- 31 Temmuz 2017
- 1.012
- 1.200
- 133
- Konu Sahibi lavitabella1
-
- #61
Hahha ya çok tatlısınız evde kalmadımm tabi kii ya sadece sevip sevilme duyguların eksikliğini yaşıyorumm. Bu da pandemide boş kalmaktan hep kendime sarmaktan
Hahha ya çok tatlısınız evde kalmadımm tabi kii ya sadece sevip sevilme duyguların eksikliğini yaşıyorumm. Bu da pandemide boş kalmaktan hep kendime sarmaktan21 yaşındasın ve evde kaldın. Bu düz bildiğin 21 dimi ? Allah akıl dağıtırken sen makyaj yapıyordun kesin
Çok haklısınız.Zor bir bölümde okuyorum pandemi öncesi bunları düşünüp dert edecek bir boşluk yoktu hayatımda.Bu yaşta evlilik teklifini düşünmemekle başlayın işe. Öğrencisiniz, pandemi gerçekten çok büyük şanssızlık oldu ama en özgür olduğunuz zamanlar, doya doya yaşınızın, arkadaşlarınızın, hayatın tadını çıkarmanız gereken zamanlarda bunları düşünmeniz çok garip geldi bana. O yaşlarımı hatırlıyorum, biri bana evlenme teklif etse kaçacak delik arardım. Kendinize odaklanın, kendim için ne istiyorum bu hayattan diye düşünün. Aşk, sevgili bunlar elbet gelip sizi bulur.
Herkes önce kendini sev, kendine değer ver, kendinle mutlu ol der. Söylemek ne kolay, uzaktan bakınca basit uygulanır gibi görülüyor ama değil. Bence bu konuyla ilgili profesyonel destek alabilirsin. Kendini sevmeyi, kendi kendine yetebilmeyi öğrenirsin.Pandemiden önce hayatım koşuşturmaca içinde geçerdi. Festival ,konser ,şehir turları .. O zamanlar derslerimle de yeterince meşguldüm zaten .
Sonrasında hayatımı tekrar yoluna koyamadım .Çok fazla kendime odaklanmaya başladım . Biraz da nazara inanırım . Ortamlarda dışarıdan bakıldığında yolunda giden mükemmel bir hayatım varmış gibi yorumlar yaparlar. Çok fazla etkileniyorum. Zaten gün sonunda bayılma atakları geçiriyorum . Hayattan keyif alamaz hale geldim .
bir de direkt evlenme odaklı yazmışım gibi duruyor ama bu içimdeki boşluk ve değersizlik hissinden yakınıyorum .Buna nasıl çözüm bulabilirim ?
Derslerine sar önceliğin bu olsun yoksa başını taşlara vurursun senin şu an partilerde eğlenme yaşın düğğnde arkadaşlarına çiçek atma değilHahha ya çok tatlısınız evde kalmadımm tabi kii ya sadece sevip sevilme duyguların eksikliğini yaşıyorumm. Bu da pandemide boş kalmaktan hep kendime sarmaktan
Herkes önce kendini sev, kendine değer ver, kendinle mutlu ol der. Söylemek ne kolay, uzaktan bakınca basit uygulanır gibi görülüyor ama değil. Bence bu konuyla ilgili profesyonel destek alabilirsin. Kendini sevmeyi, kendi kendine yetebilmeyi öğrenirsin.
Pandemi hepimizi olumsuz etkiledi, içindeki boşluğu şimdilik okulu bitirmekle, kariyerle doldurabilirsin. Acele etme, her şeyin zamanı var
Anlaşılmak ne kadar güzelmişŞimdi burda yaşınız çok genç olduğu icin baya linç yiyeceksiniz ama aslında ben ne demek istediğinizi anladım . Çünkü 27 yaşında aynı değersizlik duygusuyla ve bunu bir erkeğe mi indirgedim tüh bana duygusu ile bogusuyorum. Tahmin ediyorum ki kastettiginiz şey evlenmek değil biri tarafından sevilmek değer görmek bu istek nasıl geçer yani hayatin akışına bırakılıp doğru insan nasıl çıkar hiç bilmiyorum.yani tek bir flortum bile olmadığı icin daha da bilmiyorum:) Ama esas sorunumuzun özgüvensizlik ve kendi değersizlik hissimiz olduğunu düşünüyorum bunu tedavi etmek lazım yani ben bunu tedavi edersek sanki hayat akışında birçok şey yerine oturur diye düşünüyorum.
Flörtlerim oldu ama sevgilim olmadı. Biriyle görüşmeye başladığım zaman hep eğer hayırlısıyla devam etsin değilse en baştan bitsin üzülmeyeyim diye dua ederim hep :)Bu zamana kadar hiç sevgiliniz olmadı mı? Eğer böyleyse sizi anlarım. Evlenmek için erken bir yaş ama bu zamana kadar hiç sevgiliniz olmadıysa bunun için üzülmenizi anlayabilirim.
