde kalacaksın dedi. İster istemez etkileniyorum
 
Henüz 21 yasindasin ve okuyorsun bunun tadını çıkar.Önce kendine değer ver.Arkadaşlarınla gez eglen okulunu bitir mesleğin eline al elbet bir gün gönlüne hitap eden çıkar karşına.Nedir bu acele? Dertsiz başina dert arıyorsun .
 
Kendisi evlenme teklifi aldı diye sana evde kalıcaksın diyen patavatsız biriyle arkadaşlık bile kurma bence.

evlilik görev bilinciyle yapılacak bir şey değil. Yani evlilik yaşım geldi hadi evlenmeliyim denmez. Doğru kişi karşına çıkar evlenirsin. Nasip kısmet işi.
 
Son düzenleme:
Canim bu arkadaşlarına ilerde hic ozenmeyeceksin inan, onlar sana özenecekler. Sen uni okuyorsun, ne bekliyorsun ki, uni okurken evlenip çocuk yapmayı mi. Sen arkadaşlarınla eğlenmeye bak.
 
Böyle insanlara imrenmek yerine ben olsam acırdım. Hayata yanlış yerden bakıyorsun.
 
21 yaşında eczacılık okuyan birinin bu konuyu açtığına, böyle düşündüğüne inanamıyorum.
21 yahu 21 genceciksin, ne evlenme teklifi çıldırdınız mi siz?
Okul bitsin çalışmaya başla asıl o zaman bu düşüncelerinin ne kadar geri olduğunu farkedeceksin.
Ha sevgili istiyorsan onuda yap ama evde kaldık demek için çok küçük değil misin?
Gez toz keyfine bak. Ayrıca o evlilik teklifi alan arkadaşların 2 gün sonra kayinvalide kayınpeder dertleri konuşurken sen bi kez daha okudugun için şükredeceksin
 
Böyle insanlara imrenmek yerine ben olsam acırdım. Hayata yanlış yerden bakıyorsun.
21 yaşımda o zamanki sevgilimden genç kızların pembe rüyası tadında bir evlilik teklifi aldım. İçimden “gerizekalıya bak ne evlililiği lan” derken dışımdan “buna evet diyemem henüz çok erken benim için” dedim. Sonra ayrıldık zaten Şuna özenen kızları gördükçe ben 15 sene önce bile bunlardan daha vizyon sahibiymişim diyorum. Hani z kuşağı cin gibiydi?
 
21 yaşında olsaydım değil sevmedim sevilmedim diye üzülmek “ hahayt mükemmel olmayan adaylar dükkanın önünü kapatmasın” derdim ve havamdan geçilmezdi. Bu yaşta ve bu eğitim seviyesiyle ne yaşıyorsunuz da değersizlik hissi yaşayabiliyorsunuz?
Erasmusa gidin, part time işlere gidip para kazanıp yeni ülkeler görün, Türkiye’de görmediğiniz tarihi şehir kalmasın, her yıl 10 müze hedefiniz olsun, yılda min 40 kitap bitirin, ünlü bir yönetmenin tüm filmlerini izleyip o filmler hk Bilgi sahibi olun.
İnsan tek değeri karşı cinsten almaz. Kendinize değer vermeyi, hayatınızdaki boşlukları doldurmayı bilmiyorsunuz. Güzel alışkanlıklarla, hobilerle hayatınızı doldurmadığınız için değersiz ve boşlukta hissediyorsunuz. Aslında hayatınızın altın yıllarını yaşadığınızı ah keşke görebilseniz.
 
Kendine biçtiğin değeri başkalarının gözlerinde ve sözlerinde ararsan hayatın boyunca çooook yorulursun. Başkasının sana vereceği sevgiyle de benliğinde hissetmek istediğin o değeri zaten bulamazsın.
Sana tavsiyem Viktor emil frankl kitaplarından okuman. Faydası olacağını düşünüyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…