Henüz 3 yıldır reşitsiniz farkında mısınız?Merhaba gününüz güzel geçsin inşallah :)
21 yaşında eczacılık öğrencisiyim. hayata geç kalmışlık ve değersizlik hissi ile uğraşmaktayım. Ve inanın bir girdap gibi esir alıyor bu duygu beni. Daha öncesinde flört girişimlerim oldu ancak tam anlamıyla sevilip değer görmedim. Sanki hayatın çarklarının düzgün dönmesi için buna ihtiyacım var gibi hissediyorum.
İşin tuhafı arkadaşlarımın ne ablam ne abimin de sevgilisi değer gördüğü biri yanında olmadı. Kendimize benzer insanları mı çekeriz, anlam veremiyorum pek?
Öncesinde bu kadar yoğun hissetmiyordum ancak arkadaşımın arayıp da" evde kaldık baksana insanlar nasıl güzel evlenme teklifi alıyor, bizim konuştuğumuz biri bile yok " demesi daha da bunalıma sürüklüyor.
İnanın hayatımı değiştirmeye çabaladım. Olumlama, meditasyon, kişisel gelişim her yolu denedim Ancak 1 hafta sonra tekrar eski halime dönüyorum. Bazı insanların böyle şeylere ihtiyaç duymamasına o kadar imreniyorum ki.
Değersizlik duygusunu nasıl yendiniz, kendinizi sevmeyi nasıl başardınız?
21 yaşında mi ?Merhaba gününüz güzel geçsin inşallah :)
21 yaşında eczacılık öğrencisiyim. hayata geç kalmışlık ve değersizlik hissi ile uğraşmaktayım. Ve inanın bir girdap gibi esir alıyor bu duygu beni. Daha öncesinde flört girişimlerim oldu ancak tam anlamıyla sevilip değer görmedim. Sanki hayatın çarklarının düzgün dönmesi için buna ihtiyacım var gibi hissediyorum.
İşin tuhafı arkadaşlarımın ne ablam ne abimin de sevgilisi değer gördüğü biri yanında olmadı. Kendimize benzer insanları mı çekeriz, anlam veremiyorum pek?
Öncesinde bu kadar yoğun hissetmiyordum ancak arkadaşımın arayıp da" evde kaldık baksana insanlar nasıl güzel evlenme teklifi alıyor, bizim konuştuğumuz biri bile yok " demesi daha da bunalıma sürüklüyor.
İnanın hayatımı değiştirmeye çabaladım. Olumlama, meditasyon, kişisel gelişim her yolu denedim Ancak 1 hafta sonra tekrar eski halime dönüyorum. Bazı insanların böyle şeylere ihtiyaç duymamasına o kadar imreniyorum ki.
Değersizlik duygusunu nasıl yendiniz, kendinizi sevmeyi nasıl başardınız?
21 yaş tam da gezilip tozulacak yaş ama işte pandemi çok kötü etkiledi. Bence arkadaş çevrenizi değiştirin. Hayat evlenmek değil ki üniversitede gayet güzel bir bölümde okuyan eğitimli bir genç kızsınız. Yerinizde olmak isteyen milyonlar var. Turlara katılın, gitmediğiniz yerlere gidin. Hayat akıp gidiyor. İnşallah size çok değer veren biri karşınıza çıkar.Ablacığım yani ben de önemsemezdim ama arkadaşa çevrem de sevgilisi olmamış sürekli kıyaslama yapan tipler.
İnsan ister istemez etkileniyor.
Geçen başka bir arkadaşım beni arayıp kapadokyada nasıl evlenme teklifini aldığını anlatıyor. Ben heyecanlanıp onun için mutlu olurken o da ya pandemi uzadıkça bu gidişle evde kalacaksın dedi. İster istemez etkileniyorum
Kesinlikle arkadaş çevresi çok etkiliyor .negatif enerji olan ortamlardan negatif enerjiler üzerimize yapışıyor. Sadece insan sevildikçe mi kendini sevmeyi öğreniyor bunu bilemiyorum . Abarttığımı düşünüyor olabilirsiniz ama değersizlik ,özsevgi eksikliği hayatın keyfini çıkarmana engel olabiliyor. Kendimi geliştirmeyi kariyerimde başarılı olmayı çok istiyorum ama hayatımın kontrolünü elime alamıyorum .. Sadece bir dizi gibi izliyoerum sanki .21 yaş tam da gezilip tozulacak yaş ama işte pandemi çok kötü etkiledi. Bence arkadaş çevrenizi değiştirin. Hayat evlenmek değil ki üniversitede gayet güzel bir bölümde okuyan eğitimli bir genç kızsınız. Yerinizde olmak isteyen milyonlar var. Turlara katılın, gitmediğiniz yerlere gidin. Hayat akıp gidiyor. İnşallah size çok değer veren biri karşınıza çıkar.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?